“…….”

 

อาร์คดยุคคาโคลายังคงเงียบ

 

มันแตกต่างสีขาวของคนในวัยชรา สีผมของเธอนั้นเปล่งประกายมีชีวิตชีวา ผิวหนังของเธอนั้นเป็นสีขาวเช่นเดียวกับเส้นผมและมีรูปร่างที่เล็ก เด็กสาวในวิดีโอนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่า นางคือ บาร์บาทอส แต่ถึงอย่างนั้น การแสดงสีหน้าออกมานั้นช่างต่างไปโดยสิ้นเชิงจากบาร์บาทอสในความทรงจำของอาร์คดยุคคาโคลา

 

ทั้งการจำนน และการแสดงสีหน้าไม่น่าดู อันเนื่องจากความพึงพอใจที่ถูกกดขี่อย่างไร้พลังของตนเอง

…….มันไม่ใช่ใครอื่นใดนอกจากบาร์บาทอส อจมมารที่ดูมั่นใจ ที่กำลังโดนข่มเหงอยู่ในขณะนี้

 

เสียงครางดังออกมาจากริมฝีปากเล็ก

 

‘นายท่านรึ?’

อาร์คดยุคคาโคลากลืนน้ำลาย เขาหันไปมองดันทาเลี่ยนที่มีสีหน้าเรียบเฉย

 

‘อย่าบอกนะว่า……เป็นดันทาเลี่ยนที่อยู่เหนือความสัมพันธ์ระหว่างกันมิใช่บาร์บาทอส?’

 

อาร์คดยุคคาโคลามีชีวิตอยู่มานับร้อยปี เขารู้เรื่องเซ็กส์กว้างขวาง

การสวมบทบาทเป็นเจ้านายกับทาส ในการละเล่นสุดพิเศษนั้นไม่ได้เกี่ยวหรือสัมพันธ์กับตำแหน่งเสียทีเดียว โดยมากแล้วบุคคลที่เล่นบททาสนั้นเป็นไปได้มากที่มักจะมีตำแหน่งสูงกว่าคู่ขาของตน

 

‘แต่ถ้าหากเขาได้บทบาทเป็นฝ่ายเหนือกว่าในการทำ…….’

 

บาร์บาทอสกับดันทาเลี่ยนนั้นก็แทบจะเสมอกัน จะต้องมีความเชื่อใจกันมากพอระหว่างพวกเขาทั้งสอง

 

 

“ฝ่าบาท เราคิดว่า เราเห็นพอแล้ว”

 

“ไม่ ไม่พอหรอก ดูต่อเลย”

 

หรือจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นอีก?

 

อาร์คดยุคคาโคลารับรู้ถึงเม็ดเหงื่อที่ไหลลงมาถึงหลัง เขาเหมือนจับทางดันทาเลี่ยนได้แล้ว แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังหาโอกาสในการถอนตัวไม่ได้

ไม่นานหลังจากกิจกรรมทางเพศจบลง ทั้งสองก็ล้มตัวลงนอน ไม่สิ จะพูดว่า ลงนอนได้หรือ? ก็ในเมื่อบาร์บาทอสยังคว่ำหน้าลงเตียงด้วยความพอใจอยู่ ไหล่อันบอบบางของเธอขยับขึ้นลงทุกครั้งที่หายใจ

 

– บาร์บาทอส

 

– หือ……?

 

– เรื่องเคียวแห่งความตายของเธอน่ะ มันเป็นอาวุธยังไงกันแน่?

 

บาร์บาทอสพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้าเป็นที่สุด

 

อาร์คดยุคคาโคลายืนยันแล้วว่า จอมมารลำดับ 8 กับ จอมมารลำดับ 71 คุยกันอย่างเป็นกันเอง

 

แม้ฝ่ายหนึ่งจะเป็นหัวหน้าฝ่าย และอีกฝ่ายหนึ่งเป็นจอมมารลำดับต่ำสุดในฝ่าย แต่ทั้งสองต่างเป็นจอมมารเสมอกัน……หรืออย่างน้อยที่สุดทั้งคู่ก็คิดอย่างนั้น

 

 

– มันจะก่อกวนมานาที่มันตัดผ่าน แล้วสร้างกระแสมานาย้อนกลับเทียม ขึ้นมาน่ะ

 

– โอ้ พระเจ้า! อาการเหมือนที่เกิดขึ้นกับไพมอนใช่ไหม? มันโกงเกินไปแล้ว

 

– ถ้าเป็นนักเวทย์ที่มีความสามารถเหมือนอย่างนังกะหรี่นั่น หรือพวกนักดาบ มันก็ไม่ได้ผลนักหรอก 

อั่ก ไอ้แม่เย็ดเอ๊ย วันนี้แกเล่นสกปรกเกินไปแล้ว ข้าไม่อยากอาบฉี่แกนะเว้ย รู้อยู่แล้วไม่ใช่รึไง? ฟัค

 

 

ฉี่ ? ไอ้เรื่องไร้สาระที่พูดมานั่นคืออะไรกัน?

 

อาร์คดยุคคาโคลาหันมองดันทาเลี่ยน 

ดันทาเลี่ยนเองก็ยิ้มกว้างตอบกลับ

 

“พวกเราทำอะไรบางอย่างกันก่อนที่จะเริ่มบันทึกด้วยเมโมเรียน่ะ ข้าแน่ใจว่าเจ้าจะใจกว้างแค่ไหน ดังนั้นข้าจึงเอาส่วนนั้นออก”

 

“…….”

 

จากการบันทึกแม้เห็นเพียงเศษเสี้ยว ก็สามารถรับรู้ถึงการละเล่นลามกทั้งหมดได้…….

 

อาร์คดยุคคาโคลานั้นหัวกลับไป เขายังไม่อาจยอมรับดันทาเลี่ยนได้สมบูรณ์ แต่อย่างน้อย อาร์คดยุคก็เริ่มรู้สึกนับถือชายตรงหน้าบ้างแล้ว

 

 

– ปากบนเธออาจจะพูดไปอย่างนั้นก็ได้ ข้าไม่รู้นี่นา

 

 

– หุบปากน่า

 

– เข้าใจแล้ว

 

บาร์บาทอสคำรามออกมา แต่เสียงของเธอก็ดูอ่อนแรงเหมือนลูกแมวร้องมากกว่า

ยิ่งไปกว่านั้นขอบตาของบาร์บาทอสนั้นเปียกชื้น ดูเหมือนสภาพของเธอตอนนี้จะกระตุ้นต่อมซาดิสม์ของผู้ชายขึ้นมา

 

 

– จอมมารตนอื่นมีอะไรที่ทรงพลังเหมือนเคียวของเธอไหมเนี่ย?

 

– หืมมม ดูเหมือนแกจะเข้าใจเรื่องนั้นผิดไป เคียวแห่งความตายของข้าไม่ใช่วัตถุที่แยกออกจากข้าได้ มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากพลังของข้าเอง ข้ามีพลังที่จะ ‘ตัดวิญญาณ’ ดังนั้นจึงสามารถอัญเชิญเคียวออกมาได้

 

บาร์บาทอสยกแขนขวาขึ้น มานาสีดำไหลมารวมกันที่ฝ่ามือก่อนที่เคียวสงครามจะปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้

 

– มันออกจะอธิบายยาก แต่ อ่าา ประมาณความรู้สึกล่ะมั้ง? ต่างจากตัวตนที่อ่อนแอสุดๆแบบแก หากแกยิ่งใหญ่เหมือนข้าก็จะรู้สึกเหมือนเป็นสัมผัสที่หก

 

– ขอโทษทีที่อ่อนแอสุดๆ

 

 

– ในกรณีนั้นข้าก็แค่ ขยายประสาทสัมผัสที่หกออกไป ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ดีกว่านี้ คนอื่นก็คงเหมือนกัน พวกจอมมารเก่งๆก็มีประสาทสัมผัสแบบนั้นเป็นของตัวเอง…….

 

การบันทึกจบลงที่ตรงนั้น

 

ตอนนี้อาร์คดยุคเข้าใจแล้วว่า ทำไมดันทาเลี่ยนถึงบอกให้เขาดูต่อ มันยังมีโอกาสอยู่เล็กน้อยที่อาติแฟคเมโมเรียอันนี้จะเป็นของปลอม

 

มันยังมีโอกาสที่เด็กสาวในภาพบันทึกนั้นอาจเป็นตัวปลอม ที่ใครบางคนใช้เวทย์ปลอมตัวให้เหมือนกับบาร์บาทอส

แต่ถึงอย่างนั้น เคียวแห่งความตายที่ปรากฏออกมาในตอนท้ายวิดีโอทำลายความเป็นไปได้ทั้งหมดที่กล่าวมาจนราบคาบ

 

อาร์คดยุคคาโคลานั้นได้แต่อึ้งในความสามารถชักจูงของดันทาเลี่ยน

 

‘เขาช่างรอบคอบนัก’

 

วงเวทย์นั้นจะแสดงตัวขึ้นเสมอเมื่อร่ายเวทย์ แม้จะเป็นเวทย์ไร้ร่ายก็ตาม

แต่ถึงอย่างนั้นตอนที่เด็กสาวดึงเคียวของตนออกมากลับไม่มีวงเวทย์ใดปรากฏเลย

 

เคียวโผล่ออกมาทั้งที่เธอไม่ได้ใช้เวทย์มนตร์อัญเชิญ……นั่นเป็นหลักฐานยืนยันชัดเจนแล้วว่า เธอเป็นจอมมารตัวจริง อาร์คดยุคคาโคลาแน่ใจแล้วว่า เมโมเรียอาติแฟคนั้นเป็นของจริง

 

 

“เอาล่ะ ข้าออกจะอายนิดหน่อยที่ต้องเอาอะไรทะลึ่งๆให้เจ้าดู”

 

“เราต้องขออภัยที่แอบดูช่วงเวลาลับๆของฝ่าบาทกับฝ่าบาทบาร์บาทอส”

 

“ความจริงแล้ว เจ้าไม่ได้เห็น ไม่ได้แอบดูอะไรทั้งนั้น”

 

ดันทาเลี่ยนยิ้มอย่างผู้ดี

 

 

“เป็นการดีกว่านะ ถ้าจะเก็บเรื่องนี้ไว้ มันไม่ได้เกี่ยวกับข้าหรอก หากบาร์บาทอสรู้เข้าว่า เจ้าไปเที่ยวพูดเรื่องที่อยู่ในเมโมเรียนี้แล้ว……ใครจะไปรู้ว่า จะมีอะไรเกิดขึ้น”

 

“…….”

 

“ข้าเชื่อว่าเจ้าเข้าใจดี”

 

อันตรายถึงตาย

 

การพูดถึงสิ่งที่อยู่ในการบันทึกนั่นส่งเจ้าลงหลุมได้ หากไม่อยากลงหลุมเร็วเกินไป ก็อย่ายุ่งกับมัน

นั่นคือ สิ่งที่แววตาของดันทาเลี่ยนกำลังจะสื่อ

 

“แน่นอนครับ”

 

อาร์คดยุคคาโคลาก็ตั้งใจจะไม่พูดอยู่แล้วแม้ดันทาเลี่ยนจะไม่ขู่เขา ใครจะกล้าพูดเรื่องนี้ได้กันล่ะ? 

 

การที่จอมมารระดับสูงในกองทัพพันธมิตรเสี้ยวจันทรา ได้สร้างกลุ่มพันธมิตรขึ้นและหาโอกาสที่จะยึดครองนรก แต่ในบรรดาจอมมารทั้งหลาย บาร์บาทอสเป็นตัวตนเดียวที่อยู่ฝั่งพวกเขา หากอาร์คดยุคคาโคลาเที่ยวปากเปราะไปพูดเรื่องที่เห็นในเมโมเรียอาติแฟค ก็เหมือนฆ่าตัวตายนั่นแหละ

 

ดังนั้นดันทาเลี่ยนกับอาร์คดยุคคาโคลาจึงกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกันแล้ว

 

 

“ดีมาก แล้วข้าแสดงหลักฐานให้เจ้าพอแล้วรึยังล่ะ?”

 

“ฝ่าบาทได้แสดงหลักฐานมากพอจนไร้ข้อสงสัยแล้ว ฝ่าบาทได้โปรดประทานอภัยให้กับผู้น้อยที่กล้าจะสงสัยด้วยเถิด”

 

“ข้าบอกเจ้าไปก่อนหน้านี้ไม่ใช่รึ? ข้าอภัยให้เจ้าเพราะเจ้าน่ะจัดงานเลี้ยงได้ดีมาก”

 

ดันทาเลี่ยนยื่นมือขวาออกมา อาร์คดยุคนั้นกุมมือขวาของดันทาเลี่ยนด้วยมือทั้งสองข้าง

 

งานเลี้ยงจบลง แขกส่วนมากก็กลับไปแล้วในตอนที่จอมมารและอาร์คดยุคออกมาจากห้องส่วนตัว มีสาวๆชนชั้นสูงบางคนที่กำลังรอจอมมารออกมาก็ได้ต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้มทันที

 

โลกปีศาจนั้นเปิดกว้างในรสนิยมทางเพศยิ่งกว่าโลกมนุษย์ การใช้เวลาไปกับผู้ชายดีๆสักคนหนึ่งนั้นออกจะเป็นปัญหาเพียงเล็กน้อยสำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะหากชายผู้นั้นมีตำแหน่งสูงกว่าพวกเธอมากๆ

 

ไม่ว่าหญิงสาวทั้งหลายจะชอบดันทาเลี่ยนจริงๆหรือมีผลประโยชน์แฝง พวกนางต่างก็ต้องการจะใช้เวลาในช่วงค่ำคืนไปกับเขา

 

“ข้าต้องขอโทษด้วย”

 

ดันทาเลี่ยนปฏิเสธชัดเจน

 

 

“มันเป็นโชคไม่ดีเลย แต่คืนนี้ข้าไม่ใส่ใจคู่ควงของข้ามากเกินไปแล้ว หากคืนนี้ข้ายังทำอย่างนั้นอีก ข้าก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมาภายหลัง”

 

 

“คู่ควงของท่าน……ฝ่าบาทหมายถึง ซัคคิวบัสตนนั้น?”

 

หนึ่งในเหล่าหญิงสาวขมวดคิ้วและทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ

 

 

ผู้หญิงที่ชื่อว่า ลาพิส ที่ดันทาเลี่ยนพามาด้วย กำลังยืนจิบไวน์อยู่ในมุมหนึ่งของงานเลี้ยง มืออีกข้างหนึ่งของเธอถือหนังสือเล่มหนา 

เธอกำลังอ่านหนังสือในงานเลี้ยงของอาร์คดยุค และยังไม่ใส่ใจว่าดันทาเลี่ยนโผล่มาตอนไหน เธอนั้นกำลังดื่มด่ำไปกับการอ่าน

 

 

“จอมมารอย่างท่านไม่สมควรที่จะกังวลเรื่องของผู้หญิงพรรค์นั้น! ไม่ว่ายังไงฉัน-”

 

“คุณหนู”

 

ดันทาเลี่ยนพูดด้วยสายตาเอาจริง

 

“ข้าจะไม่ยืนเฉยแล้วปล่อยให้เจ้าว่าร้ายคู่ควงของข้า”

 

บรรยากาศเย็นเยือกทันที

 

หญิงสาวที่ตำหนิว่านั้นเป็นลูกสาวชนชั้นสูงเผ่ามนุษย์สัตว์ เสือ ซึ่งนับเป็นชนชั้นสูงที่สุดในโลกปีศาจ

ดันทาเลี่ยนนั้นประกาศว่า ซัคคิวบัสต่ำๆคนนั้นสำคัญกับเขามากกว่าหล่อน

 

 

“ฉะ-ฉันขอโทษ”

 

หญิงสาวคนนั้นโค้งหัวให้ทันที ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอาย อาร์คดยุคคาโคล่าแอบเดาะลิ้นระหว่างที่เฝ้าดูจากด้านหลัง

 

เด็กสาวคนนั้นอาจได้รับคำสั่งมาจากพ่อว่าให้ทำยังไงก็ได้ให้ใกล้ชิดกับดันทาเลี่ยน พูดง่ายๆก็ด้วยเหตุผลทางการเมืองนั่นเอง

 

คุณหนูที่ทำตามคำสั่งของพ่ออย่างดี เฝ้าตามประจบดันทาเลี่ยนมาตลอด 4 ชั่วโมงนับแต่เริ่มงานเลี้ยง 

เธอนั้นผิดหวังกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูเชยของดันทาเลี่ยน แต่เธอก็ไม่แสดงความผิดหวังนั้นออกมาให้เห็น เธอเข้าใจความสำคัญของดันทาเลี่ยนดี

 

แม้มันจะเป็นการไม่สุภาพ แต่เธอก็ได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อเข้าใกล้ดันทาเลี่ยน เธอนั้นทั้งยอดเยี่ยม และน่าประทับใจ เปี่ยมไปด้วยสติปัญญาและความกล้าที่พึงมีในฐานะชนชั้นสูงของโลกปีศาจ

 

‘แต่เธอเจอคู่ต่อสู้ผิดคนนะ แม่หนู’

 

อาร์คดยุคคาโคลาแน่ใจแล้ว

ดันทาเลี่ยนไม่ใช่พวกมักมาก เขาแค่แกล้งทำอย่างนั้นเพื่อล่ออาร์คดยุคออกมา

 

ช่างโชคร้ายเหลือเกิน สาวน้อยทั้งหลายตามเกมของดันทาเลี่ยนไม่ทัน ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวหรอก ยังมีหญิงสาวอีก 4 คนที่กำลังรออยู่ด้วยเช่นกัน…….

 

อาร์คดยุคได้แต่ประหลาดใจ กับการที่ดันทาเลี่ยนตำหนิว่าเธออย่างรุนแรง เขาสามารถปฏิเสธเธออย่างสุภาพกว่านี้ก็ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเหตุใด เขาจึงเลือกที่จะปฏิเสธอย่างไม่รักษาน้ำใจ ตรงจุดนั้นเป็นเรื่องที่หัวเราะไม่ใช่รึ?

 

“…….”

 

ตอนนั้นเองที่ดันทาเลี่ยนหันมาหาอาร์คดยุคคาโคลา อาร์คดยุคจึงผงกหัวรับ

 

‘เข้าใจแล้ว เขาต้องการจะบอกข้าว่าให้เคารพซัคคิวบัสตนนั้น’

 

นั่นเป็นไปเพื่อส่งสัญญาณบอกกับอาร์คดยุค

 

หลังจากที่อาร์คดยุคส่งเงิน  2,000,000 โกลด์ให้ดันทาเลี่ยนในอีก6 เดือน ช่วงระหว่างนั้น ซัคคิวบัสที่ตำแหน่งต่ำสุดในสังคมอย่าง ลาพิส ลาซูลิ จะทำหน้าที่เป็นเลขาส่วนตัว

 

นับแต่นี้อาร์คดยุคคาโคลานั้นจะต้องพบกับลาพิส โดยไม่อาจไปเจอหน้าเป็นการส่วนตัวกับดันทาเลี่ยนได้อีก

 

การตำหนิหญิงสาวคนนั้น ดันทาเลี่ยนได้ส่งคำเตือนต่ออาร์คดยุคเป็นนัยว่า อย่าดูถูกลาพิสเพียงเพราะฐานะของเธอนั้นต่ำ เธอเป็นบุคคลที่ข้าไว้ใจ หากไม่ให้เกียรติดูหมิ่นเธอ เจ้ากำลังทำให้ข้าโกรธ

 

ณ ตอนนั้นเองที่อาร์คดยุคคาโคลากลับระเบิดหัวออกมา

 

―ชายคนนี้ออกจะรอบคอบเกินไปด้วยซ้ำมิใช่รึ?

 

เขาช่างไม่มีช่องว่างตรงจุดไหนเลย

 

ทุกการกระทำ และทุกคนพูดนั้นย่อมไปด้วยการวางแผนทางการเมืองไว้ก่อนแล้ว 

เขาไม่ได้พยายามที่จะคว้าชัยชนะเด็ดขาด เขาแค่ต้องการแต่เพียงพอเหมาะพอประมาณเท่านั้น

เขานั้นล่วงรู้ถึงการกระทำทุกอย่างของอาร์คดยุคและบอกชัดแจ้งว่าสมควรทำอย่างไรต่อไป

 

ก่อนหน้าก็เช่นกัน แทนที่จะให้จ่ายสินบนต่อเนื่องไปเรื่อยๆ เขากลับเลือกที่จะรับเงินเพียงครั้งเดียว เขาดึงอาร์คดยุคมาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดขณะที่แสดงหลักฐาน และสุดท้ายดันทาเลี่ยนก็ได้แสดงให้เห็นชัดแล้วว่า เขาไว้ใจซัคคิวบัสตนนั้นมากแค่ไหน

 

‘จงเคารพขณะที่ติดต่อกับซัคคิวบัสตนนี้เฉกเช่นเดียวกับเคารพต่อดันทาเลี่ยน’

 

เขาได้บอกกับอาร์คดยุคคาโคลาผ่านพฤติกรรมดังกล่าว ถึงแม้ทั้งคู่จะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกัน แต่หากไม่ปะหน้ากันบ่อยเข้า ความเชื่อใจย่อมลดน้อยถอยลง

 

 

แต่ถึงอย่างนั้นดันทาเลี่ยนเองก็ให้ซัคคิวบัสนั้นเป็นตัวแทนของเขา

ปฏิบัติกับเธอให้ดีๆล่ะ ตราบใดที่เจ้ายังทำเช่นนั้นอยู่ได้ ความสัมพันธ์ของเราก็ยังมั่นคง…….

 

‘พอรู้ว่า เขาคำนวนทุกอย่างไว้ตั้งแต่ต้น ทำเอาข้าไม่อยากท้าทายเขาเลยจริงๆ’

 

อาร์คดยุคคาโคลานั้นไม่ละสายตาไปจากดันทาเลี่ยน เขายังคงมองจนกระทั่งรถม้าของดันทาเลี่ยนหายลับไปจากสายตา ตอนนั้นเองที่อาร์คดยุคจะสามารถผ่อนคลายในบ้านของตนได้ในที่สุด

 

 

พอหันกลับมา อาร์คดยุคนึกถึงเด็กสาวคนนั้น เด็กสาวผู้ถูกดันทาเลี่ยนเย้าแหย อาร์คดยุคสนใจจึงเข้าไปหาเด็กสาวคนนั้น

 

เด็กสาวมองเขาด้วยความตกใจ เธอรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้เห็นใบหน้าอาร์คดยุคคาโคลาใกล้ๆ เธอจึงโค้งให้

 

“ฝ่าบาท”

 

“อาห์ เรื่องมารยาทไปไว้ก่อนเถอะ บิดาของเจ้าเป็นใครกันล่ะ?”

 

“ฝ่าบาทคะ!”

 

สาวน้อยคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้น เธอไม่รังเกียจที่ดินจะเปื้อนชุดสวยของเธอ

 

 

“หญิงสาวผู้นี้ขอยอมรับความผิดค่ะ โปรดเอาชีวิตของฉันไปแต่ผู้เดียว! มันเป็นความผิดของหญิงสาวผู้นี้เอง พ่อและครอบครัวของฉันไม่ได้ทำอะไรผิด”

 

“โอ้?”

 

อาร์คดยุคสีหน้าพอใจออกมา เขาเคยคิดว่า ในบรรดาชนชั้นสูงจะมีแต่ขยะ แต่ดูเหมือนจะมีตระกูลที่พอใช้งานได้อยู่ หากพวกเขาเลี้ยงดูลูกสาวเช่นนี้ พ่อของเขาต้องเป็นคนที่มีความสามารถอย่างไม่ต้องสงสัย

 

“อย่าห่วงไปเลย ข้ามาเพื่อชมเชยเจ้า”

 

“อะไรนะคะ?”

 

“ฝ่าบาทดันทาเลี่ยนนั้นไม่ใช่คนที่เจ้าจะต่อกรด้วยได้ ข้าก็แค่พอใจที่บุคคลที่ใต้บัญชาของข้านั้นสามารถหยั่งได้ถึงนิสัยที่แท้จริงของเขา แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม”

 

“ฝ่าบาท…….”

 

หญิงสาวผู้นั้นประทับใจ

 

 

“นี่เป็นเกียรติยศอันยิ่งใหญ่สำหรับตัวฉันและครอบครัวของฉัน หญิงสาวผู้นี้เป็นลูกสาวคนที่สองของเอิร์ล เกรินไฮท์ค่ะ (Earl Gerinheight) ”

 

 

“อย่างนั้นรึ เกรินไฮท์มีลูกสาวคนที่สองด้วย? บอกเขาให้มาเจอเรา เมื่อว่าง บอกเขาด้วยว่า เขาให้กำเนิดลูกสาวที่ยอดเยี่ยมด้วย”

 

หญิงสาวคุกเข่าลงแสดงความซาบซึ้งในบุญคุณอย่างสูง

เมื่อพอใจแล้ว อาร์คดยุคคาโคลาก็กลับบ้านของเขา

เขาคิดกับตัวเองระหว่างทางเดินที่มืด ดันทาเลี่ยนนั้นเป็นฝ่ายคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังอย่างมาก การดวลครั้งนี้เขาพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้แปลว่าตัวเขา หรือ โลกปีศาจนั้นอ่อนด้อย

 

 

“อย่าประเมินเขาต่ำไป อย่างนั้นรึ?”

 

อาร์คดยุคหัวเราะในลำคอ เขาก็คงจะไม่สามารถประมาทอีกฝ่ายได้จริงๆนั่นแหละ

 

‘……ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าเครื่องมือต่ำทรามนั่นช่างรุนแรงเหลือเกิน’

 

อาร์คดยุคคาโคลาย้อนนึกถึงสิ่งที่บันทึกไว้ใน เมโมเรีย อาติแฟค 

อย่างที่เขาคิดนั่นแหละ บุคคลผู้เอาชนะจอมมารอย่างบาร์บาทอสได้จะไม่น่าประทับใจได้อย่างไรกัน? 

 

ไม่มีใครจะประมาทคนผู้นั้นหรอก…….

 

 

 

( TTL : สรุปเหตุการณ์ย่อๆ 

พรี่ดันเอาคลิปลับของตัวเองกับบาร์บาทอสไปอวดอาร์คดยุค เพื่อเป็นหลักฐานยืนยันว่า 

‘นี่นะ ข้ากับบาร์บาทอสซี้กันขนาดที่เล่นSM play เล่นฉี่ด้วยกันเลยนะ’

ทำหน้าไม่ถูกกับพฤติกรรมของตัวเอก(พระเอก?) คนนี้ สรรหาวิธีที่ทำให้ตัวเองดูเป็นตัวโฉดเก่งจริงๆ 

แปลไปขำไป 555 )