ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 117 ที่ดินภูเขาสองร้อยกว่าไร่
"หึๆๆ เรื่องแผนนั้นไว้พูดคราวหน้า แต่ของพวกนี้เก็บไว้ก็แล้วกัน ฉันไม่ทำร้ายเด็กคนนี้อย่างแน่นอน"
เมื่อเห็นท่าทางมั่งใจของจ้าวหวู่ โจวหรานฮวาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เดินไปที่โต๊ะน้ำชาแล้วผ่าแตงโม
เมื่อมองไปที่ก้นของโจวหรานฮวา จ้าวหวู่ก็รู้สึกร้อนรุ่มในตัวขึ้นมา
ก็ได้ยกมือและบีบไปที่ก้นของโจวหรานฮวาไปหนึ่งที
เมื่อกี้โจวหรานฮวาก็จับจ้าวเสี่ยวกังไปหนึ่งทีก็รู้สึกอะไรบางอย่าง แต่ตอนนี้เมื่อเธอโดนสามีจับไปหนึ่งทีก็รู้สึกเปียกไปหมดแล้ว
"โอ้ คุณนี้มืออยู่ไม่เป็นสุขเลยนะ ในบ้านยังมีลูกสาวเราและคนอื่นนะ คุณก็ไม่รู้จักเก็บอาการบ้างเลยนะ?"
แม้ว่าโจวหรานฮวาจะพูด้วยความโกรธ แต่ว่าในใจของเธอกลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นขึ้นมา ความรู้สึกนั้นเหมือนกับตอนที่กำลังอยู่กับชายอื่น ความรู้สึกที่ไม่ธรรมดาแบบนี้ ทำให้ตรงนั้นของเธอน้ำแทบจะไหลออกมาแล้ว
"หึๆๆ ใครให้เมียของฉันสวยแบบนี้ นับวันเสน่ห์ก็เพิ่มขึ้นทุกวัน อีกอย่างแรงดึงดูดแบบนั้นแทบจะทำให้ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
ขณะพูด จ้าวหวู่ก็จับไปที่ไฟหน้าของโจวหรานฮวา
"อืม…อ่า…ให้ท่านิดหน่อยก็จะทำกันแบบนี้เลยหรือ? พอแล้ว…อยากจับ….รอให้เสี่ยวกังไปก่อน"
เมื่อโดนจ้าวหวู่จับ โจวหรานฮวาก็ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น แต่ยังดีที่เธอยังควบคุมตัวเองได้
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเดินถึงห้องครัว เขาก็ได้วางเหล้าและโสมอย่างระวังในชั้นวาง และจะไปเจรจาเรื่องที่จะเช่าภูเขา แต่เขาก็ได้แอบมองจ้างถิงถิงที่อยู่ในห้องจากรูกำแพง เขาเห็นจ้างถิงถิงกำลังใส่เสือในลายการ์ตูน ดูเหมือนว่ากำลังลังเลไม่น้อย
หลังจากที่จ้าวถิงถิงถูกจ้าวเสี่ยวกังแอบมอง เมื่อเธอกลับถึงห้องก็รู้สึกเขินอายขึ้นมา ของลับของตัวเองกลับโดนเด็กที่อายุน้อยกว่าเธอหลายปีเห็น โดยเฉพาะอีกฝ่ายบอกว่าตรงนั้นของเธอไม่ใหญ่ ก็เลยทำให้เธอโมโห และตัดสินใจจะยัดให้ตรงนั้นใหญ่ขึ้น
แต่หลังจากค้นหาอยู่นานก็ไม่มีชุดที่ตรงใจ เรื่องนี้ยิ่งทำให้เธอเสียใจที่ว่าไม่น่าซื้อลายการ์ตูนเลย เธอจะน่าเลือกซื้อในแบบเซ็กซี่ดีกว่า
จ้าวเสี่ยวกังที่อยู่ด้านนอกเห็นจ้าวถิงถิงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาก็รู้สึกร้อนรุ่มในใจ ท่ามกลางแสงไฟ ผิวสีขาวของเธอยิ่งนุ่มนวล คอสีชมพูของเธอยิ่งดึงดูดใจ และรอยยิ้มที่เบิกบานเหมือนดวงอาทิตย์ของเธอยิ่งทำให้จ้าวเสี่ยวกังหลงไหล
เมื่อเมื่อจ้าวเสี่ยวกังเตรียมที่จะดูจากรูกำแพงให้ชัดเจนอีกที ขาของเขาก็ถีบโดนไม้กวาดที่อยู่ข้างๆ เสียงนั้นทำให้จ้าวเสี่ยวกังและจ้าวถิงถิงตกใจพร้อมกัน
"แม่ แม่อยู่ในห้องครัวหรือเปล่า?"
เมื่อจ้าวเสี่ยวถิงถาม จ้าวเสี่ยวกังก็ตอบอย่างเขินอายว่า" พี่ถิงถิง ฉันเอง ฉันไม่ระวังเตะโดนไม้กวาด"
หลังจากที่จ้าวเสี่ยวกังพูดแบบนี้ เขาก็รีบกลับไปที่ห้องนั่งเล่น แต่เมื่อเขามาถึงห้องนั่งเล่น เขาเห็นจ้าวหวู่กำลังทำอะไรบางอย่างกับโจวหรานฮวา
โจวหรานฮวาสวมกระโปรงลายดอกไม้ธรรมดาๆ แต่ในเวลานี้กระโปรงลายดอกดูยุ่งเหยินเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตำแหน่งหน้าอกของเธอถูกนวดอย่างเห็นได้ชัด
จ้าวหวู่นึกไม่ถึงว่าจ้าวเสี่ยวกังเกือบจะได้ดูหนังสดซะแล้ว แต่ว่าในฐานะที่เขาเป็นผู้นำในหมู่บ้านมาหลายปี ความหน้าด้านของเขาก็ใช่ว่าคนทั่วไปจะเทียบได้
"อะแฮ่ม…เสี่ยวกังรีบมาเร็ว ฉันกับน้าโจวของเธอไม่ได้เจอเธอมานาานแล้ว เมื่อกี้ฉันกับน้าของเธอยังเตรียมที่จะไปเยี่ยมเธอเลย"
เมื่อได้ยินว่าจ้าวหวู่เปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว จ้าวเสี่ยวกังก็ไม่ได้ถามเรื่องเมื่อกี้อีก
"หึๆๆ น้าจ้าว ในห้องครัวไม่ได้เปิดไฟ ก็เลยช้าไปหน่อย"
"อืม ที่เธอมาเพราะว่าเรื่องที่เราคุยกันตอนกลางวันใช่ไหม?"
สำหรับจ้าวเสี่ยวกังนั้น จ้าวหวู่ชื่นชมเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาก็เลยถามตรงๆเกี่ยวกับเรื่องที่พูดคุยกันในตอนกลางวัน
"ใช่ ฉันอยากจะมาถามน้าจ้าวว่าที่ดินมีกี่ไร่ จะให้เช่านานแค่ไหน และต้องใช้เงินเท่าไหร่ "จ้าวเสี่ยวกังได้ถามคำถามที่สำคัญสามคำถาม
อย่างไรก็ตาม ปัญหาเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาเล็กน้อยมากสำหรับจ้าวหวู่
"ฉันกำลังให้คนสำรวจพื้นที่ภูเขาทางทิศตะวันตก มีพื้นที่สองร้อยกว่าไร่ แต่ฉันคิดให้เธอสองร้อยไร่ก็แล้วกัน ที่เหลือก็ถือว่ายกให้ก็แล้วกัน ตอนแรกกะว่าจะให้เธอเช่าสิบปี แต่ว่าเมื่อถามกรรมการหมู่บ้านแล้ว ได้ตกลงกันว่าจะต้องเช่าอย่างน้อยยี่สิบปี ถ้าน้อยกว่านี้พวกเขาก็ทำงานลำบาก "
"ส่วนเรื่องเงินหรือ? คงจะแพงหน่อย เธอต้องเตรียมใจไว้นะ ทั้งหมดก็หนึ่งแสน และต้องจ่ายภายในครั้งเดียว ไม่งั้นกรรมการจะไม่อนุมัติให้ ถ้ารวมกับเงินที่รัฐบาลสนับสนุนจ่ายแค่แปดหมื่นก็เพียงพอแล้ว เพราะว่าหมู่บ้านเรานั้นถือว่าเป็นถิ่นทุรกันดาร มีคนเช่าก็ถือว่าดีมากแล้ว"
เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวหวู่ จ้าวเสี่ยวกังก็เงียบไป
ทีแรกนึกว่าจะมีเนื้อที่ประมาณ 100 ไร่ แต่ไม่คิดว่าจะมีเยอะขนาดนี้ เมื่อเป็นแบบนี้เงินในมือของเขาก็ไม่พอใช้ ค่าเช่าที่ไว้ก่อน นี่มันยังไม่รวมค่าปลูก ค่าปุ๋ย ค่าจ้าง ค่าสร้างถนน และค่าใช้จ่ายอีกมากมาย แบบนี้เขาก็คงยากทีจะทำเงินได้ในเวลาอันรวดเร็ว
เมื่อจ้าวหวู่เห็นจ้าวเสี่ยวกังเงียบไป เขารู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีเงินมากขนาดนั้น แต่เขาก็ได้ทำดีที่สุดแล้ว ถ้าจะให้คนอื่นเช่นล่ะก็ อย่างนน้อยก็ต้องสองแสนขึ้น เป็นเพราะว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นคนในหมู่บ้าน เขาก็เลยช่วยพูดให้ถูกลง
"เสี่ยวกัง ถ้าเธอขาดสักหมื่นสองหมื่น น้าสามารถช่วยเธอได้ แต่ถ้ามากกว่านี้ น้าคงจะช่วยไม่ได้แล้ว"
หลังจากพูดจบ จ้าวหวู่ก็ได้หยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงและเริ่มสูบขึ้นมา
"น้าจ้าว ถ้าฉันให้เงินตอนนี้ ฉันจะได้เอกสารทั้งหมดเมื่อไหร่"
คำพูดของจ้าวเสี่ยวกัง ทำให้จ้าวหวู่ประหลาดใจ
เพราะสถานะทางบ้านของจ้าวเสี่ยวกังนั้นเขารู้ดี จ้าวต้าเป่าเพิ่งจะแต่งงานไปและได้ใช่เงินไปเป็นจำนวนมาก หลังจากที่จ้าวต้าเป่าเสีย เงินที่ได้รับจากการชดเชยยังไม่เพียงพอที่จะจ่ายหนี้ ถ้าหากจะมีเงิน อย่างมากก็แค่หมื่นสองหมื่นเท่านั้น จ้าวเสี่ยวกังจะมีเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?
"เสี่ยวกัง อยากทำอะไรบ้าๆเพื่อจะเช่าทีนะ"
"น้า น้าไม่เชื่อใจฉันขนาดนั้นเลยหรือ ฉันหาเงินเอง และหาเงินได้ไม่น้อย ส่วนเรื่องหาได้ยังไงนั้น วันหลังฉันจะบอกน้าอย่างละเอียดอีกที"
เมื่อเห็นว่าจ้าวเสี่ยวกังไม่ได้พูดโกหก จ้าวหวู่ก็รู้สึกโล่งใจ
"ได้ ถ้าให้เงินฉันเดี๋ยวนี้ วันมะรืนฉันจะทำเอกสารทั้งหมดให้เธอ แต่ถ้าเธอจะเช่าจริงๆ พรุ่งนี้ฉันจะไปประชุมกันก่อน เพราะที่มันเยอะมาก และเธอก็เป็นคนเช่าทั้งหมดเดี๋ยวจะมีคนนินทาเอาได้ "
"ฟาร์มภูเขาและสระบัวเธอก็เช่าแล้ว มีคนในหมู่บ้านไม่พอใจ ครั้งนี้น้าขอบอกเลย พรุ่งนี้เธอรีบไปกดเงินออกมา ถ้ามีคนไม่พอใจ น้าจะช่วยเอง"
จ้าวเสี่ยวกังอึดอัดเล็กน้อย เขามองจ้าวหวู่และพูดว่า "น้าหวู่ น้าคิดจะ….. "