ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 176 จ้าวหวู่ช็อค
ปฏิกิริยาแรกของจ้าวหวู่คือภรรยาของตัวเองน่าหลงใหลอีกครั้ง กำลังใช้แตงกวาแก้ขัด
จ้าวหรานฮวาโดนจ้าวเสี่ยวกังโจมตีจนสั่นสะท้าน ถึงจุดสุดยอดอีกครั้งโดยตรง เมื่อเห็นท่าทางของโจวหรานฮวา จ้าวเสี่ยวกังส่งการควบคุมจังหวะให้โจวหรานฮวาทันที
โอบเอวอวบอ้วนของโจวหรานอย่างอ่อนโยน หลังจากนั้นยกตัวโจวหรานฮวาขึ้น ตัวเองนั้นนอนลงบนเตียงหรี่ตาลงและเพลิดเพลินไปกับการขยับเอวไปมาของโจวหรานฮวาอย่างมีความสุข
ทั้งสองคนไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว การเคลื่อนไหวของจ้าวเสี่ยวกังเล็กน้อยๆ โจวหรานฮวาจะไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นได้อย่างไร เมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวกังหรี่ตาลงและท่าทางที่เพลิดเพลิน โจวหรานฮวาทำงานหนักขึ้นทันที
ความสุขที่แท้จริงๆนั้นทำให้เธอทนไม่ไหวจนส่งเสียงร้องครางออกมา
จ้าวหวู่เดินออกมาข้างนอก เดิมทีคิดว่าสามารถมองเห็นโจวหรานฮวาช่วยตัวเองอยู่ตรงนั้น แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงเลยก็คือ โจวหรานฮวามีการปิดม่านหน้าต่างเอาไว้
สิ่งนี้ทำให้เขามีความมึนงงเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วเขายังคงเดินมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของลูกสาวตัวเองด้วยความมึนเมา
เสียงของโจวหรานฮวายิ่งอยู่ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ จ้าวเสี่ยวกังก็ยิ่งอยู่ยิ่งเพลิดเพลินเช่นกัน เสียงนั้นเหล่านั้นบดบังเสียงดังของจ้าวหวู่อย่างสมบูรณ์
แกร๊กแกร๊ก……
ทันทีที่จ้าวหวู่ผลักประตู เมื่อเห็นฉากนี้ทำให้เขาโกรธอย่างมาก โจวหรานฮวานั่งอยู่บนตัวจ้าวเสี่ยวกัง มือข้างหนึ่งจับตัวของจ้าวเสี่ยวกังเอาไว้ มือข้างหนึ่งคอยนวดความนุ่มของตัวเองอย่างต่อเนื่อง ในเวลาเดียวกันภายในปากยังมีการร้องคร่ำครวญว่าสามีๆ
โจวหรานฮวาและจ้าวเสี่ยวกังคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวหวู่จะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่
ทันทีที่เห็นจ้าวหวู่ปรากฏตัวออกมา ทันใดนั้นจ้าวเสี่ยวกังเลือกที่จะแกล้งหลับโดยตรง
โจวหรานฮวานั้นมีสติขึ้นมาอย่างมากในทันที แม้ว่าจะรู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ต้องดึงไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังออกจากร่างกายของตัวเอง แต่ว่าการปรากฏตัวของจ้าวหวู่ ทำให้เธอไม่สามารถทำต่อไปได้
จ้าวหวู่กำลังจะโกรธเป็นไฟ โจวหรานฮวาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ดึงมือของจ้าวหวู่แล้วเดินออกไปข้างนอก
จ้าวหวู่มองไปที่ร่างที่สวยงามของโจวหรานฮวา เมื่อนึกถึงฉากที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาในเมื่อกี้ สะบัดมือของโจวหรานฮวาทิ้งและพูดอย่างโกรธเคือง :"อย่ามาทำให้มือของฉันสกปรก ตอนนี้คุณยังมีอะไรจะพูดอีก?"
เมื่อเห็นจ้าวหวู่เริ่มโกรธแล้ว โจวหรานฮวาหัวเราะหนึ่งที และพูด :"ทำไหม? อิจฉาเหรอ? เสี่ยวกังเขากำลังนอนอยู่เลยนะ เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น นอกจากนี้คุณไม่ใช่เคยบอกว่าให้โอกาสฉันมีอะไรกับผู้ชายหนึ่งครั้งเหรอ? หรือว่ามีแค่คุณเท่านั้นเหรอที่ออกไปหาเด็กผู้หญิงได้ ห้ามฉันทำหนึ่งครั้งเหรอ?"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของจ้าวหวู่ผ่อนคลายลงเล็กน้อย
"เด็กคนนั้นกำลังนอนอยู่จริงๆเหรอ?"
เมื่อจ้าวหวู่ได้ยินว่าจ้าวเสี่ยวกังกำลังนอนอยู่ รู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองยังคงรักษาเอาไว้ได้อยู่ ไม่อย่างนั้นถ้าหากเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป เขาเป็นถึงหัวหน้าหมู่บ้านที่น่ายกย่องถูกภรรยานอกใจ อย่างนั้นเป็นเรื่องที่ขายหน้าอย่างมากแน่นอน
เมื่อเห็นสีหน้าของจ้าวหวู่ผ่อนคลายลง โจวหรานฮวาหัวเราะและพูด :"ถ้ายังตื่นอยู่ฉันจะกล้ามีอะไรกับเด็กคนนั้นได้เหรอ? นอกจากนี้ถ้าหากไม่ใช่ว่าคุณนอนตายเหมือนกับหมูตัวหนึ่ง ฉันทำยังไงคุณก็ไม่ตื่นสักที ฉันก็ไม่ต้องมาหาเด็กคนนี้แก้ขัดหรอกนะ? คุณดูสิเด็กคนนั้นกำลังนอนอยู่ แต่ไอ้นั่นกลับชี้ชูชันอยู่ที่นั่น"
ระหว่างที่โจวหรานฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับดึงมือของจ้าวหวู่และแอบเปิดประตูให้จ้าวหวู่ดูหนึ่งที
จ้าวเสี่ยวกังฟังทั้งสองคนคุยกัน หัวใจเต้นแรงอย่างมากเช่นกัน เมื่อกี้ทำให้เขาตกใจจนเกือบจะอ่อนไปแล้ว เพียงแต่ตอนนี้เขารู้สึกโล่งจนอย่างมากและปล่อยให้ของเล่นอันใหญ่นั้นชี้โด่วอย่างสบายใจ ขณะเดียวกันก็ยังแสร้งทำเป็นกรนเหมือนฟ้าร้อง
จ้าวหวู่มองจากรอยแยกของประตู เห็นว่าจ้าวเสี่ยวกังที่กำลังนอนอยู่มีน้ำลายไหลออกมาจากปาก ในที่สุดภายในใจก็รู้สึกผ่อนคลายลง
เมื่อเขาเปิดประตูให้อ้าใหญ่ขึ้นเล็กน้อย ทันทีที่เห็นไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังตกตะลึงอย่างมาก
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชายปกติคนหนึ่ง กระทั่งยังร้ายกาจกว่าผู้ชายทั่วไปเล็กน้อย เมื่อเห็นของเล่นอันใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกังก็มีความละอายใจเล็กน้อยเช่นกัน
เพราะว่ามันใหญ่มากจริงๆ ไอ้นั่นของเขาเมื่อเทียบกับของจ้าวเสี่ยวกังแล้วมันไม่นับอะไรเลยด้วยซ้ำ
เมื่อก่อน ผู้หญิงในหมู่บ้านมักจะลือกันว่าไอ้นั่นของจ้าวเสี่ยวกังใหญ่แค่ไหน เขายังไม่เชื่อเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วสองหูได้ยินไม่เท่าสองตาเห็น แต่ตอนนี้เขาเชื่ออย่างสมบูรณ์แล้ว
ปิดประตูลงอย่างช้าๆ จ้าวหวู่มองไปทางโจวหรานฮวา เห็นความร้อนแรงในดวงตาของโจวหรานฮวา ภายในใจอดไมได้ที่จะโกรธขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ของเล่นอันใหญ่นั้นทำให้คุณมีความสุขมากเลยใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่มีความโกรธของจ้าวหวู่ โจวหรานฮวาก็ไม่พอใจเล็กน้อยเช่นกัน
"ทำไหม? เห็นของเล่นของคนอื่นแล้วอิจฉาใช่ไหม? ในตอนนั้นคุณเคยบอกกับฉันว่าอย่าหาผู้ชายที่ไม่เอาไหนพวกนั้นใช่ไหม? ตอนนี้ฉันหาเจอแล้วจริงๆคุณกลับไม่พอใจงั้นเหรอ?"
"ทุกครั้งที่คุณเข้าไปในมณฑลมักจะแวะไปร้านที่เรียกว่าร้ายแชมพู มีครั้งไหนที่ไม่ไปมีอะไรกับเด็กผู้หญิงสาวๆสวยๆบ้าง? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ เซินต้าเปานักบัญชีในหมู่บ้านของพวกเราบอกกับฉันทุกอย่างแล้ว นอกจากนี้ฉันก็รู้หมดไส้หมดพุงคุณหมดแล้ว ในตอนหนุ่มก็อยากให้ฉันกับต้าเฉียวบริการคุณด้วยกัน วันนี้คุณส่งต้าเฉียวกลับบ้านบนถนน มีการลงไม้ลงมือกับคนอื่นใช่ไหม?"
เผชิญหน้ากับคำถามของโจวหรานฮวา ใบหน้าของจ้าวหวู่เริ่มอายเล็กน้อย
"คุณเบาเสียงลงหน่อย ถูกเสี่ยวกังได้ยินเข้ามันจะไม่ดีนะ"
"ฮึ ใครบอกให้คุณพูดแล้วกลับคำพูด ไอ้นั่นของคุณถ้าหากดื่มเหล้าแล้วสามารถแข็งขึ้นมาได้ ฉันยังจำเป็นต้องใช้ไอ้นั่นของเขาด้วยเหรอ?"
คำพูดของโจวหรานฮวา ทำให้ภายในใจของจ้าวหวู่ดีใจ
"ทำไหม? ไอ้นั่นของเขาไม่มีความสุขกว่าของฉันใช่ไหม?"
เมื่อเห็นจ้าวหวู่มีสีหน้าที่ดีใจนั้น โจวหรานฮวาก็ไม่ได้โกรธต่อไป ท้ายที่สุดแล้วเป็นสามีภรรยากันมานานขนาดนี้ ต่างฝ่ายต่างรู้ว่าเป็นคนยังไงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
ทันใดนั้นโจวหรานฮวาเหลือบมองจ้าวหวู่อย่างมีเสน่ห์และพูด :"ฉันนั่งอยู่ข้างบนออกแรงด้วยตัวเอง ฉันกับคุณด้วยกัน คุณกับฉันออกแรงด้วยกันมันจะรู้สึกเหมือนกันไหม? ของเล่นอันใหญ่นั้นก็เหมือนกับแตงกวาลูกหนึ่ง ถ้าหากต้องใช้งานจริงๆก็ถือว่าใช้ได้"
เมื่อได้ยินคำพูดของโจวหรานฮวา เดิมทีภายในใจของจ้าวหวู่ที่รู้สึกด้อยกว่าเล็กน้อย ทันใดนั้นตื่นเต้นขึ้นมา
"ฮ่าๆๆ ถ้าหากคุณพูดแบบนี้ฉันก็สบายใจแล้ว เดิมทีฉันคิดว่าคุณใช้ของเขาแล้วก็จะไม่มีความสนใจของฉันอีกแล้ว"
"เชอะ ผู้ชายอย่างพวกคุณไม่มีคนดีเลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนล้วนแล้วกินข้าวอยู่ในหม้อและมองดูสินค้าในหม้อ เรื่องของต้าเฉียว ถ้ามีเวลาฉันจะช่วยคุณพูดดู แต่ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้คุณน่าจะเข้าใจ ฉันพูดไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว คนอื่นเขาล้วนแล้วไม่ยินยอม"
พูดจบ โจวหรานฮวากำลังจะออกจากประตู
แต่ว่าเธอยังไม่ทันเดินออกไปข้างนอก ก็ถูกจ้าวหวู่ดึงเข้ามากอดโดยตรง
"ฮ่าๆๆ ภรรยา คุณคือดาวนำโชคของฉันจริงๆ"
ระหว่งที่พูดไปด้วย พร้อมกับจ้าวหวู่ซบเข้าไปในอกของโจวหรานฮวาและเริ่มกินขึ้นมา
ทำไปไม่กี่ที ร่างกายของโจวหรานฮวาก็อ่อนลง
หลายปีมานี้ภรรยาและสามีที่เก่าแก่ จ้าวหวู่รู้โดยธรรมชาติว่าต้องสัมผัสที่ไหน สัมผัสยังไงถึงจะทำให้โจวหรานฮวามีความรู้สึกได้เร็วมากขึ้น
กัดเบาๆไปหลายที ร่างกายของโจวหรานฮวาสั่นสะท้านทันที
"ตาเฒ่า เสี่ยวกังยังอยู่ในห้องนอนนะ เดี๋ยวรบกวนตื่นมันจะไม่ดีนะ"
คำพูดของโจวหรานฮวา ทำให้จ้าวหวู่ตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงอยากจะมีอะไรกับภรรยาของตัวเอง และความรู้สึกที่ยังมีคนมองจากด้านข้าง
"คุณเป็นภรรยาของฉัน ที่บ้านของตัวเองยังกลัวอะไรอีก? คุณหันหน้าดันกำแพงเอาไว้ ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
ระหว่างที่จ้าวหวู่พูดไปด้วย พร้อมกับดึงสายเข็มขัดออกไปด้วย ไส้กรอกแฮมแท่งหนึ่งเล็งตรงกับโจวหรานฮวาและกระแทกเข้าไปโดยตรง
โจวหรานฮวานึกถึงท่าทางของจ้าวเสี่ยวกังที่ตื่นอยู่กำลังมองเธอและจ้าวหวู่ อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงร้องออกมาดังๆ