คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป - ตอนที่ 1063 ทะเลาะบ้าอะไรกัน
ตอนที่ 1063 ทะเลาะบ้าอะไรกัน
"ทำไมจู่ๆบริษัทซุนซื่อกับบริษัทหลันเทียนถึงทะเลาะกันได้ล่ะ? มันไม่สมเหตุสมผลเลย…"
อ่านข่าวจบหลงจื๋อกุมหน้าผากแล้วคิดอย่างหนัก แต่ไม่ว่าเขาจะคิดยังไงก็ดูเหมือนว่าเขาจะคิดไม่ออก หรือว่าพวกเขาอาจมีเข้าใจอะไรกันผิดถึงได้มาถึงขั้นต้องโจมตีกันและกันแบบนี้
คิดไปคิดมาเขาก็ยังรู้สึกว่าไม่มีเหตุผล
ลินดาก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำ "จากที่เรารู้จักตู้หลิงเซวียนมา ปกติเขาจะไม่ทำเรื่องอะไรที่ทำร้ายตัวเอง คนที่ปลิ้นปล้อนอย่างตู้หลิงเซวียนผู้ซึ่งให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของตัวเองเป็นอันดับแรก ทำไมถึงได้เลือกทางที่แพ้ทั้งสองฝ่ายได้นะ?"
หลงจื๋อเม้มปากมองกราฟบนหน้าจอจากนั้นก็มองโทรศัพท์
น่าจะเกี่ยวข้องกับพี่ชายคนโต จะต้องเป็นเขาอย่างไม่ต้องสงสัยที่ทำให้พวกเขามีพฤติกรรมที่แปลกไปได้
งั้นสิ่งที่สามารถบังคับให้พี่ชายลงมือเคลื่อนไหวได้จะต้องแตะเส้นขีดจำกัดของเขาแน่ๆ ตู้หลิงเซวียนไปทำอะไรให้พี่ชายกันนะ? หรือว่าซุนปิงเหวินรนหาที่ตาย?
หลังจากวิเคราะห์บริบททั่วไปแล้ว หลงจื๋อก็เข้าใจจึงจิบกาแฟอีกครั้ง "ลินดา บอกให้คนขับเตรียมรถ ฉันจะไปรีสอร์ทหยีจิ่ง"
ลินดามองเวลาแล้วเตือนโดยไม่ลังเลว่า "ประธานคะยังมีประชุม…"
หลงจื๋อโค้งมุมริมฝีปาก รอยยิ้มของนกฟีนิกซ์สีดำที่ดูเหมือนจะปีนขึ้นไปบนกิ่งดอกไม้ "การประชุมสามารถเปลี่ยนเวลาได้ แต่เรื่องนี้จะล่าช้าไม่ได้"
ลินดารอยากจะถามด้วยความไม่เข้าใจ แต่เมื่อนึกถึงสไตล์ของท่านประธาน เธอจึงถอดใจ "ได้ค่ะท่านประธาน ฉันจะโทรบอกคนขับรถ"
หลงจื๋อหยิบเสื้อโค้ตสีเบจขนาดพอดีตัวจากไม้แขวนเสื้อแล้วสวมในทิศทางตามเข็มนาฬิกา แขนทั้งสองข้างของเขาสอดเข้าไปในแขนเสื้อกว้าง แล้วเอาคอเสื้อขึ้นอย่างสบายๆ ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความพอใจ
——
การประชุมของเกาจิ่งอานสิ้นสุดลง เขาเป็นคนแรกที่ออกจากห้องประชุม
หลังจากนั้นผู้ช่วยก็เดินตามเขาแล้วกระซิบว่า "ท่านประธานครับ ผมทำตามคำสั่งตามเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ต่อไปก็รอคลื่นลูกที่สอง"
ขณะที่ผู้ช่วยพูดเขาก็แอบเงยหน้าขึ้นมองสีหน้าเกาจิ่งอาน เป็นไปตามคาด รอยยิ้มมุมปากของเขาดูเจ้าเล่ห์มาก ภูมิใจมากและพอใจมาก
"ทำได้ดี ทำให้ซุนปิงเหวินกับตู้หลิงเซวียนทะเลาะกัน…วิธีนี้ดีจริงๆ!"
สมกับเป็นพี่ชายคนโตจริงๆ วิธีการทั้งหมดที่เขาคิดขึ้นมานั้นดีกว่าคนอื่น ทำไมเขาถึงคิดไม่ถึงนะ?
ผู้ช่วยยิ้มแล้วพูดว่า "ประธานครับ ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมจู่ๆท่านถึงได้คิดโจมตีบริษัทซุนซื่อกับบริษัทหลันเทียนล่ะครับ?"
ถึงห้องทำงานของเกาจิ่งอานแล้ว ผู้ช่วยก้าวนำไปข้างหน้าแล้วเปิดประตู เกาจิ่งอานก้าวเข้ามาในห้องทำงาน ดึงเนกไทของเขาออกให้ผ่อนคลาย "จัดการใครคนหนึ่งต้องมีเหตุผลด้วยหรอ? ฉันแค่ไม่ชอบหน้า”
ผู้ช่วยปิดประตู "แต่ท่านประธานไม่กังวลหรอครับว่า หากพวกเขารู้ความจริงขึ้นมาอาจจะกลับมาจัดการกับท่านได้?"
ลองมาคิดๆดูถ้าตู้หลิงเซวียนรู้ว่ามีการหลอกลวงแล้วหันไปร่วมมือกับซุนปิงเหวินกำจัดบริษัทอึนเคอ
เกาจิ่งอานเอนหลังพิงเก้าอี้ผู้บริหารอย่างสบายๆ นิ้วเรียวยาวเกี่ยววนรอบปากกาเซ็นชื่อ "ฉันทำอะไรล่ะ? ที่จะทำให้พวกเขารู้?"
ผู้ช่วยรู้ตัวว่าผิดจึงก้มหน้าแล้วพูดว่า "ใช่ครับ ท่านประธานฉลาดมาก"
"ไม่ใช่ว่าฉันฉลาด…" พูดไปครึ่งทาง เกาจิ่งอานก็เปลี่ยนเรื่อง "จริงสิ การประชุมในบ่ายวันนี้เลื่อนออกไปชั่วคราวนะ"
ผู้ช่วยไม่กล้าถามเขาแบบละเอียดว่าเขาจะทำอะไร "ครับ ผมจะรีบจัดการทันที"
เกาจิ่งอานม้วนข้อมือ หักนิ้วดังกรอบ ทำให้ซุนปิงเหวินกับตู้หลิงเซวียนทะเลาะกันชั่วคราว เขายังมีสิ่งอื่นที่ต้องทำ
ฮึๆๆ กลุ่มมาเฟีย…
เขาอยากจะยุ่งเรื่องชาวบ้านมานานแล้ว
ครืน ครืน ครืน
โทรศัพท์ของเกาจิ่งอานดังขึ้น
พอมองไปที่ตัวเลขบนหน้าจอความละเอียดสูง เกาจิ่งอานก็ขมวดคิ้ว ปากกาในมือก็เคาะไปที่เดสก์ท็อป เชื่อมโยงกับอารมณ์ที่กำลังดีของเจ้าของ จังหวะการเคาะก็เปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น
"ประธานตู้? มีอะไรรึเปล่าครับ?"
มีเหตุสุดวิสัยเกิดขึ้นแต่ก็สมเหตุสมผลที่ตู้หลิงเซวียนจะโทรมา
ตู้หลิงเซวียนยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานของโรงแรมเมืองเจียงเฉิง นิ้วเรียวจับปมเนกไทที่ผูกอย่างตรง น้ำเสียงไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ "ประธานเกาเป็นคนฉลาด คุณจะเดาไม่ออกเชียวหรือว่าผมโทรมาทำไม?"
ทั้งๆที่เป็นการซักถาม แต่น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนและสง่างาม ไม่รู้สึกว่าถูกคุกคามเลยสักนิด
แต่ว่าเกาจิ่งอานไม่ใช่เด็กหนุ่มที่ถูกหลอกได้ง่ายๆ เสแสร้งหรอ ใครทำไม่เป็นบ้างล่ะ?
"หรือว่าประธานตู้คิดถึงผมหรอครับ? อยากทานข้าวกับผม? นัดผมดื่มเหล้า? ขอโทษครับประธานตู้ ตารางนัดของผมเต็มแล้ว จะทานข้าวต้องรออีกสามเดือน"
เกาจิ่งอานใช้ดินสอจิ้มบนเอกสารจนเกิดร่องลึกตื้น ที่จริงแล้วคนที่เขาต้องการจิ้มคือตู้หลิงเซวียนมากกว่า!
ไอ้เหี้ย! ไอ้พวกไม่จริงใจ!
ตู้หลิงเซวียนยังคงมีน้ำเสียงอารมณ์ดี "ผมไม่สนเรื่องทานข้าว แต่ดูเหมือนว่าประธานเกาจะสนใจบริษัทหลันเทียน?"
จะกลับเข้าเรื่องเลย?
เกาจิ่งอานหัวเราะอย่างสบายๆ "ใครรักเงินทั้งนั้น บริษัทหลันเทียนก็เป็นบริษัทที่ยิ่งใหญ่ ถ้าผมบอกว่าไม่สนใจก็ดูจะปลอมเกินไปใช่มั้ยล่ะ?"
ไอ้เหี้ย!
ตู้หลิงเซวียนจมูกไว เขารู้ได้ในเวลาสั้นๆและยังโทรหาเขาโดยตรง ตามที่พี่ชายบอกไว้ว่า ตู้หลิงเซวียนไม่ใช่คนที่น่ายั่วยุ
แต่เขาเกาจิ่งอานก็ไม่ได้อ่อนเช่นกัน!
"เป็นคนที่รู้ๆกันดีทั้งนั้นไม่จำเป็นต้องวกวนไปมา ประธานเกาพูดมาตรงๆเถอะว่าทำไมถึงทำแบบนี้?"
ความอดทนของตู้หลิงเซวียนก็ไม่ได้มากเช่นกัน
เกาจิ่งอานวางปากกาเซ็นชื่อ "ประธานตู้ ตลาดการค้าก็คือสนามรบ คุณมาผมอยู่ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอ? ไม่เห็นแปลกอะไร ประธานตู้ทำธุรกิจมาหลายปี ยังไม่เข้าใจตระกะง่ายๆแค่นี้หรอ จะต้องให้ผมแนะนำให้มั้ย?"
เหอะๆๆ!
เขาพูดอย่างถึงอกถึงใจ เกาจิ่งอานขาดความมั่นใจ ตู้หลิงเซวียนเจร่องรอยได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาจะต้องใช้มาตรการอื่นๆมาบดขยี้บริษัทอึนเคอ คงจะยังแก้แค้นไม่ถึงพี่ชายของเขา แต่ว่าบริษัทอึนเคอ…
เขาต้องคิดหาวิธี
"ประธานเกาพูดถูก แต่การเผชิญหน้าไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด ความร่วมมือต่างหากถึงจะชนะไปด้วยกัน" น้ำเสียงของตู้หลิงเซวียนผ่อนคลายลงแล้วพูดชักจูง
"หมายความว่าอะไร?" เกาจิ่งอานให้ความสนใจกับทุกคำของตู้หลิงเซวียนเป็นพิเศษ
"ความหมายของผมชัดเจนแล้วนะ แล้วก็ง่ายมากด้วย ในเมื่อคุณต้องการกำจัดซุนปิงเหวิน ทำไมพวกเราไม่ร่วมมือกันล่ะ? คู่ต่อลดลงไปหนึ่ง ผมก็ยินดี"
"…"
ชั่ววินาทีหนึ่งเกาจิ่งอานสงสัยว่าเขาฟังผิดไปรึเปล่า หรือไม่งั้นตู้หลิงเซวียนคงเป็นบ้าไปแล้ว!
อยากจะร่วมมือกับเขา?
แม่มึงสิ สมองไม่มีน้ำเลี้ยงเหรอ?
"ประธานเกาไม่เข้าใจความหมายที่ผมพูดงั้นเหรอ? คุณใช้ผมปิดปากซุนปิงเหวิน ใจคุณคงรู้ดีว่าถ้าลากต่อไปบริษัทที่จะพังก็มีแต่บริษัทซุนซื่อเท่านั้น ดังนั้นเป้าหมายของคุณคือซุนปิงเหวิน ในเมื่อคุณต้องการให้เขาล้มละลาย ทำไมไม่ร่วมมือกับผมจะได้เร่งให้เร็วขึ้นไง? ดูซุนปิงเหวินล้มไม่น่ายินดีกว่านี้หรอ?"
คำพูดของตู้หลิงเซวียนมีเหตุผลแถมยังคิดแทนเกาจิ่งอานทุกอย่างจนทำให้เกาจิ่งอานสับสน
ที่ว่ากันว่าตู้หลิงเซวียนเป็นคนรอบคอบ เขาได้เห็นมันก็วันนี้
"ผมชอบดูพวกคุณสู้กันมากกว่า เป็นผู้ชมสนุกดี" เกาจิ่งอานดึงเนกไท
ตู้หลิงเซวียนยิ้มอย่างนุ่มนวล "ประธานเกาไม่ลองคิดดูหรอครับว่าถ้าคุณไม่ร่วมมือกับผมแล้วจะมีผลยังไง? ถ้าซุนปิงเหวินรู้ว่าคุณเป็นต้นเหตุของปัญหาแล้วเขาจะหันหน้ามาร่วมมือกับผมทันที ร่วมมือกันจัดการกับคุณ คุณต้องการเพื่อนเพิ่มอีกหนึ่งหรือศัตรูเพิ่มอีกสองล่ะ?"
"…"
เกาจิ่งอานคิดอย่างรวดเร็ว คิดไปคิดมา ข้อเสนอของตู้หลิงเซวียนก็ไม่เลว
กำจัดซุนปิงเหวิน ระบายความแค้นแทนพี่สะใภ้
แต่พอเขาคิดว่าจะต้องร่วมมือกับตู้หลิงเซวียนก็ขนลุกไปทั้งตัว
"คุณมีอคติกับผม ผมเข้าใจได้ แต่ตลาดการค้าไม่ใช่สนามเด็กเล่น ไม่สามารถทำแต่สิ่งที่ชอบได้ ผมให้เวลาคุณหนึ่ง คุณจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุด"
ตู้หลิงเซวียนพูดถึงประเด็นสำคัญจบก็วางสาย
ไม่อ้อมค้อมเลยสักนิด ทำเอาความประหลาดใจของเกาจิ่งอานสั่นไปถึงด้านบน
แม่มึงสิ!