เสียงหายใจของเธอไม่ได้หนักมาก แต่ปลายเสียงของเธอมันซี๊ดขึ้น มันน่าเร้าใจจริงๆ

"หึ……" จูบของจิงเฉินค่อยๆตกอยู่บนปลายจมูกของซินเหยา เหมือนกับเด็กคนหนึ่งที่พึ่งได้ของเล่นที่น่าสนใจชิ้นใหม่มา เขาใช้มือเขี่ยไปที่ติ่งหูที่โดนกัดนั้น หัวเราะพร้อมพูดออกมาว่า : "ที่แท้หูคุณก็เป็นจุดเสียวขนาดนี้เลยหรอ"

มือของเขาเขี่ยเล่นไปที่ติ่งหูของซินเหยาอยู่พักใหญ่ แต่จูบก็ค่อยๆที่จะเคลื่อนลงไปทางข้างล่าง จูบผ่านไปที่ริมฝีปากและคางของเธอ แต่มันไม่ได้หยุดแค่ตรงนั้น มันเคลื่อนลงต่อไปข้างล่าง จูบผ่านคอของเธอจนถึงกระดูกไหปาร้าค่อยหยุดลง จากนั้นใช้ฟันค่อยๆกัดและดูดไป

"ซี๊ด……" ตัวของซินเหยากระตุกขึ้นอีกครั้งอย่างเสียวซ่า ตอนนี้จิงเฉินเหมือนแมวตัวหนึ่งที่กำลังเล่นไปที่เหยื่อของตัวเองอยู่ มันช่างซู่ซ่าจริงๆ

"ท่านประธานคะ ฉัน……โอ้ย……ฉันผิด…..ไปแล้วค่ะ……ซี๊ด" ซินเหยาขยับตัวของตัวเองไปมา อยากจะชักขาของตัวเองขึ้นแต่จิงเฉินกลับทับไว้อย่างแน่น ตอนนี้เบ้าตาของเธอมันแดงไปหมดพร้อมพูดขึ้นอีกว่า : "คุณยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปฉันจะไม่ทำอีกแล้ว"

จิงเฉินไม่ได้หยุด ยังคงใช้มือข้างหนึ่งลากผ่านหน้าอกของเธอและไปหยุดอยู่ที่หน้าท้องที่เพียวบางไม่มีไขมันส่วนเกิน

ท้องของซินเหยาเกร็งกระตุกขึ้น ตอนนี้เธอยิ่งบิดตัวแรงขึ้นไปอีก

"โอ้ยย……ฉันผิด…..ไปแล้ว……จริงๆค่ะ……คุณปล่อยฉันไปเถอะ" แก้มซินเหยาตอนนี้มันแดงไปหมด พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสารขอร้องให้จิงเฉินฟัง

"ปล่อยคุณไปได้ แต่ไฟที่คุณก่อขึ้นมาจะดับมันยังไง?" มือของจิงเฉินข้างล่างไม่ได้หยุดลง ใช้แววตาที่เผ็ดร้อนโชกโชนมองไปที่ซินเหยา

ซินเหยาตอนนี้จะบ้าตายอยู่แล้ว ไอ้ป๊ะป๋าโรคจิตเอ้ยยย! เลวสิ้นดี

ตอนที่พูด เขายังตั้งใจใช้แท่งนั้นของเขายิ่งแทงทับไปที่ขาของซินเหยา แทงจนตัวเธอกระตุกขึ้น อยากจะเอาป๊ะป๋าที่โรคจิตเหมือนหมาป่าแบบนี้ทุบไปกับพื้นจริงๆ

"คุณ……" เสียงของซินเหยามันสั่นเครือเอามาก มันแหบหน่อยๆ ฟังแล้วก็ทำให้ได้อารมณ์ขึ้นไปอีก พร้อมพูดขึ้นว่า : "ฉัน……คุณอยากจะให้ฉันดับยังไง"

เธอคิดอยู่ในใจอย่างชั่วร้ายว่า : วิธีที่ดีที่สุดในการดับไฟนั้นก็คือใช้กรรไกรตัด แค่นี้มันก็ได้แล้ว

"คุณไม่อยากจริงๆหรอ?" จิงเฉินยังคงแทงทับไปที่ขาเธออยู่ มันดูแรงขึ้นเรื่อยๆและยิ่งเข้าใกล้จุดนั้นเรื่อยๆ

ซินเหยาตอนนี้พูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว เพราะได้ยินเสียงโทนต่ำเย้ายวนนั้นของจิงเฉินมันทำให้เธอกลั้นใจไว้ไม่อยู่จริงๆ

แต่ยังดีที่สมองของเธอยังไม่ได้อายจนทำอะไรไม่ถูก เธอส่ายหัวไปมาและพูดว่า : "ไม่ได้จริงๆค่ะ"

หน้าของจิงเฉินดูเหมือนว่าจะมีความเสียใจ ซินเหยาแค่เห็นเช่นนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา คิดว่าที่ตัวเองปฏิเสธป๊ะป๋าไปแบบนั้นมันเกินไปมาก

แม่เจ้า ท่านประธานที่เอาแต่ใจไร้เหตุผลไม่ต้องทำหน้าสงสารแบบนั้นได้รึปล่าว?

"งั้นก็ช่วยไม่ได้แล้ว"จิงเฉินหายใจออกอย่างเสียดายเสียใจ

ซินเหยาหายใจออกอย่างโล่งอก รู้สึกว่าป๊ะป๋าตอนนี้จะเป็นประชาธิปไตยเอามาก มาถามถึงความคิดเห็นของเธอว่าอยากได้รึปล่าว เธอรู้สึกประทับใจจนแทบจะหลั่งน้ำตาออกมา

"งั้นคุณ……ลุกขึ้น" ร่างกายซินเหยามันชาไปหมด พร้อมกับกัดฟันพูดขึ้น

"มันจะจบง่ายๆแบบนี้หรอ" จิงเฉินดึงมือของซินเหยาลงไปช่วงล่างของตัวเองและพูดต่อว่า : "ไฟนี้คุณเป็นคนจุดขึ้นมาเอง ถ้าเกิดไม่รับผิดชอบล่ะก็ คืนนี้ผมจะอยู่ที่นี่และ……กินคุณลงไปแน่"

จิงเฉินทำหน้าโหดร้ายน่ารังเกียจออกมา ทำให้ซินเหยาทั้งตลกและโกรธไปพร้อมกัน

มือของจิงเฉินยั่วยวนให้เธอค่อยๆล้วงเข้ามาในชุดนอนของเขา……

เมื่อมือของเธอสัมผัสไปโดนแท่งนั้น มันร้อนจนทำให้คนตกใจจริงๆ ตอนนี้อาวุธแท่งนี้มันได้ตั้งโด่ขึ้น ซินเหยาตกใจจนชักมือออก ตอนนี้มือเธอเหมือนไม่ได้เป็นมือของตัวเองยังไงยังงั้น

ตอนที่เธอจับครั้งก่อนๆคือจับอยู่นอกกางเกง แต่ครั้งนี้ได้ล้วงมือเข้าไปจับโดนจริงๆ ทำให้ซินเหยาไปไม่ถูกเอามากๆ

"ฉัน……ฉันไม่ คุณปล่อยฉันไปเถอะ" ซินเหยาชักมือออก ทำเธอตกใจแทบแย่

ทุกครั้งเธอก็แค่ปากเก่งบอกว่าตัวเก่งชำนาญเรื่องนี้ทำได้อยู่แล้ว แต่ความเป็นประสบการณ์แบบนี้มันมีแค่ครั้งเดี๋ยว แล้วยังเกิดแบบไม่รู้อีโหน่อีเหน่อีก ตอนนี้ทั้งสองต่างได้สติกันท้ังคู่ เธอเอาชนะกับอุปสรรคที่ขัดขวางอยู่ในใจของเธอตอนนี้ได้ยากจริงๆ

"ดูเหมือนว่าคุณชอบวิธีที่ใช้ความรู้สึกในการสัมผัสมากกว่า" จิงเฉินอ้าปากขึ้นและกัดไปที่ริมฝีปากของซินเหยาพร้อมพูดขึ้น

แม่เจ้า สมองวันนี้ของเธอต้องเอาไปให้ควายกินแน่ๆ ถึงได้ทำเรื่องโง่ๆออกมาแบบนี้

ตอนนี้เธอไปไม่ถูกจริงๆ

ถ้าแค่จูบมันคงจะไม่ท้อง แต่ว่าถ้าคืนนี้เกิดทำแล้ว ก็มีโอกาสท้องแน่ อีกอยากตรงนี้ก็ยังไม่มีถุงยางอีก หรือว่าจะคลอดน้องชายหรือน้องสาวให้ลั่วหลิงและเข่อหลานอีกคนงั้นหรอ?

หึหึ……

ที่จริงวันนี้เธอไม่ได้ทำการเลือกเลย ตายก็ตาย เป็นไงเป็นกันว่ะ

"เอาหล่ะๆ ฉันจะใช้มือ" ซินเหยากัดฟันพูดตกลง

จิงเฉินใช้มือสองข้างผสานกันไปหลังหัว นอนลงบนเตียง และมองไปที่ซินเหยาอย่างได้ใจ

ซินเหยาจ้องเขากลับไป แม่เจ้า ให้คุณได้เห็นกับฝีมือลวดลายของฉันสักหน่อย เมื่อกี้ฉันแค่ตกใจ ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรเลย หึ

สำหรับผู้หญิงที่ชำชองโลกอย่างเธอแล้วนั้น เรื่องไหนไม่เคยเจอมาก่อนบ้าง

ตายก็ตายว่ะ เธอตัดสินใจดึงไปที่…..ของจิงเฉิน

เห็นถึงของที่สุดแสนจะแกร่งกล้ากำลังตั้งโด่อยู่ตรงนั้น

แต่ว่าขนาดของมัน……หึหึ……ขนาดของคนเอเชียมันใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ? ใครที่กล้าบอกว่าป๊ะป๋าไม่มีเชื่อของคนยุโรปล่ะก็ หึหึ

ตอนนั้นเธอแค่อายุ18ปี ของที่ใหญ่แบบนี้ตอนนั้นก็ไม่ได้ทำให้เลือดออกอะไรมากมายนะ วันที่สองก็ออกจากโรงแรมไปเองได้ ร่างกายเธอก็ยังรู้สึกกระชับดี

ขนาดของเขามันใหญ่กว่าผู้ชายในหนังคนจนที่ไม่ชอบใส่เสื้อผ้าแสดงเป็นอย่างมาก อีกอย่างยังดูแข็งแกร่งเป็นพิเศษด้วย

เพราะงั้นที่บอกว่าป๊ะป๋าเป็นผู้ชนะสิบทิศ ก็คงจะไม่ได้ชนะแค่ภายนอกสินะ ภายในของเขามันก็แรงเอามากๆ

แต่สีของมันดูค่อนข้างจะอ่อน พูดกันว่าผู้ชายที่มีประสบการณ์อย่างว่าน้อย สีก็จะอ่อนตามไปด้วย

ตอนแรกคิดว่าป๊ะป๋าจะเป็นคนที่ผ่านศึกมามาก แต่ดูท่าแล้วป๊ะป๋ะไม่ได้มีประสบการณ์อย่างว่าเยอะเลย

หรือป๊ะป๋าจะเป็นท่านประธานเอาแต่ใจที่ยังบริสุทธ์ผ่องใสอยู่ คิดเช่นนี้แล้วมันก็ทำให้เธอดีใจมีความสุขอยู่ลึกๆ

"คุณเสร็จรึยัง?" ซินเหยาชักอย่างดุดันดุเดือดจนข้อมือเธอเมื่อยไปหมดแล้ว

จิงเฉินเพียงแค่หายใจออกมา ฮึๆ……

ซินเหยามองบนขึ้น สลับไปใช้อีกข้างและพูดว่า : "จะเสร็จแล้วมั้ง คุณจะให้ฉันทำให้คุณทั้งคืนเลยหรือไง?"

"ตั้งใจหน่อย" จิงเฉินพูด

ยังจะมาบอกว่าเธอไม่ตั้งใจอีก นี่มันเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ยังไม่เสร็จอีก

เธอโกรธนิดๆและบีบไปที่นั่น จิงเฉินหายใจออกมาอย่างแรง จากนั้นก็……เสร็จแล้ว……