วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 505 หน้าเหมือนพี่สาวของตะวัน 2
ตอนที่ 505 หน้าเหมือนพี่สาวของตะวัน 2
ตอนนี้วัจสาสงสัยมาก “พี่สาวคนนั้นได้คุยอะไรกับพ่อเลี้ยงหนูไหม?”
ในsky dreamมีบางสถานที่ที่วัจสาเข้าไปไม่ได้ เป็นพื้นที่ต้องห้าม ที่ที่เธอไปยังไม่มากเท่าตะวันเลย!
“ไม่มี! พี่สาวไม่ได้สนใจ เอาแต่ยืนนิ่ง ไม่พูดจา”
“เอาแต่ยืนนิ่งไม่พูด? ที่ตะวันเจอเป็นคนจริงๆใช่ไหม? หรือเป็นรูปภาพเฉยๆ?”
วัจสาฟังที่ตะวันพูดแล้วก็สงสัยมาก จะมีผู้หญิงที่เหมือนกับเขาในsky dreamได้อย่างไร?
“ไม่มีทาง จะเป็นรูปภาพได้ยังไง? หม่ามี๊เคยเจอรูปภาพที่แต่งตัวได้เหมือนพวกเราไหม!”
หนูน้อยที่ถูกสงสัยจึงโต้กลับ
ถูกอำเภอพัดรักป้อนไวน์จนหน้าแดง เหมือนกับเริ่มจะง่วงนอนแล้ว เอาแต่หาวไม่หยุด
“หม่ามี๊ ผมง่วงแล้ว อยากนอน”
“ได้สิ หม่ามี๊พาตะวันไปนอนนะ” วัจสาไม่ได้ถามต่อ เธอแค่อุ้มหนูน้อยที่กำลังเมาขึ้นบ้านไป
แต่เมื่อมาถึงตรงทางเดินหน้าห้องนอน วัจสาก็เจอกับอำเภอพัดรักที่กำลังเมาอยู่“เอาสิบห้ามาให้ฉัน”อำเภอพัดรักเริ่มพูด วัจสาก็ได้กลิ่นเหล้าคลุ้ง“คุณอำเภอพัดรัก ตะวัน…สิบห้าหลับแล้ว เดี๋ยวพรุ่งค่อยให้เขาเข้าไปหาดีกว่าไหมคะ?”วัจสาปฏิเสธอำเภอพัดรักอย่างอ้อมๆ เพราะอำเภอพัดรักที่เมายิ่งทำให้เดาออกยาก เธอรู้สึกกลัว จึงกอดตะวันเอาไว้แน่น“เอาสิบห้ามาให้ฉัน!” อำเภอพัดรักแผดเสียง จนกล้ามเนื้อบนใบหน้ากระตุกตอนนี้วัจสากลัวมาก เพราะความปลอดภัยของตะวัน ยิ่งทำให้เธอกล้าขึ้น“คุณอำเภอพัดรัก คุณเมามากแล้ว และสิบห้าก็นอนดิ้นมาก กลัวว่าจะรบกวนคุณเวลานอน”“เอาสิบห้ามาให้ฉัน!” อำเภอพัดรักพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก แล้วก็แย่งตะวันมาจากวัจสาวัจสาไม่กล้าจะแย่งคืน เพราะกลัวว่าตะวันจะเจ็บ จึงได้แต่ยืนมองอำเภอพัดรักอุ้มตะวันเดินจากไปอำเภอพัดรักเดินโซเซ วัจสามองตามด้วยความกังวล เธอเดินตามไป ก็พบว่า ถึงแม้ว่าเขาจะเดินไปมั่นคง แต่เขากอดตะวันไว้อย่างมั่นคงเธอไม่กล้าที่จะตามต่อ แต่ก็ไม่ไว้ใจอำเภอพัดรักที่เมา กลัวจะทำอะไรลูกของเธอเธอยืนคิดอยู่ที่เดิมนานมาก แล้วก็ตัดสินใจเดินไปหาสิบสองเวลาห้าปี สิบสองจากหนุ่มน้อยสะอาดสะอ้านก็กลายเป็นชายหนุ่มเต็มตัวฤดูหนาวปีนั้นเจอเขาถือร่มให้อำเภอพัดรัก ยังอายุเพียง 18 ปี ร่างกายผอมบาง แต่สิบสองในตอนนี้เป็นหนุ่มร่างกำยำเต็มตัววัจสาเคาะประตูห้องสิบสองเบาๆ แล้วยืนรอที่ด้านนอก ปกติแล้ว วัจสาจะอยู่แต่ที่ชั้นสาม ไม่เคยลงมารบกวนอำเภอพัดรักหรือลูกเลี้ยงคนอื่นๆ ตอนเช้าจึงจะลงมาถึงแม้ว่าตอนนี้จะใส่ชุดนอน แต่เมื่อเปิดประตูมาแล้วพบว่าเป็นวัจสา หน้าเขาก็แดงก่ำ ดูออกว่าเขาเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จวัจสาไม่รู้ว่าอะไรทำให้ชายหนุ่มเดินบนเส้นทางแห่งการฆ่าอย่างไม่หันหลังกลับเช่นนี้ แต่เธอก็รู้สึกเสียดาย“สิบสอง มารบกวนนายดึกขนาดนี้ ต้องขอโทษด้วย แต่พ่อเลี้ยงเขาเมามาก แล้วยังอุ้มตะวันไปอีก…ฉันกลัวว่าตะวันจะรบกวนเวลาที่เขานอน พาฉันไปดูเขาที่ห้องหน่อยได้ไหม?”ตอนนี้วัจสากังวลเองความปลอดภัยของตะวันมาก หนูน้อยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ เขาเป็นดั่งชีวิตของเธอ! ถ้าเขาเป็นอะไรไป เธอคงไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไปหน้าหล่อๆของสิบสองขรึมลง แล้วเขาจึงพูดขึ้น “วันนี้ เป็นครบรอบวันตายของแม่เลี้ยง อย่าไปรบกวนท่านเลย”“อะไรนะ…วันครบรอบวันตายของแม่เลี้ยง?”วัจสาตกใจเล็กน้อย ถึงว่าทำไมวันนี้อำเภอพัดรักผิดปกติ ที่แท้เขาก็เคยมีความรักที่ฝังใจเหมือนกัน!“วางใจเถอะ พ่อเลี้ยงรักสิบห้ามาก ไม่ทำอะไรเขาหรอก ให้สิบห้าได้อยู่กับเขาสักคืนเถอะ” สิบสองพูดกึ่งขอร้องถึงแม้ว่าวัจสาจะเป็นห่วงตะวันมาก แต่เธอก็พยักหน้าตอบรับหลังจากกลับมาที่ห้อง วัจสาก็นึกถึงสิ่งที่ตะวันพูด ว่ามีพี่สาวที่หน้าเหมือนกับเขา หรือว่า…พี่สาวคนที่หน้าเหมือนเขาจะเป็นแม่เลี้ยงที่สิบสองพูดถึง?ก็คือภรรยาของอำเภอพัดรัก… แล้วเหมือนกับตะวัน…แม่ของธัชชัย?ถ้าหากแม่เลี้ยงที่สิบสองว่าคือแม่ของธัชชัย ก็หมายความว่าภาพวาดที่แม่ของธัชชัยทิ้งไว้ให้เขานั้น คนนั้นคืออำเภอพัดรัก!วัจสายิ่งคิดยิ่งรู้สึกเหมือนอำเภอพัดรัก ภาพวาดที่ไม่สมบูรณ์… โดยเฉพาะรอยแผลเป็นเล็กที่หางตา!แต่ตะวันบอกว่าเป็นพี่สาว ถ้าดูจากอายุ ก็น่าจะต่างและไม่ใช่ภาพวาด แถมยังแต่งตัววัจสานึกถึงลูกก็เอาแต่ยืนนิ่ง ไม่พูดไม่จา ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกแปลก