'รักข้ามรุ่น' กับคุณลุงจอมขรึม - ตอนที่ 112 ประทับตรากับคุณลุง
ปฎิกริยาที่ตื่นตระหนกของเจ้ากวางน้อยทำให้กงเส่าถิงรู้สึกว่าตัวเองที่เพิ่งได้รับหน้าที่ตำแหน่งแฟนมานั้นแค่แรกก็ผิดพลาดเสียแล้ว
“ฉันเอง หานเวย”
“มาแล้ว”
เยี่ยหลานซานลุกขึ้นไปเปิดประตูในทันที เธอส่งสัญญาณให้กงเส่าถิงไปซ่อนตัวในห้องน้ำ
ราวกับว่าใครบางคนเป็นภรรยาน้อยที่กำลังแอบเล่นชู้กันอยู่ เขาเลิกคิ้วขึ้นและถาม “เธอไม่รู้เหรอ?”
“เผื่อมีคนอื่นมาด้วยไง!”
ในขณะที่เธอเร่งเร้า เธอก็พลางผลักเขาเข้าไปในห้องน้ำ “เร็วสิ”
“…….”
คุณลุงโดนลากไปอย่างไม่เต็มใจ
เยี่ยหลานซานบอกให้เขาปิดประตูให้ดี หลังจากที่ตรวจดูว่าไม่มีอะไรน่าสงสัยแล้วเธอจึงเดินไปเปิดประตู
ด้านนอกประตู หานเวยยืนอยู่เช่นนั้น เธอกล่าวเหตุผลที่เธอต้องมาที่นี่ “ก่อนหน้านี้ทีมงานจัดงานเลี้ยงโทรหาเธอตั้งหลายสาย แต่เธอไม่รับโทรศัพท์เลย ดังนั้นฉันก็เลยต้องมาหาเธอด้วยตัวเอง”
“โอ้ แบบนี้นี่เอง ฉันเพิ่งอาบน้ำ อาจจะไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เธอไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป”
เยี่ยหลานซานมีอาการเร่งรีบ
หานเวยได้กลิ่นเจลอาบน้ำบนร่างกายของเธอ เธอลดเสียงลงและกล่าว “เขาอยู่เหรอ?”
“…….”
เธอรู้ได้ไงเนี่ย?
เยี่ยหลานซานมีสีหน้าตื่นตะลึง
หานเวยเพียงแค่เดาไปอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า คาดไม่ถึงเลยว่าเยี่ยหลานซานจะแสดงสีหน้าออกมา เธอยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย “งั้นพวกเธอต่อเถอะ ฉันจะไปช่วยเธอรับหน้าไว้ก่อน เสร็จภารกิจเมื่อไหร่ก็ค่อยตามไป”
ในตอนที่เธอจะจากไป สายตาที่มีความนัยแฝงก็จ้องมองมาที่เธอ ราวกับสายตาที่กำลังหยอกล้อ
เยี่ยหลานซานชำเลืองมองเธอและปิดประตูทันที
ด้านนอกประตู เสียงหัวเราะคิกคักของหานเวยเพื่อนของเธอก็ดังขึ้น
“ที่แท้เธอก็เป็นแบบนี้สินะหานเวย!”
ให้ตายเถอะ!
เยี่ยหลานซานนั้นไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร
เธอเกือบจะเดินชนประตู แต่กงเส่าถิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
หลังจากใช้เวลาสักพักในห้องน้ำที่เต็มไปด้วยไอน้ำ ร่างกายของเขาก็สัมผัสกับความชื้น ละอองน้ำทำให้คิ้วที่บอบบางของเขาเปียกโชก ทำให้ชายที่ดูงดงามนี้แสดงท่าทีที่ไม่ชัดเจนนัก
เขาเดินเข้าไปกอดเธอพร้อมก้มศีรษะลงแนบหน้าผากของเธอจากนั้นเขากล่าวด้วยเสียงที่แหบพร่าราวกับเสียงเบสหนัก “เราควรประทับตราความสัมพันธ์ของเราหรือเปล่า”
เยี่ยหลานซาน “….?” ประทับตราอะไร?
ภายใต้สายตาที่ค่อนข้างงุนงงของเธอ ทันใดนั้นกงเส่าถิงก็มอบจุมพิตบนริมฝีปากเธอ
ริมฝีปากนุ่มนวลของเขากดทับริมฝีปากของเธอ เธอรู้สึกมึนงง สัมผัสที่แปลกประหลาดทำให้เยี่ยหลานซานต้องเม้มริมฝีปากของเธอเบาๆ
การเคลื่อนไหวอย่างช้าๆนั้นราวกับขนนกที่ติดอยู่ในหัวใจของกงเส่าถิง ในขณะที่มือของเขากอดเธอแน่น เขาก็มอบจุมพิตให้เธออย่างลึกซึ้ง
ลมหายใจของเขาร้อนแผดเผา ใบหน้าของเยี่ยหลานซานนั้นแดงระเรื่อ
ทันใดนั้นภายในสมองของเธอก็เลอะเลือนและดูว่างเปล่า รู้สึกได้ถึงการรุกล้ำที่แข็งแกร่งของเขาเพียงเท่านั้น ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ร่างกายของเยี่ยหลานซานเอนกายลงในอ้อมแขนของเขาอย่างนุ่มนวล
เขาขมวดคิ้วและดึงสติกลับมา “เอาล่ะ ประทับตราเรียบร้อย” จากนี้ไปเธอคือผู้หญิงของฉัน รักเดียวในชีวิตของฉัน
บางทีอาจเพราะบรรยากาศภายในห้องนั้นคลุมเครือจนเกินไป เสียงลมหายใจที่สับสนทำให้ห้องนั้นเงียบลงอย่างแปลกประหลาด เว้นแต่เสียงการเต้นของหัวใจของทั้งสอง เยี่ยหลานซานได้ยินเสียงที่ดังขึ้นจากห้องถัดไป…ร่วมด้วยกับ..เสียงร้องของหญิงสาว
อื้อ อื้อ อ๊า อ๊ะ ฟังแล้วดูรุนแรง
“้เสียงนั้นคือ…”
กงเส่าถิงเองก็ได้ยินเช่นกัน สายตาของคนนิ่งสงบนั้นดูสับสนและซับซ้อน เขาถูกกระตุ้นด้วยเสียง เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเปลี่ยนไป มือที่กำลังกอดเยี่ยหลานซานก็เริ่มอึดอัดและรู้สึกว่าไม่รู้ว่าควรจะวางไว้อย่างไรดี
“อ๊าา เร็วหน่อย เร็วอีก จะเสร็จแล้ว อ๊า”
เสียงของผู้หญิงที่ร่ำร้องก็ดังขึ้นเรื่อยๆ
จากนั้น เสียงแห่งการคร่ำครวญก็ดังมากยิ่งขึ้น ดังกระทบแก้วหูของเยี่ยหลานซานและกงเส่าถิง
ลมหายใจของใครคนหนึ่งจมลึกลงไป การเปลี่ยนแปลงในร่างกายก็ชัดเจนมากขึ้น
เยี่ยหลานซานสัมผัสได้ เธอหน้าแดงก่ำและผลักเขาออกไป เธอกระแอมเบาๆและกล่าว “เอ่อคือ ทีมงานมีเลี้ยงปาร์ตี้ หนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน…”
กงเส่าถิงตอบ “อืม” ด้วยเสียงที่แหบพร่า
สายตาเขามองเธอหยิบชุดราตรีเข้าไปในห้องนอน เขาลดศีรษะลงเล็กน้อยและเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากางเกงของเขานั้นกำลังชี้ไปทางด้านไหนสักแห่ง
เขากุมขมับ
เดินไปยังหน้าต่าง เปิดหน้าต่างปล่อยลมเบาๆพัดผ่าน ยืนอยู่เช่นนั้น ชมวิวยามค่ำคืนพร้อมกับรับลมทะเล ปล่อยให้สายลมเย็นพัดพาความร้อนแผดเผาออกไปจากร่างกายของเขา
หลังจากนั้นไม่นานเสียงในห้องถัดไปก็หยุดลง
สัตว์ร้ายตัวหนึ่งในร่างของกงเส่าถิงก็ค่อยๆถูกขังไว้เช่นเดิม
เมื่อเยี่ยหลานซานออกมาอีกครา เธอสวมชุดราตรีสีม่วงพาสเทลดั่งดอกลาเวนเดอร์ ช่างดูหรูหราและลึกลับ สีของชุดนั้นขัดเกลาให้ผิวของเธอดูสว่างสะดุดตา
หากจะกล่าวว่าก่อนหน้านี้เธอเป็นนกฟีนิกซ์สีทองที่เกิดใหม่จากขี้เถ้า งั้นในเวลานี้เธอก็เป็นหงส์ยามค่ำคืนที่ลึกลับและสง่างาม
ผมเธอยาวสลวย ดูมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก เธอก้าวไปด้านหน้าของโต๊ะเครื่องแป้งและเตรียมแต่งหน้า
กงเส่าถิงก้าวไปด้านหน้าและช่วยเธอรวบผมของเธอ
ท่าทางเขานั้นชำนาญมาก แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกในการช่วยผู้หญิงหวีผม อย่างไรก็ตามเขานั้นค่อนข้างละเอียดอ่อนพิถีพิถันและจริงจังมาก ราวกับว่าเขากำลังรับมือกับเหตุการณ์สำคัญที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและความตายของคนในบริษัท
การแต่งหน้าของเยี่ยหลานซานนั้นเรียบง่าย ผิวของเธอก็ขาวนวล ใบหน้ามีความสวยงามและไม่จำเป็นต้องแต่งเติมอะไรมากมาย ปัจจุบันการแต่งหน้าของเธอนั้นเพียงเป็นแค่การเขียนคิ้วเพิ่มเติมและทาลิปสติก เพียงเท่านั้นก็เสร็จสมบูรณ์
ในขณะเดียวกัน กงเส่าถิงเองก็ช่วยเธอรวมผมขึ้นเป็นหางม้าได้อย่างสวยงาม
เธอยืนอยู่หน้ากระจกและมองอย่างละเอียด เธอยิ้มและกล่าวหยอกล้อ “ลุง หากว่ามีคนรู้ว่าประธานเอ็มเพอร์เรอร์กรุ๊ปมีเงินเป็นร้อยล้านกำลังหวีผมให้กับหญิงสาว ลุงว่าหากมีใครได้รู้เข้าเขาจะงงเป็นไก่ตาแตกหรือเปล่านะ?”
“เงินเป็นของนอกกาย การหวีผมให้เธอคือธุรกิจ”
สายตาของกงเส่าถิงจ้องมองเธอด้วยความรัก “หวังว่าในอนาคตในทุกๆวันฉันจะหวีผมให้เธอได้”
เยี่ยหลานซาน “……….”
โอ๊ยยยย โดนหยอดอีกแล้ววววววว
บนใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความเขินอาย
ลุงที่มีความรักนั้น ในช่วงระยะเวลานี้ได้ถูกปลดปล่อยแล้ว เป็นช่วงเวลาที่ความรักได้ครอบงำ
เยี่ยหลานซานรับมือไว้แทบไม่ไหว
หลังจากศึกหนักครั้งใหญ่ของเพื่อนบ้านได้หยุดลง จากนั้นการต่อสู้ก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง เสียงร้อง อื้อ อ๊า เริ่มดังขึ้นอีกครา
เยี่ยหลานซานไม่อาจทนอยู่ได้อีก เธอหยิบกระเป๋าและเดินจากไป
…………..
งานเลี้ยงของทีมงาน จิ้งจอกเก้าหาง ได้จัดขึ้นที่ห้องเล็กๆในชั้นหนึ่ง
เยี่ยหลานซานเดินไปตามที่อยู่ที่หานเวยส่งให้เธอ หลังจากนั้นเธอสอบถามเกี่ยวกับเส้นทางกับบริกรคนหนึ่ง เธอก็เดินลงบันไดไปตามคำแนะนำของเขา
เมื่อเธอเดินผ่านมุมหนึ่ง จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆที่จงใจกระทำ—
“ได้ เข้าใจแล้ว รับรองว่างานนี้จะสำเร็จ…”
“……”
เธอไม่ชอบวุ่นวายในเรื่องของคนอื่น เธอจึงเดินลงบันไดต่อไป
แต่คนคนนั้นที่กำลังคุยโทรศัพท์อย่างแอบซ่อน ได้ยินเสียงคนกำลังเคลื่อนไหวจึงรีบวางสายและหันกลับมา
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้น
มีความดุร้ายอยู่ในดวงตา
แม้ว่าจะมีการปกปิด แต่คิ้วของเขาก็ยังคงขมวดแน่น
ดวงตาคู่นั้นจ้องมองเยี่ยหลานซานด้วยความรู้สึกอึดอัด เธอขมวดคิ้วและเดินผ่านชายคนนั้นไป แต่ทันใดนั้น เธอก็ได้กลิ่นอะไรแปลกๆ——–