ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 71 แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ
จางฟู่กุ้ยรู้สึกได้ถึงเส้นขนบนคอของเขาได้ลุกซู่ขึ้นมา เขามองสวี่เอ้อหนิวด้วยความกลัวพร้อมขอความเมตตา: "เอ้อหนิวนายอย่าทำร้ายพี่ชุ่ยฮวาได้ไหมถือซะว่า ฉันขอร้อง"
"หุบปากเดี๋ยวนี้ ถ้ายังไม่อยากตาย"
ขณะที่พูดอยู่มืออีกข้างหนึ่งของสวี่เอ้อหนิวได้หยิบชุดชั้นในที่หลี่ชุ่ยฮวาเพิ่งซักเสร็จมาวางไว้บนจมูกแล้วดมไปดมมา กลิ่นของผงซักผ้าช่างหอมหวลทำให้เขาหลงใหล
"อ้าปากเดี๋ยวนี้."
สวี่เอ้อหนิวใช้มีดกีดเบาๆหนึ่งแผลบนคอของจางฟู่กุ้ย ทำให้จางฟู่กุ้ยตกใจและอ้าปากค้างจากนั้นสวี่เอ้อหนิวก็เอาชุดชั้นในของหลี่ชุ่ยฮวายัดเข้าปากเขาอย่างง่ายดาย ขณะเดียวกันก็ใช้เสื้อมัดจางฟู่กุ้ยไว้อย่างรวดเร็ว
หลี่ชุ่ยฮวาไม่คิดว่าขณะที่เธอตกอยู่ในอันตราย สามีที่แต่งงานกันมานานหลายปีจะขี้ขลาดได้ถึงเพียงนี้ เพื่อให้ตนรอดจนไม่สนว่าภรรยาตัวเองจะถูกผู้อื่นย่ำยียังไง
เธอนั่งอยู่หลังรถเข็น น้ำตาไหลพรากอย่างไม่หยุดหย่อน
"โอ๋โอ๋…พี่ชุ่ยฮวาผมจะทะนุถนอมพี่อย่างดีเลย ร้องไห้แบบนี้หัวใจผมแทบแตกสลายแล้ว"
สวีเอ้อหนิวพูดไปพร้อมเอามีดปักลงบนโต๊ะอย่างแรง เสียงที่ดังลั่นทำให้จางฟู่กุ้ยสั่นไปทั้งตัว
"ที่รัก ผมรอวันนี้มานานแล้วไม่คิดว่าความฝันของผมจะเป็นจริงในที่สุด"
หลังจากพูดจบ สวี่เอ้อหนิวก็กระชากหลี่ชุ่ยฮวาขึ้นมาโดยไม่สนน้ำตาในดวงตาของเธอ เขาผลักเธอขึ้นบนโต๊ะเพื่อจะเริ่มลงมือ แต่ก็โดนต่อต้านจากหลี่ชุ่ยฮวา
ป๊าบ……
เสียงตบดังสนั่นขึ้นภายในบ้าน และแก้มของหลี่ชุ่ยฮวาก็พองขึ้นทันที
"บ้าจริง ตกเป็นของข้าถือเป็นเกียรติของเจ้า ถ้ายังขัดขืนอีก จะตัดไอ่นั่นของสามีเธอทิ้งก่อนเลย"
สวี่เอ้อหนิวหยิบมีดขึ้นมาแล้ววางไปที่น้องชายของจางฟู่กุ้ย
ทำให้จางฟู่กุ้ยตกใจร้องโวยวายสายตามองไปยังหลี่ชุ่ยฮวาขึ้นมาทันที
น้ำตาของหลี่ชุ่ยฮวาไหลออกมาเมื่อมองเห็นสภาพของจางฟู่กุ้ย เธอรู้ดีว่าจางฟู่กุ้ยอยากให้เธอสยบยอมแล้วทำตามเขา
หลายปีมานี้กับจางฟู่กุ้ย หลี่ชุ่ยฮวาไม่เคยคิดรังเกียจเขาและไม่เคยรู้สึกผิดหวังมากนักในตัวเขาถึงแม้จะมีปากเสียงกับจางฟู่กุ้ยอยู่บ่อยครั้ง แต่นั่นเป็นเพราะอยากให้เขากระตือรือล้นขึ้น มีชีวิตที่ดีขึ้นอีกหน่อย.
แต่ตอนนี้ จู่ๆหัวใจของเธอรู้สึกว่างเปล่า เหมือนตายไปแล้ว หลายปีกับการเสียสละของเธอกลับแลกมาด้วยเหตุการณ์เช่นนี้
วินาทีนี้ แม้น้ำตาในดวงตาของหลี่ชุ่ยฮวาจะยังมีอยู่ แต่เมือมองไปยังสายตาของจางฟู่กุ้ยไม่มีความหวังใดๆหลงเหลือแล้ว
"สวี่เอ้อหนิว ถึงตายฉันก็จะไม่สยบยอม เก่งจริงก็ฆ่าฉันเลยซี้"
น้ำเสียงที่โกรธแค้นของหลี่ชุ่ยฮวากลับทำให้สวี่เอ้อหนิวตกใจสะดุ้งเหมือนกัน
"อีผู้หญิงบ้า ลองตะคอกอีกครั้งดู"
มีดของสวี่เอ้อหนิวเฉือนลงบนแขนของหลี่ชุ่ยฮวา ทันใดนั้นเลือดได้ไหลลงมาจากแขนของเธอ
จางฟู่กุ้ยสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นฉากแบบนี้ ิยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเมื่อหัวไปมองสวี่เอ้อหนิว
หลี่ชุ่ยฮวาก็ตกใจกับความบ้าคลั่งของสวี่เอ้อหนิว ทำให้ลืมความเจ็บปวดบนแขนไปชั่วครู่
"สวี่เอ้อหนิวถ้าวันนี้นายขืนใจฉัน ถึงตายฉันก็ไม่ปล่อยนายไว้แน่ๆ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า… ไม่ต้องกังวลไป ถึงพี่จะตายยังไงวันนี้ก็ต้องได้ลิ้มรส รู้ไหมผมรอวันนี้มานานแค่ไหน พี่ชุ่ยฮวาถึงแม้อายุผมจะน้อยกว่าพี่แต่ผมชอบพี่จากใจจริง วันนี้พี่ก็ยอมทำตามความฝันของผมเถอะ"
ขณะที่สวี่เอ้อหนิวพูด ก็ได้ขยับตัวเข้าประชิดอย่างรวดเร็วเพื่อมัดหลี่ชุ่ยฮวาไว้แล้วทำตามที่เขาต้องการ
หลี่ชุ้ยฮวาคิดอยากต่อต้านแต่เธอจะเป็นคู่ต่อสู้ของสวี่เอ้อหนิวได้อย่างไร เธอถูกมัดไว้อย่างรวดเร็ว
มองไปยังสาวสวยที่อยู่บนโต๊ะ สวี่เอ้อหนิวเริ่มหัวเราะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
เขาเริ่มลูบไล้จากเท้าของเธอ ค่อยๆไปถึงหน้าอกที่เต่งตึง
หลี่ชุ่ยฮวาถูกสวี่เอ้อหนิวจับมัดถ่างขาอยู่บนโต๊ะ หลังจากเดินวนไปมาสวี่เอ้อหนิวแลบลิ้นแล้วอมไปยังนิ้วเท้าของหลี่ชุ่ยฮวาดูดดื่มอยู่ตรงนั้น ค่อยๆขยังขึ้นมา
เมื่อเห็นการกระทำเหล่านี้ของสวี่เอ้อหนิว จางฟู่กุ้ยกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เคยมีมาก่อนเขากลับรู้สึกมีอารมณ์ร่วมด้วย
แม้ว่าหลี่ชุ่ยฮวาไม่อยากให้สวี่เอ้อหนิวสัมผัสตัวเธออย่างมาก แต่ความรู้สึกที่ส่งผ่านมาทางร่างกายก็ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะตัวสั่น
"แฮ่แฮ่ พี่ชุ่ยฮวาพี่อยากได้มาตั้งนานแล้ว แต่จางฟู่กุ้ยไม่สามารถตอบสนองความต้องการได้ ดูสิตอนนี้ไม่ใช่อยากได้อยู่หรอกหรือ?"
พูดเสร็จ สวี่เอ้อหนิวก็เริ่มดูดขึ้นจากทรวงอก
น้ำตาของหลี่ชุ่ยฮวายังคงหลั่งไหลออกมา ร่างกายของเธอดิ้นรนอยู่ตลอดเวลาแต่ก็ไม่มีประโยชย์ใดๆ
จางฟู่กุ้ยเปิดตาใหญ่ขึ้นโดยไม่แม้แต่กะพริบ ราวกับกลัวว่าจะพลาดมันไปฉากแบบนี้ทำให้เขาคิดถึงในภาพยนต์
สวี่เอ้อหนิวใช้มือจับลงไปรู้สึกได้ว่าหลี่ชุ่ยฮวาได้เปียกโชกไปหมดแล้ว เขาไม่รอช้ารีบถอดเสื้อผ้าทิ้งทันทีร่างกายที่ผอมบางเปลือยออกมา
ค่อยๆแก้มัดขาของหลี่ชุ่ยฮวา เตรียมยกขึ้นมา
ตูมตูมตูม…
"พี่ชุ่ยฮวา อยู่บ้านไหม"
หลังจากจ้าวเสี่ยวกังกินเสร็จเขาส่งเงิน 50 หยวนไปให้ซุนหรานหรานก่อน จากนั้นก็ตรงมาที่นี่ ตอนแรกเขาอยากไปนั่งเล่นที่บ้านของซ่งยวี่ชิงก่อนแต่พอคิดๆดูแล้วเขายังอยู่ในระยะเริ่มต้น ทำธุระสำคัญกว่า
สวี่เอ้อหนิวตกใจกับเสียงของจ้าวเสี่ยวกังการปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลัน เขาส่งสายตาเตือนไปยังจางฟู่กุ้ยพร้อมถือมีดอยู่ในมือ
จางฟู่กุ้ยอยากร้องขอความช่วยเหลือในตอนแรก แต่พอเห็นมีดที่วางอยู่บนคอทำให้เขาปอดแหก
จ้าวเสี่ยวกังเคาะประตูติดต่อกันห้าหกครั้งแต่ไม่มีเสียงตอบรับจากข้างใน ถ้าไม่ใช่เพราะไฟในห้องเปิดอยู่ เขาคงคิดว่าเธอไม่อยู่บ้าน
"ลุงฟู่กุ้ย อยู่บ้านไหม"
หลังจากตะโกนอีกครั้งก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหว จ้าวเสี่ยวกังกำลังจะไปที่ห้องของซ่งยวี่ชิง เมื่อคิดถึงความรู้สึกเมื่ออยู่กับซ่งยวี่ชิงก่อนหน้านี้ ทำให้เขารู้สึกเต็มไปด้วยแรงจูงใจ
ปัง ปัง…
หลี่ชุ่ยฮวากลัวว่าจ้าวเสี่ยวกังจะเดินจากไป เธอดิ้นรนอย่างสุดแรงเกิดชั้วขณะทำให้โต๊ะและคนกองลงกับพื้น
เมื่อได้ยินเสียงนี้จ้าวเสี่ยวกังก็รู้ทันทีว่ามีคนอยู่ในบ้าน เพราะจางฟู่กุ้ยอยู่ในช่วงพักฟื้นเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินไปมาได้
จ้าวเสี่ยวกังกระโดดปีนขึ้นกำแพง สิ่งที่เห็นทำให้ตาเขาแดงพล่านขึ้นมาทันที
"ไอ่เวร สวี่เอ้อหนิวหยุดเดี๋ยวนี้"
เขาเห็นมีดของสวี่เอ้อหนิววางอยู่บนคอของหลี่ชุ่ยฮวาและมือข้างหนึ่งก็ยังจับอยู่บนทรวงอกของเธออย่างบ้ากาม
วินาทีที่หลี่ชุ่ยฮวาล้มลงกับพื้น เขาก็รู้ว่าชักไม่ดีเสียแล้วแต่เขาไม่กลัวเพราเขามีหวังป้าเทียนคอยคุ้มกะลาหัวอยู่
"จ้าวเสี่ยวกัง ไม่ต้องมายุ่งวันหน้าฉันยังเรียกนายว่าพี่กัง แต่ถ้ามาแส่เรื่องนี้อนาคตนายไม่มีวันได้อยู่ดีแน่นอน"
จ้าวเสี่ยวกังกระโดดข้ามกำแพงมา ไฟโกรธในดวงตาของเขากำลังจะระเบิดออกมา
"สวี่เอ้อหนิวปล่อยพี่ชุ่ยฮวา วันนี้ฉันจะไม่ทำอะไรนาย"
"เฮอะๆ แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ"