ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5583 อย่างไรถึงจะได้พบเขา ? (2)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5583 อย่างไรถึงจะได้พบเขา ? (2)
พอวางสาย จ้าวเหล่าซื่อก็เดินกลับไปอย่างตื่นเต้นดีใจ กลับไม่รู้ว่าบทสนทนาทั้งหมดนี้ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งได้ยินหมดแล้ว
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งไม่ได้ยินพิรุธอะไร ในบทสนทนาของเขากับจางเอ้อเหมา มีแต่จะทำให้เขาหนักแน่นการคาดการณ์ก่อนหน้านี้ของตัวเองยิ่งขึ้น และคิดว่าพี่เอ้อเหมาคนนั้นจากปากของจ้าวเหล่าซื่อ จะต้องยังมีของดีอื่น ๆ อยู่ในมืออีกอย่างแน่วแน่ ซึ่งอาจจะยังมีเครื่องมือทางธรรมอื่น ๆ จริง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาไม่สามารถอดกลั้นความตื่นเต้นได้เลย สำหรับเขาแล้ว การได้เครื่องมือทางธรรมมาชิ้นหนึ่ง ความสำคัญนี้ก็เหมือนกับการที่จู่ ๆ นักบู๊ได้รับวิชาที่ครบสมบูรณ์ นักฟุตบอลได้ถือถ้วยแชมป์ฟุตบอลโลกครั้งหนึ่ง แทบจะเป็นหนึ่งในความใฝ่ฝันที่สูงที่สุดของชีวิตการทำงานเลย และไม่แน่ว่าในครั้งนี้ตัวเองสามารถได้มาไม่เพียงแค่หนึ่งชิ้นเท่านั้น โชคดีเป็นบ้าเลย !
จังหวะนี้ จ้าวเหล่าซื่อกลับไปที่เบื้องหน้าของท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วเอ่ยปากถาม : “คุณท่าน คุณอยากพบพี่ผม ?”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดพร้อมกับคำนับ : “ใช่แล้ว !”
จ้าวเหล่าซื่อเดาะปาก จงใจพูดอย่างลำบากใจ : “พี่ผมไม่พบคนแปลกหน้ามาแต่ไหนแต่ไร เมื่อกี้ผมบอกว่าต้องการแนะนำให้คุณไปเจอกับเขา เขายังด่าผมด้วย ไม่พอใจที่ผมกล้าคุยกับใครไปทั่ว……”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมองจ้าวเหล่าซื่อ เผยเสี้ยวความโกรธกับจิตสังหาร ในแววตาเฉียบแหลมที่ดุจเหยี่ยวคู่นั้น
เขาได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคนกับหูตั้งนานแล้ว รู้ว่าจ้าวเหล่าซื่อจงใจใช้กลอุบายกับตัวเอง อยากจะเอาพวกผลประโยชน์จากตัวเองที่นี่อีก
เขาใช้ชีวิตมาหลายปีขนาดนี้ นานมากแล้วที่ไม่มีใครกล้าใช้กลอุบายแผนการพวกนี้ต่อหน้าเขา
แต่ว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเองก็รู้ อย่างที่สุภาษิตว่าไว้ เรื่องเล็กน้อยไม่อดทน ก็จะทำให้เสียการใหญ่ แม้ว่าตัวเองรู้สึกโมโห แต่ไม่สามารถโกรธแตกคอกับจ้าวเหล่าซื่อด้วยเหตุนี้ได้
สาเหตุที่จ้าวเหล่าซื่อชักช้าร่ำไร ก็อยากได้เงินไม่ใช่หรือไง ? เรื่องนี้ไม่นับว่าใหญ่อะไรนักสำหรับตัวเอง
ครั้นแล้ว เขารีบยื่นมือเข้าไปในกระเป๋า แล้วหยิบหลายพันดอลลาร์สหรัฐในนั้นออกมาทั้งหมด ยื่นให้ในมือจ้าวเหล่าซื่อเลยทันที แล้วเอ่ยปาก : “น้องชาย ฉันได้แสดงความบริสุทธิ์ใจให้หลายครั้งแล้ว หากว่าเธอไม่แสดงความบริสุทธิ์ใจออกมาบ้างหน่อย ก็ไม่สมเหตุสมผลอยู่หน่อยจริง ๆ ว่าไหม?”
จ้าวเหล่าซื่อเห็นหยิบหลายพันดอลลาร์สหรัฐวางไว้ที่ข้างหน้าอีกครั้ง คราวนี้หากว่าโลภไม่รู้จักพออีก หากว่าเดี๋ยวคุณท่านคนนี้ไปฟ้องตัวเองต่อหน้าจางเอ้อเหมา ไม่แน่ว่าผลประโยชน์ที่จางเอ้อเหมารับปากตัวเองไว้ก็จะบินไป
ต้องบอกว่าเมื่อก่อน เขาไม่กลัวจางเอ้อเหมา แต่ว่าช่วงก่อนหน้านี้จางเอ้อเหมาได้ติดตามท่านหงห้า เขาเกรงว่าตอนนี้จางเอ้อเหมายังมีความสนิทสนมกับท่านหงห้า ย่อมไม่กล้าล่วงเกิน
ครั้นแล้ว เขาจึงรีบรับเงินเอาไว้ แล้วพูดยิ้มเข้าสู้อย่างรีบร้อน : “คุณท่าน ดูคุณพูดเข้าสิ ผมคุยกับคุณตั้งเยอะขนาดนี้ มีความบริสุทธิ์ใจมากมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางที่จะพูดคุยกับคุณทุกเรื่องหรอก คุณว่าถูกไหม ?”
สีหน้าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งผ่อนคลายลงเล็กน้อย แล้วเอ่ยปากถาม : “งั้นอย่างไรฉันถึงจะได้พบพี่คนนี้ของเธอ ?”
จ้าวเหล่าซื่อพูดโดยไม่ต้องคิด : “แบบนี้ครับ คุณออกประตูไปตรงรถแท็กซี่ที่เรียงแถว บอกเขาว่าไปตลาดของโบราณ เมืองจินหลิงมีตลาดของโบราณที่เดียว เขาพาคุณไปถึงที่ได้อย่างแน่นอน หลังจากคุณถึงตลาดของโบราณแล้ว ไปหาคนที่ชื่อจางเอ้อเหมา ที่แผงขายของตรงกลางด้านใน เขาก็คือพี่ของผม !”
“จางเอ้อเหมา……” ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งส่งเสียงเบา ๆ ดูท่าจะเป็นคนเดียวกับพี่เอ้อเหมาจากปากของจ้าวเหล่าซื่อ ที่ตัวเองได้ยินอยู่เมื่อกี้ เช่นนี้ ก็ดูออกแล้วว่า ไอ้หนุ่มนี้ไม่ได้หลอกลวงตัวเองอีกแล้ว
ครั้นแล้ว ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งจึงพยักหน้า แล้วเอ่ยปากบอก : “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันก็จะไปพบคุณจางคนนี้ที่ตลาดของโบราณ”
“ไม่มีปัญหาครับ !” จ้าวเหล่าซื่อหัวเราะแหะ ๆ แล้วรีบพูด : “แต่ว่าคุณท่าน ผมยังต้องคอยนักธุรกิจเกาะฮ่องกางอยู่ที่นี่ จึงไม่สามารถไปด้วยกันกับคุณได้ครับ คุณอย่าได้ถือสาเลยนะครับ !”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งขี้เกียจจะพูดจาไร้สาระกับเขา ตอนนี้คิดแต่จะรีบไปหาจางเอ้อเหมาคนนี้ไว ๆ ดูก่อนว่าเขายังมีเครื่องมือทางธรรมอยู่ในมืออีกเท่าไหร่ จากนั้นเอาไปพร้อมกับแหวนหยกปานจื่อที่อยู่ในมือไอ้หนุ่มนี่ที่อยู่เบื้องหน้า !