บทที่ 275 – การร่วมมือกันครั้งยิ่งใหญ่(3)
* * *
อลิซาเบธตื่นขึ้นมาหลังจากงีบหลับชั่วครู่
เตียงสีขาวที่ดูจะราคาถูกไปหน่อยสำหรับผู้ปกครองประเทศที่ใช้นอน อลิซาเบธนวดรอบตาที่ยับย่น ความรู้สึกเหนื่อยเมื่อยล้าห่อหุ้มรอบกระโหลกหนึบหนับราวกับชีสเละ เธออยากจะนอนต่ออีกสักนาที
“อึก…….”
หนึ่งในลูกแก้วคริสตัลอีกฟากหนึ่งของห้องส่งเสียงดัง
เธอตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนั้น
เธอเพิ่งนอนได้ไม่นาน จึงบ่นออกมาทันที
“……ใครมาเรียกหาข้าในเวลาแบบนี้?
ไม่สิ มันอาจจะเป็นอะไรที่เร่งด่วนมากก็ได้”
อลิซาเบธเดินล่องลอยเหมือนผี
แสงจันทราฉาดส่องผ่านหน้าต่างที่มืดทึมลงมายังร่างที่เปลือยเปล่าของเธอ
การนอนหลับโดยไม่สวมเสื้อผ้านั้นกลายเป็นนิสัยของเธอไปนานมากแล้ว
“อืมม เฮนริเอตต้าเองรึ ?”
ความเหนื่อยล้าของอลิซาเบธจางหายไปในทันที
ลูกแก้วที่ตั้งอยู่ที่นั่นเป็นลูกแก้วพิเศษที่มีตั้งค่าไว้สำหรับเฮนริเอตต้าโดยเฉพาะ
ไม่เป็นไรเลยด้วยซ้ำหากเฮนริเอตต้าจะมารบกวนการนอนของเธอ อลิซาเบธเปิดใช้งานลูกแก้วเวทย์
ลูกแก้วนั้นฉายแสงสว่างเป็นรูปร่างของคนๆนั้นอยู่ข้างใน
“ว่าไง, อลิซ่า”
ราชินีผู้มีเร่าร้อนดั่งเปลวเพลิง ,เฮนริเอตต้า เดอ บริททานี่ ยังคงยิ้มร่าเหมือนเช่นทุกที
“ข้ารู้ว่า นี่มันกะทันหันไป แต่ข้าอยากถามอะไรเธอสักหน่อย เธอมีความลับที่ไม่อาจบอกคนอื่นบ้างไหม?”
“……ช่างเป็นคำถามที่กะทันหันเสียจริง”
อลิซาเบธยิ้มรับอย่างขมขื่น
วิธีการที่เฮนริเอตต้าพูดนั้นราวกับเธอกำลังคุยเล่นกับเพื่อนร่วมดื่ม
ไม่มีใครเชื่อหรอกว่า เธอนั้นเป็นนักปกครองผู้ครองทั้งจักรวรรดิและราชอาณาจักร
แต่ก็ด้วยนิสัยนั้นนั่นแหละที่ทำให้อลิซาเบธรู้สึกสบายใจ
ือืมมม,อลิซาเบธนั้นแตะคางตัวเองขณะครุ่นคิด
“ความลับ อย่างนั้นหรือ? ก็ออกจะเป็นปัญหาสักหน่อย
แล้วเธอตั้งใจจะรู้ความลับของสาวน้อยแล้วหวังเอามันไปใช้ในทางที่ไม่ดีขึ้นมาล่ะ?”
“สาวน้อยหรอ? โอ้ย อย่าทำให้ขำน่า
ไม่มีใครเรียกหญิงสาวที่อยู่มานานกว่ายี่สิบปีโดยไม่มีคนรักและยังโสดซิงว่าเป็นเลดี้หรอกน่า”
“……จิตใจของข้ายังคงเป็นสาวน้อยเสมอนะ”
อลิซาเบธท้วง แม้แต่ตัวเธอยังรู้สึกเลยว่า มันน่าสังเวช
“ดูจากท่าทางของเธอแล้ว อย่าบอกนะว่า, เธอน่ะยังโสดซิงอยู่จริงๆน่ะ?”
“ข้าแต่งงานกับประเทศชาติตัวเอง
เอาล่ะ เฮนริเอตต้านั่นแหละความลับของข้าที่มอบให้เธอ”
“เฮ่อ ถ้าหากว่า ไม่เป็นอะไรจริงๆแล้วล่ะก็ทำไมถึงทำท่าทางอย่างนั้นกันล่ะ?”
เฮนริเอตต้าขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ
อลิซาเบธกลับสำนึกเสียใจขึ้นมาชั่วขณะ
“ข้าจะเลือกใครมาใช้เวลาหรรษาด้วยกันก็ได้ หากข้าปรารถนา เพียงแต่ข้ายังไม่รู้สึกว่าอยากทำแบบนั้นน่ะ”
“พวกสาวขายไม่ออกเขาก็พูดประโยคแบบนั้นแหละ”
“ก็ได้ๆ หยุดคุยเรื่องนี้ดีกว่า”
อลิซาเบธถอนใจ
ราชินีแห่งบริททานี่นั้นขึ้นชื่อเรื่องพฤติกรรมทางเพศที่สำส่อน ดูเหมือนจะมีความต่างกันอย่างมากระหว่างศีลธรรมของบริททานี่กับฮับบวร์ก อลิซาเบธคิดอย่างนั้น
“เฮ่อ นี่ถ้าหากพวกหัวหน้าฝ่ายได้ยินบทสนทนาที่พวกเราคุยกันอยู่นี่ มีหวังคงลุกขึ้นมาปฏิวัติสักสองครั้งได้แล้วมั้ง
แล้ว เหตุผลที่เธอตัดสินใจถามข้านี่ก็ด้วยเรื่องความลับเล็กๆของข้าน่ะหรือ?”
เฮนริเอตต้ายิ้มบางๆ
“ดันทาเลี่ยนเคลื่อนไหวแล้วนะ,อลิซา”
“…….”
บรรยากาศเปลี่ยนไปในทันที
อารมณ์บนใบหน้าของอลิซาเบธนั้นจางหาย
หญิงสาวที่เคยคุยเล่นกับเพื่อนนั้นไม่อยู่แล้ว เหลือก็แต่เพียงทรราชย์ไร้หัวใจผู้ปกครองสาธารณรัฐฮับบวร์กใหม่
อลิซาเบธแผ่ความจริงจังออกมาขณะถามกลับ
“……ที่บอกว่า เคลื่อนไหว เธอหมายความว่าอย่างไร?”
“ก็ที่ข้าหมายถึงก็คือ เขาสร้างกองทัพแล้ว พันธมิตรเสี้ยวจันทราไง ,อลิซ่า”
เฮนริเอตต้าพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆราวกับกำลังพูดถึงปัญหาของคนอื่นอยู่
“ผิดกันว่า ในครั้งนี้แทนที่จะบุกไปยังฮับบวร์กเหมือนครั้งที่ผ่านมา คราวนี้พวกนั้นกลับมุ่งหน้ามายังฟรานเคีย ถือว่า คงทำให้เธอโล่งใจได้พอควร”
“อืมมม”
แน่ล่ะ มันย่อมต้องทำให้โล่งใจได้อยู่แล้ว
มันย่อมต้องเป็นฝันร้ายโดยไม่ต้องสืบที่ต้องเผชิญหน้ากับกองทัพพันธมิตรเสี้ยวจันทราที่ทำให้เธอจะต้องย่อยยับอีกครั้ง
แต่ถึงกระนั้นเธอก็มิได้แสดงความโล่งใจออกมา เป้าหมายของพวกนั้นคือ ฟรานเคีย ซึ่งนั่นก็หมายถึง เฮนริเอตต้า,เพื่อนของเธอ จะต้องเป็นผู้เผชิญหน้ากับพวกมัน
“ใครเป็นสายข่าวนี้ล่ะ?
โทษทีแต่มันฟังดูน่าสงสัย จอมมารตนนั้นน่ะมีความสามารถเรื่องสงครามการข่าว และเรื่องการปั่นประสาทผู้คน
เธอควรระวังไว้ให้มาก”
หากพวกเธอเร่งด่วนสรุปเกินไป อาจตกหลุมพรางของอีกฝ่ายก็เป็นได้
กองกำลังจอมมารเป็นที่จับตาดูอยู่ แม้ในกลุ่มสายข่าวของสาธารณรัฐฮับบวร์กก็ตาม
ดังนั้นแล้ว อลิซาเบธไม่คิดจะเคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ้น
“นั่นคือสาเหตุที่ข้าถามเธอว่ามีความลับอะไรอยู่ไหม
ข้าก็มีความลับของข้าอยู่ นั่นคือ ข้ากำลังร่วมมือกับหนึ่งในจอมมารตนหนึ่ง บุคคลผู้นั้นคือ แหล่งข่าวของข้า”
“จอมมารตนหนึ่งอย่างนั้นหรือ?”
อลิซาเบธย่นคิ้ว
การที่เฮนริเอตต้าตั้งใจเปิดเผยความลับนั้นกับอลิซาเบธด้วยตัวเอง
ในเรื่องที่ว่า เฮนริเอตต้าร่วมมือกับจอมมารตนหนึ่งก็เป็นเรื่องน่าประหลาดใจก็จริงอยู่แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสนใจเรื่องนั้น
อลิซาเบธมุ่งความสนใจไปยังปัญหาที่อยู่ตรงหน้า
“มีความเป็นไปได้สูงมากที่ข้อมูลนั้นจะเป็นข้อมูลปลอม มันอันตรายมากนะ เฮนริเอตต้า”
“อกาเรสเป็นจอมมาร เธอจำสงครามกลางเมืองเมื่อสามปีก่อนที่เกิดขึ้นในดินแดนของผู้รักษาการณ์แทนได้ใช่ไหม?”
“……จอมมารลำดับ 2 ที่พ่ายแพ้ไป”
ถูกแล้ว ดังนั้นแล้วจึงเชื่อถือได้ยังไงล่ะ
เฮนริเอตต้าพูดต่อ
“เกิดการฆ่าล้างครั้งใหญ่ขึ้นในกองทัพจอมมาร
พวกนั้นบอกว่า แม้แต่จอมมารลำดับ 1 อย่างบาอัลก็ถูกฆ่า
ข้าได้รับวิดีโอที่ดันทาเลี่ยนออกมาพูดระหว่างเหตุการณ์นั้นด้วย
เดี๋ยวข้าจะให้นักเวทย์ประจำวังหลวงส่งวิดีโอนั้นให้เธอดูทีหลังนะ”
“ฝากด้วยล่ะ นั่นหมายควาใว่า ดันทาเลี่ยนเป็นผู้กำกับเหตุการณ์การฆ่าล้างนั้นใช่ไหม?”
เฮนริเอตต้าพยักหน้า
“อาจไม่มีหลักฐานยืนยันแน่ชัด แต่ข้าคิดว่าเป็นอย่างนั้น”
“อืมมมมม”
“อลิซ่า พอข้าได้ข้อมูลภายในเกี่ยวกับกองทัพพันธมิตรเสี้ยวจันทราด้วยความร่วมมือจากจอมมาร
ผู้ที่ตระเตรียมเวที ณ ที่ราบบรูโน่ เองทั้งหมดก็คือ ดันทาเลี่ยน”
“……นี่เธอหมายความว่ายังไง?”
ดันทาเลี่ยนที่เป็นผู้ต้องสงสัยว่าอยู่เบื้องหลังการแพร่พิษภัยทางความคิดให้แก่มนุษยชาติในช่วงพิธีสุนทรพจน์
นี่เธอกำลังจะบอกว่า หมอนั่นมีบทบาทที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่านั้นอีกน่ะหรือ?
เฮนริเอตต้าเปิดเผยความจริงที่เธอรู้ว่า
ดันทาเลี่ยนได้แอบส่งจดหมายลับไปหาผู้นำของกองทัพจอมมารในแต่ละภาค เพื่อป้องกันมิให้ฝ่ายภูเขาทำอะไรเลยเถิด
อกาเรสเองก็ได้จดหมายนั้นด้วยเช่นกัน
อกาเรสรู้เลยว่า ดันทาเลี่ยนมองเห็นความเคลื่อนไหวและเจตนาของฝ่ายภูเขาตั้งแต่ต้นแล้ว
ด้วยข้อมูลดังกล่าวนี้ทำให้เฮนริเอตต้าตระหนักได้แล้วว่า ใครกันแน่เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังกองทัพพันธมิตรเสี้ยวจันทราครั้งที่ 8
“……ทั้งหมดนั่น คือ บทและเวทีที่ถูกจัดฉากขึ้นโดยชายคนนั้น”
“…….”
อลิซาเบธกลับนิ่งไม่ตอบอะไรทั้งที่ยังประคองแก้วไวน์อยู่
เธอไม่อาจทนฟังมันด้วยใจที่โล่งว่างได้จึงไปเอาไวน์มาดื่ม
ทั้งที่เป็นไวน์คุณภาพเยี่ยม แต่ในปากของเธอกลับมีแต่รสขมปร่า
“พวกเราตกหลุมพราง ตั้งแต่ตอนที่พวกเราไปเข้าร่วมที่ทุ่งราบ บรูโน่แล้วนะ ,อลิซ่า”
“อะไรกัน…….เธอกำลังจะบอกว่า บุคคลเพียงคนเดียวกลับสามารถผลักดันมนุษยชาติไปสู่จุดจบได้เลยอย่างนั้นหรือ?”
อลิซาเบธถึงกับตัวสั่น
“นี่มันบ้าไปแล้ว เรื่องแบบนั้นไม่มีทางเป็นไปได้”
“แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว โทษทีนะ ข้าและเธอต่างก็เป็นผู้ปกครองเหมือนกัน พวกเราไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธความจริงตรงหน้า”
ความจริงนั้นที่เป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว
มันคือ ฝันร้ายโดยแท้
ฝันร้ายที่ชื่อว่า ดันทาเลี่ยนกำลังแผ่คลุมไปทั่วทั้งทวีป
“ผู้คนนับหมื่นต้องตายไป ,เฮนริเอตต้า
ผู้คนนับหมื่นของฮับบวร์กต้องตาย”
อลิซาเบธพึมพัมด้วยน้ำเสียงเครียด
“ทั้งหมดนั่นก็ด้วยฝีมือคนๆเดียว?
ข้าจะบอกกับผู้คนเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน……?
ถึงจะเป็นจอมมาร แต่มันก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้สิ…….”
“ตัวข้าก็ยังต้องฆ่าทหารตัวเอง”
เฮนริเอตต้าพูดด้วยน้ำเสียงแหลมอย่างทรมาน หลังจากพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยมาโดยตลอด
“ข้าไม่เคยลืมเสียงกรีดร้องจากทหารของฝ่ายข้าเอง ข้าเองก็ไม่ต่างจากเธอเช่นกัน”
“…….”
“ครั้งนี้ได้โอกาสแก้แค้นแล้วนะ,อลิซ่า”
อารมณ์ของทั้งสองต่างกันโดยสิ้นเชิง
อลิซาเบธนั้นเป็นกังวลและยังหวาดวิตกกับดันทาเลี่ยนเป็นอย่างมาก
ในขณะที่ ในสายตาเฮนริเอตต้า ดันทาเลี่ยนเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ารำคาญ หากแต่ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว
ความแตกต่างดังกล่าวเริ่มขึ้นเมื่อหลายปีก่อนตอนที่ อลิซาเบธตระหนักได้ว่า ตัวตนที่แท้จริงของ นักบวชบ้าอย่างจอน โบล นั้นคือ ดันทาเลี่ยน
อลิซาเบธบอกข่าวดังกล่าวให้เฮนริเอตต้าฟังในทันที
ดังนั้นแล้ว เฮนริเอตต้าจึงศึกษาข้อมูลศัรูและเอาชนะดันทาเลี่ยนลงได้
เฮนริเอตต้าจึงมีความมั่นใจมากขึ้นหลังจากที่ก่อนหน้าเคยเอาชนะดันทาเลี่ยนได้แล้ว
“แม้จะมีโอกาสอันน้อยนิดที่ข้อมูลนี้จะเป็นข้อมูลลวง
แต่เราก็สามารถสวนกลับไปได้ ตราบใดที่เราไม่ได้ประมาท
ข้าเชื่อว่า เธอไม่น่าจะเสียความมั่นใจได้ถึงขนาดนั้นนะ ,อลิซ่า”
“……เธอพูดถูก ข้าออกจะร้อนใจมากไปหน่อย ขอโทษด้วย”
“เอาเถอะ ข้าพอใจเข้า พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับดันทาเลี่ยนทีไร เธอก็มักจะอารมณ์แปรปรวนแบบนี้แหละ”
เฮนริเอตต้ายิ้มกรุ้มกริ่ม
(TTL : แฟนคลับได้ข่าวโอชิก็งี้
เกิดอารมณ์(ของ)ขึ้น ก็เป็นธรรมดาอยู่แล้ว! (ฮา) )
“หมอนั่นอาจเป็นอัจฉริยะที่เก่งเรื่องสงครามการข่าวและการปั่นประสาท แต่เขาไม่ได้มีความสามารถในสนามรบหรอก
เราสามารถใช้จุดนี้ พุ่งเป้าไปที่การรบในรูปแบบได้”
“…….”
อลิซาเบธหยุดคิดพักหนึ่ง
ก่อนที่จะบอกกับเพื่อนของเธอ
“ในแง่ของทางการทหารแล้วนะ ,เฮนริเอตต้า
ข้าคิดว่า ดันทาเลี่ยนได้ลูกน้องที่เก่งมากมาแล้ว”
“หา?”
“เธอรู้เรื่องที่ไฮเดลเบิร์กโดนยึดแล้ว ใช่ไหม?”
เฮนริเอตต้าพยักหน้า
“ผู้คนในเมืองต่างพูดว่า กองทัพจอมมารนั้นมีผู้มีความสามารถอยู่”
“ข้าเชื่อว่า มีความเป็นไปได้สูงมากที่……นักยุทธศาสตร์คนนั้นจะเป็นที่ปรึกษาของดันทาเลี่ยน”
สีหน้าของเฮนริเอตต้าจริงจังขึ้นมา
อลิซาเบธยังคงพูดต่อทั้งที่รู้สึกเจ้บปวดกับที่เห็นสีหน้าของเพื่อน
“มีรายงานหลักฐานมาจากทูตที่ส่งไปยอมแพ้ เห็นว่ามีเด็กสาวคนหนึ่งรับใช้ใกล้ชิดดันทาเลี่ยน
ดันทาเลี่ยนนั้นอาจรบไม่เก่ง แต่เขาคงไม่โง่พอที่จะปล่อยเรื่องนั้นให้เป็นจุดอ่อนของตัวเองต่อไป”
สามัญชนกลับชื่นชอบชนชั้นสูงเพราะการเสียสละตัวเองที่พวกเขาแสดงออกให้เห็นในไฮเดลเบิร์ก
ทำให้ชนชั้นสูงในส่วนกลางของสาธารณรัฐกลับมีอำนาจมากขึ้นมาเรื่อยๆ
พวกนั้นกำลังโต้กลับในช่วงที่ผ่านมาที่ถูกกดข่ม
ดันทาเลี่ยนนั้นทั้งได้รับชัยชนะด้วยพร้อมๆกับทำการเขย่ารากฐานทางการปกครองไปพร้อมๆกัน…….
ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าศัตรูที่รู้วิธีการใช้ชัยชนะของฝ่ายตนให้เกิดประโยชน์อีกแล้ว ดันทาเลี่ยนจึงกลายเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวเป็นที่สุด
เฮนริเอตต้าถึงกับคร่ำครวญออกมา
“นี่เธอกำลังจะบอกว่า เขานั้นเก่งฉกาจทั้งเรื่องยุทธวิธี แผนการ และตอนนี้ก็ยังมีเรื่องทางการทหารอีกเหรอ? ออกจะเป็นศัตรูที่เพียบพร้อมเกินไปแล้ว”
ทั้งสองผู้ปกครองต่างตกอยู่ในความเงียบงัน
อลิซาเบธพยายามที่จะเอาชนะแรงกดดันในใจจึงพูดขึ้นมาก่อน
“แล้วถ้าหากเราพยายามสร้างความแตกแยกในกลุ่มกองทัพพันธมิตรเสี้ยวจันทราล่ะ?
ดันทาเลี่ยนเป็นผู้วางแผนฆ่าล้าง หากเธอรู้ข้อมูลนั้นแล้ว เขาก็ไม่น่าจะมีกองทหารมากมายนัก หากพวกเราหาทางแบ่งแยกกองกำลังฝ่ายจอมมาร พร้อมกันนั้นก็ลดความเชื่อมั่นที่พวกนั้นมีต่อดันทาเลี่ยน…….”
“เป็นไปได้ยากมาก”
เฮนริเอตต้าส่ายหัว
“ตามที่อกาเรสบอกมา เขานั้นมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับหัวหน้าทุกกองทัพภาค
ยิ่งไปกว่านั้น ดันทาเลี่ยนเองนั่นแหละที่ทำเป็นผู้ทำให้กองทัพพันธมิตรประสบความสำเร็จทั้งยังเป็นผู้จบสงครามกลางเมืองอีกด้วย
เหล่าผู้บัญชาการทั้งหลายย่อมต้องเชื่อใจเขาเป็นอย่างมาก”
“ความน่าเชื่อถือของเขามีสูงมากอย่างนั้นสินะ……?”
“มากๆเลยล่ะ”
แผนการสังหารจอมมารลำดับ 1 ที่วางแผนโดยดันทาเลี่ยนแสดงให้เห็นแล้วว่า เขานั้นได้รับความเชื่อใจขนาดไหน
จึงเป็นไปแทบไม่ได้เลยที่พวกเธอจะสร้างความแตกแยกจากภายในกลุ่มได้
อลิซาเบธถอนใจอย่างเหนื่อยอ่อน
“อะไรคือ เป้าหมายที่แท้จริงของเขากันแน่? ข้าไม่เข้าใจเลย
หากเขาปรารถนาที่จะฆ่าล้างมนุษยชาติ เขาก็ไม่จำเป็นต้องทำการกำจัดพวกตัวเอง…….”
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่สิ่งที่รู้แน่ชัดแล้วก็คือ”
เฮนริเอตต้าพูดด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น
“เขานั้นเป็นบุคคลที่อันตรายเป็นที่สุด,เป็นทั้งศัตรูของมนุษยชาติ และศัตรูตัวฉกาจของพวกเรา”
“…….”
“แต่หากมองในมุมกลับแล้ว กองกำลังจอมมารจะพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในทันที หากเขาตาย
อลิซา,เตรียมการประกาศไว้ให้ดี เวลานี้พวกเราอาจต้องไปรบเพื่อให้มนุษยชาติเอาชีวิตรอดให้ได้”
อลิซาเบธจิบไวน์ก่อนจะค่อยๆพยักหน้าตอบรับ
ถูกแล้วล่ะ เธอไม่มีทางเลือกอื่นใดแล้วนอกจากจบฝันร้ายนี้ด้วยตัวเอง…….
MANGA DISCUSSION