วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 506 ใช้ความรู้สึกส่วนลึก
ตอนที่ 506 ใช้ความรู้สึกส่วนลึก
คืนนี้ของวัจสา เป็นค่ำคืนที่เต็มไปด้วยปริศนา
เรื่องแรกก็คือหญิงสาวที่ลูกชายของเธอพูดถึงคือใคร กว่าจะหลับได้ก็ลำบากมาก แล้วยังฝันเจอผู้ชายที่ชื่อว่า ธัชชัยอีก
ใบหน้าของเขายังคงเย็นชาเหมือนเดิม ที่มีรอยยิ้มเลศนัยปรากฏอยู่บนนั้น ทำให้เธอทรมมานกับความฝันมาก
ตอนที่วัจสาลืมตา ก็เป็นเช้าของวันรุ่งขึ้นแล้ว
แสงแดดสาดเข้ามาในsky dream ยิ่งทำให้ดูยิ่งใหญ่ ราวกับปราสาทในเทพนิยาย
ใช่แล้ว ตะวัน!
วัจสานึกถึงตะวันขึ้นมา ก็รีบตื่นนอน ตอนที่คลานลงจากเตียงนั้น ก็ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างสดใสของตะวันลอยขึ้นมาจากสนามหญ้า
วัจสารีบไปเปิดหน้าต่าง เห็นร่างเล็กยืนอยู่กับอำเภอพัดรักที่ถือลูกบอลอยู่ ดูท่าเหมือนสี่จะถูกรังแกอีกแล้ว เขาจับก้นที่ดูเจ็บมากอยู่อีกทาง ท่าทางดูทรมานมาก
วัจสาพลันนึกถึงสองขึ้นมา ถ้าไม่ใช่เพราะเขา เธอสองแม่ลูกคงถูกฆ่าหมกทะเลไปแล้ว
แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นแม้แต่ร่องรอยของสอง หรือว่าอำเภอพัดรัก…
แต่อำเภอพัดรักไม่เคยเอาใครไว้ในสายตา ชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้วัจสานอนคิดมาทั้งคืน แล้วสุดท้ายก็คิดถึงเหตุผลที่เข้าท่าออกมา ที่เหมาะสมทั้ง”พี่สาว”ที่ตะวันบอก และ”แม่เลี้ยง”ที่สิบสองบอกห้องมืดที่จุดเทียนนั้น รูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งที่ยืนนิ่ง และเป็นสภาพแม่ของธัชชัยในวันสาว ดังนั้นตะวันจึงเรียกว่า”พี่สาว” และรู้สึกว่าเหมือนตัวเองที่จริงก็ไม่แปลก ธัชชัยหน้าเหมือนแม่ และตะวันเหมือนธัชชัยหรือจะพูดว่าหลานชายหน้าตาเหมือนกับย่านั่นเองถ้าเธอทายไม่ผิด สิบสองปีมานี้ สิ่งที่อยู่กับอำเภอพัดรักมาตลอดก็คือรูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งของแม่ธัชชัย?จากรูปปั้นนี้ ก็สัมผัสได้ ว่าอำเภอพัดรักรักแม่ของธัชชัยมากขนาดไหนเธอไม่รู้ว่าระหว่างพวกเขาเกิดอะไรขึ้น เกรงว่าจะเป็นเรื่องที่ซับซ้อน อำเภอพัดรัก แม่ของธัชชัย และปรีดิท ระหว่างพวกเขาต้องมีอะไรแน่ๆแต่จากความคลั่งไคล้ของอำเภอพัดรักที่มีต่อแม่ธัชชัย เธอก็ควรจะซาบซึ้งสิวัจสาพลันนึกถึงภาพวาดนั้นขึ้นมาตอนนี้เธอมั่นใจได้ ว่าคนบนภาพนั้นคืออำเภอพัดรักเสียดายที่ภาพวาดนั้นอยู่ในหอพักของโรงเรียนในเมืองเอสอันแสนไกล และเวลาก็ผ่านไปห้าปีแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้ภาพนั้นจะถูกทิ้งไปรึยัง หรือยังเก็บไว้อยู่แต่เมื่อวัจสามาคิด กล่องนั้นอาจจะอยู่ที่แวววัยก็ได้ ตอนที่เรียนจบ เธอไม่ได้กลับไปเก็บของ แวววัยคงจะช่วยเธอเก็บเอาไว้แต่ไม่รู้ว่าได้ส่งกลับไปยังบ้านศรีทองไหม… ถ้าตกอยู่ในมือของป้าอ้อยหรือพ่อบ้านภูษิตคงจะดีหน่อย แต่ถ้าของของแม่ธัชชัยตกอยู่ในมือกนิษฐา คงจะแย่น่าดูไม่ต้องคิดก็รู้ ว่าหลังจากที่เธอหายตัวไป กนิษฐาต้องเข้าไปอยู่ในบ้านศรีทองอย่างแน่นอน! ต่อให้ธัชชัยขัดขืน แต่วรพลกลับไม่!หรือจะพูดอีกอย่าง ว่าสุดท้ายแล้ว กนิษฐาได้ปล่อยวัจสาไปแล้ว ยังไงซะก็ถือว่าเป็นการไถ่โทษ ไม่ได้บังคับให้เธอเอาเด็กออกเสียหน่อย แค่นี้ก็มากพอให้เธอได้กลับไปอยู่ในบ้านศรีทองแล้วถ้าจะบอกว่าห้าปีมานี้ วัจสาเอาแต่เฝ้ารอให้ธัชชัยมาช่วยเธอสองแม่ลูก คงจะเป็นเรื่องโกหกเธอเอาแต่เฝ้ารออย่างโง่ๆ แต่เธอก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาถ้าจะบอกว่าเป็นไปได้ คงจะเป็นกนิษฐาที่รู้ว่าเธอถูกพากลับมาsky dream แต่ว่าเธอไม่มีทางบอกธัชชัยแน่นอนการที่เธอสองแม่ลูกหายไปจากโลกนี้ คือสิ่งที่กนิษฐาต้องการที่สุดถ้าธัชชัยคบกับกนิษฐาจริงๆ นั่นก็คงจะไม่แปลก กนิษฐาที่รักธัชชัยมากมาย และผู้ชายที่เป็นที่ต้องการอย่างเขา จะรอคอยผู้หญิงที่”มุ่งฆ่า”เลือดเนื้อเชื้อไขของเขาได้อย่างไร?ถ้าพวกเขาแต่งงานกัน ก็คงจะมีลูกแล้วสินะ?แต่งงาน?เธอกับธัชชัยคงยังไม่หย่ากัน? แต่มันคงไม่สำคัญสำหรับผู้สูญหายแค่สองปี ก็แจ้งว่าเป็นบุคคลสาบสูญที่อำเภอได้แล้ว แล้วถ้าเป็นสี่ปีเต็ม ก็คงสามารถแจ้งเสียชีวิตได้เธอหายสาบสูญมาห้าปีแล้วไม่ใช่เหรอ?แล้วอีกอย่าง ผู้ชายคนนั้นร่ำรวย ใจกล้า ต้องการอะไรก็ได้ทุกอย่าง ถ้าเขาต้องการจะหย่ามันก็ง่ายไม่ใช่เหรอ? ก็เหมือนกับตอนแรกที่แต่งงานกับเขาอย่างง่ายดาย?ได้สิวัจสาเธอมันเลว ทั้งๆที่บอกว่าจะลืมผู้ชายคนนั้น แล้วทำไมตอนนี้ถึงเริ่มคิดถึงเรื่องเกี่ยวกับเขาได้? จอมปลอมจริงๆ!