ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 64 คุกเข่าขอโทษ!
"เธอคงคิดว่าแฟนคลับที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเธอจะสามารถลุยน้ำลุยไฟแทนเธอได้ และคงจะไม่สารภาพอะไร"
จนถึงตอนนี้เฉียวอีเหรินได้รู้แล้วว่าเฉียวเหวยอีไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเธอสามารถโยนทิ้งสิ้งที่ไร้ประโยชน์ออกจากชีวิตได้
เธอเลือกแฟนคลับที่ไร้สมองที่คุยทางอินเทอร์เน็ตกับเธอติดต่ออีกฝ่ายโดยใช้เงิน 200,000 หยวนเพื่อให้อีกฝ่ายทำร้ายเฉียวเหวยอีแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ถูกตัดสินจำคุกมากสุดไม่กี่ปีเท่านั้น
เธอรับรองกับเขาว่าเธอจะหาทางพาเขาออกไปโดยเร็วที่สุด
ใครจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะทนการสอบสวนไม่ได้จนรีบยอดรับความผิด!
"รีบมาคุกเข่าลง" เฉียวเหวยอีมองดูใบหน้าที่่เปลี่ยนเป็นซีดของเฉียวอีเหรินและพูดซ้ำอีกครั้ง
“ ฉันมีความอดทน จำกัดนะ ”
“ หรือให้แม่เธอก้มลงกราบแทนก็ได้”
"นี้แกพูดอะไร?!" เฉียวเจิ้งกั๋วตัวสั่นพร้อมกับชี้มือของเธอด้วยความโกรธ: "ลองพูดอีกครั้งซิ?"
เฉียวเหวยอียังจำได้ตอนที่เธออายุสามขวบตอนเธอเปิดประตูห้องนอนของพ่อแม่ของเธอและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ข้างๆเฉียวเจิ้งกั๋ว
ในเวลานั้นเธอยังไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร
แต่เธอจำได้เป็นอย่างดีว่าผู้หญิงคนนั้นตอนนั้นคือซ่งชิงหรูหรือคุณนายเฉียวตอนนี้เธอฉีกปากของเธอจนมันแดงและขู่ว่าห้ามบอกแม่ของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้
การหย่าร้างเป็นความผิดของอันถงหรือ?แต่เฉียวเหวยอีไม่เคยคิดอย่างนั้น
อย่างน้อยอันถงก็พาเธอออกจากขุมนรกนี้ไปอีกที่หนึ่ง
เป็นเรื่องยากมากที่ผู้หญิงที่เคยหย่าร้างจะแต่งงานใหม่พร้อมกับลูกติด แต่ถึงอย่างนั้นอันถงก็ไม่เคยทอดทิ้งเธอ
เฉียวเหวยอีคิดว่าอันถงไม่ติดค้างเฉียวเจิ้งกั๋วแล้ว
แม้ว่าเธอจะนอนอยู่ในโรงพยาบาลด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์และเลือดออกเป็นจำนวนมาก เฉียวเจิ้งกั๋วก็ไม่เคยให้เงินเธอแม้แต่บาทเดียวและไม่เคยมาดูดำดูดีเธอแต่เมื่อเธอบอกว่าเด็กได้จากไปแล้วเขาก็บล็อกหมายเลขโทรศัพท์ของเธอทันที
ในสายตาของเฉียวเหวยอีสำหรับครอบครัวนี้เธอรู้สึกขยะแขยงจริงๆ
"พ่อค่ะ … " ซ่งชิงหรูยังคงอ้อนวอนผู้อาวุโสเฉียว
“ อย่ามาเรียกฉันว่าพ่อ!” ด้านผู้อาวุโสเฉียวมองพวกเขาด้วยความผิดหวังและเศร้าที่เขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาคือการเลี้ยงดูแลสั่งสอนคนที่ไม่ได้เรื่องและทำให้ครอบครับเป็นแบบนี้
ถ้าเฉียวอีเหรินถึงกับจ้างคนมาทำร้ายเฉียวเหวยอีได้ ซ่งชิงหรูที่ต้องรับผิดชอบและควรที่จะสำนึกผิดของเฉียวเจิ้งกั๋ว ดังนั้นไม่ว่าคุณจะขอโทษอย่างไรก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริง
ซ่งชิงหรูอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเฉียวเจิ้งกั๋วอย่างอ้อนวอน
เฉียวเหวยอีพูดถึงขนาดว่าจะเอาทั้งครอบครัวของพวกเขาเข้าคุกเฉียวเจิ้งกั๋วจึงไม่สามารถทำอะไรได้
เขายิ่งทำใจไม่ได้ที่จะต้องทำให้ซ่งชิงหรูเสียใจ
เขากัดฟันก้มศีรษะแล้วหันกลับมาคุกเข่าต่อหน้าเฉียวเหวยอี "ฉันจะคุกเข่าเอง! ฉันจะคุกเข่าลงและขอโทษเอง!"
ครั้งที่หนึ่ง,สอง,สาม
เฉียวเหวยอีจ้องมองชายตรงหน้าซึ่งไม่มีความภาคภูมิใจในตนเองใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคับแค้งใจ
เขายกย่องผู้หญิงที่เป็นมือที่สาม เห็นได้ชัดว่าเขารักสองแม่ลูกซ่งชิงหรูและเฉียวอีเหรินมากแค่ไหน
เขาสามารถลักพาตัวเธอและขายเธอได้ แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้ลูกสาวตัวน้อยของเขาได้รับอันตรายใดๆแม้แต่น้อย
คนนอกพูดถูกลูกสาวสองคนของตระกูลเฉียวลูกสาวคนเล็กเปรียบเสมือนพระจันทร์ที่สว่างบนท้องฟ้าสะอาดสะอ้านและสูงส่งและลูกสาวคนโตก็เหมือนโคลนหลังฝนตกที่มีกลิ่นเหม็นและเป็นที่รังเกียจของทุกคน