All Mangas

เมื่อฉันตื่นขึ้น ฉันอยู่ในแม่น้ำและฉันอยู่ในร่างของปลา 　ทำไมฉันถึงมีรูปร่างเป็นปลา และฉันเป็นใครในตอนแรก? 　ในขณะที่ต้องงุนงงกับข้อเท็จจริงที่ว่าเขาสูญเสียความทรงจำทั้งหมด เหลือเพียงความทรงจำของการเป็นมนุษย์ในชาติที่แล้ว เขาเริ่มออกล่าเหยื่อเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกนั้น 　และเห็นได้ชัดว่าปลาตัวเล็ก ๆ นี้สามารถพัฒนาเป็นมังกรได้ 　เมื่อได้ยินเรื่องนี้จากทักษะ "เสียงแห่งสวรรค์" เขาพบเป้าหมายในการใช้ชีวิตและไปสนุกกับโลกนี้ 　เรื่องนี้เกี่ยวกับปลาตัวเล็ก ๆ ที่มีเป้าหมายที่จะเป็นมังกร

เด็กหนุ่มธรรมดา?กับตำนานแชแนลสุดพิศดารที่ผู้คนต่างจับตามอง P : โปรเจ็คนี้ ดมกาวแล้วแปลล้วนๆไม่มีอะไรผสม

นางคือหงส์เหนือใครในแผ่นดิน… แต่ชั่วข้ามคืนกลับกลายเป็นเพียงอี๋เหนียงรองของบุรุษขี้โรคผู้หนึ่ง… เมื่อหกปีก่อน ‘เซิ่งเสวี่ย’ จำต้องละทิ้งคนรัก ละทิ้งตัวตนเดิม แล้วสวมรอยเป็นพี่สาวคอยเลี้ยงดูยุวกษัตริย์ ให้เขาได้นั่งบนบัลลังก์มังกร แต่ก็ยังไม่แคล้วถูกคนก่อกบฎ นางจึงนำลัญจกรหยกและตราหงส์หนีออกมา เพื่อไม่ให้ ‘ตงเยวี่ยอ๋อง’ สถาปนาตนเองเป็นฮ่องเต้ได้สมปรารถนา! ทว่า เพียงเพราะขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวที่หนีไปของผู้อื่น นางก็กลายเป็นเจ้าสาวปัดเป่าเคราะห์ให้กับเจ้าบ่าวขี้โรค ‘หวาอวิ้นเฟิง’ เพียงพบกันวันแรกอาการเลือดพร่องของเขาก็กำเริบเสียแล้ว ทั้งมารดาของเขายังสั่งให้นางห้ามเหยียบย่างออกจากเรือนไม่ต่างจากหญิงหม้าย! ยิ่งอยู่ในคฤหาสน์สกุลหวานานวันเข้านางก็ยิ่งค้นพบความลับมากมาย ทั้งผู้คนที่มากเล่ห์ การแก่งแย่งชิงดี การลอบทำร้าย และเส้นทางลับ หรือว่านางยังไม่ทันได้กลับเข้าวังก็ต้องเอาชีวิตตนเองมาทิ้งไว้ที่นี่แล้วกันแน่!

เรื่องย่อ ตะเกียงแห่งเทพวสันต์ เยว่หลิงชิง คือทหารชั้นผู้น้อยแห่งกองทัพเทพยี่สิบแปดดาวนักษัตร ซึ่งมีหน้าที่กำจัดปีศาจและปราบเหล่ามาร นางมีปณิธานอันแน่วแน่ที่จะมุ่งสู่การเป็นเทพแห่งดาวนักษัตรให้จงได้ ส่วนเขาคืออดีตจอมมารในกลียุค ที่แม้กระทั่งเหล่าเทพเซียนก็ยังต้องหวั่นเกรง เขาต้องการความร่วมมือจากนางเพื่อตามหาตะเกียงก่อนพิรุณ ซึ่งเป็นของวิเศษคู่กายของเทพวสันต์ยามมีชีวิต ด้วยหน้าที่ของนาง ทำให้ทั้งสองถูกลิขิตให้ต้องพบพานกัน แต่ด้วยสถานะที่แตกต่าง ที่ได้กำหนดให้ทั้งสองต้องกลายเป็นศัตรูกันโดยธรรมชาติ เรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ทำให้นางต้องเลือกระหว่างปณิธานที่ตั้งมั่น หรือเลือกที่จะทรยศต่อพิภพสวรรค์แล้วถูกตามล่าเพียงเพื่อได้อยู่เคียงข้างเขา นาง “หากเพียงเพราะข้า ทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องมาพัวพัน และเป็นสาเหตุความขัดแย้งระหว่างพิภพมารและพิภพสวรรค์ด้วยแล้ว แม้ข้าต้องสูญสลายกลายเป็นเถ้าธุลี ก็ไม่อาจแบกรับบาปมหันต์เพียงนี้ได้” เขา “ที่ข้าช่วยเจ้า ไม่ใช่เพราะต้องการให้เจ้ามีชีวิตรอดอยู่อย่างเดียวดาย แต่…เพื่อให้เราสองได้อยู่เคียงคู่กันต่างหาก”

หลิงเต้าซีเป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์โดดเด่น ทั้งฐานะและรูปร่างหน้าตาสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ แต่กลับไม่มีใครรู้ เมื่อพ้นสายตาของใครๆ เขาก็กลายเป็นเพียงสุนัขที่หมอบอยู่แทบเท้าของฉีตง เรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้นสมัยเรียนมัธยม ความเจ็บปวดจากการถูกทำร้ายร่างกาย ได้ปลุกหัวใจมาโซคิสม์ของเขาให้ตื่นขึ้นมา เขาพยายามเข้าใกล้อีกฝ่าย จนได้เข้าเรียน มหาวิทยาลัยเดียวกัน ต่อหน้าคนอื่น พวกเขาคือรูมเมต แต่ลับหลังคือนายท่านผู้โหดร้าย กับสุนัขต่ำต้อย ฝ่ายหนึ่งต้องการเป็นผู้ควบคุม อีกฝ่ายยินยอมหมดหัวใจ ทั้งสองคนจมดิ่งลงไปใน ความสัมพันธ์อันเผ็ดร้อนอย่างไม่อาจถอนตัวได้

พันปีก่อน นางเป็นเพียงภูตน้อยดอกฉา ขณะที่เขาเป็นจงเทียนหวังผู้ปกครองศูนย์กลางสวรรค์! ณ งานชุมนุมบุปผาที่จัดขึ้นทุกร้อยปี นางสารภาพรักกับเขาเบื้องหน้าธารกำนัล ฝูงชนหัวเราะเยาะดังสนั่น นางเคืองขุ่น “ข้าเพียงปรารถนาเป็นชายาของท่าน” เขาแย้มยิ้ม “เช่นนั้นก็จงบำเพ็ญเป็นเซียน” นับจากนั้น นางตั้งใจบำเพ็ญเพียร ห้าร้อยปีต่อมา ณ งานชุมนุมสระเหยาฉือ นางถามอีกครั้ง “เมื่อใดข้าถึงจะได้เป็นชายาของท่าน” เขานิ่งเงียบครู่หนึ่ง ยิ้มตอบ “รอเจ้าได้ลงบันทึกในทะเบียนเซียนค่อยว่ากัน” ภูตสาวที่ปรารถนาเป็นชายาของเขามีน้อยเสียที่ไหน ในที่สุดนางก็เข้าใจสาเหตุที่เขานิ่งเงียบ นางหันหลังให้เขาอย่างเด็ดเดี่ยว ตัดสินใจเลือกวาสนารัก “ใช้ตัวเคียงคู่” ในโลกมนุษย์ ละทิ้งวิถีแห่งเซียน วนเวียนในสังสารวัฏตลอดกาล นางไม่ต้องการบำเพ็ญเป็นเซียน นางเพียงต้องการลืมเลือนเขา! บัดนี้ ความรู้สึกผิดที่กัดกินจิตใจนับพันปีทำให้เขาฝืนลิขิตเปลี่ยนชะตา พานางในชาติใหม่หวนสู่อดีตชาติ หมายมาดให้นางบำเพ็ญเป็นเซียนอีกครั้ง ปรารถนาจะชดเชยสิ่งที่ติดค้างในตอนนั้น ยามบุปผาร่วงโรย ทั้งคู่พบพานอีกครา…วันนั้น สีแดงเจิดจรัสจับตา ดอกฉาผลิบานทั่วภูผา สุดท้ายจะกรีดบาดนัยน์ตาผู้ใด

เรื่องราวของเด็กหนุ่มวัยมหา’ลัยที่เอาแต่ขี้เกียจไปวันๆ แต่กลับได้ครอบครอง ‘พู่กันบัวคราม’ มรดกของเซียนกวีในประวัติศาสตร์อันเลื่องชื่อ หลังจากนั้นการต่อสู้แสนยิ่งใหญ่ตระการตาของตัวอักษรก็ได้เริ่มขึ้น