ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 6 เสน่ห์ในห้อง
ซ่งยวี่ชิงคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะเร็วขนาดนี้ นอกจากนี้ยังไม่มีความลังเลแม้แต่นิดเดียว
ความจริงแล้วจ้าวเสี่ยวกังก็คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้เช่นกัน แต่ว่าเมื่อเห็นว่าซ่งยวี่ชิงเริ่มโกรธแล้ว เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
"อ้า……"
เสียงครางเบาๆหนึ่งทีดังออกมาจากปากของซ่งยวี่ชิง ความเลือดร้อนนี้จะให้จ้าวเสี่ยวกังทนได้อย่างไร
จ้าวเสี่ยวกังเหล่มองซ่งยวี่ชิงที่กำลังกัดริมฝีปากสีแดง ท่าทางที่กำปั้นสีชมพูกำแน่นจากนั้นก็ผ่อนคลายลง อดไม่ได้ที่จะแลบลิ้นยื่นออกไปเลียมันหนึ่งที
แค่นั้นแหละ กลับทำให้ไอ้นั่นของซ่งยวี่ชิงสั่นอย่างแรง แต่ร่างกายกลับรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว
"เสี่ยวกัง นายอย่า……ทำไปเรื่อยนะ ช่วยฉันดูดออกมาเลยนะ"
"พี่สะใภ้ ฉันกำลังดูดอยู่ เพียงแต่มันติดมาหนึ่งคืนแล้ว แตงกวาเริ่มมองไม่เห็นแล้ว เลยทำยากหน่อย"
หลังจากพูดจบ เขาถอนหายใจเบาๆหนึ่งที สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือเขาดูดแตงกวานั้นออกมาได้นิดหน่อยแล้วจริงๆ แต่นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ
แต่แล้วเขาผลักมันกลับเบาๆด้วยปลายลิ้นของเขาในทันที
ซ่งยวี่ชิงเพียงแค่รู้สึกว่าความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เหมือนเดิมกำลังจะครอบงำสติของเธอเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว พยายามฝืนระงับด้วยความคิดของเธอและถาม :"เสี่ยวกัง ใกล้จะออกมาหรือยัง"
"พี่สะใภ้ ใกล้แล้ว ใกล้จะออกมาแล้ว"
เมื่อเห็นมือที่เรียวยาวขาวหยกทั้งคู่ของซ่งยวี่ชิงคว้าไปเรื่อยไม่หยุด เปลวเพลิงเล็กๆ ในหัวใจของจ้าวเสี่ยวกังลุกไหม้ไปทั้งตัวทันที ในวันธรรมดาทั่วๆไปพี่สะใภ้มีจิตใจที่บริสุทธิ์อย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้ผู้คนสามารถกระทำผิดได้ด้วยการกระตุ้นแบบนี้
ท่าทางที่มีความสุขของซ่งยวี่ชิงแบบนั้น ทำให้ภายในใจของจ้าวเสี่ยวกังคันไปหมด
"เสี่ยวกัง พี่สะใภ้…….พี่สะใภ้ไม่ไหวแล้ว"
จ้าวเสี่ยวกังมองไปที่ดวงตาที่สวยงามของซ่งยวี่ชิง เมื่อได้ยินน้ำเสียงครางที่กระสับกระส่ายนั้น ก็ไม่อยากจะเพียงแค่ทำอยู่ภายนอกแบบนี้อีกต่อไปแล้ว
หายใจเข้าลึกๆ กลั้นลมหายใจนั้นเอาไว้อย่างแรง ต่อจากนั้นถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
หลักจากที่ถูกแตงกวาติดเอาไว้หนึ่งคืน นอกจากนี้เดิมทีก็มีรูเล็กกว่าเดิมอยู่แล้ว จะสามารถทนต่อการดูดของจ้าวเสี่ยวกังได้อย่างไร
ซู่…….
เสียงที่เหมือนกับการเปิดฝาขวดเบียร์ดังไปทั่วทั้งห้อง นอกจากนี้ในเวลานั้นซ่งยวี่ชิงราวกับว่าได้ยินเสียงเหมือนกางน้ำร้อนเดือดดังไปทั่วทั้งห้อง
จ้าวเสี่ยวกังผู้ซึ่งต้องการจะกลั้นหายใจ ถูกขาหยกทั้งสองของซ่งยวี่ชิงหนีบอย่างรุนแรง ในเวลาเดียวกันซ่งยวี่ชิงก็กดหัวของจ้าวเสี่ยวกังทับตรงนั้นเอาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าซ่งยวี่ชิงจะมีปฏิกิริยาตอบสนองมากขนาดนี้เมื่อดูดแตงกวาออกมา
เมื่อเวลาที่เขาต้องการเงยหน้ามองดูสีหน้าของซ่งยวี่ชิงสักหน่อย จ้าวเสี่ยวกังกลับรู้สึกว่ามือทั้งคู่ของซ่งยวี่ชิงออกแรงมากกว่าเดิมกะทันหัน ในเวลาเดียวกันเอวที่ผอมเรียวก็ยกขึ้นและบิดไปมาอย่างบ้าคลั่งเล็กน้อย
จ้าวเสี่ยวกังจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในฉากดังกล่าวได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่าเธอได้บรรลุถุงจุดสุดยอดแล้ว นอกจากนี้ยังเป็นจุดสุดยอดที่พอใจอย่างมาก
ด้วยเหตุนี้จ้าวเสี่ยวกังเตรียมที่จะเลียจุดไฟอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องดีที่จะทำเรื่องแบบนั้นกับพี่สะใภ้ให้เสร็จ
ซู่ซ่า……
จ้าวเสี่ยวกังมีประสบการณ์ในก่อนหน้าแล้ว ในไม่ช้าก็เริ่มคุ้นเคย และเขายังได้เรียนรู้ความรู้เชิงทฤษฎีมากมายจากภาพยนตร์ญี่ปุ่นสิบแปดบวกเหล่านั้นมาก่อน ตอนนี้นำมาใช้ได้พอดีเลย
ซ่งยวี่ชิงแต่งงานกับจ้าวต้าเป่าได้เพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้น เธอเคยมีการกระทำแบบนี้กับจ้าวต้าเป่าที่นั่นด้วยกันเหมือนกัน นอกจากนี้ หลังจากที่จ้าวต้าเป่าเสียชีวิต เธอก็เป็นเหมือนแม่ม่าย โดยเฉพาะยิ่งตอนกลางคืนที่เงียบสะงัด ยิ่งได้ยินเสียงร้องครางดังของสาวข้างบ้าน เธอยิ่งมีความต้องการถึงสิ่งของบางอย่างเป็นพิเศษ
เมื่อวานเธอได้ยินเสียงจากคู่รักข้างบ้านของหลินหลิน ภายในใจของเธอถึงกับสงสัยว่าถ้าหากจ้าวเสี่ยวกังอยู่ข้างๆเธอ เธอจะเป็นฝ่ายริเริ่มที่เข้าจู่โจมก่อนหรือเปล่า เพียงแต่เมื่อถึงเวลาช่วงเช้า เธอกลับสามารถกดสิ่งต่างๆเอาไว้ทั้งหมดได้
จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกได้ถึงความเร็วที่บิดไปมาของเอวที่เรียวยาวของซ่งยวี่ชิงแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เสียงครางก็ยิ่งอยู่ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ สิ่งนี้ทำให้จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกได้ทันทีว่าถึงเวลาแล้ว แม้กระทั่งเริ่มมีการถอดเสื้อผ้าและกางเกงออก
ในเวลานี้ซ่งยวี่ชิงรู้สึกรับรู้ได้ถึงความสุขที่ขาดหายไปเป็นเวลานาน อยากจะรู้สึกมากกว่านี้อีกหน่อย แต่ว่ากลับรู้สึกได้ทันทีว่าจ้าวเสี่ยวกังเงยหน้าขึ้นมาแล้ว ในเวลาเดียวกันคาดไม่ถึงว่าจ้าวเสี่ยวกังจะถอดกางเกงออกแล้ว ไอ้นั่นที่ใหญ่ที่เห็นในเมื่อวานได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าอีกครั้งแล้ว
อึกอึก…….
ซ่งยวี่ชิงกลืนน้ำลายอย่างแรง กลัวเล็กน้อยแต่ก็มีความคาดหวัง มองดูจ้าวเสี่ยวกังที่หอบด้วยความประหม่าและพูด :"เสี่ยวกัง ฉันเป็นพี่สะใภ้ของนายนะ นาย…..นายไม่สามารถ……."
ยังไม่ทันพูดจบ จ้าวเสี่ยวกังเปิดปากพูดด้วยความกระตือรือร้น
"พี่สะใภ้ ฉัน……ความจริงแล้ว…….ชอบมาโดยตลอด……"
คำว่า"คุณ"ยังไม่ทันได้พูดออกมา ตรงประตูก็มีเสียงเคาะดังขึ้น
เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบนั้น จ้าวเสี่ยวกังและซ่งยวี่ชิงล้วนแล้วตกใจจนมีสติขึ้นมาไม่ใช่น้อย
จ้าวเสี่ยวกังรีบใส่กางเกง มองไปทางซ่งยวี่ชิงด้วยความตื่นตระหนกและพูด :"พี่สะใภ้ ฉันจะไปหลบที่ไหนดี"
ในเวลานี้ซ่งยวี่ชิงใส่กระโปรงสั้นยาวถึงเข่า มันแตกต่างจากกระโปรงยาวถูถึงพื้นในเมื่อวาน มอบดูรอบๆแล้วภายในบ้านมีเพียงไม่กี่ที่ที่สามารถหลบซ่อนได้ พูดโดยตรง :"นายไปซ่อนในตู้เสื้อผ้าของฉันก่อน ฉันไปดูว่าใครมาหา"
พูดจบ ซ่งยวี่ชิงลุกขึ้น รีบจัดเสื้อผ้าที่มีรอยยับให้เรียบร้อยสักหน่อย เหลือบมองดูแตงกวาครึ่งลูกที่วางอยู่บนเตียงและมองไปทางตู้เสื้อผ้าที่เปิดเอาไว้แน่นด้วยความเขินอาย จากนั้นยื่นมือไปหยิบแตงกวาโดยตรงแล้วเดินออกไปข้างนอก
"มาแล้ว มาแล้ว หยุดเคาะได้แล้ว"
ระหว่างที่พูด ซ่งยวี่ชิงก็เปิดประตูใหญ่ไปด้วย
ทันทีที่ประตูใหญ่ถูกเปิดออก ซ่งยวี่ชิงเห็นหลี่ชุ่ยฮวาเพื่อนบ้านข้างบ้านยิ้มและมองดูเธอ
รอยยิ้มแบบนี้ดูไม่ได้มาดีอย่างเห็นได้ชัด สำหรับซ่งยวี่ชิงแล้วภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาไม่ชอบมาโดยตลอด ก่อนอื่นยังไม่ต้องพูดถึงว่าซ่งยวี่ชิงสวยกว่าเธอ นอกจากนี้สายตาสวยของซ่งยวี่ชิงยังทำให้ผู้ชายของเธอมองไม่ละสายตาเป็นเวลานาน เช้าตรู่ตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นผู้ชายของบ้านตัวเองอยู่บ้าน ในเมื่อกี้ก็ได้ยินเสียงครางของซ่งยวี่ชิงดังไปทั่ว เธออดไม่ได้ที่จะสงสัย
"พี่สาวชุ่ยฮวา มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"
"ยวี่ชิงเอ้ย พี่สาวเพียงแค่มาดูว่าบ้านของเธอมีคนบุกเข้ามาภายในบ้านหรือเปล่า เสียงครางในเมื่อกี้ของเธอทำให้ฉันตกใจอย่างมาก ฉันก็เลยคิดว่าเธอถูกผู้ชายป่าเถื่อนทำร้ายสะอีก"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของซ่งยวี่ชิงแดงก่ำด้วยความเขินอายทันที ในเวลาเดียวกันอธิบายด้วยเสียงที่เบามาก :"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณได้ยินผิดหรือเปล่า ตัวซวยอย่างฉันจะมีผู้ชายคนไหนกล้ามาหา"
"มันก็ไม่แน่หรอก เธอเป็นถึงสาวสวยอันดับหนึ่งในหมู่บ้านของพวกเรา สามีของฉันขอให้ฉันครางเป็นเสียงของเธอและเรียกเขาว่าสามีเมื่อเขาทำอย่างนั้นกับฉันในเมื่อคืนนี้ ผู้ชายที่เคยแต่งงานแล้วยังเป็นถึงขนาดนั้น แล้วเธอคิดว่าผู้ชายที่ไม่แต่งงานและผู้ชายโดดเดี่ยวจะสามารถแบกรับความเย้ายวนของผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างเธอได้ไหมล่ะ?"
หลี่ชุ่ยฮวาตั้งใจพูดเสียงดังออกมา เพื่อทำให้ผู้ชายที่อยู่ภายในบ้านได้ยิน ในเมื่อกี้มองเห็นซ่งยวี่ชิงพยายามหลบสายตาของเธอ เธอมั่นใจมากขึ้นว่าผู้ชายของเธอน่าจะเข้ามาในบ้านของซ่งยวี่ชิง เมื่อคิดถึงในเมื่อคืนทำได้ครึ่งทางก็หยุดไม่ทำแล้ว ที่แท้เพื่อที่จะมาต่อกับซ่งยวี่ชิงในเช้าวันนี้นี่เอง หลี่ชุ่ยฮวายิ่งคิดยิ่งรู้สึกว่าความจริงปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตา
แต่คำพูดเหล่านี้กลับทำให้สีหน้าของซ่งยวี่ชิงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
"พี่สาว เพียงแค่ผู้ชายของตัวเองรักตัวเอง ต่อให้เป็นเทพก็ไม่สามารถยั่วยวนได้ นอกจากนี้ฉันก็ไม่เคยยั่วยวนผู้ชายของบ้านคุณ ตัวคุณเองจัดการผู้ชายของตัวเองไม่ได้อย่าเอาทำสกปรกมาเทใส่ฉัน ตัวเองไม่มีความสามารถก็อย่ามาตำหนิคนอื่น"
หลังจากพูดจบซ่งยวี่ชิงเตรียมจะปิดประตู แม้ว่าเธอจะอ่อนโยนและใจดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะให้คนอื่นมารังแกได้ ไม่อย่างนั้นข่าวลือและคำพูดต่างๆนาๆอาจจะทำให้เธอฆ่าตัวตายไปนานแล้ว
หลี่ชุ่ยฮวาได้ยินคำพูดนี้แล้วรู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที เดิมทีเธอสงสัยว่าชายของตัวเองถูกยั่วยวนโดยซ่งยวี่ชิง ซ่งยวี่ชิงพูดแบบนี้ออกมาแสดงว่ายอมรับแล้วสินะ
"อั๊ยยะ ดูจากท่าทางของเธอแล้วเป็นคนอ่อนโยนคิดไม่ถึงเลยว่าปากจะร้ายขนาดนี้ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ในเมื่อกี้เธอร้องครางอยู่ที่นั่น จะต้องอยู่กับผู้ชายของฉันด้วยกันใช่ไหม? ทำไหม? รู้สึกว่าผู้ชายของฉันสุดยอดมากเลยใช่ไหม เช้าตรู่ถึงได้ร้องครางได้มีความสุขมากขนาดนั้น"
"จางฟู่กุ้ยออกมาโดยนี้เลยนะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าคุณหลบอยู่ที่นี่ ถ้าหากวันนี้คุณไม่ออกมาฉันก็จะหย่ากับคุณ"
หลี่ชุ่ยฮวาตะโกนเรียกไปด้วยพร้อมกับบุกเข้าไปภายในบ้าน