ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 194 เพื่อนร่วมทีมควาย
"พี่ จะเอาให้ฉันตายเลยใช่ไหม"
"พี่ พี่คงจะไม่ได้ชอบพี่เสี่ยวกังจริงๆใช่ไหม?"
"พี่ พี่จะชอบก็ไม่เป็นไร ร้องสนับสนุน กล้าหาญที่จะไปรัก"
หวังลี่ฟังการจู้จี้ของหวังฟาฟา ก็เลยรู้สึกเสียใจที่มาช่วยจ้าวเสี่ยวกัง แน่นอนว่าเขาเสียใจกว่าที่มีน้องอย่างหวังฟาฟา นี่มันเพื่อนร่วมทีมควายตัวจริง
"หวังฟาฟา ตั้งแต่ตอนนี้หุบปากของเธอให้ดี ไม่งั้นฉันจะฉีกปากของเธอตอนกลับบ้าน"
มองดูดวงตาที่โกรธเกรี้ยวของหวังลี่ หวังฟาฟาก็รีบหุบปาก เพราะเขารู้ว่าพี่สาวตัวเองโกรธจริงแล้ว
จ้าวเสี่ยวกังก็ไม่คิดว่าหวังลี่และหวังฟาฟาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
"พี่ลี่ น่าจะถึงเวลาแล้ว ฉันเข้าไปก่อน ถ้าไม่ได้ฉันจะออกมาทันที พวกเธอส่องไฟให้ฉันก็พอ"
เมื่อหวังฟาฟาได้ยินที่จ้าวเสี่ยวกังพูด เขาก็พูดว่า
"พี่กัง พี่อย่าลงไป ให้พี่สาวฉันลงไป เธอผอมขนาดนั้น ช่วยก็ง่าย พี่ตัวใหญ่แบบนี้ฉันกับพี่สาวแบกพี่ไม่ไหวแน่"
หวังลี่แทบจะระเบิดอารมณ์ออกมาเมื่อได้ยินประโยคแรก แต่ว่าเมื่อฟังจบแล้วเธอก็รู้สึกว่ามีเหตุผล
ก็เลยพูดว่า"ฟาฟาพูดถูก ฉันลงไปก่อน จากนั้นพวกเธอค่อยลงไป"
หลังจากพูดจบหวังลี่ก็ลงไป แต่ว่าจ้าวเสี่ยวกังได้คว้าเธอเอาไว้
เมื่อรู้สึกถึงมือที่ใหญ่ได้จับมือตัวเองไว้แน่น หวังลี่ก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมา
จ้าวเสี่ยวกังยังรู้สึกถึงความนุ่มนวลในฝ่ามือของ และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกๆ
"พี่ลี่ พี่รอก่อน ฉันจะใช้ไม้ขีดลองดูก่อน จากนั้นค่อยลงไปก็ได้"
เมื่อถูกจ้าวเสี่ยวกังจับมือไว้ หวังลี่แกล้งพูดต่อหน้าหวังฟาฟาว่า"อืม ถ้างั้นเธอก็ลงดูเลย"
"โอ้ พี่ ทำไมถึงได้เชื่อฟังแบบนี้ นี่ไม่ใช่พี่เลย"
ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ หวังฟาฟาก็ได้พูดคำพูดที่หวังลี่ไม่ต้องการได้ยิน
"หวังฟาฟา ช่วยไหมว่าฉันจะฝังเธอเดี๋ยวนี้?"
จ้าวเสี่ยวกังเพิกเฉยต่อการต่อสู้ของคนสองคน แต่จุดไม้ขีดและนำเข้าไปโดนตรง ไฟยิ่งจุดยิ่งสว่าง เมื่อเห็นแบบนี้จ้าวเสี่ยวกังก็ได้ทิ้งไม้ขีดไฟเข้าไป
ผ่านไปไม่นาน ไฟก็ค่อยๆดับไป
"พี่ลี่ พวกพี่ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว ฉันคิดว่าน่าจะไม่มีปัญหาแล้ว ฉันลงไปก่อน"
หลังจากพูดจบจ้าวเสี่ยวกังก็กระโดดลงไปโดยตรง
เมื่อเห็นฉากนี้หวังลี่รู้สึกกังวลมาก และผูกกระโปรงของเธอไว้โดยตรง เผยให้เห็นขายาวสีขาวสองข้าง จากนั้นจึงปีนลงมาพร้อมไฟฉาย
หวังฟาฟาคว้าตัวหวังลี่และกล่าวว่า "พี่ ทำอะไรน่ะ? จะลงไปสร้างปัญหาหรือ?ถ้าจะลงก็ควรจะให้ฉันลง"
เมื่อได้ยินคำพูดของหวังฟาฟา หวังลี่ก็ตะโกนออกมาโดยตรง" เธอโง่หรือเปล่า ฉันลงไปส่องไฟให้เสี่ยวกัง เธอยกของลงมา จะให้ฉันเป็นคนยกของหรือยังไง?
พูดจบหวังลี่ก็ได้โยนไฟฉายให้จ้าวเสี่ยวกัง จากนั้นจ้าวเสี่ยวกังก็ส่องให้เธอ แล้วเธอก็ลงมาอย่างรวดเร็ว
จ้าวเสี่ยวกังรับไฟฉายและส่องให้กับหวังลี่ ระหว่างนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย เพราะตรงที่ไฟส่องคือขาขาวทั้งคู่ของเธอ สิ่งที่จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงก็คือ หวังลี่ไม่ได้ใส่กางเกงใน
จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะมองเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามอย่างชัดเจน และส่องไฟฉายไปตรงจุดนั้น
เมื่อรู้สึกถึงแสงจากด้านล่างของกระโปรง หวังลี่ก็คิดถึงเรื่องที่เธอไม่ได้ใส่กางเกงใน ก็เลยทำให้เธอรู้สึกหน้าแดง
"เสี่ยวกัง ส่องทางให้ฉันสิ เธอส่องอะไรของเธอ?"
หลังจากถูกหวังลี่ตะโกนใส่ จ้าวเสี่ยวกังก็เลยรู้ตัว เพราะขึ้นบนยังมีหวังฟาฟาอยู่ ไม่งั้นไม่แน่เขาอาจใจกล้ากว่านี้ เพราะเมื่อกี้เขาได้เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องใต้ดินหวังลี่ก็รู้สึกหนาว เพราะผมของเธอยังไม่แห้ง และกลิ่นหอมบนตัวของหวังลี่ก็ค่อยๆกระจายไปทั่วห้องใต้ดิน
จ้าวเสี่ยวกังเข้าใกล้หวังหลี่จะพูดเบาๆข้างหูของเธอว่า"พี่ลี่ พี่หนาวหรือ?จะให้ฉันกอดหน่อยไหม?"
เมื่อรู้สึกถึงความร้อนจากปากของจ้าวเสี่ยกวัง หวังลี่ก็สั่น เธอเแทบจะทนไม่ไหวแล้วที่จะกอดจ้าวเสี่ยวกังแน่น แต่เมื่อนึกถึงหวังฟาฟาที่อยู่ด้านบน หวังลี่ก็ได้อดทนความต้องการในใจของเธอไว้
"พอแล้ว เลิกล้อเล่นแบบนี้เถอะ ถ้าฉันเกิดชอบเธอจริงๆแล้วจะทำยังไง?"
"หึๆ แน่นอนว่าจะไปขอพี่ลี่แน่นอน พี่ลี่สวยแบบนี้ถ้าเกิดพี่ช่วยฉันจริง ฉันไม่มีวันปล่อยให้พี่ไปไหนแน่นอน จะต้องอยู่กับพี่ไปตลอดแน่นอน"
เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง หวังลี่ก็ยิ้มออกมา
"ถือว่าเธอปากหวาน พี่เชื่อใจเธอ เดี๋ยวจะให้รางวัล"
"หึๆ ฉันต้องการตอนนี้เลย"
ขณะพูด จ้าวเสี่ยวกังก็ได้ส่องไฟฉายไปที่ทางเข้า จากนั้นเขาเตรียมจะจูบไปที่ปากที่น่าหลงไหลของหวังลี่
หวังฟาฟานนอนราบและพยายามฟังสิ่งที่จ้าวเสี่ยวกังและหวังลี่คุยกัน แต่ว่าก็ไม่ได้ยินอะไรเลย
"พี่ลี่ พี่กัง พวกพี่ทำงานให้เสร็จก่อนได้ไหม ต่อไปอย่ามาแสดงความรักต่อหน้าคนโสดอย่างฉันได้ไหม มันทำให้หัวใจของฉันบาดเจ็บเป็นอย่างมาก"
เมื่อได้ยินคำพูดของหวังฟาฟา หวังลี่แทบทนไม่ไหวอยากจะขึ้นไปบีบคอน้องชายตัวเองให้ตาย จ้าวเสี่ยวกังเกือบจะจูบเธอแล้วแท้ๆ น้องชายของตัวเองกลับมาทำลายมันลง
เมื่อเห็นหวังลี่หลับตาและเตรียมยอมรับอย่างเงียบๆ จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกตื่นเต้น
แต่เพราะคำพูดของหวังฟาฟา ทั้งสองคนจึงเสียอารมณ์ไปในทันที
จ้าวเสี่ยวกังเข้าใจทันทีว่าทำไมหวังลี่ถึงได้แกล้งน้องทั้งวัน มันไม่ใช่การแกล้ง แต่มันคือการเอาให้ตายเลย
ในสายตาของจ้าวเสี่ยวกัง สิ่งที่หวังลี่ทำกับหวังฟาฟานั้นเป็นความเมตตา
"หวังฟาฟา พูดไร้สาระอะไร ฉันจะไปฉีกปากของเธอให้ขาด ถ้าไม่ขาดฉันจะไม่แซ่หวังอีก"
หวังลี่กระทืบด้วยความโกรธด้านล่าง
แต่หวังฟาฟาที่อยู่ด้านบนก็พูดช้าๆว่า"ใช่ พี่ไม่ได้แซ่หวัง แต่ว่าเราแซ่ตามพ่อ ทุกครั้งก็ทำแบบนี้ไม่ใช่หรือ? ไม่พัฒนาเลย"
หลังจากพูดจบ หวังฟาฟาก็ได้แบกเห็ดที่นำมาจากรถแล้วก็ค่อยๆยื่นลงไป
จ้าวเสี่ยวกังได้ยกตะกร้าเห็ดแล้วก็ใส่เข้าไปข้างใน
ไม่นานหลังจากการขนส่งเสร็จสิ้น จ้าวเสี่ยวกังเดินอยู่ข้างใน และเห็นท่าทางของหวังลี่ ก็เลยคิดอะไรไม่ดีขึ้นมา
"เสี่ยวกัง ไปกันเถอะ เสร็จแล้ว"
"อืม ไปเดี๋ยวนี้ เอาไฟฉายให้ฉันหน่อย ฉันจะส่องให้พี่"
หลังจากได้ยินแบบนี้ หวังลี่ก็รู้ว่าจ้าวเสี่ยวกังคิดจะทำอะไร จะต้องอยากดูตรงนั้นของเขาแน่ๆ
"ไม่ ฉันส่องเองแล้วกัน เธอปกป้องฉันจากข้างหลังก็พอ"
หลังจากพูดจบ หวังลี่ก็ได้ปีนขึ้นไป
จ้าวเสี่ยวกังติดตามอย่างใกล้ชิด และทุกครั้งที่เขาลืมตากว้างและเงยหน้าขึ้นมอง น่าเสียดายที่ไม่มีแสง ดังนั้นเขาจึงมองเห็นไม่ชัด
เมื่อเขาต้องการปีนขึ้นไปอีกครั้ง จู่ๆไฟฉายในมือของหวังลี่ก็ตกลงมา หวังลี่ตอบสนองตามสัญชาตญาณเพื่อคว้าไฟฉาย แต่เขาล้มลงทันที
จ้าวเสี่ยวกังเห็นความบ้าคลั่งที่ด้านล่างของกระโปรงกำลังนั่งลงมาที่หน้าของเขา
เป้ง…