วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 464 ธัชชัยตายแล้ว
ตอนที่ 464 ธัชชัยตายแล้ว
จนกระทั่งลูกเรือที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้นหาวไปแล้ว กนิษฐาจึงเพิ่งจะรู้สึกตัวได้ว่าเธอยืนโง่ฟังวัจสาบ่นพรรณนามานานพอควร
แต่เรื่องที่เธอพรรณนาร่ำไห้มานั้นก็น่าสนใจไม่น้อย
“โอเคๆ เลิกบ่นได้แล้ว ในเมื่อเกลียดเขามากนักก็กลายเป็นผีไปแก้แค้นเขาเองก็แล้วกัน!”
“โอเคๆ เลิกบ่นได้แล้ว ในเมื่อเกลียดเขามากนักของเรากลายเป็นผีไปแก้แค้นเขาเองก็แล้วกัน!”
“เฮ้!ตกใจอะไรกัน รีบมาโยนยัยนี่ลงทะเลไปซะ!”กนิษฐาตะโกนใส่หน้าลูกเรืออีกครั้ง
“จะถึงฝั่งแล้วนะครับ ยังจะโยนเธออีกเหรอ? ที่นี่มีเรือตั้งหลายลำด้วย คุณจะฆ่าพวกเราทั้งเป็นหรอ? ”
ใกล้ถึงฝั่งแล้ว ดีจัง วัจสาด่าว่าทอธัชชัยมาราวๆ ครึ่งชั่วโมงได้ คอเธอแห้งผากไปหมด แต่ในที่สุดนี่ก็จะถึงฝั่งแล้ว
“ทำไมใกล้ฝั่งแล้วจะทิ้งไม่ได้? เกิดอะไรขึ้นฉันรับผิดชอบเอง" กนิษฐาตะโกนว่าลูกเรืออีกครั้งหนึ่ง
“ กนิษฐา เธอไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก คิดจะฆ่าฉันเนี่ยไม่ใช่ว่ามันง่ายๆ เลยไม่ใช่หรือไง ตอนนี้ใกล้ฝั่งแล้วเธอก็ควรจะไปดูว่าธัชชัยนั้นอาการหนักมั้ยอย่างไร? เขาหน่ะบาดเจ็บสาหัส ถ้าแม้กระทั่งหน้าครั้งสุดท้ายของเขาเธอยังไม่เห็นหล่ะก็…”
เธอใช้ธัชชัยเพื่อให้กนิษฐามีเวลาคิดไม่มากนัก
จริงๆ แล้วตัวเธอเองอยากจะไปดูเขาด้วยตัวเอง แต่ด้วยเธอไม่มีโอกาสนั้นด้วยตัวเอง
“มัดเธอเอาไว้ แล้วก็ขังไว้ด้วย ค่าตัวเธอคือเงินสดสามล้าน เดี๋ยวอีกสามวันฉันกลับมาเอา”เมื่อเห็นว่าท้ายสุดกนิษฐาก็เดินออกจากเรือไป วัจสาก็ถอนหายใจออกมาอย่างน้อยก็มีเวลาอีกสามวัน ภายในสามวันนี้เธอก็คิดวิธีที่จะออกไปได้ไม่ใช่หรอ?ภายในรถมาเซราตีลี เดิมทีกนิษฐาตั้งใจะโทรหาเข้มเพื่อให้แน่ใจว่าธัชชัยถูกกรดลช่วยไปจริงมั้ย แต่กลับโทรไปติดอาจจะถูกห้ามไม่ให้ใช้ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงโทรหาบุรีหากธัชชัยบาดเจ็บอย่างที่วัจสาพูดจริงหล่ะก็ กรดลจะต้องพาเขาไปส่งตัวที่โรงพยาบาลแน่นอนกรดลอาจจะเก่ง แต่ไม่ใช่กับทุกอย่าง เขาจะต้องหาตัวช่วยบุรีต้องรู้แน่ๆ ว่าธัชชัยถูกส่งตัวไปไว้ที่ไหนโทรศัพท์ของกนิษฐาถูกรับอย่างรวดเร็ว บุรีมักจะตอบรับเธอเร็วแบบนี้เสมอกนิษฐาจึงเริ่มถามไปตรงๆ “ธัชชัยอยู่ที่ไหน? ”“ท่านชัย? ไม่ใช่ว่าถูกล่องเรือไปกับพ่อเลี้ยงเธอเหรอ? “ เสียงบุรีดูสับสน ด้วยเพราะเรื่องนี้กนิษฐาไม่มีทางที่จะไม่รู้“ซื่อบื้อ!”กนิษฐาด่าออกไป ก่อนจะถามขึ้นอีกครั้ง “แล้วกรดลหล่ะ? รู้มั้ยว่าเขาอยู่ที่ไหน? ”“เขาหน่ะ ฉันรู้ๆ ถ้าไม่ใช่สวรรค์ก็นรกนั่นแหล่ะ แต่ฉันว่าน่าจะนรกมากกว่า เขาทำเรื่องไม่ค่อยจะดีนัก”“บุรีนี่นายไปโดนตัวไหนมาเนี่ยฮะ? ”กนิษฐาแหวใส่ “กรดลช่วยธัชชัยออกไปแล้ว!ถ้านายเจอกรดลนายก็จะเจอธัชชัย เขาพาธัชชัยไปส่งโรงพยาบาลแล้ว ไปหาเขาให้เจอแล้วก็โทรมาบอกฉันด้วย!เข้าใจมั้ย? ”กระทั่งกนิษฐาวางสายไปแล้ว บุรีถึงเพิ่งจะรู้สึกตัวตอนนี้เขาอยู่บนเรือยอร์ชกับวิศาลพอดี“กนิษฐา ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรกับแก? ”วิศาลถามด้วยอารมณ์ฉุนเล็กน้อย ดูเหมือนเขาจะไม่ชอบที่บุรีดูจะโง่ๆ“พี่ศาล กนิษฐาบอกว่า…กรดลช่วยธัชชัยไปแล้ว”บุรีเบิกตากว้าง ด้วยไม่เชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริงกนิษฐาพูดเรื่องอะไรกันแน่นะ?“กรดลช่วยชัยไปแล้ว? แต่เขาไม่ใช่ตายไปก่อนหน้านี้แล้วเหรอ? ”วิศาลขมวดคิ้ว ขณะที่ฟังบุรีพูดอย่างสงสัยเขาเห็นศพของกรดลกับตาตัวเอง แต่ถ้าจะบอกว่ากรดลช่วยชัยไปแล้วหล่ะก็ํ….“พี่วิศาล, กนิษฐาคนสวยนั่นไม่ได้กำลังบอกว่าท่านชัยเองก็ตายแล้ว แล้วไปนรกหรือสวรรค์หรือไม่ก็นรกกับกรดลหรอกใช่มั้ย? ”เส้นเลือดบนหน้าของวิศาลเต้นตุบๆ “แล้วผู้หญิงนั่นพูดอะไรอีก? ”“เธอบอกว่ากรดลจะต้องพาธัชชัยไปโรงพยาบาล ถ้าเจอกรดลเมื่อไหร่ให้โทรหาเธอ”บุรีไม่ได้ปิดบังอะไรวิศาลเลย เขาตอบออกไปตรงๆวิศาลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนกำลังคะเนว่าที่กนิษฐาพูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือลวงไม่ถึงครึ่งนาที วิศาลก็ผุดลุกจากโซฟา คิ้วขมวดแน่น “หันหัวเรือกลับ!เราจะกลับไปหากรดลกัน? ”“หา? หะ หากรดล? ” บุรีประหลาดใจจนอ้าปากค้าง “ขะ ขะ เขาไม่ใช่ตายไปแล้วหรอกเหรอ? ”“มันก็แค่แกล้งตายไปซะเท่านั้น แกเห็นท่านชัยของแกมีเศษเสี้ยวของความเศร้าบ้างมั้ยหล่ะ? ” วิศาลเต็มไปด้วยความโกรธแต่ด้วยเพราะธัชชัยนั้นรู้อยู่แล้วว่ามันไม่ตายแต่ก็ยังปิดบังพี่น้องร่วมสาบานอย่างเขา”วิศาลไม่เห็นด้วยกับการกระทำของธัชชัย ตัวเขาเองเพื่อธัชชัยแล้วเขาไม่ลังเลเลยที่จะต่อสู้กับอำเภอพัดรักปลามีพิษนั่น แต่เขากลับเลือกกรดล ไม่เลือกเขา? ”10เดือนก่อนหน้านี้ เขา วิศาลคนนี้ถึงกับเสี่ยงชีวิตเข้าไปช่วยธัชชัยจากทะเลเพลิงนั่นทำไมเขาถึงทำแบบนี้ได้? ทำไมถึงปฏิเสธเขาแล้วไปเลือกไอกรดลนั่น? ธัชชัยกับตัวเขาเองควรที่จะรักใคร่กันขนาดใส่กางเกงในตัวเดียวกันได้หรือยังไง?