ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 250 สาเหตุการตายของจ้าวต้าเป่า
ความจริงอายุของเขาและจ้าวเสี่ยวกังก็ไม่ได้ต่างกันมากเท่าไหร่ แต่เขากลับไม่เคยมีความมุ่งมั่นแบบนี้ เขาแค่อยากจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย แต่คิดไม่ถึงว่าจ้าวเสี่ยวกังจะมีความฝันที่ยิ่งใหญ่มากขนาดนี้
ต้องบอกก่อนว่าต้องการเปลี่ยนแปลงหมู่บ้านบางจื่อมันไม่ได้ง่ายเหมือนกับการเปลี่ยนแปลงคนแค่คนเดียว มันเกี่ยวข้องกับการเป็นอยู่ของคนทั้งหมู่บ้าน และมาตรฐานในการใช้ชีวิตของคนในหมู่บ้าน
"เสี่ยวกัง ฉันไม่มีความมุ่งมั่นเหมือนนาย ฉันแค่อยากจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับหรานหรานไปทั้งชีวิต ถ้าหากใครกล้าทำร้ายหรานหรานฉันจะขอสู้ตาย ถึงแม้ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม"
คำพูดของหลิวต้าจ้วงทำให้จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาอย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตามภายในใจของเขาคิดไม่ซื่อ ยิ่งไปกว่านั้นเขาและซุนหรานหรานก็เคยมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกันแล้ว
"แหะแหะ พี่ต้าจ้วงวางใจเถอะ อย่าว่าแต่พี่เลย ถ้าหากใครกล้ารังแกพี่หรานหราน ผมก็จะลุกขึ้นมาปกป้องพี่หรานหรานเหมือนกับพี่อย่างแน่นอน"
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง หลิวต้าจ้วงรู้สึกซาบซึ้งมาก เขาตบไหล่ของจ้าวเสี่ยวกังแล้วพูดด้วยความซาบซึ้ง "เสี่ยวกัง นายกับฉันล้วนแต่เป็นคนดี ฉันเป็นคนซื่อตรง ส่วนนายถึงแม้จะไม่ค่อยซื่อตรงเท่าไหร่ แต่นายก็ไม่เคยมีจุดประสงค์ร้าย เรื่องนี้ฉันเข้าใจเป็นอย่างดี ถ้าเกิดวันหนึ่งฉันไม่อยู่แล้ว นายจะช่วยฉันดูแลพี่หรานหรานของนายแทนฉันได้หรือเปล่า?"
"เห้อ พี่ต้าจ้วง พี่พูดอะไรของพี่ออกมา? พี่หรานหรานต้องการให้พี่คอยดูแลเอาใจใส่ ผมดูแลไม่ไหวหรอก ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่มีประสบการณ์"
ภายในใจของจ้าวเสี่ยวกังรู้สึกเป็นห่วงหลิวต้าจ้วงขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขากลัวว่าหลิวต้าจ้วงจะทำเรื่องสิ้นคิดพวกนั้น
หลิวต้าจ้วงกลับหัวเราะอย่างกะทันหัน
"ฮ่าฮ่าฮ่า……..ดูนายสิตกใจแทบแย่ ฉันบอกว่าถ้า ก็เหมือนกับพี่ของนายที่ตายไปแบบกะทันหัน พี่หรานหรานของนายจะต้องเสียใจแน่ นายจะดูแลหรานหรานเหมือนกับที่ดูแลพี่สะใภ้ซ่งยวี่ชิงของนายหรือเปล่า"
ตอนที่พูดคำพูดประโยคนี้ ดวงตาทั้งคู่ของหลิวต้าจ้วงจ้องมองไปที่จ้าวเสี่ยวกังไม่กระพริบตา สายตาของเขามันเต็มไปด้วยความแน่วแน่จนทำให้จ้าวเสี่ยวกังก็ไม่รู้ว่าคุณจะตอบยังไงดี
สุดท้ายจ้าวเสี่ยวกังก็ตัดสินใจพยักหน้าอย่างหนักแน่นแล้วพูด "สบายใจได้ ถึงแม้คุณจะไม่ใช่พี่ชายแท้ๆของผม แต่ผมกลับรู้สึกว่าพี่ต้าจ้วงดีกับผมมาก ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับพี่จริง ผมจะไม่มีทางปล่อยให้พี่หรานหรานโดนคนอื่นรังแกอย่างแน่นอน ใครที่คิดจะรังแกเธอต้องผ่านด่านของผมไปให้ได้ก่อน แต่ว่าทำไมพี่ต้าจ้วงถึงพูดเรื่องพวกนี้? หรือว่าการตายเมื่อหลายปีก่อนของพี่ชายผมมันมีสาเหตุอะไรเหรอ?"
ถึงแม้ภายในใจของจ้าวเสี่ยวกังจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังอยากจะรู้อะไรที่มันมากกว่านี้ ฟังจากน้ำเสียงของหลิวต้าจ้วง เขามักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างที่มันไม่ถูกต้อง และดูเหมือนหลิวต้าจ้วงก็จะรู้สาเหตุการเสียชีวิตของพี่ชายตัวเอง
หลิวต้าจ้วงได้ยินจ้าวเสี่ยวกังพูดแบบนี้ ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด เขาจุดบุหรี่ขึ้นมาอีกหนึ่งม้วนแล้วพูดอย่างเชื่องช้า "ฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่คาดเดา พี่ชายของนายไม่ได้ทำงานที่นั่นแค่ครั้งสองครั้ง ทำไมถึงโดนทับตายอย่างง่ายดายแบบนั้น? ยิ่งไปกว่านั้นคนที่ตายทำไมต้องเป็นเขา? หลายสิ่งหลายอย่างมันดูแปลกมาก แต่ว่าฉันแค่สงสัย นายอย่าไปจริงจังมาก"
หลังจากที่ได้ยินหลิวต้าจ้วงพูดแบบนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็ยิ่งรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว เดิมทีเขาก็รู้สึกว่าสาเหตุการตายของพี่ชายตัวเองเป็นเรื่องปกติ แต่หลังจากที่ได้ฟังซ่งยวี่ชิงพูด ภาพการตายของพี่ชายมักจะปรากฏขึ้นในหัวสมองของเขาอยู่บ่อยครั้ง การตายของพี่ชายมันเหมือนกับเป็นกลุ่มเมฆหมอกสีดำที่ทำให้เขามองไม่เห็นอย่างชัดเจน
และคำพูดของหลิวต้าจ้วงก็เหมือนกับทำให้เขาได้เข้าใกล้กับความจริงมากขึ้น ได้เห็นเรื่องราวที่แท้จริง
"พี่ต้าจ้วง ที่พูดมาได้เลย ถึงแม้ผมจะจริงจังแต่ก็จะไปทำอะไรได้? ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่ใช่เด็กนักเรียนแล้; ผมไม่ไปสู้ตายกับคนอื่นหรอก"
หลิวต้าจ้วงมองดูสีหน้าที่สงบนิ่งของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจรู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อย
"อืม หลังจากที่นายฟังแล้วอย่าคิดว่าฉันหลอกใช้หรือคิดอะไรอยู่ ฉันรู้สึกว่าการตายของพี่ชายของนายมีส่วนเกี่ยวข้องกับพี่สะใภ้ของนาย พี่สะใภ้ของนายเป็นคนที่สวยมาก สวยจนทั้งหมู่บ้านบางจื่อหรือแม้กระทั่งทั้งเมืองเซียงหลิวไม่มีใครสามารถเทียบกับเธอได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเธอพี่เป็นคนรักนวลสงวนตัว คนสวยระดับพี่สะใภ้ของนายไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างพี่ชายของนายจะสามารถปกป้องได้"
จ้าวเสี่ยวกังได้ยินคำพูดประโยคนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ เขายังจำได้ดี ครั้งแรกที่ได้เจอกับซ่งยวี่ชิงราวกับจิตใจของเขามันโดนเธอดึงดูดไป แม้แต่ตอนเรียนก็ยังคิดถึงเธอ เพียงแต่พอคิดว่าเธอเป็นภรรยาของพี่ชายตัวเองไฟแห่งตัณหาของเขาจึงค่อยๆมอดดับลงไปทีละนิด
ถึงจะเป็นแบบนั้น ซ่งยวี่ชิงที่อยู่ในใจของเขาก็ยังเป็นคนที่สมบูรณ์แบบมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้ชายคนอื่น
ตอนนี้พอมานึกถึงคำพูดของจ้าวต้าเป่าที่เคยบอกกับเขาว่าถ้าเกิดเกิดอะไรขึ้นกับตัวของเขาให้จ้าวเสี่ยวกังช่วยดูแลซ่งยวี่ชิงด้วย จ้าวเสี่ยวกังพบว่าดูเหมือนพี่ชายของเขาก็จะรู้อะไรบางอย่างก่อนหน้านี้แล้ว เพียงแค่ไม่ได้บอกกับเขาก็เท่านั้น
นี่อาจจะเป็นการปกป้องเขาแบบหนึ่ง ไม่อยากให้เขารู้ อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายเป็นคนที่เขาไม่ควรไปยุ่งด้วย แต่จ้าวเสี่ยวกังก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมจ้าวต้าเป่าที่รู้อยู่แล้วว่าต้องตายก็ยังจะไปอีก
"พี่ต้าจ้วง พูดมาตามตรงเลยไม่ต้องสนใจผม"
หลิวต้าจ้วงเห็นจ้าวเสี่ยวกังที่ไม่ได้แสดงท่าทีที่แปลกประหลาดออกมา เขาถึงพูดอย่างใจเย็นต่อ "ตอนนั้นพี่สะใภ้ของนายถูกคนอื่นจ้องเอาไว้แล้ว และผู้คนส่วนใหญ่ก็คิดว่าหวังป้าเทียนที่เป็นคนจ้อง แต่ฉันรู้ดีคิดว่าเบื้องหลังยังมีกลุ่มอิทธิพลที่ใหญ่กว่านั้นคอยบงการ ยังไงก็ตาม ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ขอแค่เป็นผู้ชายใครก็ต้องการครอบครอง นี่ก็โทษคนในหมู่บ้านที่ว่าพี่สะใภ้ของนายเป็นนางปีศาจจิ้งจอกไม่ได้ สิ่งสำคัญคือเธอสวยมาก สวยจนไม่เหมือนกับผู้หญิงบนโลกใบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเธอถึงชอบพี่ชายของนาย"
หลังจากที่พูดจบ หลิวต้าจ้วงยกบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกครั้ง หลังจากนั้นหรี่ตาลงแล้วพูด "ฉันยังจำตอนที่ฉันส่งก้อนอิฐไปที่ไซต์ก่อสร้างได้ เคยเจอกับพี่ชายของนายหลายครั้ง แล้วก็เคยเห็นพี่สะใภ้ของนายหลายครั้งด้วย แต่สิ่งที่ฉันจำได้แม่นมากที่สุดก็คือพี่ชายกับพี่สะใภ้ของนายไม่ได้ดูสนิทสนมเหมือนกับฉันและหรานหรานเลย ยิ่งไปกว่านั้นทุกครั้งที่พี่สะใภ้ของนายปรากฏตัว หวังป้าเทียนก็จะปรากฏตัวด้วย แต่ทุกครั้งที่เขาปรากฏตัวจะมองซ้ายมองขวาก่อน มันเหมือนกับว่าเขากำลังกลัวมีคนแอบเฝ้ามองอะไรแบบนั้น ก็เพราะแบบนี้ฉันถึงรู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนที่ต้องการตัวพี่สะใภ้ของนาย แต่มีคนคอยบงการเขาอยู่เบื้องหลัง"
"ต่อมา ฉันได้รับข่าวว่าพี่ชายของนายตายแล้ว และส่งผลให้มีเรื่องเกี่ยวกับปัญหาด้านการละเมิดข้อกฎหมายปรากฏขึ้นมากมาย หลังจากนั้นก็ตามที่นายรู้แหละ พี่สะใภ้ของนายไม่กล้าออกจากบ้าน ส่วนหวังป้าเทียนก็เหมือนกับกลัวไม่กล้ามาตอแยกับพี่สะใภ้ของนายอีก จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็หลายเดือนแล้ว และมันก็เป็นช่วงที่นายลาออกจากการเรียนพอดี ดังนั้นถ้านายอยากจะรู้สาเหตุการตายของพี่ชายของนาย นายควรจะไปถามพี่สะใภ้ของนาย เธอน่าจะรู้อะไรมากกว่าฉัน"
ถึงแม้หลิวต้าจ้วงจะเเค่คาดเดา แต่จ้าวเสี่ยวกังก็คิดว่าการคาดเดาของหลิวต้าจ้วงนั้นถูกต้องแล้ว และดูเหมือนพี่สะใภ้ของเขาก็จะไม่ได้พูดเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง คนแรกที่จ้าวเสี่ยวกังคิดถึงสำหรับเรื่องคนที่อยู่เบื้องหลังของหวังป้าเทียนคือหวังเซี่ยนหรุ