ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 201 ถ่ายทอดประสบการณ์
จ้าวเสี่ยวกังรออยู่ที่ร้านอาหารเผิงไหลเป็นเวลานาน ในที่สุดหยวนเซียงหลิงก็มา
เมื่อเห็นท่าทางที่เหนื่อยล้าของหยวนเซียงหลิง จ้าวเสี่ยวกังก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องทำเพื่อเขาแน่นอนถึงได้มีสภาพแบบนี้ ก่อนหน้านี้เมื่อเห็นหยวนเซียงหลิง อีกฝ่ายสงบและไม่เคยมีท่าทีกังวลเลยแม้แต่น้อย
แต่วันนี้เขาเห็นสีหน้าของความวิตกกังวลในดวงตาของหยวนเซียงหลิง
หยวนเซียงหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าจ้าวเสี่ยวกังปลอดภัย
เธอพูดอย่างเย็นชา: "จ้าวเสี่ยวกัง เธอไปที่สำนักงานกับฉันหน่อย มีเรื่องจะคุยกับเธอ"
หลังจากพูดเสร็จ ได้ก้าวไปพร้อมกับเสียงรองเท้าส้นสูง
และเมื่อจ้าวเสี่ยวกังได้ยินเสียงที่เคร่งขรึมของหยวนเซียงหลิงก็ไม่กล้าพูดอะไร และตามเข้าไปแต่โดยดี
หวังฟาฟาชะงักอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าควรจะไปไหม แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่งดงามของหยวนเซียงหลิง หุ่นผอม และราศีของผู้นำ ทำให้เขาอยู่กับที่อย่างเงียบๆ
แต่ว่าในหัวของเขาก็ไม่สามารถลบภาพขาขาวใส่ถุงน่องของหยวนเซียงหลิงได้ แม้จะเป็นชุดโอแอล แต่ตรงหน้าอกของเธอก็สามารถเห็นขนาดได้อย่างชัดเจน
เมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวกังตามหยวนเซียงหลิงขึ้นไป หวังฟาฟาก็คิดในใจว่าจ้าวเสี่ยวกังมีอะไรกับอีกฝ่ายหรือเปล่า?
จ้าวเสี่ยวกังรีบตามหยวนเซียงหลิงอย่างใกล้ชิด เมื่อได้กลิ่นหอมของอีกฝ่ายเขากลับไม่มีความคิดอะไรเลย เพราะเรื่องวันนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ
หยวนเซียงหลิงเข้ามาในสำนักงาน ย่นจมูก มองดูจ้าวเสี่ยวกัง ขมวดคิ้วและพูดว่า"เอามีดในเอวของเธอไปไว้ข้างนอกก่อน"
จ้าวเสี่ยวกังรู้ว่าเป็นเพราะกลิ่นเลือดทำให้หยวนเซียงหลิงไม่ชอบ ก็เลยเอามีดออกไปวางไว้ข้างนอก
เมื่อมองท่าทางที่เชื่อฟังของจ้าวเสี่ยวกัง หยวนเซียงหลิงก็ไม่อย่าที่จะโทษเขา
"เธอรู้ไหมว่าเธอผิดตรงไหนไหม?"
"ไม่ควรใจร้อน และไปฟันพวกเขา"
หลังจากที่พูดจบ จ้าวเสี่ยวกังก็มองไปที่หยวนเซียงหลิงอย่างระมัดระวัง
"ผิด ฉันไม่ม่ห้ามให้เธอไปฟันพวกเขา แต่ว่าวิธีการของเธอมันผิด ประการแรกคือความสามารถของเธอ ความสามารถของเธอไม่เพียงพอที่จะทำอะไรแบบนี้ ประการที่สองคือสมองของเธอ ถ้าหากเป็นฉันฉันมีวีธีเป็นพัน และวิธีหมื่นที่จะทำให้อีกฝ่ายหายไป แต่ไม่ใช่วิธีที่ไร้สมองแบบเธอ"
"ให้ฉันยกตัวอย่าง ถ้าเรื่องนี้เธอไม่ได้อยู่ด้วย เขาทำให้ร้านของฉันเปิดไม่ได้ อย่าว่าแต่เขาเลย ต่อให้เป็นพ่อของเขาหวังเซี่ยนหรุก็อยู่ไม่เป็นสุขอย่างแน่นอน ก่อนอื่นฉันจะเอาเอกสารการทุจริตทั้งหมดของหวังเซื่ยนหรุให้เขาดู เธอว่าถ้าหวังเซียนหรุรู้ว่าในมือของเธอมีจุดอ่อนของเขา เขาจะทำยังไง?"
จ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงว่าหยวนเซียงหลิงจะถามคำถามนี้กับเขา
พูดทันทีว่า: "แน่นอนว่าพวกเขาจะทำลายเอกสารทุกอย่าง หรือไม่ก็ฆ่าปิดปาก"
แม้ว่าจะไม่ค่อยแน่ใจ แต่จ้าวเสี่ยวกังเคยดูในทีวี ก็เลยใช้ประสบการณ์ของตัวเองมาพูด
"เหอะๆๆ ผิดแล้ว นี่คือสังคมที่อยู่ภายใต้หลักนิติธรรม เธอคิดว่าเขาจะกล้าฆ่าคนจริงๆหรือ?แต่ว่าเขาจะใช้มือคนอื่นมาฆ่าแทน และเขาจะหาวิธีทำลายหลักฐานทั้งหมด ดังนั้นถ้าหากเป็นฉัน ฉันจะร่วมมือกับคนที่เธอรู้จักทกคน ยืมมือและอำนาจพวกเขาร่วมกันจัดการเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด
"แน่นอน อย่างลูกชายของเขา ถ้าในมุมมองของเธอสามารถจัดการกระทืบเขาโดยที่ไม่มีใครรู้ได้สบาย ไม่ว่าจะใช้วิธียืมมือคนอื่นหรือว่าฝีมือตัวเอง เธอก็ไม่สามารถเปิดหน้าแลกกับเขาได้ นอกใจอำนาจของเธอจะสามารถทำให้หวังเซียนหรุรู้สึกกลัวถึงจะทำได้ เข้าใจหรือยัง?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ
"ทำยังไงโดยที่ไม่มีใครรู้?"
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ หยวนเซียงหลิงก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "เรื่องนี้ยังต้องให้ฉันสอนอีกหรือ? เธอหาเงินได้ไม่น้อย เธอสามารถเชิญเขามากินข้าวเพื่อขอโทษใช่ไหม?แล้วก็ใส่ยาพิษได้ใช่ไหม?หรือไม่ก็ส่งของขวัญขอโทษให้เขาผิดใจกับคนรอบข้างของเขาใช่ไหม?แค่คำพูดไม่กี่คำก็สามารถจัดการได้แล้ว แต่ตรงนี้เธอกลับใช้วิธีการที่ไม่ควรจะใช้ ต่อไปก็เรียนรู้ให้ดีๆแล้วกัน "
หลังจากพูดเช่นนี้ หยวนเซียงหลิงก็นั่งลงที่โต๊ะทำงาน เริ่มดูบัญชีที่หลิวต้าโถวส่งมาให้
นี้เป็นครั้งแรกที่จ้าวเสี่ยวกังรับรู้ว่าสังคมไม่ได้เป็นเพียงยุทธภพเอาฆ่ารันฟันแทงกัน แต่ยังมียุทธภพอีกแบบหนึ่งที่เรียกว่าสังคมเช่นกัน
คำพูดของหยวนเซียงหลิงทำให้เข้าประทับใจมาก แม้เขาจะไม่รู้ว่าหยวนเซียงหลิงใช้อำนาจจากไหน แต่เมื่อเห็นอารมณ์ที่สงบลงของหยวนเซียงหลิง เขารู้ว่าเรื่องนี้หยวนเซียงหลิงได้จัดการเรียบร้อยแล้ว
"ขอบคุณคุณหยวน เรื่องวันนี้ฉันจะจำให้ขึ้นใจ ต่อไปไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้อีก"
"อืม เธอเข้าใจก็ดีแล้ว ก่อนอื่นเธอต้องรู้จักยืมอำนาจจากคนรอบตัวเธอเข้าใจหรือเปล่า"
หลังจากหยวนเซียงหลิงกล่าวเช่นนี้ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความสุภาพอ่อนโยน แม้จะเป็นเพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกได้ทันที
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่สวยงามของหยวนเซียงหลิง จ้าวเสี่ยวกังไม่รู้จะขอบคุณยังไงดี เขารู้ว่าหยวนเซียงหลิงกำลังสอนเขา สอนให้เขารู้ว่าต่อไปบนถนนแห่งการเติบโตจะต้องใช้ประสบการณ์ที่ล่ำค่า
"อืม ฉันเข้าใจแล้ว"
"อืม เข้าใจก็ดีแล้ว เห็ดที่มาวันนี้เท่าไหร่ ฉันจะคิดเงินเธอก่อน"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวเสี่ยวกังก็ได้หยิบกระดาษจากกระเป๋าออกมาให้หยวนเซียงหลิง
เมื่อเห็นตัวเลข หยวนเซียงหลิงก็รู้สึกตกตะลึง เพราะจ้าวเสี่ยวกังหาเห็ดได้มากกว่าครั้งที่แล้วเยอะมาก
จากนั้นหยวนเซียงหลิงก็ได้หยิบเงิน36000ให้แก่จ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อเห็นท่าทางที่จ้าวเสี่ยวกังหยิบเงินแล้วไม่มีที่ใส่ หยวนเซียงหลิงก็ขมวดคิ้ว เธออย่าจะเตือนอีกฝ่าย แต่ท้ายสุดก็ไม่ได้พูดออกมา เพราะเรื่องหลายๆอย่างต้องให้ตัวเขาไปเรียนรู้เอง ถ้าหากเธอพูดออกมาไม่แน่อาจทำให้จ้าวเสี่ยวกังเสียความมั่งใจ
"เสี่ยวกัง เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้คนที่ออกแรงมากที่สุดก็คือเถ้าแก่เจิ้ง ถ้าเธอมีเวลาก็ไปขอบคุณเขาดีๆแล้วกัน เขาช่วยเธอหนักมาก"
จ้าวเสี่ยวกังไม่นึกว่าหยวนเซียงหลิงจะพูดเรื่องนี้กับเขา เพราะทุกคนมักจะไม่พูดอำนาจของตัวเองง่ายๆ แต่การได้รับความไว้วางใจจากหยวนเซียงหลิง จ้าวเสี่ยวกังนั้นซาบซึ้งเป็นอย่างมาก
"อืม รอฉันกลับไปจะหมักเหล้าดีๆให้เขา และรับรองว่าดีกว่าเหล้าดองงูแน่นอน"
ตอนแรกหยวนเซียงหลิงคิดว่าจ้าวเสี่ยวกังจะพูดว่าจะเชิญอีกฝ่ายกินข้าวอะไรแบบนี้ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะหาของที่ผู้ชายชอบที่สุด
เธอมองจ้าวเสี่ยวกังและพูดว่า"เรื่องอื่นเธอไม่เรียนรู้เลยนะ เอาแต่เรียนพวกนี้ แต่ว่าเขาจะต้องชอบของๆเธออย่างแน่นอน รีบไปเตรียมตัวเถอะ ฉันจะบอกเขาเอง และจะทำให้เขาแปลกใจ และให้เขารู้ว่าไม่ได้ช่วยฟรีๆ
"หึๆ ถ้างั้นก็ขอบคุณคุณหยวน" เมื่อมองสายตาที่สวยงามของหยวนเซียงหลิงกลอกตาใส่เขา จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้
ถึงกระนั้น เขายังคงมีท่าทีในการเงยศีรษะ
"อย่ามาพูดอะไรแบบนี้กับฉันเลย ถ้าเก่งจริงก็ตั้งใจทำให้ฉันเห็น แบบนั้นฉันถึจะดีใจ วันๆเอาแต่พูดขอบคุณ นิสัยเธอก็เหมือนกับพวกเขา เมื่อเจอปัญหาจริงก็หัวหดไปกันหมด"
เมื่อหยวนเซียงหลิงพูดแบบนี้ เธอก็สังเกตเห็นการตอบสนองของจ้าวเสี่ยวกัง และไม่รู้ว่าช่วงนี้เธอผ่านมาได้ยังไง มันคือการขาดของและอยู่อย่างทรมาน
"หึๆ คุณหยวน ฉันนวดให้คุณได้ไหม ผ่อยคลายหน่อย ฉันเพิ่งเรียนรู้วิธีการจับเส้นมาใหม่"