ชาวนาตัวน้อยดีเลิศ - ตอนที่ 106 หลี่ชุ่ยฮวาเปิดใจ
"เหอะๆๆ คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ"
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่บ้าคลั่งและเสียใจของจางฟู่กุ้ย จ้าวเสี่ยวกังก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรในขณะนี้
เขาไม่อยากโกหกอีกฝ่าย แต่ก็ไม่อยากทำร้ายอีกฝ่าย
"ไม่ว่าน้้าจะเชื่อหรือไม่ ฉันจะบอกว่าพี่ชุ่ยฮวานั้นรักน้าจริงๆ ที่ฉันมาที่นี่ก็เพราะเธอให้ฉันมา ต่อให้ต้องขายพี่ชุ่ยฮวาไป พี่ชุ่ยฮวาก็จะให้ฉันมาช่วยพี่ "
ในขณะที่จ้าวเสี่ยวกังพูดเขาก็ประคองตัวจางฟู่กุ้ยขึ้นมา ปรากฎว่าจางฟู่กุ้ยได้ผลักมือของจ้าวเสี่ยวกังออกไป
"แกอย่ามาทำหน้าซื่อใจคด ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากแก"
จางฟู่กุ้ยโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ
"ฉันก็นึกแล้วว่าทำไมแกถึงได้ดีต่อชุ่ยฮวาแบบนี้ ที่แท้แกก็ใช้เงินซื้อ เกรงว่าซุนหรานหรานก็คงจะเสร็จแกไปแล้วแน่ๆใช่ไหม? เงินมากมายขนาดนั้น เกรงว่าคงไม่มีผู้หญิงคนไหนปฎิเสธได้แน่ๆ ต่อไปแกไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก ระวังฉันจะพูดเรื่องนี้ออกไป"
จ้าวเสี่ยวกังตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของจางฟู่กุ้ย แต่ในขณะเดียวกันเขาก็แอบโกรธเล็กน้อย
"จางฟู่กุ้ย ถ้าคุณชอบเรื่องไร้สาระก็อย่าลังเลที่จะพูดคุย ฉันจ้าวเสี่ยวกังไม่เคยประสบกับข่าวลือใดบ้าง ฉันกลัวคุณหรือ? คุณพูดออกไปเลย พูดว่าเมียคุณโดนฉันเอา บนหัวของคุณมีเขา พูดไปสิ… "
จ้างเสี่ยวกังก็โกรธมากเช่นกัน เมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ที่เสื่อมโทรมและน่าสมเพชและโกรธของจางฟู่กู้ย จากนั้นก็ลากจางฟู่กู้ยและเตรียมจะเดินออกไป
เมื่อเขาลากจางฟู่กุ้ยไปที่ประตู เขาก็ตกตะลึงเพราะหลี่ชุ่ยฮวาได้ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว
ซ่งยวี่ชิงได้ประคองหลี่ชุ่ยฮวาไว้ สายตาคู่นั้นมองมายังจ้าวเสี่ยวกัง
"พี่ชุยฮวา พี่มาที่นี่ได้ยังไง? บาดแผลของพี่ยังไม่หายดีเลย"
หลี่ชุ่ยฮวามองจางฟู่กุ้ยที่ถูกจ้าวเสี่ยวกังลาก ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา ไม่ว่ายังไงจางฟู่กุ้ยก็เป็นสามี ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมาหลายปีจะไม่มีเยื้อใยได้ยังไง
"เสี่ยวกัง คุณออกไปกับยวี่ชิง ฉันมีเรื่องจะคุยกับน้าฟู่กุ้ยของคุณ"
ทันใดนั้นเมื่อได้ยินเสียงที่สงบขอหลี่ชุ่ยฮวา ในใจของจ้าวเสี่ยวกังก็รู้สึกไม่ค่อยดีขึ้นมา
"พี่ชุ่ยฮวา พี่ไม่ใช่…"
ก่อนที่เขาจะพูดจบฟลี่ชุ่ยฮวาก็ตะโกนใส่เขาโดยตรง: "ออกไป!"
จ้าวเสี่ยวกังตกตะลึงกบเสียงตะโกนของหลี่ชุ่ยฮวา ซ่งยวี่ชิงก็ตกตะลึงกับการกระทำของหลี่ชุ่ยฮวา แต่เธอไม่พอใจที่อีกฝ่ายตะโกนใส่หลี่ชุ่ยฮวา เธอจับมือจ้าวเสี่ยวกัง
"เสี่ยวกัง ไปกันเถอะ เสียแรงที่ช่วยเธอ เธอรักสามีตัวเองมากกว่า ฉันเสียดายแทนเงินสองหมื่นของคุณ"
ฮือๆๆ..
หลี่ชุ่ยฮวากอดจางฟู่กุ้ยซึ่งนอนอยู่บนพื้นโดยตรงและร้องไห้ เสียงร้องนั้นทำให้หัวใจสลายและเสียงร้องไห้ทำให้ผู้คนรู้สึกเศร้ามาก
ตั้งแต่ตอนที่หลี่ชุ่ยฮวาตะโกนใส่จ้าวเสี่ยวกัง หัวใจของจางฟู่กุ้ยก็โดนกระตุ้น เมื่อตอนที่หลี่ชุ่ยฮวากอดเขา จางฟู่กุ้ยก็กอดหลี่ชุ่ยฮวากลับ จากนั้นก็ร้องไห้ออกมา
เมื่อเห็นฉากนี้ของทั้งสองคน จ้าวเสี่ยวกังรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก และตามซ่งยวี่ชิงกลับไปที่บ้านโดยตรง
เขาคิดว่าเขาสามารถเอาชนะผู้หญิงทุกคนด้วยของใหญ่นั้นได้ แต่เขาคิดผิด เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ของใหญ่นั้นสามารถเอาชนะได้เพียงชั่วขณะ ไม่ใช่ตลอดชีวิต
สิ่งที่ดีที่สุดในการพิชิตผู้หญิงคือความรู้สึกและอยู่เป็นเพื่อนกันในระยะยาว สิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็เป็นเช่นนั้น
ที่บ้านของจางฟู่กุ้ย ทั้งสองคนร้องไห้จนเหนื่อยแล้ว หลี่ชุ่ยฮวาก็ได้ประคองจางฟู่กุ้ยขึ้นไปบนรถเข็น
เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนเช้า จางฟู่กุ้ยรู้สึกเสียใจอย่างมากต่อผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา เขาแค่มีอารมณ์ชั่ววูบ
"ชุ่ยฮวา บอกกับฉันสิ คุณนอนกับเสี่ยวกังแล้วใช่ไหม?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ชุ่ยฮวาก็โกรธและมองจางฟู่กุ้ย "จางฟู่กุ้ย คุณคิดว่าฉันจะไปนอนกับชายอื่นหรือ?ในใจของคุณฉันเป็นคนแบบนั้นหรือ? ทำไมฉันถึงได้มีชื่อเป็นหญิงไม่มีเหตุผล ปกติฉันเป็นคนยังไงคุณไม่รู้เรื่องเลยหรือ?"
ฉันมันเลว เพื่อให้คุณไม่ระแวง คุณเคยเห็นฉันพูดมากกับผู้ชายคนอื่นไหม "
ขณะที่เธอกำลังพูด หลี่ชุ่ยฮวาต้องการหันศีรษะและจากไป แต่คราวนี้เธอถูกจางฟู่กุ้ยรั้งไว้
"อืมๆๆ ชุ่ยฮวา ฉันผิดไปแล้ว ฉันเข้าใจคุณผิด แต่เมื่อคืนคุณนอนพูดละเมอแบบนั้น ทำให้ฉันสงสัย คุณบอกว่าของใหญ่ของจ้าวเสี่ยวกังทำให้คุณอยากโดนทุกวัน ยังบอกอีกว่าปากคุณใส่เข้าไปไม่ได้ คุณจะให้ฉันที่เป็นลูกผู้ชายและสามีของคุณคิดยังไง?"
หลี่ชุ่ยฮวารู้สึกตกตะลึงเมื่อได้ยินจางฟู่กุ้ยพูดแบบนี้ เธอไม่คิดว่าจะละเมอพูดเรื่องแบบนี้ออกมา แต่เธอไม่ได้กะวนกะวาย แต่กลับพออย่างสงบ "คุณเชื่อเรื่องฝันหรือ แต่ไม่ว่ายังไง จางฟู่กุ้ยฉันไม่อยากจะไม่อยู่กับคุณอีกต่อไป เรื่องในวันนี้ทำให้ฉันตายใจไปแล้ว"
"ในใจของคุณ ฉันมีค่าแค่สองหมื่นเท่านั้น สองหมื่นคุณก็สามารถมีคู่ชีวิตที่จะอยู่กับคุณไปตลอดได้หรือไง?ถ้าไม่ใช่เพราะจ้าวเสี่ยวกังเอาเงินสองหมื่นให้สวี่เอ่อหนิว วันนี้ฉันจะต้องถูกขายอย่างแน่นอน ที่ฉันมาเพื่อจะบอกกับคุณว่าฉันอยู่กับคุณต่อไปไม่ไหวแล้ว เงินสองหมื่นนั้นคุณก็เก็บไว้ซื้อเมียก็แล้วกัน"
หลังจากพูดแบบนี้ หลี่ชุ่ยฮวาก็รู้สึกโล่งใจ และเธอก็รู้สึกว่าเธอจะไม่ต้องแบกรับแรงกดดันมากนักในอนาคต จากคืนนั้นที่สวี่เอ่อหนิวต้องการที่จะข่มขื่นเธอ แล้วจางฟู่กุ้ยไม่รู้สึกอะไร ตอนนั้นเธอก็ตายใจแล้ว แค่ไม่มากเท่าวันนี้เท่านั้นเอง
เรื่องที่เธอตะโกนไล่จ้าวเสี่ยวกังออกไปนั้นเธอตั้งใจ ถ้าไม่ไล่จ้าวเสี่ยวกังไป ต่อหน้าจ้าวเสี่ยวกังเธอพูดอะไรแบบนี้ออกมาไม่ได้แน่นอน ไม่แน่อาจจะเพิ่มแรงกดดันให้แกจ้าวเสี่ยวกังด้วย
เธอไม่สามารถอยู่กับจางฟู่กุ้ย ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับจ้าวเสี่ยวกัง เธอไม่ต้องการให้จ้าวเสี่ยวกังคิดว่าเป็นเพราะความสัมพันธ์ของเขา ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเช่นนั้น
หลังจากจางฟู่กุ้ยได้ยินหลี่ชุ่ยฮวาพูดแบบนี้ มือทีจับหลี่ชุ่ยฮวาไว้ก็ค่อยๆคลายออก
"เหอะๆๆๆ..ฮ่าๆๆๆๆ…เหอะๆๆๆ"
"ฉันเข้าใจแล้ว ทุกอย่างเป็นเพราะฉันทำตัวเอง ถ้าไม่ทำก็คงไม่เป็นแบบนี้ ความจริงหลังจากที่สวี่เอ่อหนิวออกจากที่นี่ไปฉันก็รู้สึกเสียใจแล้ว เงินนั้นฉันได้ให้สวี่เอ่อหนิวไปแล้ว แต่ความคุณวางใจได้ ฉันจะปล่อยให้คุณเป็นอิสระ มีเวลาฉันจะไปหย่ากับคุณ"
หลังจากพูดแบบนี้ จางฟู่กุ้ยหันหน้าและโบกมือให้หลี่ชุ่ยฮวาด้วยอารมณ์หดหู่
"พอแล้ว คุณไปเถอะ ฉันให้อิสระแกคุณ"
หลี่ชุ่ยฮวาก็ตกตะลึงกับความเอื้ออาทรอย่างฉับพลันของจางฟู่กุ้ย เธอคิดว่าจางฟู่กุ้ยจะขอร้องเธอ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะสงบแบบนี้
"ขอบใจ."
หลังจากพูดเช่นนี้ หลี่ชุ่ยฮวาก็เดินไปที่บ้านของ ซ้งยวี่ชิงโดยตรง
ขณะที่เธอเปิดประตู เธอบังเอิญชนจ้าวเสี่ยวกัง
จ้าวเสี่ยวกังกำลังจะไปที่ภูเขาเพื่อไปรับคน และจะดูว่าซุนหรานหรานและจ้าวเสี่ยวหลิงเก็บเห็ดได้เท่าไหร่แล้ว
"โอ้ เสี่ยวกัง จะชนพี่ให้ตายหรือไง"
หลี่ชุ่ยฮวาร้องออกมา ขณะเดียวกันก็ทุบไปที่หน้าอกของจ้าวเสี่ยวกังเบาๆ สายตาที่มองจ้าวเสี่ยวกังเต็มไปด้วยความเสน่หา
จ้าวเสี่ยวกังตกตะลึงกับฉากนี้