ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 104 ทุบตีสวี่เอ้อหนิว
"พวกแกปล่อยพี่สาวชุ่ยฮวาเดี๋ยวนี้ บนร่างกายของเธอยังมีบาดแผล"
ระหว่างที่ซ่งยวี่ชิงร้องไห้ไปด้วย พร้อมกับพยายามขัดขวางไปด้วย
"ฮ่าๆๆ หลี่ชุ่ยฮวาถูกจางฟู่กุ้ยขายให้กับพวกเราแล้ว นี่คือหลักฐานที่เขาทำขึ้นมาเอง"
เมื่อจ้าวเสี่ยวกังได้ยินเสียงนี้ โกรธเป็นไฟในทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าสวี่เอ้อหนิวยังกล้ามาปรากฏตัวที่นี่อีก
ตุ้มตุ้มตุ้ม…..
จ้าวเสี่ยวกังเตะโดยตรงสามที ประตูบ้านของซ่งยวี่ชิงถูกถีบจนเปิดออก
สิ่งที่ดึงดูดสายตาคือสวี่เอ้อหนิวอยู่ที่นั่นและชายอีกคนหนึ่งพยายามลากหลี่ชุ่ยฮวาออกไปอย่างต่อเนื่อง ในเวลาเดียวกันในมือยังถือกริชสั้นหนึ่งเล่มจี้อยู่บนคอของหลี่ชุ่ยฮวา ท่าทางที่พร้อมจะแทงเข้าไปได้ตลอดเวลา
สวี่เอ้อหนิวก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่ากลางวันแสกๆแบบนี้จ้าวเสี่ยวกังจะวิ่งมาที่บ้านของซ่งยวี่ชิง ในก่อนหน้านี้เขาไปที่บ้านของจางฟู่กุ้ยข้างๆ และคิดว่าหลี่ชุ่ยฮวาอยู่ที่บ้าน ผลปรากฏว่าจางฟู่กุ้ยบอกความจริงกับเขา สำหรับการเล่นเกมในทางที่ผิดของจางฟู่กุ้ย เขาก็รู้สึกว่ามันน่ารังเกียจอย่างมาก เพียงแต่ในครั้งนี้เขามาพร้อมกับคำสั่งของหวังป้าเทียน
ถ้าหากทำเรื่องไม่สำเร็จ หลังจากนี้อย่าว่าแต่อยู่หมู่บ้านบางจื่อ ต่อให้เป็นเมืองเซียงหลิงเกรงว่าคงไม่มีที่ให้อยู่แล้ว
โชคดีที่จางฟู่กุ้ยให้ความร่วมมืออย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นเงินสองหมื่นหยวนแล้วดวงตาเป็นประกาย เห็นด้วยโดยตรงและขายภรรยาของตัวเองออกไป
เมื่อเห็นใบหน้าของจ้าวเสี่ยวกังแดงก่ำ แม้ว่าสวี่เอ้อหนิวจะถือกริชอยู่ในมือ แต่ร่างกายยังคงมีความสั่นเล็กน้อย สำหรับจ้าวเสี่ยวกังเขามีความกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ แม้ว่าตอนเรียนจ้าวเสี่ยวกังจะไม่ใช่คนคุม แต่ว่าคนที่คุมโรงเรียนกลับไม่มีใครกล้าเอาชีวิตมาเสี่ยงกับผู้ชายคนนี้ที่พร้อมจะเอาชีวิตคนได้ตลอดเวลา เพราะว่าไม่มีใครกล้ามาเล่นความตายกับจ้าวเสี่ยวกัง
จำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งมีไอ้รุ่นพี่คนหนึ่งต้องการแย่งเงินของจ้าวเสี่ยวกัง ผลปรากฏว่าถูกจ้าวเสี่ยวกังจัดการ หลังจากนั้นมีคนมากมายกลับมาแก้แค้น แต่ในท้ายที่สุดแล้วพวกเขาทั้งหมดก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังแทงลงไปนอนกับพื้น นอกจากนี้ขาของจ้าวเสี่ยวกังก็ถูกแทงเช่นกัน หลังจากนั้นได้ยินมาว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นคนแทงขาของตัวเองเอง และผลของเหตุการณ์นั้นก็คือทำให้สิ่งต่างๆ เล็กลง เล็กลงจนจางหาย
สำหรับจ้าวเสี่ยวกังที่อยู่ต่อหน้าสวี่เอ้อหนิว ภายในใจของเขาไม่อยากต่อสู้ซึ่งๆหน้ากับจ้าวเสี่ยวกังเลย โดยเฉพาะหลังจากผ่านประสบการณ์ในเมื่อคืน เขายิ่งไม่อยากต่อสู้ด้วย
"สวี่เอ้อหนิว แกน่าจะจำสิ่งที่ฉันพูดในก่อนหน้านี้ได้ใช่ไหม?"
ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วยพร้อมกับดึงขวานที่อยู่บนเอวออกมา
เมื่อเห็นใบมีดที่มีความคมสว่าง เดิมทีสวี่เอ้อหนิวต้องการพึ่งพาแรงผลักดันของหวังป้าเทียนเพื่อกดดันจ้าวเสี่ยวกัง แต่กลับหมดความมั่นใจในทันที
เพราะว่าเขารู้ว่าจ้าวเสี่ยวกังเป็นคนหนึ่งที่ไม่กลัวถูกคุกคามเลยด้วยซ้ำ การแก้แค้นของจ้าวเสี่ยวกังไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถรับได้อย่างแน่นอน
"พี่กัง ที่ฉันมาในวันนี้เป็นคำสั่งให้มาทำ หวังป้าเทียนเป็นคนสั่งให้ฉันพาคนมา นอกจากนี้หลี่ชุ่ยฮวาก็ถูกจางฟู่กุ้ยขายให้พวกเราแล้ว เรื่องนี้คุณคงเข้ามายุ่งไม่ได้แล้วใช่ไหม?"
หลังจากที่สวี่เอ้อหนิวพูดแบบนี้ เขาก็มองไปที่จ้าวเสี่ยวกังอย่างประหม่า กลัวว่าถ้าหากจ้าวเสี่ยวกังโกรธจริงๆจะทำให้เขาออกจากหมู่บ้านบางจื่อไม่ได้
ท้ายที่สุดแล้วจ้าวเสี่ยวกังทำเพื่อซ่งยวี่ชิงจึงกล้าที่จะทะเลาะกับคนทั้งหมู่บ้าน
"พระเจ้า แกมันโง่ เพียงแค่ไอ้คนนี้ แกยังเรียกพี่เหรอ? ดูฉันนิ"
หลังจากพูดจบ ชายหนุ่มที่มีการย้อมผมสีแดงซึ่งอยู่กับสวี่เอ้อหนิวหยิบกริชของเขาออกมาโดยตรงและแทงไปทางจ้าวเสี่ยวกัง
เมื่อเวลาที่ยังอยู่ห่างหนึ่งเมตร เดิมทีจ้าวเสี่ยวกังคิดว่าอีกฝ่ายแค่ข่มขวัญตัวเองเท่านั้น ผลปรากฏว่ากริชเล่มนั้นกลับแทงเข้ามาทางหน้าอกของตัวเองอย่างรวดเร็ว
ฉากนี้กระตุ้นความสามารถในการฆ่าชีวิตของจ้าวเสี่ยวกังอย่างสมบูรณ์
อีกฝ่ายต้องการให้เขาตาย แน่นอนว่าเขาก็ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายมีชีวิตเช่นกัน
ตะแคงร่างกายอย่างรวดเร็ว ขวานฟันไปที่แขนของอีกฝ่ายโดยตรง การฟันในครั้งนี้ถ้าหากฟันโดนแขนของอีกฝ่ายจะต้องขาดอย่างแน่นอน
ซูซ่า……
โอ๊ย…..
กริชตัดผ่านเสื้อผ้าของจ้าวเสี่ยวกังโดยตรง แต่ว่าขวานเล่มนั้นกลับมีการฟันลงไปอย่างแม่นยำ
ทันใดนั้น จ้าวเสี่ยวกังเก็บแรงกลับมาเล็กน้อย ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้แขนของอีกฝ่ายเนื้อฉีกออกจากกันนิดหน่อย ในขณะเดียวกัน กริชในมือของคู่ต่อสู้ก็ตกลงไปที่พื้นเช่นกัน
เลือดสดไหลออกมาจากแขนของอีกฝ่ายโดยตรง เสียงร้องครวญครางของชายหนุ่มที่ย้อมผมสีแดงดังไปถึงหูของจางฟู่กุ้ยที่อยู่ข้างบ้านโดยตรง เมื่อได้ยินเสียงนี้ทำให้จางฟู่กุ้ยที่กำลังนับเงินตกใจจนตัวสั่น เงินที่อยู่ในมือกระจัดกระจายไปทั่ว
เมื่อซ่งยวี่ชิงเห็นฉากนี้หลับตาโดยตรงด้วยความหวาดกลัว
สวี่เอ้อหนิวก็ตกใจเช่นกัน กริชที่อยู่ในมือเริ่มจับไม่นิ่งแล้ว
"พี่กัง วันนี้ที่ฉันมาไม่ใช่ว่าอยากจะมีเรื่องกับคุณนะ เงินพวกเราก็จ่ายให้จางฟู่กุ้ยไปแล้ว ต่อให้วันนี้คุณฆ่าพวกเราสองคนไปแล้ว ยังไงคนพวกเราก็ต้องพาไปด้วย ไม่อย่างนั้นพวกเรากลับไปมีแต่ตายสถานเดียว"
ระหว่างที่สวี่เอ้อหนิวพูดไปด้วย พร้อมกับเอากริชไปจี้ไว้บนคอของหลี่ชุ่ยฮวา ในไม่ช้าบนคอของหลี่ชุ่ยฮวาก็มีเลือดไหลออกมา
เมื่อเห็นฉากนี้ ภายในใจของจ้าวเสี่ยวกังรู้สึกกดดัน แต่ว่าบนพื้นผิวกลับยังคงมีความสงบอย่างมากและพูด :"เงินเหล่านี้ฉันจะให้พวกแก แกวางกริชที่อยู่ในมือของแกลงก่อน"
สวี่เอ้อหนิวมองไปที่จ้าวเสี่ยวกังด้วยความไม่เชื่อ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไหมจ้าวเสี่ยวกังถึงคุยง่ายแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ต้องรู้ว่าถ้าหากเรื่องนี้เป็นเมื่อก่อน จ้าวเสี่ยวกังจะขู่เขากลับอย่างแน่นอน
มองดูแผ่นหลังของจ้าวเสี่ยวกังเดินออกไป ภายในใจของสวี่เอ้อหนิวดิ้นรนเล็กน้อย เขาไม่แน่ใจว่าจ้าวเสี่ยวกังออกไปทำอะไร ยิ่งไม่แน่ใจว่าจ้าวเสี่ยวกังจะมีเงิน ต้องรู้ว่านั่นไม่ใช่ก้อนเงินเล็กๆเลย ในหมู่บ้านบางจื่อแห่งนี้จะมีสักกี่คนที่สามารถเอาเงินสองหมื่นหยวนออกมาได้ในทันที?
ในไม่ช้าจ้าวเสี่ยวกังก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระสอบ แต่เมื่อเวลาที่เขาเห็นกริชในมือของสวี่เอ้อหนิวยังคงวางอยู่บนคอของหลี่ชุ่ยฮวา เริ่มขมวดคิ้วแน่นมากขึ้น
"ฉันบอกให้แกวางกริชที่อยู่ในมือลง แกหูหนวกหรือยังไง?"
ระหว่างที่จ้าวเสี่ยวกังพูดไปด้วย พร้อมกับดึงขวานออกมาอย่างช้าๆ ดวงตาทั้งคู่จ้องสวี่เอ้อหนิวเอาไว้แน่น ราวกับว่าไม่พูดแม้แต่คำเดียวพร้อมที่จะจู่โจมเข้าไปได้ตลอดเวลา
"พี่……กัง ฉันวางลงแล้ว คุณแน่ใจนะว่ามีเงิน?"
"อื้ม พูดมา เท่าไหร่"
เมื่อสวี่เอ้อหนิวได้ยินจ้าวเสี่ยวกังพูดแบบนี้ รีบตอบตกลงอย่างรวดเร็ว กลืนน้ำลายอย่างประหม่าและพูด :"สอง…..หมื่น……"
จ้าวเสียวกังโยนเงินสองหมื่นหยวนที่ยังไม่ได้ฝากโดยตรงจากกระสอบไปอยู่ต่อหน้าสวี่เอ้อหนิว
"นี่คือเงินสองหมื่นหยวน แกลองนับด้วยตัวเองดู นับเสร็จแล้วรีบพาคนของแกออกไปสะ"
สวี่เอ้อหนิวคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะมีเงินสองหมื่นหยวนจริงๆ ยิ่งคิดไม่ถึงเลยคือจ้าวเสี่ยวกังจะออกเงินสองหมื่นเพื่อช่วยหยวนหลี่ชุ่ยฮวา
เขาโยนกริชทิ้งในทันที หยิบเงินบนพื้นขึ้นมาโดยตรงและเตรียมจะนับเงิน
แต่ว่าเมื่อเวลาที่เขาก้มตัวลง ยังไม่ทันรอให้ลุกขึ้น จ้าวเสี่ยวกังพุ่งเข้าไปราวกับว่าเป็นสายลม เตะไปหนึ่งทีจนสวี่เอ้อหนิวล้มลงกับพื้น
สวี่เอ้อหนิวคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะมีแผนแบบนี้ ทันใดนั้นอยากจะต่อต้าน แต่ว่าถ้าหากยิ่งมีการต่อต้านจ้าวเสี่ยวกังจะยิ่งมีความดุร้าย ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ถูกจ้าวเสี่ยวกังทุบตีเท่านั้น
"เอาเงินเสร็จแล้วก็ไสหัวไปสะ อย่ามาขวางสายตาอยู่ที่นี่ จำคำพูดก่อนหน้านี้ของฉันให้ดี หลังจากนี้ไปอย่าให้ฉันเห็นแกในหมู่บ้านบางจื่ออีก เจอครั้งหนึ่งทุบตีครั้งหนึ่ง"
หลังจากพูดจบก็เตะสวี่เอ้อหนิวอีกครั้ง
สวี่เอ้อหนิวทนต่อความเจ็บปวดของร่างกายและเก็บเงิน พูดตำหนิชายหนุ่มผมแดงที่ยังร้องคร่ำครวญ :"ไอ้เวร ยังไม่รีบไปอีก รอความตายอยู่เหรอ"
เมื่อเวลาที่ชายหนุ่มผมสีแดงและสวี่เอ้อหนิวเตรียมจะออกจากประตู เสียงของจ้าวเสี่ยวกังกลับดังขึ้นมาอีกครั้ง ในครั้งนี้ชายหนุ่มผมสีแดงหวาดกลัวจนขาสั่นสะท้าน
"พวกแกรอก่อน"