ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 224 พูดคุยประสบการณ์
"อัยยะ สามี เร็วหน่อย เร็วๆหน่อย……."
หลี่ชุ่ยฮวาตกอยู่ในสภาวะพูดจาไร้สาระอย่างสมบูรณ์ และจ้าวเสี่ยวกังเห็นท่าทางของหลี่ชุ่ยฮวารู้ว่าอีกนิดหน่อยก็เกือบจะใช้ได้แล้ว
ทันใดนั้นจ้าวเสี่ยวกังก็คว้าข้อเท้าสีขาวของหลี่ชุ่ยฮวาแล้ววางไว้บนไหล่ของตัวเอง หลังจากนั้นโจมตีอย่างรวดเร็ว
เดิมทีซ่งยวี่ชิงคิดว่าหลี่ชุ่ยฮวากำลังใช้แตงกว่า หรือว่าสิ่งของบางอย่าง แต่ว่าเมื่อได้ยินเสียงกระแทกที่รุนแรงนี้ หัวใจของเธอสั่นไหวขึ้นมาทันที
เสียงกระทบกันเหล่านั้นดังมาจากภายในบ้านของหลี่ชุ่ยฮวา มันทำให้เธอรู้สึกร้อนและทนไม่ได้ จู่ๆก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ปล่อยให้จ้าวเสี่ยวกังไป
เมื่อนึกถึงของเล่นของจ้าวเสี่ยวกัง ภายในใจของเธอยิ่งมีความว่างเปล่า
กลับมาถึงภายในห้อง เธอหันไปทางแสงจันทร์แล้วค่อยๆเริ่มทำขึ้นมาอย่างช้าๆ
แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าการทำแบบนี้มันไม่ดี แต่ว่าเธอก็ไม่ใช่เด็กผู้หญิงแล้ว และเคยได้ลิ้มรสของความเป็นผู้หญิงแล้ว จะทนกับความรู้สึกที่เร่าร้อนแบบนี้ได้ยังไง
อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมาอย่างช้าๆ
พร้อมกับหลี่ชุ่ยฮวาที่อยู่ข้ามกำแพงตะโกนเสียงดังอย่างมากว่า"สามี"ออกมา ซ่งยวี่ชิงยิ่งมีการเคลื่อนไหวมือที่ขาวราวกับหิมะอย่างใจจดใจจ่อ แต่ว่ายิ่งทำยิ่งรีบ เธอยิ่งไม่ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ
จ้าวเสี่ยวกังมองดูหลี่ชุ่ยฮวาที่นอนอยู่บนเตียงร่างกายสั่นสะท้าน หลังจากนั้นมองดูไอ้นั่นของตัวเองที่มีความหยิ่งผยอง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้ จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าบางทีผู้ชายร้ายกาจเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี ผู้หญิงพอใจแล้วแต่เขากลับยังไม่พอใจ
หลี่ชุ่ยฮวามองดูจ้าวเสี่ยวกังที่มีแววตาที่ผิดหวังด้วยสายตาที่พร่ามัว อดไม่ได้ที่จะอดกลั้นกับความสุขของร่างกายที่สั่นสะท้าน คว้าจ้าวเสี่ยวกังแล้วดึงกลับมา
"เสี่ยวกัง พี่สาวให้นายทำต่อดีกว่านะ ถ้าหากไม่ไหวจริงๆพี่สาวก็เหมือนกับเสี่ยวหลิงแบบนั้น พรุ่งนี้ไม่ไปทำงานแล้ว"
จ้าวเสี่ยวกังจะไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของหลี่ชุ่ยฮวาได้อย่างไร แต่ว่าก่อนหน้านี้เขาทำจนจ้าวเสี่ยวหลิงได้รับบาดเจ็บ ภายในใจของเขารับไม่ได้อย่างมาก จะสามารถทำเรื่องแบบนั้นอีกครั้งได้อย่างไร
"พี่สาวชุ่ยฮวา เอาแบบนี้คุณลองดูก่อนแล้วกัน ถ้าไม่ไหวจริงๆฉันจะอดทนเอาไว้ก่อน รอให้ถึงวันพรุ่งนี้พวกเราค่อยเริ่มกันใหม่"
หลี่ชุ่ยฮวารู้ว่าจ้าวเสี่ยวกังร้ายกาจ แต่ว่าเมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวกังที่อดกลั้นจนทรมานแบบนั้น ภายในใจของเธอยังคงรู้สึกผิดต่อจ้าวเสี่ยวกังเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วตัวเธอเองก็มีความสุขแล้ว แต่จ้าวเสี่ยวกังกลับต้องทรมาน
ในไม่ช้า เธอมีการจูบเข้าไปอีกครั้ง ในครั้งนี้หลี่ชุ่ยฮวากลับมีการเปิดทีวีไปด้วย พร้อมกับเปิดเสียงให้ดังที่สุด หลังจากนั้นภายใต้การกระตุ้นมากถึงสองเท่าหวังว่าจะสามารถทำให้จ้าวเสี่ยวกังพอใจได้
จ้าวเสี่ยวกังมองดูการกระทำของผู้หญิงญี่ปุ่นทางทีวี ฟังเสียงที่มีความปีตินั้น และบวกกับหลี่ชุ่ยฮวาที่พยายามอย่างหนัก ทันใดนั้นเขารู้สึกว่าความรู้สึกที่คาดหวังแบบนั้นมาถึงแล้ว
"พี่สาวชุ่ยฮวา ฉัน……ฉัน……ซู……."
ยังไม่ทันพูดจบ หลี่ชุ่ยฮวารู้แล้วว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นไม่สนใจความเมื่อยของปากและเพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น
ปากรองรับการสั่นสะท้านกับไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกัง หลี่ชุ่ยฮวากลืนทั้งหมดลงไปโดยตรง
จ้าวเสี่ยวกังก็คิดไม่ถึงเช่นกันว่าหลี่ชุ่ยฮวาจะมีการกระทำที่มีความกล้าหาญแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
"พี่สาวชุ่ยฮวา นี่คุณ……"
"เสี่ยวกัง ตราบใดที่สาวรักยังรักนาย เพื่อนายแล้วไม่เอาชีวิตยังได้เลย แค่นี้มันจะไปนับอะไรได้ ยิ่งกว่านั้นนายก็เคยกินของพี่สาวไม่ใช่เหรอ?"
หลังจากพูดจบ หลี่ชุ่ยฮวาออกไปล้างปากของเธอ
จ้าวเสี่ยวกังนึกถึงสิ่งที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดในเมื่อกี้ ภายในใจเต็มไปด้วยความตื้นตันใจ
เมื่อซ่งยวี่ชิงได้ยินเสียงทีวีดังมาจากกำแพงด้านข้าง เธอยิ่งมีความกระหายมากยิ่งขึ้น แต่ว่ากลับไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ในเวลานี้ ทันใดนั้นเธอก็ค้นพบว่าถ้าจ้าวเสี่ยวกังอยู่ข้างๆ ไม่ต้องให้จ้าวเสี่ยวกังผลักเธอล้มลง ตัวเธอเองก็สามารถเป็นฝ่ายริเริ่มผลักจ้าวเสี่ยวกังล้มลงได้
จ้าวเสี่ยวกังอุ้มหลี่ชุ่ยฮวาอย่างอบอุ่นและแต่งตัวให้เสร็จ หลังจากนั้นเดินออกจากประตูบ้านของหลี่ชุ่ยฮวา
หลังจากส่งจ้าวเสี่ยวกังแล้ว หลี่ชุ่ยฮวาปิดทีวีและกำลังจะนอน
ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงร้องครางของซ่งยวี่ชิงมาจากด้านข้าง จู่ๆเธอก็นึกถึงเรื่องไม่ดีขึ้นมา
ดึกขนาดนี้แล้ว หรือว่าซ่งยวี่ชิงแอบมีอะไรกับผู้ชายเหรอ?
และในเวลานี้ซ่งยวี่ชิงกลับไม่สนใจความกลัวเลย หยิบแตงกวาที่เรียบเนียนขึ้นมาจากลานบ้านโดยตรง และเริ่มทำอย่างช้าๆ
ยิ่งทำเธอยิ่งรู้สึกว่าไม่สามารถพอใจได้เลย
หลี่ชุ่ยฮวาหาบันไดมาหนึ่งอัน ค่อยๆปีนขึ้นไปบนกำแพง
ทันทีที่ปีนขึ้นไปจนหัวโผล่ เธอมองไปที่บ้านของซ่งยวี่ชิงยังเปิดไฟอยู่ และซ่งยวี่ชิงกำลังนั่งอยู่บนเตียงพิงกำแพง กำลังทำเองอยู่ตรงนั้น
มองดูแตงกวาที่อยู่บนมือของซ่งยวี่ชิงคิดไม่ถึงเลยว่าจะทำมันทั้งๆที่ไม่มีการห่อถุงยางอนามัยเอาไว้ ภายในใจอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงขึ้นมา ถ้าหากขาดจะทำยังไง
ทันใดนั้นเธอหยิบไฟฉายออกมาแล้วส่องไปทางซ่งยวี่ชิง
ในเวลานี้ซ่งยวี่ชิงได้ถึงจุดสุดยอดจนลืมทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว นอกจากนี้ความรู้สึกของแตงกวานั้นแข็งแกร่งกว่าความรู้สึกที่เธอใช้นิ้วของเธอทำ ดวงตาของเธอก็อดไม่ได้ที่จะพร่ามัวอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ทันใดนั้น แสงไฟสีขาวก็ส่องมาบนตัวเธอ เธออดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านด้วยความกลัว
แกร๊กแกร๊ก……
เมื่อได้ยินเสียงดังกรอบ สีหน้าของซ่งยวี่ชิงอดไม่ได้ที่จะดูไม่ได้ขึ้นมาก เธอไม่สนใจแม้กระทั่งแสงไฟสีขาวนั้น
ก้มหัวมองดู เธอไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าแตงกวาจะหักไปแล้ว แต่ว่าเธอกลับสามารถดึงออกมาด้วยตัวเอง
หลังจากดึงแตงกวาออกมาแล้ว เธอค่อยตื่นตระหนกและรู้สึกว่าแสงสีขาวกระทบกับตัวเธอ
อดไม่ได้ที่จะมองไปทางแสงไฟสีขาวที่ส่องมา
เมื่อเห็นว่าซ่งยวี่ชิงมองมา หลี่ชุ่ยฮวาก็ปิดไฟฉายแล้วเช่นกัน หัวเราะและโบกมือให้กับซ่งยวี่ชิง หลังจากนั้นมีการใช้มือทำท่าทางให้กับซ่งยวี่ชิง
หลังจากซ่งยวี่ชิงเห็นหลี่ชุ่ยฮวาชัดเจนแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินอาบเล็กน้อย แต่ว่าเนื่องจากถูกพบเจอแล้ว เธอก็ไม่มีอะไรพูดเช่นกัน
เมื่อเห็นว่าซ่งยวี่ชิงเดินออกมา หลี่ชุ่ยฮวามีการใช้มือทำท่าทางบอกให้ซ่งยวี่ชิงเงียบๆ หลังจากนั้นตัวเธอเองกระซิบพูด :"น้องสาว ช่วยเปิดประตูบ้านของเธอหน่อย ฉันจะไปทำกับเธอด้วยกัน"
หลังจากพูดจบ ไม่สนใจว่าสนซ่งยวี่ชิงจะตอบตกลงหรือไม่ตอบตกลง ลงมากจากบันไดโดยตรง เดินเข้าไปในบ้านแล้วหยิบถุงยางอนามัยไปสองอัน นี่คือสิ่งที่ทิ้งไว้ตอนที่เธออยู่กับจางฟู่กุ้ยด้วยกัน
เมื่อซ่งยวี่ชิงได้ยินคำพูดของหลี่ชุ่ยฮวาอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงหูแดง แต่เมื่อเธอต้องการจะปฏิเสธ เธอกลับพบว่าหลี่ชุ่ยฮวาปีนลงมาแล้ว
นึกถึงความรู้สึกในเมื่อกี้ ภายในใจของเธอมีความกังวนเล็กน้อย
ในไม่ช้า เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ซ่งยวี่ชิงไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำก็รู้ว่าเป็นหลี่ชุ่ยฮวา
ทันทีที่เปิดประตู อย่างที่คาดมองเห็นหลี่ชุ่ยฮวามองเธอด้วยใบหน้าที่คลุมเครือ
"น้องสาว เธอไม่ได้อยู่กับผู้ชายมาหลายครั้งแล้วใช่ไหม? ทำไหมฉันถึงรู้สึกว่าเธอทำอะไรไม่เป็นเลย? ทำไหมเธอถึงกล้าใช้แตงกวาแบบนั้นโดยตรงล่ะ?"
คำถามอย่างต่อเนื่องทำให้ซ่งยวี่ชิงไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไงดี
มองดูหลี่ชุ่ยฮวาเก็บแตงกวาขนาดใหญ่หนึ่งลูกที่ลานบ้าน หลังจากนั้นล้างให้สะอาดแล้วสวมใส่ถุงยางอนามัย ซ่งยวี่ชิงเข้าใจได้ทันที
ที่แท้วิธีการในก่อนหน้านี้ของเธอเหล่านั้นทำผิดแล้ว ในเวลาเดียวกันเธอก็สงสัยเช่นกันว่าผู้ชายที่อยู่ในบ้านของหลี่ชุ่ยฮวาเป็นใคร ท้ายที่สุดแล้วเสียงกระแทกกันแบบนั้นหลอกคนไม่ได้
"พี่สาวชุ่ยฮวา คุณช่างร้ายกาจจริงๆเลยนะ ฉันคิดมาโดยตลอดเลยว่าใช้มันโดยตรงก็พอแล้ว"
"ฮ่าๆๆ……ฉันก็คิดมาโดยตลอดเลยว่าเธอจะใช้มันเป็น ดูเหมือนว่าเมื่อก่อนฉันเข้าใจเธอผิดแล้ว ไปกันเถอะ พวกเราเข้าไปในบ้านกัน ฉันจะสอนเธอเอง"