ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 1 พี่สะใภ้คนสวย
กลางวันที่แดดเผาจ้า เหนือท้องฟ้าเหมือนลูกไฟที่ตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย แผดเผาไปทั่วทั้งผืนดินอย่างไม่สิ้นสุด สิ่งมีชีวิตทั้งหมดซ่อนตัวอย่างเงียบ ๆ เพราะกลัวว่าถ้าโผล่ออกมาจะถูกแดดเผาจนสุก
จ้าวเสี่ยวกังก็พาฝูงแกะกลับบ้านก่อนเวลาเช่นกัน วันนี้บนภูเขาก็เก็บเกี่ยวดีเลยทีเดียว เก็บลูกพลัมได้ถุงใหญ่ เขาวางแผนที่จะแบ่งปันผลไม้เหล่านี้กับพี่สะใภ้เล็กน้อย เพราะพี่สะใภ้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมันไม่ง่ายเลย
แต่เมื่อเวลาที่เขาเดินไปถึงหน้าประตูบ้านของพี่สะใภ้ซ่งยวี่ชิง จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอย่างมากดังออกมาจากภายในบ้าน ทุกครั้งเวลาที่ดูหนังญี่ปุ่นเล็กๆมักจะได้ยินเสียงแบบนี้ เสียวซ่านจนทำให้หลอดเลือดแทบระเบิด
อ้าอ้าอ้า……..
อื้มอื้มอื้ม……
เสียงแห่งความสุขนี้ทำให้จ้าวเสี่ยวกังแผดเผาไปทั้งตัว พี่ชายของเขาเพิ่งตายไปได้ไม่นาน ซ่งยวี่ชิงเริ่มแอบพาคนเข้าบ้านแล้ว ไม่น่าแปลกใจที่ชาวบ้านบอกว่าซ่งยวี่ชิงเป็นสุนัขจิ้งจอก ผู้หญิงเจ้าเล่ห์หลอกลวง ในก่อนหน้านั้นเขายังคงมีการโต้เถียงกับผู้อื่น ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะถูกหลอกโดยใบหน้าที่สวยงามของซ่งยวี่ชิงสะแล้ว
จ้าวเสี่ยวกังไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียวเตรียมจะผลักประตูเข้าไปในบ้าน เพิ่งเดินถึงตรงหน้าต่าง เขากลับเห็นฉากที่ทำให้เลือดกำเดาของเขาไหลออกมา เพียงแค่เห็นซ่งยวี่ชิงถลกกระโปรงยาวขึ้น เผยให้เห็นขาเรียวยาวสวยทั้งคู่ มีแตงกวาลูกหนึ่งเสียบตรงๆอยู่ที่นั่น ในเวลาเดียวกันสายตาของซ่งยวี่ชิงพร่ามัว ภายในปากครางอื้มออกมาเบาๆ
พร้อมกับมือหยกอีกข้างที่สั่นอย่างต่อเนื่อง เสียงกลับยิ่งอยู่ยิ่งดังขึ้น
ฉากนี้ทำให้จ้าวเสี่ยวกังตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เดิมทีเขาคิดว่าพี่สะใภ้แอบพาคนอื่นมาที่บ้าน คิดไม่ถึงเลยกลับเป็นการจัดการปัญหาด้านร่างกายด้วยตัวเอง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือก่อนหน้านี้สิ่งที่เขาเคยเห็นในหนัง ฉากที่เหมือนจริงดังกล่าวถูกแสดงต่อหน้าเขา ในทันทีทำให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เล็กน้อย
อึกอึก……
จ้าวเสี่ยวกังกลืนน้ำลายลงอย่างแรง ดวงตาที่เร่าร้อนจ้องมองไปยังฉากบนเตียงที่สวยงามตรงหน้าต่างผ่านกระจก เขาอดไม่ได้ที่อยากจะกลายเป็นแตงกวาลูกนั้น
ซ่งยวี่ชิงได้ยินเสียง "อึกอึก" ตรงหน้าต่างดังมา มองไปทางหน้าต่างตามสัญชาตญาณ
มองเห็นจ้าวเสี่ยวกังตรงหน้าต่างมีใบหน้าแดงก่ำและสายตาที่เร่าร้อน ซ่งยวี่ชิงกรีดร้องด้วยความตกใจทันที ดึงกระโปรงยาวลงอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันหนีบขาไว้แน่น ทำไหมเธอคิดไม่ถึงเลย วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอลองทำตามผู้หญิงที่อยู่ภายในทีวีคนนั้นสักหน่อย ก็ถูกน้องชายสามีของตัวเองมาพบเข้าสะแล้ว
"เสี่ยวกัง นาย……นาย…..ทำไหมเข้ามาไม่เคาะประตูก่อน"
เผชิญหน้ากับคำถามที่ตื่นตระหนกของซ่งยวี่ชิง จ้าวเสี่ยวกังก็พูดไม่ออกเช่นกัน เขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขามาที่นี่เพื่อจับการไม่ดีไม่ร้ายใช่ไหม?
เมื่อมองเห็นท่าทางที่น่าอึดอัดใจของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจของซ่งยวี่ชิงถอนหายใจ
"ข้างนอกอากาศร้อน นายเข้ามาพักข้างในก่อน"
เมื่อคิดถึงฉากในก่อนหน้านี้ที่จ้าวเสี่ยวกังทะเลาะกับคนในหมู่บ้านเพื่อปกป้องเธอ ซ่งยวี่ชิงยังคงทนไม่ได้ที่จะไล่จ้าวเสี่ยวกังไป
"พี่สะใภ้ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ วันนี้ฉันขึ้นไปบนภูเขาเก็บลูกพลัมมาได้เยอะมากเลย ต้องการนำมาแบ่งให้คุณสักหน่อย หลังจากนั้นก็……"
เมื่อมองเห็นท่าทางของจ้าวเสี่ยวกังที่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ซ่งยวี่ชิงก็รู้แล้วว่ามันคือเรื่องอะไร เพียงแต่เมื่อเธอมองไปที่กางเกงลายดอกไม้ขนาดใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกังเธอก็ไม่สามารถละสายตาจากมันได้อีกต่อไป
เพราะว่าในเวลานี้ที่นั่นของจ้าวเสี่ยวกังชี้ตรง ราวกับว่ากางเกงลายดอกไม้นั้นไม่มีน้ำหนักใดๆ ถูกยกขึ้นมาจนสูงอย่างมาก เหมือนร่มกันแดดผืนใหญ่
แม้ว่าจะไม่รู้ว่าตกลงมันใหญ่ขนาดไหนกันแน่ แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของซ่งยวี่ชิง ของจ้าวเสี่ยวกังใหญ่กว่าของพี่ชายจ้าวต้าเป่าที่เสียชีวิตไปของเขาสองเท่าหรือกระทั่งมากกว่าอย่างแน่นอน
ในครั้งนี้ถึงคราวของซ่งยวี่ชิงกลืนน้ำลายบ้างแล้ว เธอเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง โดยเฉพาะเป็นผู้หญิงที่เพิ่งแต่งงานได้ไม่นานสามีก็เสียชีวิต ชีวิตของหญิงม่ายทำให้เธอหิวและกระหายบ้างเล็กน้อยมานานแล้ว ถ้าไม่เช่นนั้น เธอจะไม่ใช้แตงกวาแก้ปัญหาด้วยตัวเองในกลางวันแสกๆแบบนี้หรอก
เมื่อเห็นของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกัง ซ่งยวี่ชิงอดไม่ได้ที่จะคิดภายในใจถ้าหากจ้าวเสี่ยวกังเป็นจ้าวต้าเป่าจะดีแค่ไหน
เดิมทีจ้าวเสี่ยวกังคิดว่าเขาจะต้องเผชิญกับคำตำหนิของซ่งยวี่ชิง แต่ว่ามีการก้มหน้ารอเป็นเวลานานและไม่เห็นการตอบสนองของซ่งยวี่ชิงใดๆ อดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองไปทางซ่งยวี่ชิงอย่างกล้าๆกลัวๆ
เขามองเห็นสายตาของซ่งยวี่ชิงมองไปยังของเล่นอันใหญ่ของเขาด้วยความตะลึงเล็กน้อย รู้ได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น
สำหรับพี่สะใภ้แสนสวยคนนี้ถ้าหากจะบอกว่าเขาไม่มีความคิดอะไรเกรงว่าผีคงจะไม่เชื่ออย่างแน่นอน แต่ว่าซ่งยวี่ชิงเป็นภรรยาของพี่ชายแท้ๆของเขา ภายในใจของเขามักจะมีความรู้สึกผิดทุกครั้งเมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านี้ แม้ว่าพี่ชายของเขาจะตายไปแล้วก็ตาม
"พี่สะใภ้ ฉันวางลูกพลัมไว้ที่โต๊ะข้างเตียงให้คุณแล้ว คุณค่อยๆกินนะ สิ่งเหล่านี้ช่วยบรรเทาความร้อน"
พูดจบประโยคนี้ จ้าวเสี่ยวกังเกรงทำเป็นยึดเอวตรง หลังจากนั้นเตรียมที่วางลูกพลัมลง
แคว่กควั่กกกก……
ภายใต้การออกแรงยืดเอวของจ้าวเสี่ยวกัง คาดไม่ถึงว่ากางเกงลายอดไม้ใหญ่จะขาด……
ซ่งยวี่ชิงปิดตาด้วยสัญชาตญาณ กรีดร้องหนึ่งที กลับมีการเว้นช่องออกหนึ่งนิ้วอย่างเงียบๆ
"นาย……นายรีบเก็บกลับไปเดี๋ยวนี้เลย….."
"พี่สะใภ้ ฉันก็อยากเก็บนะ แต่ว่ามันไม่ฟังคำสั่งของฉันน่ะสิ นอกจากนี้กางเกงที่ฉันใส่ก็เป็นแค่กางเกงขาสั้นตัวหนึ่ง"
จ้าวเสี่ยวกังก็พูดไม่ออกเช่นกัน เขาเพียงต้องการแสดงความยิ่งใหญ่ของตัวเองสักหน่อยเท่านั้น กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะโชว์ออกมาทั้งหมด
"จ้าวเสี่ยวกัง จ้าวเสี่ยงกัง นายอยู่ที่นี่หรือเปล่า?"
ได้ยินเสียงนี้ จ้าวเสี่ยวกังและซ่งยวี่ชิงล้วนแล้วตกใจอย่างมาก เดิมทีซ่งยวี่ชิงที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียงรีบลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
เป็นเสียงแม่ของจ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังได้ยินเสียงก้าวเดินยิ่งอยู่ยิ่งใกล้ หลังจากนั้นก็มองไปทั่วห้องว่าไม่มีที่ซ่อนเลยแม้แต่ที่เดียว อดไม่ได้ที่จะกังวลและพูด :"พี่สะใภ้ ทำยังไงดี ถ้าหากให้แม่ของฉันรู้ว่าฉันมาหาคุณที่นี่จะต้องตีฉันอย่างแน่นอน"
ซ่งยวี่ชิงก็กังวลมากเช่นกัน สำหรับคนของตระกูลจ้าวแล้วเธอรู้จักเป็นอย่างดี คนของตระกูลจ้าวมักจะคิดว่าเธอเป็นดวงกินผัว ดังนั้นการตายของจ้าวต้าเป่าเป็นเพราะดวงกินผัว
ถ้าหากจ้าวเสี่ยวกังถูกพบว่าอยู่ที่นี่กับเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังชี้โด่วอยู่กลางอากาศอย่างสบายใจ ถูกแม่จ้าวเห็นเข้าจะต้องพูดต่างๆนาๆออกไปว่าเธอยั่วยุจ้าวเสี่ยวกังอย่างแน่นอน นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เธอต้องการเห็น
มองไปรอบ ๆ เป็นเวลานาน ทันใดนั้นซ่งยวี่ชิงก็เห็นกระโปรงยาวของตัวเองที่กำลังถูกับพื้น เกิดความคิดที่กล้าหาญขึ้นในใจทันที