วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 821 ทำไมธัชชัยถึงไม่กลับมากับคุณ
ตอนที่ 821 ทำไมธัชชัยถึงไม่กลับมากับคุณ
กวีวัธน์ที่สวมแว่นหนา มองดูแล้วเป็นคนจริงจัง
เวลารับประทานอาหารค่ำ เด็กน้อยปีนขึ้นไปบนตักของกวีวัธน์ ไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนกำลังพูดอะไรกันอยู่ คุยกันอย่างสนุกสนาน
ตอนแรกวัจสาอยากพาตัวลูกชายกลับมา แต่ยากที่จะเห็นเขาสนิทกับคนแปลกหน้าแบบนี้ เธอจึงปล่อยให้เขาอยู่ต่อ เพราะการทำแบบนี้ส่งผลดีกับเขามากกว่า
เธออยากให้ลูกชายของตนเองสามารถพูดคุยกับคนอื่นได้บ้าง ไม่อยากให้มองทุกคนเป็นศัตรู เพราะแบบนั้นจะส่งผลเสียกับการเติบโตของเขา
"วัจสา ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี เธอก็ยังคงเป็นสาวหวานและอ่อนโยน จริงด้วย ธัชชัยไม่มาด้วยกันหรอ?"
ภาวินียังคงเป็นลุคคุณหนู ชีวิตหรูหราตลอดหลายปีมานี้ ทำให้เธอดูสง่างามมากยิ่งขึ้น
อันที่จริงวราลีบอกเรื่องนี้ให้ภาวินีฟังแล้ว แต่ทำไมเธอกลับตั้งใจพูดถึงธัชชัย เรื่องนี้วัจสาเองก็ไม่อาจรู้ได้
รสรินหัวเราะในลำคอ“ถูกทิ้งละสิ ความฝันที่จะเป็นเจ้าหญิงก็พังทลายจนหมด!”
วัจสาปลายตามองเธอ แล้วตอบเสียงเรียบ“ฉันหย่ากับธัชชัยแล้วค่ะ!”
ภาวินีตอบกลับ "ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง" จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย
หลังจากที่กินอาหารค่ำเสร็จแล้วนั้นวัจสาก็พาตะวันไปอาบน้ำ ขณะที่กำลังจะกล่อมเขานอน ด้านนอกก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
"ไม่รู้ว่าเป็นคนใจร้าย หรือแม่มดพวกนั้น ม๊ามี๊เดี๋ยวผมไปเปิดประตูให้เองครับ!”
เด็กน้อยกลัวว่าพวกเขาจะมารังแกแม่ของตน จึงรีบวิ่งไปเปิดประตู
คนที่ยืนอยู่ด้านนอกคือลูกสาวของแม่มดใจร้าย ที่พึ่งกลับมาในวันนี้ภาวินี
"ตะวันครับ ตะวันไปนอนกับคุณปู่หรือไม่ก็ไปนอนกับคุณลุงกวีวัธน์ดีไหมครับ?"
"ไม่ครับ ผมจะปกป้องแม่ของผม!”
คำพูดของเด็กน้อยที่บอกว่าจะปกป้องแม่ของตนนั้น ทำให้ภาวินีบีบหัวใจ น้ำตาของเธอคลอเบ้า เธอย่อตัวลงนั่งแล้วกอดเด็กน้อยเอาไว้
"น้ามีเรื่องอยากจะคุยกับม๊ามี๊ของเรา น้าไม่ได้มารังแกม๊ามี๊นะครับ!”
ภาวินีดื่มมาเล็กน้อย ทำให้ตอนที่เธอพูดอยู่นั้นน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้
"ตะวัน ลงไปนอนกับคุณปู่เถอะครับ!เขาขอร้องเราตั้งหลายครั้งแล้ว ถือว่าแก่หน้าม๊ามี๊ดีไหมครับ? อีกอย่างคุณน้าไม่มีวันทำร้ายม๊ามี๊ด้วย เธอคือพี่น้องที่ดีของม๊ามี๊
วัจสาพอจะรู้ว่า ภาวินีอยากพูดอะไรกับเธอ
แต่เด็กน้อยยังคงมองภาวินีอย่างไม่เชื่อใจ จากนั้นจึงพูดขึ้น“ถ้าทำอะไรม๊ามี๊ตอนที่ผมไม่อยู่นั้น ผมจะทำลายคุณน้า!อีกอย่าง ห้ามนอนเตียงเดียวกับม๊ามี๊เด็ดขาด!ได้ยินไหมครับ?"
"ได้ยินแล้วครับ น้าไม่มีวันทำร้ายม๊ามี๊ของเรา!"ภาวินีพยักหน้ารับปาก
หลังจากที่ตะวันกู้ดไนท์คิสกับม๊ามี๊แล้วนั้น เขาก็ใส่ร้องเท้าของตนเอง แล้วรีบวิ่งลงไปชั้นล่างแน่นอนว่าตะวันไม่ยอมไปนอนกับคุณปู่ที่นอนเหมือนหมู เขารีบวิ่งไปห้องนอนชั้นสอง เขาจะนอนกับกวีวัธน์!หลังจากที่ภาวินีเดินเข้ามาแล้วนั้น เธอก็หยิบไวน์ออกมา"พี่วัจสา ดื่มกับฉันหน่อยสิ!"วัจสานิ่งไปพักหนึ่ง "ภาวินี พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงาน คงดื่มกับแกไม่ได้ แกก็อย่าดื่มเยอะ ตอนนี้ก็เริ่มเมาแล้วนะ"ภาวินีเปิดขวดไวน์ออก แล้วเริ่มดื่มผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็ถามขึ้น“การหย่า……มันรู้สึกยังไงหรอ?"วัจสามองไปนอกหน้าต่าง แล้วคลายยิ้มบางๆ“ก็ถือว่าดีนะ อย่างน้อยวิญญาณของเราก็เป็นอิสระ!""วิญญาณเป็นอิสระ? จริงหรอ?" ภาวินีถามขึ้น“แล้วพี่ไม่กลัวว่าคนอื่นจะมองยังไงหรอ ไม่กลัวเขานินทา? ไม่เพียงแต่จะหาว่าพี่เป็นของใช้มือสอง แต่ยังหาว่าพี่ไม่มีคนเอา!""จริงด้วย แม่คงจะด่าเอาแน่ๆ ส่วนรสรินก็รอวันนี้มาถึง วันที่พี่จนตรอก!"ภาวินีร่ายยาว ทำให้วัจสารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทั้งๆที่พูดถึงเรื่องหย่าของตนเอง ทำไมตอนนี้คล้ายกับพูดเรื่องของเธอล่ะ?"พี่วัจสา ฉันมีความลับ……จะบอก……ฉัน ฉันกำลังจะหย่ากับกวีวัธน์!""ฉันก็ไม่อยากหย่า!ฉันก็ไม่อยากหย่า แต่ว่ากวีวัธน์เขาบีบให้ฉันต้องทำ……เขาบีบให้ฉันหย่ากับเขา!ตอนแรกฉันคิดว่ากวีวัธน์เกลียดที่ฉันวางแผนพวกนั้น……ดังนั้นก็เลยเกลียดฉัน…….""แต่ว่าในตอนหลัง……" ภาวินีเริ่มสะอื้น"แผนอะไร?" วัจสาถามอย่างไม่เข้าใจ"เพื่อที่จะได้แต่งงานกับกวีวัธน์ ฉันวางแผน ให้เขานอนกับฉัน แล้วฉันก็โกหกว่าท้องลูกของเขา!"วัจสาเงียบ แล้วมองดูภาวินีที่ใช้ความพยายามอย่างไรเพื่อเข้ามาอยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวย"แม้แต่พี่วัจสาก็คงรู้สึกว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ดี…..แต่ฉันพึ่งรู้ตัวเมื่อปีที่แล้ว คนที่ใจร้ายกว่าฉัน คือกวีวัธน์!พี่รู้ไหมว่าเพราะอะไร? เพราะเขารู้ตั้งแต่แรกว่าฉันวางแผนอะไรไว้ แต่เขากลับแผนซ้อนแผน! แล้วพี่รู้ไหม……ว่าเพราะอะไร?"แน่นอนว่าวัจสาไม่รู้ เธอไม่ได้เป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์"เพราะกวีวัธน์รักเด็กมาก แต่ที่เขาแต่งงานกับฉัน ก็เพื่อแก้แค้นแม่ของเขา!เพราะแม่ของเขาทำให้ผู้หญิงคนนั้นแท้ง!""ดังนั้นตอนนี้ฉันจะต้องรวยด้วยตนเอง!ฉันขอเงินกับกวีวัธน์หนึ่งพันล้าน ถ้าเขาให้ ฉันก็ยินดีที่จะหย่า แต่ถ้าไม่ให้ งั้นเราก็อยู่กันอย่างทรมานแบบนี้ตลอดชีวิตแล้วกัน!"วัจสาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดแนะนำ“เธอก็มีลูกให้เขาสิ!""พี่คิดว่าฉันไม่อยากมีหรอ? แต่ว่า…..แต่ว่ากวีวัธน์ยอมที่จะเอาอันนั้นของเขามาสอดใส่เข้ามาในปากของฉัน แต่ไม่ยอม….."พูดถึงตรงนี้ภาวินีก็ร้องไห้ขึ้นมาอีกส่วนวัจสาในตอนนี้เธอไม่รู้ว่าตนเองควรจะปลอบใจภาวินียังไงเพราะเรื่องที่เกิดขึ้น เกิดจากแผนซ้อนแผน วัจสารู้สึกว่าผู้ชายที่รวยนั้น ล้วนเป็นพวกโรคจิต!อีกทั้งยังเป็นครอบครัวที่มีแต่เรื่องดราม่า…….ตะวันที่โตมากับอำเภอพัดรักนั้นเลี้ยงไม่ง่ายเลย ถึงขั้นที่ว่ายากจะสอนให้เชื่อฟัง แม้แต่วัจสาเองก็เอาเขาไม่อยู่วัจสาที่พึ่งส่งเขาไปที่โรงเรียนอนุบาล เขาก็แอบโทรหาพ่อของตนธัชชัยเพียงแต่วันนี้พิเศษหน่อย เพราะเขาไม่ได้จะไปหาธัชชัย"ธัชชัย วันนี้ผมไม่ไปหานะครับ ผมจะตั้งใจเรียน อย่าลืมดูแลตนเองด้วยนะครับ"หลังจากที่เด็กน้อยตัดสายไปนั้น ก็รีบกดโทรหากวีวัธน์"ตอนที่มารับผม อย่าบืมบอกว่า…..เป็นอาของผมนะครับ!""ทำไมถึงไม่ให้บอกว่าเป็นพ่อล่ะ? ถ้าบอกว่าเป็นพ่อ ก็คงไปรับง่ายหน่อยไม่ใช่หรอ?" กวีวัธน์ยิ้มแล้วถามขึ้น"อย่าฝันไปเลยครับ!อย่าคิดจะเอาเปรียบผม ผมเรียกแดดดี๊ของผมว่าคนใจร้าย คุณอาก็อยากถูกเรียกว่าคนใจร้ายหรอครับ?"ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเพราะความร่วมมือของกวีวัธน์ ทำให้เด็กน้อยสามารถเล่นที่สนามม้าได้อย่างมีความสุขแต่ว่าที่นี่อิสระกว่าจริงๆ ดีกว่าของเล่นของวิศาลไม่รู้กี่เท่า ไม่เพียงแต่มีวิศาลที่เขาไม่ชอบ ยังมีน้องมิ้นที่ขี้แยอีกถึงแม้ว่าตะวันจะยอมรับน้องมิ้นแล้ว แต่ความรักและทะนุถนอมที่แดดดี๊มีให้น้องมิ้นนั้น ทำให้ตะวันงอลเด็กขี้แยคนนั้นร้องไห้เมื่อไหร่ แดดดี๊ก็จะรีบวิ่งไปอุ้มเธอทันทีเขาไม่ชอบเด็กผู้หญิงแบบนี้เลยสักนิด แต่แดดดี๊กลับชอบเด็กน้อยเล่นอยู่ที่สนามม้าอย่างมีความสุข แต่การขี่ม้านั้นเป็นเรื่องที่อันตราย เด็กน้อยไม่ยอมฟังบอกว่าจะขี่ม้าเบอร์เก้าให้ได้ ทำให้ตอนตกลงมาจากหลังมา แล้วหัวเข่าก็ถลอกคุณหมอที่อยู่ในสนามม้ารีบเข้ามาดูอาการ แต่กวีวัธน์ก็ยังคงไม่สบายใจ เขาพาตะวันไปตรวจที่โรงพยาบาลเด็กอย่างละเอียดอีกครั้งหลังจากที่แน่ใจแล้วว่าไม่เป็นอะไร ตะวันก็งอแงอยากจะกินพิซซ่า สุดท้ายกวีวัธน์จึงพาเขาไปกินแต่คิดไม่ถึงว่าบุรีจะเห็นเข้าหน้าที่ของเขาช่วงนี้คือไปรับตะวันที่โรงเรียนอนุบาลไปยังโพร์ทอง จากนั้นก็ส่งเขากลับไปก่อนที่จะเลิกเรียนแต่ว่าวันนี้คุณธัชชัยโทรมาบอกว่า วันนี้ตะวันจะตั้งใจเรียน ไม่ต้องไปรับแล้วทำไมตอนนี้เขาถึงเด็กที่หน้าเหมือนตะวัน? เพียงแต่ตรงหน้าผากมีผ้าพันเอาไว้หรือว่าตนตาฝาด?แต่ต่อตนจะจำผิด คุณธัชชัยก็คงไม่มีวันจำหน้าลูกชายของตนเองไม่ได้หรอ?ดังนั้นบุรีจึงหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายวิดีโอ แล้วส่งไปให้ธัชชัย……หลังจากที่น้องมิ้นตื่นขึ้นมานั้น บนเตียงขนาดใหญ่นี้ก็มีเธอแค่คนเดียว เธอที่ไม่เห็นว่ามีคนอยู่ด้วยก็อยากจะร้องไห้ออกมา….."กลั้นน้ำตาเอาไว้!ไม่อย่างนั้นจะโยนออกไปข้างนอก!"วิศาลพูดหน้านิ่งๆน้องมิ้นรีบเอามือปิดปากของตนเองเอาไว้ น้ำตาคลอเบ้ามองไปที่วิศาลดวงตากลมโตของเธอกำลังมองหาธัชชัยแต่กลับไม่พบ"คุณอาวิศาลคะ……คุณพ่อละคะ?" น้องมิ้นถามเสียงสั่น ไม่กล้าร้องไห้ให้วิศาลเห็น"ตอนนี้เขาไม่ใช่พ่อของน้องมิ้นแล้ว เรียกเขาว่าอา!เข้าใจไหม?"น้ำเสียงและสีหน้าของวิศาล ทำให้น้องมิ้นรู้สึกกลัว คุณอาวิศาล คืออสูรกายใจร้าย!เด็กน้อยกลั้นน้ำตาแล้วพยักหน้าทางด้านธัชชัยที่ยืนอยู่ตรงระเบียงกำลังจะกดโทรออกไปหาแพรวเพื่อพูดเรื่องบริษัทโฮสติ้งให้ฟัง แต่กลับได้รับคลิปวิดีโอจากบุรีเพียงแต่ตอนที่เขาดูคลิปแล้วนั้น ธัชชัยก็เริ่มไม่อยู่นิ่ง"นี่มันใครกันว่ะ!บ้าไปแล้ว?"คลิปวิดีโอทีที่บุรีส่งมานั้น ตะวันถูกผู้ชายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนอุ้มเอาไว้ ทั้งสองดูสนิทกันมากผู้ชายคนนั้นไม่น่าจะเป็นลูกชายของอำเภอพัดรัก เพราะธัชชัยไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน แต่ทำไมเขาถึงสนิทกับลูกชายตนเองขนาดนี้?