เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 208 โจวซวนซวนคลุ้มคลั่ง!
เมืองเจียงเฉิง ณ สถานีตำรวจ
หลังจากโจวจือเชียนออกมาจากตระกูลหลิน ก็มาที่สถานีตำรวจแห่งนี้ เธอต้องการมาเยี่ยมหลานสาวของเธอ โจวซวนซวน และถือโอกาสบอกเธอว่า หลินเย่าตุงลงมือแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้ว
“ฉันต้องการพบโจวซวนซวน”
โจวจือเชียนมาจัดการเรื่องเอกสาร
“อ้อ…ได้ค่ะ”
หญิงสาวที่แผนกต้อนรับชะงักไปเล็กน้อย มีสีหน้าท่าทางแปลกๆ แต่ก็ยังจัดการเรื่องเอกสารให้เธอ ทำให้โจวจือเชียนอึ้งไปเล็กน้อย การแสดงออกแบบนั้นหมายความว่าอย่างไร
อธิบายไม่ถูก
แต่ทว่า จนกระทั่งเธอมาถึงห้องที่คุมขังโจวซวนซวน ถึงได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ที่ประตูของห้องนั้น มีผู้หญิงไว้ผมหางม้าคนหนึ่งกำลังยืนอยู่อย่างสง่างาม จริงจังไม่หละหลวม กิริยามีแบบแผน ที่สำคัญคือ มีความเฉียบขาดที่สัมผัสได้อยู่ในแววตาของเธอ
ตั้งแต่โจวจือเชียนมาถึง เธอก็จับจ้องอยู่ที่โจวจือเชียน แววตาดุร้ายขึ้นเรื่อยๆ
“หลิวหลิน!”
โจวจือเชียนมองไปที่คนคนนี้และตกตะลึง
เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นคือหลิวหลิน เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงเบอร์หนึ่งแห่งเจียงเฉิง และยังมีอีกชื่อหนึ่งว่ามังกรหญิงเบอร์หนึ่งแห่งเจียงเฉิง มีความสามารถสูง วิธีการเด็ดขาด และยังเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของผู้นำเจียงเฉิงด้วย
และเธอยังเป็นคนหัวร้อนที่ผู้มีอำนาจในเมืองเจียงเฉิงไม่ชอบมากที่สุดคนหนึ่ง
“เกิดอะไรขึ้น นักโทษล่ะ?”
หลิวหลินยิ้มเยาะ หยิบเอกสารและปากกาบันทึกเสียงที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาแล้วกล่าวว่า “นี่คือหมายจับ นี่คือหลักฐาน นี่คือปากกาบันทึกเสียง ยังมีนี่ นี่…”
ปากกาบันทึกเสียงฉินเฟิงเป็นคนให้เธอแน่
ปากกาบันทึกเสียงของทหาร ใช้กันเฉพาะคนของอีสเตอร์แลนด์
ส่วนสาเหตุที่เธออยู่ที่นี่ ต้องเริ่มจากตอนที่จับกุมโจวซวนซวน โจวซวนซวนได้พูดประโยคหนึ่งว่า ‘คุณเชื่อไหม ว่าพรุ่งนี้ฉันจะสามารถออกไปได้’!
ประโยคนั้นทำให้เธอโกรธมาก
ทำความผิด ยังคิดจะออกไปอีกหรือ?
ฝันไปเถอะ
เธอเป็นตำรวจมานานหลายปี ยังไม่เคยเห็นคนที่กำเริบเสิบสานและเหิมเกริมเช่นนี้มาก่อน ดังนั้นเธอจึงบอกว่า ‘ถ้าโจวซวนซวนสามารถออกมาได้ ฉันหลิวหลิน จะคุกเข่าให้คุณ’
เพราะความโกรธในครั้งนี้ เธอจึงตั้งใจสู้กับโจวซวนซวนคนนี้โดยเฉพาะ!
มาดูกันว่าตระกูลโจวของคุณหรือกฎหมายประเทศต้าหัวของฉัน ใครจะแน่กว่ากัน!
ดังนั้น หลิวหลินจึงคอยเฝ้าอยู่ที่นี่ตลอดเวลา และปฏิเสธที่จะผลัดเวรกับคนอื่น เผื่อในกรณีที่มีคนใช้วิธีการชิงตัวโจวซวนซวนออกไป ถึงอย่างไรเธอก็เป็นตำรวจเบอร์หนึ่งแห่งเจียงเฉิง
แม้ว่าทางด้านฉินเฟิงจะเสียหน้าอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เธอก็เป็นตัวจริงเหมือนกัน
คิดจะออกไป ฝันไปเถอะ
“โจวจือเชียน ด้วยหลักฐานเหล่านี้รวมกัน ชาตินี้โจวซวนซวนไม่มีทางได้ออกไปจากที่นี่ อย่าคิดว่าจะใช้วิธีการตุกติกพวกนี้มาช่วยเธอออกไปได้ ถ้ามีฉันอยู่ ไม่มีวัน”
หลิวหลินยืนขวางอยู่ที่ประตู แววตาเด็ดเดี่ยว
ถ้าไม่มีใครกล้ายืนหยัดในความถูกต้อง ฉันหลิวหลิน จะเป็นคนสุดท้ายที่จะผดุงความยุติธรรมเอง
“บัดซบ!”
โจวจือเชียนนึกด่าในใจ
โจวจือเชียนเจอใครจับก็ไม่เจอ ดันมาเจอเธอคนนี้จับ ในสายตาของสังคมชั้นสูงอย่างพวกเธอ หล่อนคือคนหัวร้อนที่มีทิฐิสูง ขนาดพวกเธอยังทำอะไรหล่อนไม่ได้เลย
หนึ่งคือภูมิหลัง เธอเป็นลูกสาวของผู้นำเจียงเฉิง สองคือเธอคนนี้ เก่งในด้านการต่อสู้จริงๆ
ชายกำยำกว่า 30 คนยังเอาชนะเธอไม่ได้เลย
“ฉันไม่ได้จะมาประกันตัวใคร ฉันมาเยี่ยมคน ฉันจัดการเรื่องเอกสารเรียบร้อยแล้ว”
โจวจือเชียนข่มความโกรธ หยิบเอกสารฉบับนั้นออกมาจากกระเป๋า มันคือเอกสารขอเข้าเยี่ยมโจวซวนซวน ไม่ใช่ต้องการประกันตัว คำพูดนี้ทำให้หลิวหลินรู้สึกโล่งใจ
แต่หลิวหลินยังยิ้มเยาะ “ยังนึกว่าตระกูลโจวของพวกคุณจะกว้างขวางสักแค่ไหน สุดท้ายก็หมดหนทาง”
โจวจือเชียนไม่ได้พูดอะไร
ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร
ความจริงถ้ามีแค่หลิวหลินคนเดียว ต่อให้เป็นพ่อของหล่อนที่เป็นผู้นำเจียงเฉิง พวกเธอก็มีวิธีจัดการได้ แต่ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่า Mr.X ได้ออกหน้าแล้ว
ท่านหลินและเสือดำต้องมีความเกี่ยวข้องกับ Mr. X แน่นอน
มิฉะนั้น มันจะไม่มีทางเกิดความบังเอิญเช่นนี้
แต่ในตอนนี้ เมื่อหลินเย่าตุงช่วยออกหน้าแล้ว Mr. X ต้องตายแน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย ครั้งนี้ที่เธอมานอกจากมาเยี่ยมโจวซวนซวนแล้ว ยังจะมาฉีดยาบำรุงหัวใจให้โจวซวนซวนด้วย
“คุณตำรวจคะ ฉันเข้าไปได้ไหม” โจวจือเชียนถามขึ้น
“ได้”
หลิวหลินหลีกทางให้โจวจือเชียนผ่านเข้าไป แต่ก็คอยเดินตามหลังโจวจือเชียนไปตลอดทาง พอเห็นโจวจือเชียนมองมาก็อธิบายว่า “ฉันมีหน้าที่จับตาดูพวกคุณ”
โจวจือเชียนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเดินหน้าต่อไป
หากเป็นในเวลาปกติ ถ้ามีคนเจียงเฉิงกล้าต่อต้านโจวจือเชียน จะมีจุดจบอย่างน่าสังเวช น่าเสียดายที่ตอนนี้ทำไม่ได้ หลิวหลินเป็นคนพิเศษ แตะต้องไม่ได้
หลังจากเข้าไปข้างในแล้ว
มีห้องอยู่สองห้อง ห้องหนึ่งอยู่ด้านนอก ห้องหนึ่งอยู่ด้านใน มีช่องเล็กๆ อยู่ช่องหนึ่ง คนสองคนสามารถพูดคุยกันได้ ในเวลานี้โจวจือเชียนก็ได้เห็นสภาพของโจวซวนซวนแล้ว
เธอดูซีดเซียวเล็กน้อย ถูกขังอยู่ในห้องมืด ผมเผ้ายุ่งเหยิง ยังคงสวมใส่ชุดกี่เพ้ารัดรูปราคาแพง แต่ข้างๆ มีชุดนักโทษอีกหนึ่งชุด
เป็นชุดนักโทษสีน้ำเงิน
“คุณอา คุณอามาช่วยฉันออกไปใช่ไหม? คุณอา เร็วเข้า รีบพาฉันออกไป ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นี่แม้แต่วินาทีเดียว ที่นี่ทั้งสกปรกทั้งวุ่นวาย แถมยังเหม็นอีกด้วย!”
พอโจวซวนซวนเห็นโจวจือเชียน ก็รีบร้อนเข้ามาหาราวกับคนจมน้ำได้เห็นฟางช่วยชีวิต
“ที่นี่ของเราสะอาดมาก”
เมื่อหลิวหลินได้ยินที่โจวซวนซวนพูด ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
ถูกต้อง
สถานีตำรวจของพวกเขาทำความสะอาดตลอดทั้งปี ไม่มีฝุ่นสักเม็ด สะอาดสะอ้านมากที่สุด ที่โจวซวนซวนรู้สึกแบบนี้ก็เพราะว่าเธอเกิดมาอย่างเพียบพร้อมทั้งเครื่องนุ่งห่มและอาหาร อาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่
ชีวิตนี้เธอไม่เคยอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เพียบพร้อมแบบนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรือนจำอย่างที่นี่เลย
“ฮ่าๆ หลิวหลินใช่ไหม ฉันจำคุณได้แล้ว คุณกล้าจับฉันเหรอ? ไม่ขยี้ตาถั่วๆ ของคุณดูหน่อยเหรอว่าฉันคือใคร ถ้าฉันออกไปได้เมื่อไหร่ จะให้บทเรียนคุณอย่างสาสมแน่”
เมื่อโจวซวนซวนได้ยินที่หลิวหลินพูด สองตาก็เบิกกว้าง จ้องเขม็งใส่หลิวหลินอย่างเกรี้ยวกราด
จากนั้นเธอก็หันกลับมา พูดกับโจวจือเชียนอย่างตื่นเต้น “คุณอา รีบพาฉันออกไปเถอะ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปแล้วจริงๆ ฉันอยากกลับไปอาบน้ำในสระว่ายน้ำใหญ่ของบ้านเรา จากนั้นค่อยไปจัดการหลิวหลินและ Mr.X นั่น กล้าทำกับตระกูลโจวของเราแบบนี้ รนหาที่ตาย”
ดวงตาของโจวซวนซวนเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
ชีวิตนี้เธอไม่เคยต้องลำบากแบบนี้ บัดซบจริงๆ
แต่ผ่านไปครู่หนึ่งก็พบว่าโจวจือเชียนไม่ได้พูดอะไร เธอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบถามว่า “คุณอา ว่าไงล่ะ? รีบพาฉันออกไปสิ”
“ยังไม่ใช่ตอนนี้”
โจวจือเชียนนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวขึ้น แต่ยังกล่าวเสริมอีกว่า “ตอนนี้เธอรอก่อน ฉันไปหาหลินเย่าตุงมาแล้ว ครั้งนี้เขาได้ออกหน้าให้แล้ว ช้าที่สุดคืนนี้ฉันจะสามารถช่วยเธอออกมาได้ เชื่อใจฉัน”
แต่ทว่า
พอเธอพูดจบก็มีสายโทรเข้าโจวจือเชียน โจวจือเชียนเห็นก็ดีใจทันที เป็นสายจากหลินเย่าตุง เธอชี้บอกโจวซวนซวนก่อนจะรับสาย
พอได้ยินประโยคแรก หน้าก็ถอดสี!