ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 215 สบายไหม?
"เจ้าตัวเหม็น เธอกล้าล้อเล่นกับพี่หรือ ไม่อยากมีหูแล้วใช่ไหม"
"โอ๊ย พี่ลี่เบาๆ เบาๆหน่อย ทำไมพี่ถึงชอบีบหูเหมือนแม่ของฉันเลย ฉันไม่ได้หลอกพี่นะ พี่ดูฉันแข็งแกร่งแบบนี้ พี่คนเดี๋ยวจะรับมือกับฉันได้ยังไง"
ขณะที่จ้าวเสี่ยวกังพูด เขาชี้ไปที่เป้าของเขา
หวังลี่มองไปที่ๆจ้าวเสี่ยวกังชี้ สังเกตเห็นว่าตรงนั้นของเขาลุกขึ้นมาแล้ว
"ว้าวๆๆ เธอนี้มันอันตพารจริงๆ"
หลังจากพูดจบ หวังลี่ก็ปล่อยหูของจ้าวเสี่ยวกังและเดินไปข้างๆ
แต่ว่าระหว่างที่เดิน ขาทั้งคู่ของเธอก็หนีบไว้แน่น
สิ่งที่หวังฟาฟาพูดนั้นไม่มีผิด เมื่อวันเธอละเมอพูดออกมาจริงๆ และในฝันเธอยังได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับจ้าวเสี่ยวกัง แม้กระทั่งจ้าวเสี่ยวกังได้โจมตีเธอจากข้างหลังอย่างรุนแรง
ตอนนี้เมื่อได้เห็นจ้าวเสี่ยวกังตอบสนองขึ้นมาแล้ว เธอก็เลยอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องที่ฝันเมื่อคืน
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงว่าหวังลี่จะโกรธทันทีแบบนี้ ก็เลยตามเข้าไป จากนั้นก็พูดว่า "พี่ลี่ พี่อย่าโกรธฉันเลยได้ไหม สิ่งที่ฉันพูดคือความจริง พี่ดูสิว่ามันใหญ่ขนาดนี้ ถ้าทำให้พี่บาดเจ็บจะทำยังไง?"
จ้าวเสี่ยวกังยื่นอยู่หลังของหวังลี่ เขาได้กลิ่นหอมของผมเธอ จากนั้นก็อดไม่ไหวที่จะค่อยๆเเดินเข้าไป
หวังลี่รู้สึกถึงหัวของจ้าวเสี่ยวกังบนไหล่ของเธอ และอดไม่ได้ที่จะหลบ แต่เมื่อคิดถึงความรู้สึกของเธอต่อจ้าวเสี่ยวกัง และคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง เธอก็เลยยอมให้จ้าวเสี่ยวกังเอนตัวเข้ามาหาเธอ
จ้าวเสี่ยวกังไม่คิดว่าหวังลี่จะหยุดลง จากนั้นเขาก็แนบไปที่ตัวของหวังลี่
สองขาที่หนีบแน่น เมื่อถูกจ้าวเสี่ยวกังชนเข้าไป ทำให้ร่างกายของเธออ่อนลงทันที
หวังลี่รู้สึกถึงตรงนั้นของจ้าวเสี่ยวกังถูกขาของตัวเองหนีบไว้ ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
แม้ว่าหวังลี่จะใส่เสื้อผ้าบางๆ แต่ความเด้งของขาก็ทำให้จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะมีอารมณ์
หวังลี่ยังสัมผัสได้ถึงความร้อนของจ้าวเสี่ยวกัง โดยเฉพาะของของเขาค่อยๆลุกขึ้นและเข้าใกล้เธอ
หวังลี่ที่ตัวอ่อนอยู่แล้วเมื่อถูกความร้อนจากของอันนั้นแตะเข้าไป หวังลี่ก็แนบเข้าไปบนตัวของจ้าวเสี่ยวกังอย่างสมบูรณ์
"เสี่ยวกัง พี่ไม่กลัว พี่กลัวเธอจะเหมือนผู้ชายคนอื่นที่หลายใจ"
หลังจากพูดจบ หวังลี่ก็จะยืนขึ้นมา เพราะเธอรู้สึกว่าของๆจ้าวเสี่ยวกังใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุณหภูมินั้นดูเหมือนจะจุดประกายให้เธอ
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังได้ยินคำพูดของหวังลี่ สองมือกอดไปที่หน้าท้องของหวังลี่
แล้วพูดเบาๆว่า" พี่ลี่ ฉันไม่อยากทำร้ายพี่จริงๆ แต่ว่าฉันชอบพี่จริงๆนะ ตอนยังเด็กฉันก็รู้สึกว่าพี่สวยมาก และตอนนี้ก็ยังสวยเหมือนเดิม"
เมื่อรู้สึกถึงความร้อนของหูจากคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง หวังลี่ก็หน้าแดงขึ้นมา
เมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำของหวังลี่ จ้าวเสี่ยวกังก็ได้อมหูที่ร้อนอยู่แล้วของหวังลี่
ในขณะเดียวกันก็ได้ใช้ลื้นเลียไปมา เมื่อเป็นเช่นนี้ หวังลี่ก็รู้สึกว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ
"อืม…เสี่ยวกัง ไม่เอา ฟาฟายังอยู่ข้างหลัง ถ้าเธอ……..ถ้าเธอต้องการ ช้าเร็วพี่สาวก็ต้องเป็นของเธอ"
หลังจากพูดจบ หวังลี่ก็ผลักจ้าวเสี่ยวกังออกไป แต่กลับถูกจ้าวเสี่ยวกังกอดเธอไว้แน่น
"พี่ลี่ ฉันต้องการ ฉันต้องการมาตลอด แค่กลัวว่าจะทำให้พี่บาดเจ็บ"
เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกังที่แทบจะรอไม่ไหว และรู้สึกถึงความห่วงใยจากคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง หวังลี่ก็ไม่ได้หนีไปไหนอีก
"ไม่เป็นไร่ ถ้าเธอต้องการพี่จะให้เธอได้ทุกเวลา พี่ไม่กลัวเจ็บ"
เมื่อเห็นดวงตาที่น่าประทับใจของหวังลี่ ปากที่น่าหลงใหล จ้าวเสี่ยวกังก็อดไม่ได้ที่จะจูบเข้าไป
"พี่กัง พี่ พวกพี่ทำอะไรกันอยู่ ฉันอยู่ข้างล่างหนาวนะ"
ระหว่างที่พวกเขากำลังจะจูบกัน ก็ถูกเสียงของหวังฟาฟาตัดบทไป ทั้งสองคนก็รู้สึกเขินเล็กน้อย
จ้าวเสี่ยวกังแทบอยากจะฝังห้องใต้ดินซะ ให้หวังฟาฟาออกมาไม่ได้ แบบนี้ต่อไปจะได้ไม่ต้องรบกวนพวกเขาอีก
ความคิดของหวังลี่ก็คล้ายๆกัน ทุกครั้งที่มาเวลาสำคัญ หวังฟาฟาก็จะทำลายทุกอย่าง เขาอยากที่จะเย็บปากของน้องใช้คนนี้ซะ
"มาแล้ว มาแล้ว"
ปากของเขาตอบอย่างรวดเร็ว แต่จ้าวเสี่ยวกังก็ได้จูบเข้าไปที่ปากของหวังลี่ไปหนึ่งที จากนั้นก็เริ่มไปทำงาน
หวังลี่ไม่คิดว่าจ้าวเสี่ยวกังจะกล้าแบบนี้ เมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นที่จ้าวเสี่ยวกังฝากไว้บนปากของเธอ หวังลี่ก็รู้สึกถึงความอ่อนหวาน
ไม่นาน เห็ดสนทั้งหมดก็ถูกเก็บเรียบร้อย จากนั้นหวังฟาฟาก็ได้ขับรถพาจ้าวเสี่ยวกังและหวังลี่กลับ
หลังจากขึ้นรถ จ้าวเสี่ยวกังก็ได้แอบจับมือของหวังลี่ หวังลี่ดิ้นไปหลายที แต่ก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังจับไว้แน่น
เมื่อรู้สึกถึงความนุ่มนวลของมือหวังลี่ จ้าวเสี่ยวกังก็อดไม่ได้ที่จะเข้าใกล้เธออีกหน่อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลิ่นหอมที่เส้นผมของหวังลี่ จ้าวเสี่ยวกังแทบอดไม่ได้ที่จะมุดเข้าไป
เมื่อรู้สึกว่าร่างกายของจ้าวเสี่ยวกังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ในใจของหวังลี่ก็อดไม่ได้ที่จะเต้นตุ๊บๆ
อย่างไรก็ตามจ้าวเสี่ยวกังก็ได้ใช้ช่วงเวลาที่รถขับผ่านถนนที่เป็นบ่อเข้าใกล้หวังลี่เรื่อยๆ ขณะเดียวกันมือของเขาก็ไม่ซื่อสัตย์ขึ้นมา
เขาจับไปที่ขาของหวังลี่และลูบไปมา แม้ว่าหวังลี่จะใส่รองเท้าแตะ กางเกงบางๆ แต่ก็ยังรู้สึกว่านุ่ม เธอจะทนต่อการกระทำของจ้าวเสี่ยวกังได้ยังไง
เมื่อมือของจ้าวเสี่ยวกังได้ลูบไปมาบนขาของเธอ หวังลี่ก็หน้าแดงขึ้นมา
"อืม…เสี่ยวกัง"
เนื่องจากเสียงดังของรถลาก หวังฟาฟาไม่ได้ยินเสียงที่น่าลงไหลเช่นนี้ แต่ว่าจ้าวเสี่ยวกังได้ยินอย่างชัดเจน
เมื่อได้ยินเสียงของหวังลี่ จ้าวเสี่ยวกังก็รู้สึกตื่นเต้น และของของเขาก็ลุกขึ้นมาทันที
"หึๆ พี่ลี่ สบายไหม?"
หวังลี่มองจ้าวเสี่ยวกังโดยความโกรธเล็กน้อย เมื่อเห็นของของจ้าวเสี่ยวกัง เธอก็จับและใช้แรงบีบอย่างแรง
เจ็บจนจ้าวเสี่ยวกังรีบเอามือปิดปาก
"หือ ดูสิว่าต่อไปเธอจะกล้ารังแกฉันอีกไหม? พี่ขอถามหน่อย สบายไหม?"
หวังลี่ใช้แค่สองนิ้วเท่านั้น แต่ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย แต่เพื่อไม่ให้เห็นอาการ เขาทำได้เพียงบีบของของจ้าวเสี่ยวกังเท่านั้น
"พี่ลี่ พี่ช่างโหดร้ายจริงๆ ถ้าฉันไม่ไหวแล้ว ฉันจะให้พี่เป็นเมียน้อยหรือ"
"ดีมาก เธอยังมีเมียหลวงด้วยหรือ? แต่ถ้าเธอไม่ไหวแล้วจริงๆ พี่เป็นเมียน้อยให้เธอแล้วยังไง? ต่อไปให้เธอได้แต่มองแต่ไม่ได้กิน แค่คิดก็มันแล้ว "
เมื่อเห็นท่าทางของหวังลี่ จ้าวเสี่ยวกังก็มองไปรอบๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใคร เขาจับไปที่หน้าของหวังลี่และจูบเข้าไปอย่างแรง
หุๆๆ…