ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 151 คุณป้าคุณลองจับดู
โจวหรานฮวามองดูดวงตาที่หมกมุ่นของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจกลับมีความรู้สึกอย่างหนึ่งของวัยหนุ่มสาวที่เพิ่งมีความรักแรกๆ
"เสี่ยวกัง…..ป้าสวยขนาดนั้นจริงเหรอ?"
หลังจากพูดจบ คิดไม่ถึงเลยว่าโจวหรานฮวาจะมุดหัวของเธอไว้ในอ้อมแขนของจ้าวเสี่ยวกังอย่างขี้อายเหมือนเด็กผู้หญิง หน้าที่สวยงามนั้นเผยให้เห็นถึงสีแดงที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก
มองดูท่าทางมึนเมานั่น จ้าวเสี่ยวกังหายใจหอบ หัวเราะฮ่าๆๆและพูด :"สวย ความสวยของคุณป้าทำให้ฉันรู้สึกว่าร่างกายร้อนเป็นไฟ ไม่เชื่อคุณป้าลองจับดูก็ได้"
ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับวางตัวของโจวหรานฮวาลงบนเตียงอย่างช้าๆ ของเล่นอันใหญ่นั้นมองดูโจวหรานฮวาด้วยความดุเดือด
จ้าวเสี่ยวกังมองไปที่แก้มสีแดงของโจวหรานฮวาที่เพิ่มมากขึ้น เมื่อมองไปที่โจวหรานฮวาก็เห็นภายในดวงตาเต็มไปด้วยฤดูใบไม้ผลิ อดไม่ได้ที่จะหยิบมือของโจวหรานฮวาขึ้นมาเบา ๆ แล้ววางลงบนของเล่นอันใหญ่ของเขา
นี่ถ้าหากเป็นวันปกติ โจวหรานฮวาจะใช้เทคนิคบางอย่างกับจ้าวเสี่ยวกังโดยไม่ลังเล แต่ว่าโจวหรานฮวาที่ดื่มยาปลุกเซ็กส์ลงไปแล้ว ในเวลานี้มองจ้าวเสี่ยวกังราวกับว่าเป็นพี่ชายของตัวเองอะไรแบบนั้น ความเขินอายของสาวๆ ที่น่าจะเป็นตอนเด็กๆ ไม่ค่อยมีเลยในตอนนั้น
โจวหรานฮวาคว้าของเล่นอันใหญ่ สัมผัสอุณหภูมิที่ร้อนอบอ้าว ราวกับว่าเป็นหลอดเลือดที่หายใจได้ ภายในใจของเธออดไม่ได้ที่จะสั่นรัวมากยิ่งขึ้น
"ฮ่าๆๆ คุณป้า รู้สึกดีมากเลยใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินจ้าวเสี่ยวกังถามแบบนี้ โจวหรานฮวาพยักหน้าและไม่พูดอะไร แต่แววตาที่มีความกระหายของเธอกลับทรยศเธอตั้งนานแล้ว
"คุณป้า ฉันขอดูขาของคุณก่อนนะ อยู่ดีๆทำไหมคุณถึงใส่รองเท้าส้นสูงนะ รองเท้าส้นสูงมันไม่ดีต่อผู้หญิงนะ"
ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับนั่งยองๆ ค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงของโจวหรานฮวาออกอย่างช้าๆ
จังหวะที่ถอดรองเท้าส้นสูงออกไป จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะอึ้งไปชั่วขณะ เพราะเท้าที่ขาวเนียนเล็กๆคู่นั้นของโจวหรานฮวานั้นช่างงดงามเหลือเกิน
ส้นเท้าขาวอย่างมาก ไม่มีเส้นสีเขียวปรากฏขึ้นเลย เล็บนิ้วทุกนิ้วล้วนแล้วทาด้วยสีทาเล็บสีชมพูที่สวยงามอย่างมาก ยิ่งบวกกับถุงน่องตาข่ายคู่นั้น มันดึงดูดคนจนทนไม่ไหวอยากจะก่ออาชญากรรม
เมื่อก่อนสนใจแต่ร่างกายและความงามของโจวหรานฮวามาโดยตลอด นี่เป็นครั้งแรกที่จ้าวเสี่ยวกังได้เห็นเท้าหยกที่สวยงามเช่นนี้
มองจนทำให้จ้าวเสี่ยวกังทนไม่ไหวจนมีการนวดเบาๆ
เดิมทีโจวหรานฮวาที่ดื่มยาปลุกเซ็กส์ไปแล้วร่างกายมีความอ่อนไหวอย่างมาก ตอนนี้ถูกจ้าวเสี่ยวกังกำลังนวดเท้าของตัวเองแบบนี้จึงอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงเบา ๆ
"หืม…..ฮึ……"
เสียงครางเบาๆที่ไม่มีความเร่งรีบกำลังดี ทำให้หัวใจของจ้าวเสี่ยวกังเต้นแรง อดทนต่อความวู่วามที่อยากจะผลักโจวหรานฮวาล้มลงทันที เริ่มมีการตรวจเช็คข้อเท้าของโจวหรานฮวา
จ้าวเสี่ยวกังพยายามตรวจอย่างอ่อนโยน ไม่ได้เหมือนกับข้อเท้าแพลงที่หนิวเกิงซึงพูดแบบนั้นจนทำให้เชิงกรานที่ข้อเท้าแยกออกจากันจริงๆ ตามการพิจารณาของจ้าวเสี่ยวกังน่าจะเป็นเพียงแค่เส้นเอ็นตึงเท่านั้น
โจวหรานฮวารู้สึกได้ถึงจ้าวเสี่ยวกังกำลังสัมผัสข้อเท้าของตัวเอง รู้สึกว่าความเจ็บปวดเหล่านั้นสามารถบรรเทาความต้องการภายในใจของเธอได้อย่างมาก ในขณะเดียวกันฉันก็มีสติมากขึ้น
แต่ว่าเธอยิ่งมีสติ เธอก็ยิ่งมีความกล้ามากขึ้น ทันใดนั้นมองเห็นไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังที่ชี้โด่วชูชันจนเกือบจะยื่นเข้ามาในใต้เตียงแบบนั้น หัวใจของเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกคันและทนไม่ได้เล็กน้อย
แต่ไม่นานเธอก็ค้นพบว่าด้วยการนวดของจ้าวเสี่ยวกัง ข้อเท้านั้นไม่มีความเจ็บปวดแล้ว
"เสี่ยวกัง ฝีมือแบบนี้นายเรียนมาจากใครเหรอ? คิดไม่ถึงเลยว่านายก็ทำแบบนี้เป็นด้วย?"
"ฮ่าๆๆ เรียนมาจากคุณปู่หนิว ตอนเด็กๆฉันดื้อขนาดนั้น เขาสอนทักษะง่ายๆ ให้ฉันเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย"
มองดูจ้าวเสี่ยวกังนวดและนวดอย่างหนักที่นั่น แต่ว่าของเล่นอันใหญ่ที่อยู่ข้างล่างตัวกลับยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ โจวหรานฮวาอดไม่ได้ที่จะรักไคร่และปวดใจจ้าวเสี่ยวกังอีกครั้ง
สิ่งที่ปวดใจคือจ้าวเสี่ยวักงไม่รู้ว่าตัวเองดื่มยาปลุกเซ็กส์ลงไปเยอะขนาดนั้น แต่กลับต้องอดทนเพื่อไม่ให้ทำเธอ นี่ถ้าหากใส่ไว้บนผู้ชายคนอื่นคงกลายเป็นสัตว์ป่าที่ดุร้ายตั้งนานแล้ว แต่ว่าจ้าวเสี่ยวกังไม่เป็น
จ้าวเสี่ยวกังไม่เพียงแต่ไม่ทำเธอเท่านั้นนอกจากนี้ยังใส่ใจนวดข้อเท้าของเธอด้วยความอ่อนโยน เธอและจ้าวหวู่สี่สิบกว่าปีแล้ว แต่จ้าวหวู่ก็ไม่เคยปฏิบัติกับเธอแบบนี้มาก่อนเลย มากสุดก็แค่ตอนที่ทั้งสองคนทำด้วยกัน จ้าวหวู่จึงจะใส่ใจเธอเล็กน้อย ปกติแล้วจ้าวหวู่ไม่ใช่ยุ่งก็ไม่เคยสนใจเธอเลยด้วยซ้ำ
ไม่อย่างนั้นเธอก็ไม่มีทางพูดคำพูดเหล่านั้นกับอู๋ต้าเฉียวเลยด้วยซ้ำ ยิ่งไม่มีทางลักอู๋ต้าเฉียวเข้ามาปรับความเข้าใจซึ่งกันและกันหรอก
การปรากฏตัวของจ้าวเสี่ยวกัง และการปฏิบัติเหล่านี้ของจ้าวเสี่ยวกังทำให้หัวใจของโจวหรานฮวาอ่อนลงอย่างลึกลับ
"เสี่ยวกัง ป้ารู้สึกว่าดีขึ้นมากแล้ว นายก็อดกลั้นจนเกือบไม่ไหวแล้วใช่ไหม ป้าจะช่วยนายจัดการเอง"
ทันใดนั้นได้ยินคำพูดที่ห่วงใยของโจวหรานฮวาทำให้จ้าวเสี่ยวกังตกตะลึง เพราะคำพูดที่เป็นห่วงเป็นใยนอกจากแม่และพี่สะใภ้อีกสองสามคนแล้ว คนอื่นไม่มีทางใช้น้ำเสียงแบบนี้แน่นอน
เมื่อเห็นใบหน้าของโจวหรานฮวาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ภายในดวงตามีแสงของฤดูใบไม้ผลิ จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายหนึ่งคำ แม้ว่าจะไม่เข้าใจว่าทำไหมน้ำเสียงของโจวหรานฮวาจู่ๆถึงได้อ่อนโยนแบบนี้ แต่ว่าเรื่องแบบนี้เขาไม่จำเป็นต้องเปิดปากพูด เขาไม่จำเป็นต้องริเริ่มแต่อีกฝ่ายกลับริเริ่มส่งมาถึงหน้าประตูโดยตรง เรื่องดีๆแบบนี้แน่นอนต่อให้ขอร้องก็ไม่ได้
"ฮ่าๆๆ คุณป้า ฉันอดกลั้นจนเกือบจะระเบิดแล้ว คุณไม่พูดเอง ฉันก็ไม่กล้าขอร้องให้คุณป้ากระทำแบบนี้ออกมาหรอก เพียงแต่คุณป้า คุณสามารถใช้ขาสวยคู่นั้นช่วยทำให้ฉันก่อนได้ไหม?"
คำขอของจ้าวเสี่ยวกังทำให้โจวหรานฮวาตกตะลึง เธอนั้นคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะมีการยื่นคำขอร้องแบบนี้ออกมา แต่เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่คาดหวังของจ้าวเสี่ยวกัง เธอทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธเล็กน้อย
"ได้ได้ได้ เป็นเพราะว่าเธอนวดเท้าให้คุณป้า วันนี้ป้าก็เลยเต็มใจทำให้นาย นายขึ้นมานอนบนเตียงสิ"
โจวหรานฮวาเหลือมองจ้าวเสี่ยวกังอย่างมีเสน่ห์ หลังจากขึ้นมาบนเตียงแล้ว
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าโจวหรานฮวาจะตอบตกลงจริงๆ ทันใดนั้นตื่นเต้นจนถอดรองเท้าโดยตรงแล้วขึ้นมานอนบนเตียงรออย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นว่าจ้าวเสี่ยวกังนอนลงแล้ว ของเล่นอันใหญ่นั้นชี้ชูชันอยู่ที่นั่น ภายในใจของโจวหรานฮวาอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน
ยิ่งเข้าไปดูใกล้ๆ โจวหรานฮวายิ่งเข้าใจได้ว่าจ้าวเสี่ยวกังมีของล้ำค่าอยู่หนึ่งอัน
"เสี่ยวกัง นายถอดเสื้อผ้าออกสิ ยังไงสะก็ฉีกแล้ว"
จ้าวเสี่ยวกังไม่พูดทำเพลงอะไร รีบถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็วโดยตรง แล้วตั้งหน้าตั้งตารออย่างเงียบๆ
เพียงแต่เมื่อเขาถอดเสื้อผ้าออก เวลาที่ยกร่างกายขึ้นเล็กน้อยกลับต้องอึ้งอยู่กับที่
เพราะว่าใช่ใช่แค่เขาเท่านั้นที่เท่าเสื้อผ้า โจวหรานฮวาก็ถอดชุดที่โชว์ก้นตัวนั้นออกไปแล้วเช่นกัน
ภายใต้ตะเกียงน้ำมันก๊าดสลัวๆ ร่างกายของโจวหรานฮวาเปล่งประกายแวววาว โดยเฉพาะกางเกงชั้นในสุดเซ็กซี่ที่จ้าวเสี่ยวกังไม่เคยเห็นมาก่อนก็แวววาวเช่นกัน
นั่นมันไม่ใช่ผ้าธรรมดาเลย แต่เป็นแบบหนัง ในเวลานี้ชุดชั้นในเซ็กซี่หนังสีดำเต็มไปด้วยสิ่งล่อใจลึกลับในสายตาของจ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อเห็นฉากนี้ ทำให้จ้าวเสี่ยวกังแทบจะลืมหายใจ
"เสี่ยวกัง เสื้อผ้าชุดนี้ของป้านายชอบไหม?"