ซ่งยวี่ชิงคิดไม่ถึงเลยว่าหลี่ชุ่ยฮวาจะพูดให้เธอบริการจ้าวเสี่ยวกังคำพูดแบบนี้ออกมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลี่ชุ่ยฮวาบอกว่าไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังนั้นยอดเยี่ยมเพียงใด จู่ๆภายในใจของเธอรู้สึกพลาดช็อตเด็ดไป

"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณรู้ได้ยังไงว่าไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังยอดเยี่ยมอย่างมาก? คุณกับจ้าวเสี่ยวกังมีอะไรด้วยกันแล้วเหรอ?"

ทันใดนั้นเผชิญหน้ากับคำถามของซ่งยวี่ชิง หลี่ชุ่ยฮวาก็อึ้งไปชั่วขณะเช่นกัน เพียงแต่ต่อจากนั้นก็ยิ้มหวานออกมา

"ฉันไม่มีความโชคดีแบบนั้นหรอก คุณยังจำครั้งที่แล้วที่ฉันมาจับผิดจางฟู่กุ้ยได้ไหม? ฉันได้ยินเสียงร้องของเธอ ยังจำได้หรือเปล่า?"

ถูกหลี่ชุ่ยฮวาถามแบบนี้ ใบหน้าของซ่งยวี่ชิงแดงมากยิ่งขึ้น ในครั้งนั้นเธอจะลืมได้อย่างไร เกือบจะมีอะไรกับจ้าวเสี่ยวกังด้วยกันแล้ว

"อืม"

เมื่อได้ยินเสียงตอบที่เหมือนยุงของซ่งยวี่ชิง หลี่ชุ่ยฮวารู้สึกว่าวันนี้จะมีเรื่องดีๆให้ดูแล้ว

"ในเวลานั้นเสี่ยวกังพิสูจน์ยังไง เธอน่าจะจำได้อยู่ใช่ไหม? ถอดกางเกงนั้น ฉันสามารถมองเห็นของเล่นที่ใหญ่อย่างมากนั้นได้อย่างชัดเจน เธอคิดว่าถ้าหากผู้หญิงคนไหนที่ลิ้มรสของมันแล้วจะต้องมีความสุขอย่างมากเลยใช่ไหม นอกจากนี้เสี่ยวกังก็มีความรักใคร่ต่อเธอ มีความรู้สึกต่อเธอ เพียงแค่ไม่ใช่คนโง่ เกรงว่าก็สามารถรู้ได้เลยว่าเขารักเธอ ไม่อย่างนั้นทำไหมถึงต้องปกป้องเธอต่อหน้าคนมากขนาดนั้น นอกจากนี้การปกป้องแบบนั้นยังทำลายชื่อเสียงของตัวเอง"

"ดังนั้นเธออยากจะลิ้มรสความรู้สึกการได้อยู่กับจ้าวเสี่ยวกังด้วยกันจริงๆ มันก็ได้อยู่นะ คนอื่นไม่มีทางพูดอะไรอย่างแน่นอน เพราะว่าทุกคนล้วนแล้วคิดว่ามันเป็นแบบนี้"

ซ่งยวี่ชิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เธออ้าปากเชอร์รี่เล็กๆของเธอค้าง เธอยังคงถามด้วยความไม่อยากเชื่อ :"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณรู้สึกว่าฉันอยู่กับจ้าวเสี่ยวกังด้วยกันเป็นเรื่องปกติไหม?"

"ใช่แล้ว ถ้าหากไม่อยู่ด้วยกันต่างหากถึงจะไม่ปกติ ถ้าหากว่าไม่ใช่ว่าสองวันนี้ฉันอยู่ที่นี่ของเธอ ฉันไม่เชื่ออย่างแน่นอนว่าเธอกับจ้าวเสี่ยวกังไม่ได้อยู่ด้วยกัน เสี่ยวกังเป็นเด็กที่ดีขนาดนั้น ถ้าหากเธอปล่อยหนีไปเป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างมากเลยนะ"

ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับแอบมองไปข้างนอก

หัวใจของซ่งยวี่ชิงกำลังดิ้นรนอย่างมากในเวลานี้ เธอยังคงมีหลายคืนแล้วที่อยากจะมีอะไรกับจ้าวเสี่ยวกัง มีเพียงแค่มีหัวใจของเธอเท่านั้นที่เป็นด่านสุดท้าย ที่ทำให้เธออดทนเอาไว้

ตัดสินจากทัศนคติของแม่ของจ้าวเสี่ยวกังเมื่อเร็วๆ นี้ เริ่มมีการยอมรับเธอแล้ว แต่ว่าภายในใจของเธอยังคงต้องการรอจ้าวเสี่ยวกัง รอให้จ้าวเสี่ยวกังให้คำตอบที่หนักแน่นกับเธอ คำตอบก่อนหน้านี้มาจากแรงกระตุ้นของคนสองคนเท่านั้น ภายในใจของเธอไม่นับมันเลยด้วยซ้ำ

"พี่สาวชุ่ยฮวา ฉันรู้สึกเขินอายเล็กน้อย"

ลังเลอยู่สักพัก ท้ายที่สุดแล้วซ่งยวี่ชิงยังคงพูดความในใจออกมา

เมื่อหลี่ชุ่ยฮวาได้ยินคำตอบของซ่งยวี่ชิงภายในใจก็รู้สึกโล่งอกเช่นกัน เพียงแค่ไม่ใช่การปฏิเสธ เธอสามารถทำให้ซ่งหยี่ชิงและจ้าวเสี่ยวกังอยู่ด้วยกันได้ เธอเชื่อว่าเพียงแค่เห็นของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกัง ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบอย่างแน่นอน ยกเว้นไม่ใช่ผู้หญิง

"น้องสาวเอ๊ย มีอะไรที่ต้องเขินอายอีก เอาแบบนี้เดี๋ยวอีกสักพักฉันจะสร้างโอกาสให้เธอเอง แต่ว่าโอกาสนั้นเธอต้องคว้าเอาไว้ให้ดีนะ ในขณะเดียวกัน ให้พี่สาวได้ลิ้มรสความรู้สึกนั้นด้วยคนได้ไหม?"

หลังจากหลี่ชุ่ยฮวาพูดจบ แกล้งทำเป็นท่าทางที่มีความเขินอายออกมา

ในสายตาของซ่งยวี่ชิง ท่าทางของหลี่ชุ่ยฮวาเหมือนกับว่าแทบรอไม่ไหวจนอยากจะหาที่หลบเข้าไปทันที

เพียงแต่ซ่งหยี่ชิงยังคงตกใจเล็กน้อยกับความกล้าหาญของหลี่ชุ่ยฮวา เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าหลี่ชุ่ยฮวาก็อยากจะมีอะไรกับจ้าวเสี่ยวกังเหมือนกัน เพียงแต่ในไม่ช้าเธอก็รู้สึกโล่งใจ ท้ายที่สุดแล้วจ้าวเสี่ยวกังทำเรื่องแบบนั้นต่อหน้าหลี่ชุ่ยฮวา เกรงว่าภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาคงคิดถึงไอ้นั่นมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นในเวลานี้คงไม่ช่วยเหลือเธอแบบนี้หรอก

ซ่งยวี่ชิงยิ้มเล็กน้อย และพูด :"พี่สาวชุ่ยฮวา อยากจะสร้างโอกาสให้ฉันยังไงเหรอ?"

เมื่อเห็นว่าซ่งยวี่ชิงติดเบ็ดแล้ว หลี่ชุ่ยฮวาตื่นเต้นมายิ่งขึ้น ในขณะเดียวกัน ก็ตั้งตารอมันอย่างแผ่วเบา ท้ายที่สุดแล้วเกือบจะสามวันแล้วที่ไม่ได้มีอะไรกับจ้าวเสี่ยวกังด้วยกัน จู่ๆเธอก็พบว่าตัวเองเริ่มติดใจนิดหน่อยแล้ว ถูกจ้าวเสี่ยวกังทำจนติดใจแล้ว

"ฮ่าๆๆ น้องสาว เธอคิดว่าแบบนี้จะดีไหม……"

ทันทีที่หลี่ชุ่ยฮวาบอกแผนที่บอกกับจ้าวเสี่ยวกังให้ซ่งยวี่ชิงฟังหนึ่งรอบ เพียงแต่ซ่งยวี่ชิงฟังแล้วรู้สึกมีความเขินอายเล็กน้อย ในเวลาเดียวกันก็มองไปทางซ่งยวี่ชิงด้วยความเขินอายและพูด :"พี่สาวชุ่ยฮวา ทำแบบนี้มันน่าอายเกินไปหรือเปล่า นอกจากนี้จะทำให้คุณลำบากใจหรือเปล่า"

"เห้อ ไม่ลำบากใจเลย นี่ฉันก็ทำเพื่อตัวเองเหมือนกัน พูดขึ้นมาแล้วเธอต่างหากที่ต้องลำบากใจ ถ้าหากไม่ใช่เธอ ไม่แน่พี่สาวอาจจะไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ เธอสามารถยอมให้พี่สาวได้ลิ้มลองรสชาตินั้น พี่สาวรู้สึกว่าทั้งหมดนี้ล้วนแล้วคุ้มค่าอย่างมาก"

เมื่อได้ยินหลี่ชุ่ยฮวาพูดแบบนี้ นึกถึงสิ่งที่อีกสักพักหลี่ชุ่ยฮวาต้องทำ ซ่งยวี่ชิงรู้สึกเขินอายเล็กน้อย

เมื่อเห็นซ่งหยี่ชิงที่ก้มศีรษะอย่างเขินอาย หลี่ชุ่ยฮวารีบทำท่าทางส่งสัญญาให้จ้าวเสี่ยวกัง

จ้าวเสี่ยวกังเข้าใจทันที จู่ๆก็มีเซอร์ไพรส์ในใจ รีบเดินเข้าไปในบ้านถามด้วยความสงสัย :"พี่สะใภ้ พี่สาวชุ่ยฮวา พวกคุณกำลังคุยอะไรกันอยู่เหรอ? ฉันรอพวกคุณอยู่ข้างนอกนานมากแล้วนะ"

"ไม่…..ไม่ได้คุยอะไร" ซ่งยวี่ชิงพูดด้วยความประหม่าเล็กน้อย

หลี่ชุ่ยฮวาเหลือบไปมองจ้าวเสี่ยวกังอย่างมีเสน่ห์โดยไม่ได้ตั้งใจหนึ่งที และพูด :"นี่เป็นเรื่องของผู้หญิงอย่างพวกเรา นายไม่ต้องมายุ่ง เพียงแต่เดี๋ยวอีกสักพักพี่สาวต้องเปลี่ยนยา พี่สะใภ้ของนายปวดหัวนิดหน่อย ดังนั้นเดี๋ยวต้องรบกวนนายมาเปลี่ยนยาให้ฉันแล้ว"

ระหว่างที่กำลังพูด หลี่ชุ่ยฮวากับจ้าวเสี่ยวกังจ้องหน้ากัน ทั้งสองเห็นรอยยิ้มในดวงตาของกันและกัน

จ้าวเสี่ยวกังพูดด้วยความลำบากใจ :"พี่สาวชุ่ยฮวา มันไม่ค่อยดีมั้ง ยังไงสะฉันก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีพี่สะใภ้อยู่ด้วย คุณให้พี่สะใภ้ช่วยคุณทำดีกว่า"

"ฮึ นายคิดว่าฉันต้องการให้นายเปลี่ยนให้ฉันหรือยังไง ถ้าหากไม่ใช่ว่าพี่สะใภ้ของนายปวดหัว ฉันจะให้นายทำเหรอ? ได้ผลประโยชน์แล้วยังจะทำเป็นหยิ่ง ยวี่ชิงเพียงแค่ให้นายลำบากใจสักหน่อย นายก็ช่วยฉันทำสักหน่อยนะ"

ซ่งยวี่ชิงถูกคำพูดของหลี่ชุ่ยฮวาทำให้อึ้งไปชั่วขณะหนึ่งและไม่รู้จะตอบอย่างไร เดิมทีคุยกันแล้วให้เธอแกล้งทำเป็นปวดหัว แต่ว่าเมื่อนึกถึงต้องโกหกจ้าวเสี่ยวกังแล้วเธอทำไม่ลงเล็กน้อย

"พี่สาวชุ่ยฮวา ฉันรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยจริงๆนะ คุณให้จ้าวเสี่ยวกังช่วยดีกว่า ฉันขอออกไปสูดอากาศก่อนนะ"

หลังจากพูดจบ ซ่งยวี่ชิงวิ่งออกไปตรงลานบ้านโดยตรง กระทั่งไม่กล้าหันหัวกลับมา รอคอยอย่างเงียบๆ รอให้หลี่ชุ่ยฮวาที่อยู่ในบ้านส่งสัญญาณให้เธอ

จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้จะทำตามแผนที่คุยกันไว้ของหลี่ชุ่ยฮวา ทันใดนั้นชื่นชมหลี่ชุ่ยฮวาอย่างมาก

"พี่สาวชุ่ยฮวา อย่างนั้นคุณนอนลงก่อน ฉันจะเปลี่ยนยาให้คุณ"

หลี่ชุ่ยฮวาพยักหน้าและพูด :"อืม เพียงแต่เด็กอย่างนายห้ามคิดไม่ซื่อเด็ดขาดเลยนะ พี่สะใภ้ของนายเฝ้าอยู่นะ"

เสียงที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดดังอย่างมาก ตั้งใจทำให้ซ่งยวี่ชิงที่อยู่ตรงลานบ้านได้ยิน แต่เมื่อวินาทีที่เธอนั่งลงบนเตียง ทันใดนั้นเธออดไม่ได้จนเริ่มคว้าไปที่เป้ากางเกงของจ้าวเสี่ยวกังโดยตรง

ทันที เธอสัมผัสถึงความรู้สึกที่ห่างหายไปนาน ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกอ่อนนุ่มนั้นก็ทำให้เธอคิดถึงอีกครั้ง

"เสี่ยวกัง หลายวันมานี้นายทำให้พี่สาวอึดอัดมากเลยนะ"

"พี่สาวชุ่ยฮวา พวกเราไม่ใช่ว่าควรจะเปลี่ยนก่อนเหรอ?" จ้าวเสี่ยวกังถูกการเปลี่ยนแผนอย่างกะทันหันของหลี่ชุ่ยฮวาทำให้ตอบสนองไม่ทันเล็กน้อย นี่ถ้าหากซ่งยวี่ชิงไม่อยู่บ้าน เขากระโจนเข้าไปอย่างแน่นอน แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้กลับทำให้เขาไม่กล้าเล็กน้อย

ท้ายที่สุดแล้วจุดประสงค์หลักของคืนนี้คือกระโจนเข้าหาซ่งยวี่ชิง

"ฮ่าๆๆ น้องสาวเอ๊ย เธอรีบเข้ามาช่วยเหลือฉันหน่อย เสี่ยวกังโง่เกินไปแล้ว เขาทำไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ"

หลังจากพูดจบ ระหว่างที่มือข้างหนึ่งของหลี่ชุ่ยฮวากำลังนวดหน้าอกที่อ่อนนุ่มของตัวเอง พร้อมกับมองไปทางจ้าวเสี่ยวกังอย่างมีเสน่ห์ เสื้อผ้าบนร่างกายถอดลงมาครึ่งหนึ่งแล้ว ในขณะเดียวกันก็มองอย่างคาดหวังที่ประตู

ซ่งยวี่ชิงตัวสั่นเมื่อได้ยินเสียงของหลี่ชุ่ยฮวา เพราะเธอรู้ว่า ปัญหาที่คิดมาโดยตลอด ในวันนี้กำลังจะกลายเป็นจริงแล้ว……