“มีคนไม่เกินสิบห้าคนที่รู้เรื่องนี้ ในคนจำนวนนี้ต้องมีหนอนบ่อนไส้!”

เขาระงับเปลวเพลิงภายในใจมาตลอดทั้งค่ำคืนและในที่สุดมันก็แตกกระเจิง

“!”

หวังชุยรู้สึกหนาวบริเวณสันหลังและเส้นผมของเขาก็ชี้ฟูในทันที :

นอกจากBossและคุณเยี่ย ก็ยังมี คุณชายฉือ คุณชายรอง โจวไท่รวมถึงประธาน หานเวยและบอดี้การ์ด4คนที่Bossส่งไปคุ้มครองคุณเยี่ย!

เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเป็นญาติคนสนิทที่Bossไว้ใจหรือไม่ก็ลูกน้องของเขา

และหานเวย เธอยังต้องการให้Bossช่วยให้เธอถอนตัวออกจากสถานีโทรทัศน์แสงดาว โดยปกติแล้วจะต้องไม่อยากให้เขาเป็นอะไรไปอย่างแน่นอน

เขานึกถึงการคาดเดาที่น่ากลัว “หรืออาจจะเป็นคุณเยี่ย…?”

นิ้วมือของกงเส่าถิงเหยียดตรงในทันที เขาเหลือบมองและส่งสายตาเตือนเขา

หวังชุยจ้องมองไปยังสายตาที่ทรงพลังของBoss เขากัดฟันแน่นและกล่าวต่อ “ภูมิหลังของคุณเยี่ยนั้นเป็นเรื่องที่ลึกลับและจู่ๆเธอก็ปรากฎตัวขึ้นมา เรื่องราวรอบกายเธอล้วนแต่เป็นปริศนา หากเธอจงใจเข้าหาคุณโดยใช้ประโยชน์จากรูปร่างหน้าตา แบบนี้ก็อาจเป็นไปได้ ใช่ไหม?”

“ไม่ใช่เธอ”

กงเส่าถิงกล่าวด้วยเสียงที่เข้มและดุดัน

“Boss” หวังชุยอดไม่ได้ที่จะเตือนเขา “รอยแผลของคุณเยี่ยนั้นเป็นแผลจากรอยถากของกระสุนก็จริง แต่กลับเป็นรอยถากเล็กๆเท่านั้น เด็กสาวธรรมดาจะหลบกระสุนของกลุ่มทหารรับจ้างเลือดเหล็กได้อย่างไร? เมื่อได้ลองมองแล้วอาจเป็นกลลวง คุณไม่คิดว่ามันแปลกบ้างหรือ?”

“ซานซานไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป มีเรื่องอะไรแปลกๆ”

กงเส่าถิงเหลือบมองประตูห้องพักผู้ป่วยอย่างอ่อนโยน “ตัวตนที่แท้จริงของเธอจะเป็นอย่างไร นั่นไม่สำคัญ ที่สำคัญก็คือเธอสามารถอยู่เคียงข้างฉันได้ก็เพียงพอแล้ว”

“Boss”

“หวังชุย ถ้าคุณเคยรักใครสักคน คุณก็จะรู้เองว่าหากว่าเธอต้องการชีวิตของคุณ คุณเองก็อาจไม่มีแรงที่จะต้านทาน”