Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 266: ความชั่วร้ายที่จําเป็น
ตอนที่ 266: ความชั่วร้ายที่จําเป็น
“ฉันกําลังจะไป” เวราซิตี้เห็นด้วย
ลูซิเฟอร์ยืนขึ้น ขณะที่เขาขึ้นไปชั้นบนอีกครั้ง
เขานํากุญแจออกจากกระเป๋าและปลดล็อคประตูก่อนจะก้าวเข้าไปในห้อง
“ยังกินข้าวอยู่เหรอ” เขาถาม แต่ในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นว่ามีการย้ายบางสิ่งออกจากที่ของมัน
“แล้วการค้นหาเป็นอย่างไรบ้าง เธอหาทางหนีแล้วหรือยัง” ลูซิเฟอร์ยิ้มแล้วนั่งลงบนเก้าอี้
“นายคิดว่านายจะสามารถหลบหนี หลังจากทําสิ่งนี้กับฉันงั้นหรือ นายกําลังทําผิดพลาดครั้งใหญ่” ไอย์เตือนลูซิเฟอร์อย่างเคร่งขรึม
“ไอย์ ฉันเคยทําผิดพลาดมาหลายครั้งในชีวิต แต่เรื่องนี้ไม่ใช่” ลูซิเฟอร์บอกกับไอย์พลางส่ายหัว “อย่างไรก็ตาม ฉันได้ยินมาว่าแซนเดอร์ยังมีชีวิตอยู่เขาเป็นยังไงบ้าง?”
“เขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ต้องยุ่งกับเขา” ไอย์กลอกตา
“เขายังอยู่ในอาการโคม่าหรือเปล่า” ลูซิเฟอร์ถามยิ้มๆ เมื่อได้ยินคําพูดของเขา ไอย์ก็จ้องมาที่เขา “ฉันว่ามันเป็นความจริงสินะ” ลูซิเฟอร์พูด พลางสังเกตเห็นปฏิกิริยาของไอย์
“เธอรู้ไหม ฉันแปลกใจมากที่เขาสามารถเอาตัวรอดได้ แม้หลังจากนั้น ฉันหมายถึงมีคนไม่มากนักที่รอดจากการโจมตีประเภทนั้น” เขากล่าว “ฉันหวังว่าฉันจะพูดแบบเดียวกันกับเด็ก ๆ ที่เขาฆ่าในวันนั้นได้”
“เด็กๆ เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ เขาไม่ได้ตั้งใจจะทําร้ายพวกเขา เขากําลังโจมตีนาย และนายหลบ และนั่นก็เกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าเขาต้องการฆ่าผู้บริสุทธิ์” ไอย์ตอบ
“อ่า ใช่ มันเป็นความผิดของฉัน ฉันควรจะปล่อยให้เขาโจมตีฉันโดยไม่หลบเลี่ยง วิญญาณที่น่าสงสารนั้นไร้เดียงสาจริงๆ” ลูซิเฟอร์กล่าว ขณะที่เขาหัวเราะ “พระเจ้า ฉันคิดถึงความหน้าซื่อใจคดของเธอ วิธีที่คนของเธอเปลี่ยนเรื่องทั้งหมดแล้วโยนมาให้ฉัน”
“การฆ่าผู้บริสุทธิ์ของเขาเป็นอุบัติเหตุ และวารันท์ที่ฆ่าฉันก็เป็นสิ่งที่ฉันสร้างขึ้น นั่นคือสิ่งที่เธอคิดใช่ไหม เธอรู้ไหมว่าเธอเป็นอะไร” ลูซิเฟอร์ถามยิ้มๆ
“อะไร” ไอย์ถามขมวดคิ้ว
“เธอมันก็เป็นแค่แกะ อะไรก็ตามที่ขัดกับคําบรรยายของเธอที่ว่า APF เป็นคนดี นั่นคือสิ่งที่เธอไม่สามารถยอมรับได้ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจความหน้าซื่อใจคดบางครั้งฉันก็เป็นเหมือนกัน” ลูซิ เฟอร์ตอบพร้อมยิ้ม
“ในใจของเธอ เธอคือฮีโร่ของเรื่อง ดังนั้นเธอจึงไม่ยอมรับความผิดโดยเจตนาที่คนของเธอทํา”
“แต่ในหัวของฉัน ฉันคือตัวร้ายของเรื่องนี้ ดังนั้นฉันยอมรับได้เลยว่าทุกสิ่งที่ไม่ดีที่ฉันทําคือจงใจ และมันจะเป็นการจงใจในอนาคตด้วย” เขาพูดต่อ ในขณะที่เขาวางขาข้างหนึ่งไว้เหนืออีกข้างหนึ่ง ให้นั่งสบายขึ้น
“แล้วนายจะไม่หยุดทําอย่างนั้นหรือ ในเมื่อนายยอมรับแล้วว่านายเป็นตัวร้าย? นายจะไม่มีวันกลายเป็นคนดีงั้นเหรอ?” ไอย์ถาม
“นี่นายรู้หรือไม่ว่านายสามารถช่วยคนได้กี่คน ด้วยความแข็งแกร่งที่นายมี นายสามารถทําให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นแทนที่จะทําให้แย่ลง” เธอกล่าวเพิ่มเติม โดยยังคงพยายามทําให้ลูซิเฟอร์ยอมจํานน
“ถูกต้อง ฉันจะไม่หยุดทํา ฉันเป็นปีศาจที่จําเป็นที่โลกนี้ต้องสอนมันแทน” ลูซิเฟอร์ตอบ “สําหรับคนที่ฉันสามารถช่วยด้วยกําลังของฉันได้ บอกพวกเขาให้สนใจแต่เรื่องของตัวเอง ฉันไม่สนเรื่องชีวิตของพวกเขาเลย”
“ฉันจะทําในสิ่งที่ฉันต้องการ เมื่อฉันต้องการ และทุกที่ที่ฉันต้องการ ชีวิตของฉันเป็นของฉัน เองจะไม่มีใครมาควบคุมฉันได้อีก” เขากล่าว
“จุดจบของนายคงจะแย่จริงๆ ถ้านายยังคงเดินไปตามทางนั้น และนั่นจะเป็นวันที่นายต้องเสียใจกับสิ่งที่นายทํา” ไอย์เย้ยหยัน ขณะที่เธอเปิดกล่องช็อกโกแลตและใส่ช็อกโกแลตเข้าไปในปากของเธอ
“ยังไงก็ตาม สุขสันต์วันเกิดรักษาวันเกิดของนายไว้ให้ดี คนอย่างนายมีวันเกิดไม่เยอะหรอก” เธอกล่าวต่อ
“ฮ่าๆๆๆ” เมื่อได้ยินคําพูดของเธอ ลูซิเฟอร์ก็เริ่มหัวเราะราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลก “เธอพยายามจะบอกว่าฉันจะตายก่อนวันเกิดปีหน้าของฉันเหรอ” เขาถาม
“ฉันไม่รู้ว่าฉันจะตายเมื่อไหร่และถ้าฉันรู้ คือฉันจะต้องฆ่าวารันท์ให้ได้ก่อน แล้วจะได้สิ่งที่ต้องการดังนั้นฉันคิดว่าฉันคงเหลือเวลาอีก 2-3 ปี” เขาตอบ “ยังไงก็ขอบคุณสําหรับความปรารถนา
ไอย์เปิดปากพูดขณะที่เธอพูดว่า “นาย”
ก๊อก!
เธอพูดไม่จบด้วยซ้ำ เมื่อเธอหยุดเคาะประตูลูซิเฟอร์เหยียดแขนขณะยืนขึ้นเขาเดินไปที่ประตูแล้วเปิดประตูหาเวราซิตี้ที่นั่น แคสเซียสก็อยู่กับเธอด้วย
“เข้ามาส์ เรามาเริ่มกันเลย” ลูซิเฟอร์บอกทั้งสองคน ขณะที่เขาก้าวออกไป หลังจากที่พวกเขาก้าวเข้ามาเขาก็ปิดประตู
“นายจึงมีทีมสําหรับตัวนายเองสินะ นี่คุณสองคนไม่รู้สึกละอายบ้างเลยหรือที่ให้การสนับสนุนฆาตกร” ไอย์ถามคนทั้งสองที่เพิ่งเข้ามา “โดยเฉพาะเธอ เวราซิตี้! ทําได้ยังไงกัน!”
“นี่ อย่าโทษฉันเลย ฉันไม่ใช่อาชญากรฉันมาในฐานะที่ปรึกษา เธอสามารถพูดได้ว่าเขาลักพาตัวฉันด้วย แต่ฉันไม่ขัดขึ้น” เวราซิตี้ตอบขณะที่เธอเดินเข้ามาใกลไอย์
“ดังนั้นฉันจะช่วยเขาเพราะชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับเขา นอกจากนี้ฉันยังต้องการดูสิ่งที่ APF แสนจะล้ําค่าซ่อนอยู่ด้วย” เธอนั่งบนเตียงข้างไอย์ แคสเซียสก็หยิบเก้าอี้ขึ้นมานั่งใกล้ลูซิเฟอร์
“แล้วไอย์ เธอต้องการที่จะออกจากที่นี่ไม่ใช่เหรออ? ดังนั้นเธอแค่ต้องตอบคําถามของฉัน” ลูซิเฟอร์เตือนไอย์
“ก็ได้ ถามสิ!” ไอย์พูดอย่างหนักแน่นขณะที่เธอจ้องไปที่ลูซิเฟอร์
“มันเกี่ยวกับสํานักงานใหญ่ของแวเรียนท์เกิดใหม่เธอรู้ไหมว่าฐานทัพของพวกเขาอยู่ที่ไหน” ลูซิเฟอร์ถาม
“ถ้าเรารู้ พวกเราจะไม่ทําลายมันหรือ” ไอย์พูดพลางกลอกตา “ไม่มีใครใน APF รู้เลย พวกเขาใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งเพื่อรักษาฐานของพวกเขาให้ปลอดภัย”
ลูซิเฟอร์เหลือบมองเวราซิตี้พลางพยักหน้า
“ดี ฉันไม่จําเป็นต้องถามเกี่ยวกับฐานของ APF เนื่องจากเป็นความรู้สาธารณะ แต่ฉันมีคําถามเกี่ยวกับเรื่องนั้น จุดแข็งของ APE คืออะไร? มีกี่แบบ? แล้วพวกคุณมีมาตรการรักษาความปลอดภัยยังไงบ้าง” เขาถามอีกครั้ง
แต่คราวนี้ไอย์ไม่ตอบ เธอหยิบช็อกโกแลตอีกชิ้นมาใส่ในปากของเธอ “ฉันไม่รู้” เธอบอกกับลูซิเฟอร์
แม้ว่าลูซิเฟอร์จะรู้ว่ามันเป็นเรื่องโกหก แต่เขาก็ยังมองไปที่เวราซิตี้ เวราซิตี้ส่ายหัว
“ตามที่คาดไว้” ลูซิเฟอร์พึมพําในขณะที่ถอนหายใจ “ดูสิไอย์ เราสามารถไปต่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยทางเลือก 2 ทาง ทางง่ายหรือทางยาก?”
“ฉันกําลังลองใช้ทางง่ายอยู่ แต่ถ้าอยากเลือกทางที่ 2 เชิญ” เขาพูดพร้อมถอดถุงมือแล้วเก็บไว้ที่ด้านข้าง ไอย์สังเกตลูซิเฟอร์ และสังเกตว่าเขากําลังคุกคามเธอ เธอรู้ด้วยว่าเขามีพลังอะไร ดังนั้นเธอจึงเข้าใจความหมายของเขา
“ดังนั้น ไอย์ ฉันจะถามอีกครั้ง จุดแข็งของ APE คืออะไร? มีกี่แบบ? แล้วพวกคุณมีมาตรการรักษาความปลอดภัยยังไงล่ะ” ลูซิเฟอร์ถามย้ําอีกครั้ง ไอย์คิดในใจ เธอรู้ว่าเธอโกหกไม่ได้ เพราะเวราซิตี้มาที่นี่เพื่อจับโกหก แต่เธอก็พูดความจริงไม่ได้เหมือนกัน เพราะนั่นหมายถึงการทรยศต่อคนของเธอ..