ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 67 พี่สาวเป็นเมียน้อยก็ยอม
ซุนหรานหรานและหลี่ชุ่ยฮวาคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสียวกังยังคงคิดถึงผู้ชายของบ้านพวกเธออีก ตลอดเวลาที่ผ่านมาซุนหรานหรานล้วนแล้วคิดว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นผู้ชายแบบนั้น อยู่กับเธอมันไม่มีอะไรมากไปกว่ามีอะไรแบบนั้นชั่วคราว แต่ว่าตอนนี้เธอกลับเข้าใจแล้ว จ้าวเสี่ยวกังไม่ใช่คนที่เป็นแบบนั้นชั่วคราว แต่เป็นการไม่มีทางทอดทิ้งเธออย่างจริงจัง
หลี่ชุ่ยฮวาก็มีสถานการณ์ที่ไม่แตกต่างกัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอมักคิดว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นแค่เด็กหนุ่มคนหนึ่ง ดังนั้นจึงเป็นฝ่ายริเริ่มก่อน กระทั่งไม่มีการคิดถึงอนาคตว่าจะทำยังไงต่อ แต่ว่าคำพูดนี้ของจ้าวเสี่ยวกังกลับทำให้เธอหวั่นไหว แม้ว่าของเล่นของจางฟู่กุ้ยจะสามารถใช้งานได้ แต่เมื่อเทียบกับของจ้าวเสี่ยวกังแล้วไอ้นั่นของเขาเป็นเหมือนของไร้ค่าเลย โดยเฉพาะจางฟู่กุ้ยมักจะล้มเหลวภายในไม่กี่นาที สิ่งนี้ยิ่งทำให้หลี่ชุ่ยฮวาเหงาและทนไม่ได้
หลังจากพบกับจ้าวเสี่ยวกัง หลี่ชุ่ยฮวารู้ว่า ชีวิตในอนาคตของเธอจะต้องยิ่งอยู่ยิ่งดีอย่างแน่นอน
"เสี่ยวกัง ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่สาวมักคิดว่านายเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง คิดไม่ถึงเลยว่านายจะคิดเยอะขนาดนี้ ดูเหมือนวิสัยทัศน์ของพี่สาวจะถูกต้องแล้ว นายนอนลงให้พี่สาวบริการนายสักหน่อย แม้ว่าไม่สามารถเป็นภรรยาของนายได้ แต่ว่าเป็นเมียน้อยของนายพี่สาวก็ยินดีเช่นกัน"
หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับใช้มือที่ขาวราวกับหิมะผลักจ้าวเสี่ยวกังนอนลงบนเตียงหิน หลังใช้นั้นก่อนอื่นใช้ปากที่นุ่มนวลเล็กๆบริการให้จ้าวเสี่ยวกังขึ้นมา
หลังจากนั้นจ้าวเสี่ยวกังเริ่มทนไม่ไหวกับการบริการของหลี่ชุ่ยฮวาเช่นนี้ จึงลุกขึ้นและหัวเราะพูด :"พี่สาวชุ่ยฮวา ถ้าคุณยังทำแบบนี้ต่อไปต่อให้ฟ้ามืดพวกเราก็ยังไม่ได้กลับไป ฉันเป็นคนทำเองดีกว่า"
หลังจากพูดจบ จ้าวเสี่ยวกังลุกขึ้นและให้หลี่ชุ่ยฮวานอนลง เมื่อหลี่ชุ่ยฮวาได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจต้องการอย่างมาก ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกว่าไม่ได้บริการจ้าวเสี่ยวกังดีเท่าไหร่
"เสี่ยวกัง รอวันอื่นพี่สาวจะต้องบริการนายให้ดีอย่างมากแน่นอน วันนี้นายช่วยทำให้พี่สาวมีความสุขหน่อยนะ"
ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วยและนอนลงอย่างช้าๆ หลังจากนั้นนิ้วที่ขาวราวกับหิมะค่อยๆจับของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกังค่อยๆใส่มันเข้ามาอย่างช้าๆ
อ้า…..
ทันทีที่เข้าไป ภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนถูกเติมเต็ม ความรู้สึกนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยหัวใจ
จ้าวเสี่ยวกังก็รู้สึกตื่นเต้นจนร้องครางออกมา
ในไม่ช้า ทั่วทั้งถ้ำก็เสียงดังขึ้นมาทันที มีเสียงของน้ำกระทบดังพับๆเบาๆ ในตอนเริ่มหลี่ชุ่ยฮวายังคงกดฟันและยืนยัดต่อไป แต่ว่าสำหรับความเร็วของจ้าวเสี่ยวกังนั้นเร็วอย่างมาก ผ่านไปได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหลี่ชุ่ยฮวาก็ทนไม่ไหวแล้ว เริ่มมีการขอร้องไปด้วยและหายใจหอบไปด้วยโดยตรง
ทันใดนั้น จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกได้ถึงความแน่นของร่างกายหลี่ชุ่ยฮวา ทันใดนั้นส่วนที่ห่อของเล่นอันใหญ่ของเขาก็มีความอุ่นหนึ่งแผ่ออกมา ความรู้สึกนั้นทำให้จ้าวเสี่ยวกังมีความสุขขนสั่นไปทั้งตัวสักพัก
"เสี่ยวกัง พี่สาวไม่ไหวแล้วจริงๆ นายรีบไปทำพีสาวหรานหรานของนายได้แล้ว พี่สาวหรานหรานของนายร้ายกาจกว่าฉันอีก"
หลี่ชุ่ยฮวาพูดเสียงหอบไปด้วย พร้อมกับเอื้อมมือไปดึงซุนหรานหรานเข้ามา
ด้วยการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างทั้งสองคนทำให้ร่างกายของซุนหรานหรานอ่อนตัวไปนานแล้ว ตอนนี้ถูกหลี่ชุ่ยฮวาดึงแบบนี้ เธอให้ความร่วมมืออย่างมากไปอยู่ต่อหน้าจ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเห็นผิวที่ขาวราวกับหิมะของซุนหรานหรานนั้น โดยเฉพาะเมื่อเห็นหน้าอกที่นุ่มนวล ทำให้จ้าวเสี่ยวกังแทบทนไม่ไหวจนอยากจะยื่นมือไปจับ
ซุนหรานหรานก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังจับไปหนึ่งที และสั่นไปทั้งตัวทันที
เมื่อสัมผัสถึงการสั่นของซุนหรานหราน จ้าวเสี่ยวกังก็ออกจากตัวของหลี่ชุ่ยฮวา ของเล่นอันใหญ่นั้นชี้ชูชันมองไปทางซุนหรานหราน
"พี่สาว เอาแบบนี้คุณหันหลังมาสิ แบบนี้ฉันรู้สึกว่าคุณน่าจะรู้สึกดีกว่านะ"
ซุนหรานหรานพูดอย่างเขินอาย :"เสี่ยวกัง พี่สาวเชื่อฟังนาย เพียงแต่นายอย่ารุ่นแรงกับพี่สาวเหมือนตอนที่ทำกับพี่สาวชุ่ยฮวานะ พี่สาวหวังว่านายจะอ่อนโยนหน่อยนะ"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จ้าวเสี่ยวกังหัวเราะฮ่าๆๆและพูด :"พี่สาว คุณสบายใจได้เลย ฉันเข้าใจแล้ว"
พูดจบ จ้าวเสี่ยวกังแทบรอไม่ไหวเริ่มถอดเสื้อผ้าทั้งหมดที่อยู่บนตัวของซุนหรานหรานใส่ออกอีกครั้ง หลังจากนั้นอีกฝ่ายก็หันหลังและก้มตัวลง
เมื่อเห็นความขาวนั้นทำให้จ้าวเสี่ยวกังอดไม่ได้ที่จะใช้มือตบไปหนึ่งที เสียงที่สดใสนั้นดังก้องสนั่นภายในถ้ำ ในเวลาเดียวกัน ซุนหรานหรานก็ตัวสั่น
"อ้าอ้า…..เสี่ยวกัง นายทำให้พี่สาวจับนะ"
"ฮ่าๆๆ พี่สาว ฉันรู้สึกว่ามันช่างสวยงามเกินไปแล้ว อดใจไม่ไหวชั่วขณะ ฉันจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แล้ว"
จ้าวเสี่ยวกังยื่นมือไปจับระหว่างขา ตรงนั้นมีการไหลลงมาอย่างกับแม่น้ำนานแล้ว เมื่อเห็นฉากนี้ จ้าวเสี่ยวกังเริ่มมีความรู้สึกตื่นเต้นและใส่มันเข้าไปโดยตรง
"อ้า…..เสี่ยวกัง นายช่วยเบาๆหน่อย วันนี้พี่สาวถูกนายทำไปสองรอบแล้ว เริ่มไม่ไหวแล้ว"
ซุนหรานหรานกัดริมฝีปากแน่น อดทนกับความสุขจากการเสียดสีนั้น ในขณะเดียวกันความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยอาการบวมก็ทำให้รู้สึกเจ็บปวดและมีความสุขอีกครั้ง
ในไม่ช้าตรงนั้นน้ำก็ไหลออกมากลายเป็นแม่น้ำ จ้าวเสี่ยวกังก็เปลี่ยนจากความอ่อนโยนในตอนแรกเป็นเร็วขึ้นมา
ซุนหรานหรานไม่สามารถแบกรับความสุขที่ตรงไปยังส่วนลึกของจิตวิญญาณอีกต่อไป
"เสี่ยวกัง…..เสี่ยวกัง พี่สาว…….ใกล้จะถึงแล้ว เร็วหน่อย…..เร็วๆๆๆ"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทันใดนั้นจ้าวเสี่ยวกังโจมตีอย่างรุนแรงอีกครั้ง
พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องที่ดังอย่างมาก ซุนหรานหรานฟุบลงบนเตียงหินโดยตรง แต่จ้าวเสี่ยวกังยังคงไม่มีอาการของการผ่อนตัวใดๆ
มองดูหายใจหอบ หรี่ตามองดูซุนหรานหราน จ้าวเสี่ยวกังรู้ดีว่าอีกฝ่ายอาจจะทนไม่ไหวแล้ว
ทันในนั้นหันสายตามองไปทางหลี่ชุ่ยฮวาอีกครั้ง
"พี่สาวช่ยฮวา ตอนนี้คุณน่าจะผ่อนคลายแล้วนะ คุณช่วยยอมรับการโจมตีครั้งสุดท้ายของฉันหน่อยนะ ไม่อย่างนั้นฉันคงอึดอัดแย่เลย"
หลี่ชุ่ยฮวาเพิ่งผ่อนคลายกลับมา เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง ส่ายหัวและพูดปฏิเสธทันที :"เสี่ยวกัง พี่สาวถูกเติมเต็มแล้ว ไม่จำเป็นอีกแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆวันอื่นพี่สาวค่อยแนะนำคนให้นายนะ ถึงเวลานั้นพวกเราสามคนมาบริการนายด้วยกันเป็นยังไง?"
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่ายังมีเรื่องดีๆแบบนี้ด้วย ทันใดนั้นหัวเราะและพูด :"พี่สาวชุ่ยฮวาเตรียมจะแนะนำใครเหรอ? ผู้หญิงทั่วไปฉันไม่ชอบนะ"
"ฮ่าๆๆๆ…..พี่สะใภ้ของนายเป็นยังไง?"
มองไปที่ดวงตาของเจ้าเล่ห์ของเจ้าเสี่ยวกังทั้งคู่ หลี่ชุ่ยฮวายิ้มและพูดผู้สมัครที่เธอกำลังมองหาออกมาโดยตรง
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าหลี่ชุ่ยฮวาจะตีความคิดนี้ไว้บนตัวของซ่งยวี่ชิง เพียงแต่ความคิดนี้เขาชอบ
"ฮ่าๆๆ พี่สาวชุ่ยฮวา คำพูดนี้คุณพูดแล้วห้ามกลับคำนะ ไม่อย่างนั้นหลังจากนี้ไปฉันจะไม่อยู่กับคุณแล้ว"
เมื่อได้ยินคำพูดข่มขู่ของจ้าวเสี่ยวกัง หลี่ชุ่ยฮวานึกถึงความรู้สึกที่ชุ่มชื้นในตอนที่ไม่มีของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกัง ทันใดนั้นกังวลขึ้นมาทันที
"เสี่ยวกัง พี่สาวสัญญากับนาย จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน เพียงแต่ในเรื่องนี้จำเป็นต้องใช้เวลาสักหน่อย นายก็รู้เมื่อก่อนฉันกับพี่สะใภ้ของนายไม่ค่อยลงรอยกัน"
"ได้ พี่สาวชุ่ยฮวาเพียงแค่สามารถจัดการเรื่องนี้สำเร็จ หลังจากนี้ไปต่อให้ฉันทำคุณทุกวันฉันก็ยอม"
หลี่ชุ่ยฮวาเหลือบมองจ้าวเสี่ยวกังอย่างมีเสน่ห์หนึ่งทีและพูด :"เด็กอย่างนายเนี่ยนะ พี่สาวรู้สึกว่านายเป็นเหมือนวัวที่ไม่มีวันเหนื่อย ป่าของพี่สาวถูกนายค้นไปค้นมาหลายรอบแล้ว นายยังกระตือรือร้นขนาดนี้อีก"
"ฮ่าๆๆๆ พี่สาวอย่างนั้นก็ให้ฉันค้นอีกรอบหนึ่งนะ"
หลังจากพูดจบ จ้าวเสี่ยวกังใช้ของเล่นอันใหญ่นั้นแทงเข้าไปอีกครั้ง
"อ้าโอ๊ย……เสี่ยวกัง……พี่สาว…….อ้าอ้า……."