ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 135 พี่สะใภ้ไม่กล้าอีกแล้ว
แม้ว่าปากของซุนหรานหรานจะพูดแบบนี้ แต่ในใจของเธอนั้นกลัวมาก เพราะท่าทางของจ้าวเสี่ยวหลิงยังติดตาอยู่ และตอนนี้จ้าวเสี่ยวหลิงก็ยังนั่งพักอยู่ใต้ต้นไม้ อีกอย่างร่างกายของจ้าวเสี่ยวหลิงนั้นแข็งแรงกว่าเธอมาก
"หึๆๆ พี่สะใภ้ พี่เป็นคนพูดเองนะ วันนี้ถ้าไม่หาเห็ดแล้ว ฉันจะทำให้พี่สะใภ้รู้ว่าอะไรที่เรียกว่าความไถ่นาที่ไม่มีวันเหนื่อย"
หลังจากพูดจบ จ้าวเสี่ยวกังก็เดินเข้าไปหาซุนหรานหรานแล้วอุ้มซุนหรานหรานไปใต้ต้นไม้
เมื่อรู้สึกถึงขาขาวทั้งสองข้างของซุนหรานหราน จ้าวเสี่ยวกังก็ตอบสนองทันที
เมื่อเห็นสายตาที่เร่าร้อนของจ้าวเสี่ยวกัง ซุนหรานหรานก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา เสียใจที่ไม่ดูสภาพตัวเองเลย
"เสี่ยวกัง ตรงนี้ไม่ได้ เดี๋ยวจะมีคนเห็นได้ง่าย…"
จุ๊บ…
ก่อนที่เธอจะพูดจบ จ้าวเสี่ยวกังก็ได้จูบเข้าไป วันนี้ทันทีที่ได้เห็นซุนหรานหรานไฟในตัวของเขาก็แผดเผาทันที และเรื่องที่ซุนหรานหรานพูดเมื่อกี้ ยิ่งทำให้ไฟปะทุขึ้นไปอีก สถานการณ์แบบนี้เขาจะปล่อยอีกฝ่ายไปได้ยังไง
เป็นครั้งแรกที่ซุนหรานหรานสัมผัสถึงจูบอันบ้าคลั่งของจ้าวเสี่ยวกัง
ก่อนหน้านี้ที่อยู่กับจ้าวเสี่ยวกัง จ้าวเสี่ยวกังนั้นอ่อนหวานมาก อ่อนหวานจนทำให้เธอเข้าหาเขาเอง และทำเรื่องที่ควรทำให้แกจ้าวเสี่ยวกังเอง
แต่ตอนนี้ ความบ้าคลั่งที่ไม่มีลังเล ทำให้เธอตกหลุมรัก
ความบ้าคลั่งแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้น
เมื่อได้กลิ่นร่างกายอันเป็นเอกลักษณ์ของซุนหรานหราน จ้าวเสี่ยวกังก็ยิ่งคลั่งไคล้มากขึ้น และมือใหญ่ทั้งสองของเขาก็ท่องไปทั่วร่างกายของซุนหรานหราน
ริมฝีปากที่ร้อน และลิ้นที่ร้อนแรงกว่างัดปากของซุนหรานหรานให้เปิดออก
อืมๆ…
ซุนหรานหรานอยากพักหายใจ แต่เมื่ออ้าปาก ลิ้นของจ้าวเสี่ยวกังก็เข้ามาทันที และได้รัดกับลิ้นของเธอ
จู๊บๆ…
จ้าวเสี่ยวกังกำลังชิมอย่างเมามัน ความรู้สึกนี้ทำให้เขาตื่นเต้นมากขึ้น
ซุนหรานหรานตกอยู่ในอ้อมแขนของจ้าวเสี่ยวกังภายใต้การโจมตีที่รุนแรงของจ้าวเสี่ยวกัง
มือใหญ่ทั้งสองของจ้าวเสี่ยวกังได้ปลดกระดุมของซุนหรานหราน ทันทีที่แกะออก มือข้างหนึ่งของจ้าวเสี่ยวกังกอดซุนหรานหรานไว้ และอีกข้างก็บุกไปที่ไฟหน้า
อืม…อ้า….อืม…
ซุนหรานหรานหอบและตื่นเต้น กำลังรอพายุของแห่งการบุกของจ้าวเสี่ยวกัง
จ้าวเสี่ยวกังจูบริมฝีปากสีแดงและคอสีขาวอย่างเมามัน แล้วลงไปเรื่อยๆ กระดุมที่เหลือของซุนหรานหรานก็ถูกลิ้นและเปิดออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็จูบไปที่ไฟหน้าของเธอ
ด้วยการจูบนี้ ซุนหรานหรานก็สั่นสะท้านและเอวของเธอก็แกว่งไปมา
"เสี่ยวกัง…เสี่ยวกัง…อ้า…"
เสียงพึมพำของซุนหรานหรานราวกับว่ามีการเทน้ำมันลงในเปลวไฟของจ้าวเสี่ยวกัง
จ้าวเสี่ยวกังถอดกางเกงผ้าฝ้ายของซุนหรานหรานออกอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกัน จูบที่ร้อนแรงก็ย้ายไปที่ขาของซุนหรานหราน และบางทีก็ได้กัดเบาๆและทำให้ซุนหรานหรานสั่นสะท้าน
ซุนหรานหรานจับหัวของจ้าวเสี่ยวกังไว้แน่นและป้องกันไม่ให้เขาขยับไปที่อื่น
จ้าวเสี่ยวกังได้กลิ่นอันเข้มข้นบนร่างกายของซุนหรานหรานเข้มขึ้นเรื่อยๆ และรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการแล้ว
เมื่อมองไปที่มุมสามเหลี่ยมเล็กๆ ที่ตรงนั้นเหมือนกับมีน้ำไหลออกมา และทำให้จ้าวเสี่ยวกังตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
"พี่สะใภ้ พี่จับต้นไม้ไว้ ฉันจะทำเอง"
หลังจากได้ยินแบบนี้ ซุนหรานหรานไม่เขินอายอีกต่อไป หันหลังกลับและจับต้นไม้ใหญ่ แล้วดันก้นของเธอขึ้นสูงเพื่อทำให้จ้าวเสี่ยวกังสบายขึ้น
เมื่อมองไปที่กลีบหิมะสีขาวสองกลีบ จ้าวเสี่ยวกังก็ถอดกางเกงตัวใหญ่ของเขาออก แล้วเดินตรงขึ้นไปพร้อมกับเสียงคำรามต่ำ
ความรู้สึกที่หายไปนาน ทำให้ซุนหรานหรานร้องออกมาอย่างมีความสุข
เมื่อคืนเธอทำกับหลิวต้าจ้วงตั้งนาน แต่เธอไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นเลย ไม่ว่าหลิวต้าจ้วงจะใช้วิธีไหนเธอก็ไม่มีความรู้สึกแบบนั้น และเมื่อโดนจ้าวเสี่ยวกังทำในตอนนี้ ซุนหรานหรานก็มีความรู้สึกทันที
เช่นเดียวกับจ้าวเสี่ยวกัง เมื่อคืนตอนที่มีอะไรกับจ้าวเสี่ยวหลิง ทำสักพักแล้วก็ให้จ้าวเสี่ยวหลิงพัก แต่ตัวเขาเองกลับไม่ได้รู้สึกสนุกเลย เมื่อโดนซุนหรานหรานกอดแบบนี้ ทำให้เขามีอารมณ์เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
ทางไม่ไกล จ้าวเสี่ยวหลิงก็ได้เห็นฉากนี้ เธอก็รู้สึกเปียกขึ้นมา แต่เมื่อนึกถึงความรู้สึกตรงนั้น เธอกลับไม่อยากให้จ้าวเสี่ยวกังทำต่อ
ในเวลานี้ ซุนหรานหรานก็โดนความบ้าคลั่งของจ้าวเสี่ยวกังจนทำให้เธอร้องออกมา ขณะเดียวกันน้ำก็ได้หยดลงพื้น
ยิ่งเวลาผ่านไปจ้าวเสี่ยวกังก็ไหลลื่นและมีความสุข และได้เพิ่มความเร็วอย่างไม่ลังเล
แต่คราวนี้ซุนหรานหรานกลับทนไม่ไหวแล้ว
"อ่า…เสี่ยวกัง…พี่สะใภ้ไม่ไหวแล้ว…อ่า…"
จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อได้ยินแบบนี้
เมื่อเขาต้องการที่จะกระแทกก็รู้สึกถึงน้ำอุ่นๆคลุมของของเขาเอาไว้ เขาชะงัก จากนั้นก็รีบดึงออกมา
ว้าว…
ว้าว…
ซุนหรานหรานจับต้นไม้ไว้ ร่างกายสั่นไม่หยุด ขณะเดียวกันเหมือนกับมีน้ำป่าไหลหลากออกมาทำให้จ้าวเสี่ยวกังตกตะลึง
ฉากนี้ไม่ใช่ฉากที่มักเล่นในภาพยนตร์หรือ?
เขาเคยคิดว่าคนพวกนั้นทำหลอก แต่วันนี้เขาได้เห็นอย่างชัดเจนบนตัวของซุนหรานหราน
เมื่อเห็นกิ่งหญ้าสีเขียวเป็นประกายและใบไม้บนพื้น จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นและบุกเข้าไปอีกครั้ง
ซุนหรานหรานต้องการที่จะพักหายใจหายคอ แต่ไม่ทันไรก็โดนจ้าวเสี่ยวกังบุกเข้าไปอีกครั้ง
ความรู้สึกที่เหมือนลอยอยู่ในอากาศ ยังไม่ทันลงเลย ก็ได้ลอยขึ้นไปอีกครั้ง แล้วก็ตื่นเต้นจนร้องออกมาอีกครั้ง
"เสี่ยวกัง……เสี่ยวกัง….พี่สะใภ้ไม่ไหวแล้ว…อ่า.."
ไม่นานหลังจากนั้น ซุนหรานหรานก็ตัวสั่นอย่างรุนแรงอีกครั้ง และเหงื่อที่หน้าผากของเธอก็หยดลงมาด้วย
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังเห็นฉากนี้ เขาไม่ได้หยุด แต่เพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น
"หึๆๆ พี่สะใภ้ พี่จะรีดฉันให้แห้งไม่ใช่หรือ? ยังเช้าอยู่เลย พี่รีดให้แห้งๆเลยนะ ไม่งั้นฉันจะไปสร้างวัง"
ขณะที่พูด จ้าวเสี่ยวกังก็เข้ากระแทกอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ทุกครั้งที่จ้าวเสี่ยวกังกระแทก ซุนหรานหรานรู้สึกว่าถูกสัมผัสถึงวิญญาณ ความรู้สึกแบบนั้นอธิบายไม่ได้ แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความกลัว
"เสี่ยวกัง…พี่สะใภ้…พี่สะใภ้…ไม่กล้าแล้ว…ไปหา…ผู้หญิง…คนอื่นเถอะ…..อา…"
ขณะที่พูด ร่างกายของซุนหรานหรานก็สั่นอย่างรุนแรง
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็หัวเราะและพูดว่า: "ตอนนี้ฉันแค่อยากเอาพี่สะใภ้ คนอื่นฉันไม่ชอบ"
หลังจากที่จ้าวเสี่ยวกังพูดเช่นนี้ เขาก็ตบกลีบดอกไม้สีขาวสองกลีบของ ซุนหรานหรานอย่างแรงด้วยมือของเขา
"เสี่ยวกัง…พี่สะใภ้…พี่สะใภ้…อยากเปลี่ยนวิธีรีดตัวนาย…วิธีนี้ พี่สะใภ้ไม่ไหวแล้ว……"