ป่ะป๊าจ๋า หนูมาแล้ว - ตอนที่ 5 ป่าปี้เป็นซูเปอร์แมน
เค่อหลานกับลั่วหลิงอาศัยผลประโยชน์จากการที่หม่ามี้ของตัวเองบอกให้ไปกอดขาของหลัวเหยียนฉีไว้ ทำให้หลัวเหยียนฉีรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก
หลัวเหยียนฉีขับรถพาสามแม่ลูกตระกูลถังไปที่บ้านเมืองบี มีเงินก็จำเป็นต้องไปที่ร้านอาหารส่วนตัวเพื่อต้อนรับพวกเขา
รสชาติของอาหารก็ไม่เลวเลยทีเดียว ทำให้เค่อหลานแม่สาวน้อยคนนี้ทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
“แม่เลี้ยงคะ อาหารที่นี่อร่อยมากเลย!”ทานอาหารอิ่มแล้วเค่อหลานยิ่งปากหวาน“แม่เลี้ยงคะ หนูรักแม่เลี้ยงมาเลยค่ะ!”
พอหลัวเหยียนฉีได้ยินก็หัวเราออกมาอย่างเบิกบานใจและไปจุ๊บเค่อหลาน
ลั่วหลิงให้เค่อหลานลูบพุงน้อยที่อ้วนกลม รู้สึกหึงเล็กน้อย ยังตั้งใจแกล้งถามอย่างสุภาพว่า“งั้นแปลว่าฉันทำกับข้าวไม่อร่อยเหรอ?”
“พี่ชายหนูทำอร่อยที่สุดแล้วค่ะ หนูชอบทานที่สุดแล้ว หนูชอบพี่ชายที่สุดเลย”เค่อหลานพูดเอาใจออกมาทันที
ถังซินเหยายื่นมือปีศาจของเขาไปคลึงที่แก้มของเค่อหลาน“เด็กอะไรปากหวานจัง”
“หนูก็ชอบหม่ามี้ด้วยค่ะ”เค่อหลานเป็นฝ่ายรุกเข้าไปหาและจูบถังซินเหยา
“หลานหลานกับหลิงหลิงขี้เล่นจริงๆเลยนะ แถมยังฉลาดอีก นี่มันสนุกมาเลยจริงๆนะ”หลัวเหยียนฉีพูดออกมาพร้อมกับยิ้มตาหยี
“หึ!นั้นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ต้องมองว่าใครคลอดออกมา ทั้งรูปร่างหน้าตาและไอคิวนั้นก็ล้วนได้มาจากฉัน”ถังซินเหยายิ้มอย่างลำพองใจ
“ทำไมฉันดูแล้วเด็กๆไม่เห็นมีตรงไหนที่เหมือนเธอเลยล่ะ โดยเฉพาะเรื่องความฉลาด”
แม่เจ้า คำพูดของหลัวเหยียนฉีนี้เป็นประโยคที่เหยียบย่ำในจิตใจของเธอมากๆ
นอกจากลกยิ้มของเด็กทั้งสองคนแล้ว ก็ไม่มีตรงไหนที่เหมือนเธอเลย ลำบากเธออุ้มท้องเป็นสิบเดือนถึงจะคลอดพวกเขา นี่เลยเป็นความรักของถังซินเหยา
“นั้นมันก็แล้วแต่คนว่าต้องเผชิญหน้ากับคนแบบไหน ก็ต้องใช้ไอคิวระดับเดียวกันไปสื่อสารด้วย ไม่อย่างนั้นก็เหมือนกับสีซอให้ควายฟัง”ในชั่วพริบตาเดียวถังซินเหยาก็เหน็บแนมในแบบของตัวเอง“เธอมักจะไม่ได้ใช้ความรู้ในหมาวิทยาลัยไปสื่อสารกับเด็กประถมหรอกใช่ไหม อาจจะเพราะว่าแบบนี้เธอถึงมองไม่ออกถึงความภูมิใจในไอคิวของฉันสินะ”
นี่เป็นเป็นการเยาะเย้ยว่าไอคิวของหลัวเหยียนฉีต่ำอย่างชัดเจน
หลัวเหยียนฉีกรอกตาใส่ถังซินเหยา“เด้กคนนี้คงจะเหมือนกับพ่อมากกว่าสินะ อ้อ ใช่สิ แล้วป่าปี้ของเด็กๆล่ะ?”
“ป่าปี้ของหนูเป็นซูเปอร์แมน เขาไปบนฟ้าแล้ว บนฟ้ามีสัตว์ประหลาดที่จะมาทำร้ายหนูกับพี่ชายและหม่ามี้ ดังนั้นป่าปี้ของหนูไปบนฟ้ากำจัดพวกมันแล้วเพื่อปกป้องพวกเรา”เค่อหลานพิงอยู่ในอ้อมกอดของลั่วหลิง พูดด้วยท่าทางที่จริงจัง
ถังซินเหยาพยักหน้า รู้สึกเป็นเกียรติ เหมือนกับว่าป่าปี้ของพวกลูกๆเป็นซูเปอร์แมน“เค่อหลานฉลาดจริงๆเลยนะ พวกเราต้องภูมิใจในตัวป่าปี้”
พอลั่วหลิงได้ยินถังซินเหยาพูด ก็เม้มมุมปากไม่อยากจะสนใจ ล้วนไม่อยากเข้าไปสนใจหม่ามี้ที่ขี้แกล้งแบบนี้เลย
หลัวเหยียนฉีอยากจะจับถังซินเหยามาตีสักหนึ่งที ใช้ข้ออ้างที่ห่วยแตกแบบนี้ไปไปหลอกเด็กมันดีจริงๆเหรอ?