“สุดยอด”

นั่นคือใจจริงที่หลุดออกจากปากของโรสแมรี่

ในราชอาณาจักรอเมเลียแห่งนี้นั้น ถ้าเกิดเป็นเชื้อพระวงศ์แม้ว่าจะเป็นผู้หญิงก็ตามก็จะถูกบังคับให้ฝึกฝนทั้งเวทย์มนตร์และศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่ยังเยาว์วัย อย่าปล่อยให้ประชาชนยืนในสนามรบเพียงลำพัง แม้ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาที่ขมขื่นก็ตามก็จงหยิบดาบของตนขึ้นมาและสู้เพื่อประชาชน นั่นคือคำสอนของราชาองค์แรกที่ยังหลงเหลืออยู่ แล้วก็ยังเป็นประเพณีที่ได้รับการสืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่น

 

เพราะแบบนั้น ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ล่ะก็แค่ได้ดูก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว และฉันก็ภูมิใจตัวเองที่เป็นแบบนั้น แต่ว่าทักษะดาบของทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้านั้นเกินความเข้าใจของฉันไปไกล

อาร์โนลด์ปล่อยการฟันอันเฉียบคมออกมา แต่ซิกนีลก็สามารถก้าวข้ามมันไปได้ทำให้การฟันนั้นเคลื่อนที่ผ่านปลายจมูก จากนั้น อาร์โนลด์ก็เหวี่ยงดาบใหญ่ด้วยกำลังทั้งหมดไปบริเวณอกทั้งสองข้างของซิกนีล มันควรจะโดนและทำให้ซิกนีลกระเด็นถอยหลัง แต่ซิลนีลกลับใช้ความคล่องตัวตามธรรมชาติของตัวเองพุ่งผ่านอากาศและพื้นด้วยความเร็วสูง หลังจากนั้นก็กระหน่ำการโจมตีจากมุมอับ อาร์โนลด์รับการโจมตีทั้งหมดด้วยดาบใหญ่

การปะทะกันระหว่างดาบยาวและดาบใหญ่ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่อง งดงามเกินบรรยาย

“นี่น่ะเหรอ การต่อสู้ระหว่างราชสีห์กับจักรพรรดิดาบ……”

แอนนาที่ยืนอยู่ข้างๆปล่อยคำพูดจากใจจริงออกมาอย่างง่ายดาย

“นั่นสินะ นี่ก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่ฉันได้เห็นการต่อสู้โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันระหว่างนักดาบที่แท้จริง ไม่นึกเลยว่าจะเป็นถึงขนาดนี้”

ทักษะดาบของทั้งสองคนนั้นเป็นระดับสุดยอดที่มีมนุษย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะไปถึงระดับนั้นได้พร้อมกับทำให้รู้ว่าทักษะดาบของทั้งสองคนอยู่ในระดับเดียวกันอย่างไม่ต้องสงสัย นอกจากนี้ อาร์โนลด์ที่สามารถรับการโจมตีทั้งหมดของซิกนีลด้วยดาบใหญ่ได้ 

นั่นก็หมายความว่า——

“หัวหน้าอัศวิน จะชนะได้รึเปล่าเพคะ？”

แอนนาถามออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

“จักรพรรดิดาบเอาชนะอาร์โนลด์ไม่ได้หรอกค่ะ”

“เอ๊ะ？แต่ว่าจะดูยังไงฝีมือก็สูสีกัน？”

“เพราะฝีมือสูสีเลยชนะไม่ได้ค่ะ”

“อื-ม คือว่า——“

ฉันครุ่นคิด ทำให้แอนนามองมาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

“การโจมตีความเร็วสูงนั่นของจักรพรรดิดาบ อาร์โนลด์สามารถรับได้โดยใช่แค่ดาบใหญ่ และระหว่างดาบใหญ่กับดาบยาว ด้านพลังนั้นดาบใหญ่เหนือกว่าอย่างท่วมท้น แล้วอีกอย่างจักรพรรดิดาบไม่มีทางรักษาพละกำลังแบบนั้นไปได้ตลอดหรอกค่ะ”

นั่นไง เริ่มเห็นรอยร้าวแล้ว 

แรงลมจากดาบใหญ่ของอาร์โนลด์เข้าใกล้ลำตัวของซิกนีล ทำให้เขาต้องกระโดดหลบขึ้นไปบนอากาศ 

แต่ชั่วอึกใจต่อมา—-

“โอ้ววว——!!”

อาร์โนลด์คำรามราวกับสัตว์ร้าย เปลี่ยนรูปแบบการใช้งานดาบใหญ่และพุ่งไปยังจุดที่ซิกนิลกระโดดลงมา ดาบใหญ่ซัดโดนอย่างจัง ทำให้ซิกนีลที่รับดาบนั่นเข้าไปถูกซัดปลิวในสภาพหมุนหลายรอบ ร่างที่รับการโจมนตีนั้นยืนขึ้นทันที แต่ อาร์โนลด์วิ่งด้วยความเร็วสูงพร้อมกับยกดาบใหญ่ขึ้นทั้งๆแบบนั้นและพุ่งเข้าประชิดซิกนีล

เปล่าประโยชน์ ตั้งตัวช้าเกินไป รู้ผลแล้ว อาโนลด์เป็นฝ่ายชนะ ถ้าล้มจักรพรรดิดาบคนนั้นได้ แค่หนีออกจากที่นี่พวกเราทำได้แน่ แต่ว่า ความหวังอันริบหรี่ของฉันก็——

“คุ!”

มีงูตัวหนึ่งพุ่งเข้ากัดขาขวาของอาร์โนลด์ ทำให้ความหวังอันริบหรี่นั้นแตกเป็นเสี่ยงๆ อาร์โนลด์หยุดการเคลื่นไหวอย่างผิดปกติ จากนั้นดาบของซิกนิลก็ตัดผ่านผ้าคลุมทำให้อาร์โนลด์ล้มลงกับพื้น

ซิกนีลมองลงไปที่อาร์โนลด์ขณะหายใจจนไหล่สั่น แต่พองูที่กัดอาร์โนลด์เข้ามาอยู่ในวิสัยทัศน์ของเขา เส้นเลือดก็ผุดขึ้นบนหน้าผาก

“เอนส์!! ทำไมถึงเข้ามาขวางการดวลของพวกฉัน!!?”

ซิกนีล ฟิวส์ขาดและหันไปตะคอกใช่ชายหัวเทาไร้ผม

“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของคำสั่งจากองค์จักรพรรดิ ถ้านายมาตายอยู่ที่นี่ องค์หญิงก็อาจจะหนีไปได้ แน่นอน ถึงความเป็นไปได้จะต่ำ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เทียบกับการดวรไร้สาระของนายแล้วแค่นี้ถือว่าเล็กน้อย”

“ไร้สาระ？นี่แก คิดจะล้อเลียนความภาคภูมิในฐานะนักดาบของฉันงั้นเหรอ—!!?”

ซิกนีลลดจุดศูนย์ถ่วงด้วยสีหน้าที่แน่วแน่และชี้ปลายดาบไปทางเอนส์ ชายหัวเทาไร้ผม

“ไม่ได้จะว่าแบบนั้นซักหน่อย แต่ถ้าฝั่งนั้นลงมือฝั่งนี้ก็พร้อมสวนกลับด้วยพลังทั้งหมดล่ะนะ”

เอนส์กำหมัดพร้อมกับเปลี่ยนท่าทาง

พวกผ้าคลุมดำกำลังหันความสนใจไปหาสองคนนั้น ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็ แบกอาร์โนลด์เข้าป่าไปทั้งๆแบบนี้แล้วร่ายเวทย์ฟื้นฟูให้ มีแค่ทางนี้ทางเดียวเท่านั้น

(ตอนนี้แหละ!)

ตอนที่ฉันทำท่าจะวิ่งเข้าไปหาอาร์โนลด์ แต่กลับ โดนรัดคอจากด้านหลังอย่างง่ายดาย

“ไม่—ได้ ไม่ปล่อยให้หนีหรอกนะครับ”

เมื่อหันกลับไปมองก็เจอกับอัศวินใต้บังคับบัญชาของแฟรคตันยิ้มอย่างมีเสศนัย

“ป-ปล่อยนะ!!”

เสียงโกรธของแอนนาลอยมากระทบแก้วหู พอหันไปทางต้นเสียงเท่านั้นเองก็เจอกับอัศวินอ้วนหนวดเคราบังหน้าจับแอนนากดกับพื้น

“นี่ ยกผู้หญิงคนนี้ให้พวกฉันได้รึเปล่า?”

คำถามน่าขนลุกหลุดออกมาจากปากของอัศวินอ้วน

“เอาสิ ทำตามใจเถอะ”

เอนส์ตอบคำถามนั้นโดยไม่หันมามอง

“โอ่ย บอกว่าทำตามใจชอบแน่ะ ใครเร็วใครได้นะเว้ย!”

“ย-หยุดนะ!”

เธอกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง แต่กลับไม่มีใครสนใจ

“องค์หญิง โปรดดูด้วยนะครับ ช่วงเวลาที่แอนนาจะได้กลายเป็นผู้หญิงเต็มตัว”

เพื่อนอัศวินอีกคนของอัศวินอ้วนรวบแขนทั้งสองข้างของแอนนาที่กำลังขัดขืนไว้ และ อัศวินอ้วนก็ฉีกเกราะอกของแอนนาออก

“ไม่เอา! ปล่อย! ปล่อยนะ! !”

เสียงร้องของแอนนาแปรเปลี่ยนเป็นเสียงร้องไห้

“ถอยให้ห่างจากแอนนานะ!! พวกคุณไม่รู้จักระอายใจบ้างเหรอคะ!!”

“แน่นอนว่ารู้จัก แต่ว่าน้า ผู้แพ้ต้องทำตามผู้ชนะ นั่นแหละคือกฎของสงคราม”

อัศวินฉีกเสื้อนอกของแอนนาออกทำให้เนินเขาทั้งสองโผล่ออกมารับอากาศยามค่ำคืน

“ไม่น้า—!!”

แอนนากรีดร้องสุดเสียง

ซิกนีลมองไปยังแอนนาที่ถูกโจมตีครู่หนึ่ง  จิ๊ปากพร้อมกับเก็บดาบและเดินเข้าป่า ชายหัวเทายักไหล่ปล่อยท่าทางและใช้สายตาส่งสัญญาณไปยังพวกชุดคลุมดำ คนพวกนั้นเดินเข้ามาหาฉันอย่างช้าๆ

โหดร้าย!! โหดร้ายเกินไปแล้ว!! กิลเบิร์ตก็คือน้องชายร่วมสายเลือด แล้วทำไมถึงต้องขายฉันให้กับจักรวรรดิด้วยล่ะ แล้วก็อัศวินใต้บังคับบัญชาของกิลเบิร์ตพวกนั้น ทำสิ่งที่ไร้มนุษยธรรมแบบนั้นกับผู้ที่เป็นเหมือนน้องสาวคนสำคัญของของฉัน ถ้าฉันไปจักรวรรดิ คนพวกนั้นต้องใช้ชีวิตอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรต่อไปแน่ ไม่เอา เรื่องบ้าๆในครั้งนี้ กิลเบิร์ตต้องเอาไปใช้ประโยชน์แน่

——-ทำให้แอนนาต้องอับอาย!

——-ขายฉันให้จักรวรรดิ!

จะทำให้ราชอาณาจักรอเมเลียแห่งนี้แปดเปื้อนไปถึงไหนกัน

ยงโทษให้ไม่ได้! ไม่มีวันยกโทษให้แน่! ให้คนไม่รู้จักยางอายพวกนี้ทุกคนตายไปซะให้หมดก็ดี! พระเจ้า ไม่สิ จะปีศาจก็ได้ ช่วยปกป้องแอนนาจากพวกคนไร้ยางอายพวกนี้ที!!

“ช่วยด้วย—!!”

ฉันกรีดร้องออกมาจนคอแทบแตก

—ชั่วพริบตา ร่างของอัศวินอ้วนที่คล่อมแอนนาจนถึงตอนนี้ถูกยกขึ้น ความจริงนั้นคือเด็กหนุ่มสวมชุดตะวันตกสีดำใช้มือขวายกหัวของอัศวินอ้วนขึ้น ถ้ามองจากตรงนี้เห็นเพียงแค่แผ่นหลังแต่สิ่งที่รู้อย่างแน่ชัดคือ รูปร่างนั้นแล้วก็ผมสีดำ

“ฮี้!! เจ็บ!! ก้า——!!”

เสียงพูดไม่เป็นคำได้แปรเปลี่ยนเป็นเสียงกรีดร้อง เมื่อฉันกระพริบตาครั้งหนึ่ง หัวของอัศวินอ้วนก็ระเบิดออกราวกับผลไม้และร่างไร้หัวนั้นก็ได้หล่นลงสู่พื้น

“แหมๆ พังง่ายขนาดนี้เลยเหรอ ว่าแล้วเชียว เปราะบางกว่าพวกอสูรในเขาวงกตนั่นซะอีก ไม่นึกเลยว่าโลกความจริงผู้แข็งแกร่งกับผู้อ่อนแอจะต่างกันขนาดนี้”

ทั้งๆที่พึ่งฆ่าคนไปแต่กลับไม่รู้สึกรู้สาอะไร ราวกับบีบผลไม้เล่น สำหรับเขาแล้วก็คงคิดแบบนั้นจริงๆ

“ฮี้!!”

เพื่อนร่วมงานถูกฆ่าทำให้อัศวินที่กำลังจับแขนของแอนนาอยู่กรีดร้องออกมา

“หนวกหู”

ชายผมดำปัดเลือดออกจากถุงมือและเตะไปยังหัวของอัศวินที่กำลังกรีดร้องอยู่ และแน่นอนหัวของอัศวินคนนั้นระเบิดและเลือดพุ่งออกมาราวกับน้ำพุ

ความคิดของฉันตามไม่ทัน อัศวินสองคนตายด้วยการโจมตีระดับนั้น แถมสองคนที่ถูกฆ่าราวกับบี้แมลงเมื่อกี้ ในราชอาณาจักรอเมเลียแห่งนี้แล้วก็ถือว่ามีฝีมือพอสมควร ราชอาณาจักรเป็นประเทศมหาอำนาจไม่ผิดแน่ อัศวินระดับสูงของประเทศมหาอำนาจทางการทหารระดับแนวหน้าของโลก ถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีแค่นั้น……

ชายผมดำเริ่มหันไปรอบๆ และเมื่อเห็นใบหน้านั้น หัวใจของฉันก็เต้นแรง สาเหตุคือ คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือ ผู้ที่ถูกตราหน้าว่าไร้ความสามรถที่สุดในโลก ไค ไฮเนมัน คนนั้น

 

 

*ตอนนี้ศัพท์ยากเยอะแก้หลายรอบเลย