วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 838 เผยออกมา
ตอนที่ 838 เผยออกมา
“คิดว่าผมน่ารังเกียจจริงเหรอ?”
เสียงของชายหนุ่มเรียบต่ำและน่าดึงดูด จากนั้นเขาจึงโน้มตัวเข้าไปจูบซับน้ำตาที่ปรกแก้มของหญิงสาว
จากนั้นก็ค่อยๆ ขยับไปที่ดวงปากอ่อนนุ่มของเธอ
ปากของวัจสาสั่นเล็กน้อย ความอบอุ่นที่ได้รับมาจากเมื่อครู่ยังไม่จืดจางไป
มันมากพอที่จะทำให้เธอประทับใจแล้ว เธอไม่ต้องการความรักที่ร้อนแรง ไม่ต้องการคำรักคำสาบานใดๆ เธอเพียงแค่อยากจะดำเนินชีวิตไปอย่างราบเรียบ นั่นก็ทำให้เธอมีความสุขแล้ว
ชายหนุ่มค่อยๆ สอดประสานลิ้นเข้าไปในช่องปากของหญิงสาว
สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าเธอชอบการกระทำที่แสนอ่อนโยนนี้
ด้วยเพราะเธอเต็มใจที่จะเข้าไปอยู่ในอ้อมอกของเขาซ้ำยังจูบตอบอย่างดูดดื่ม
ดวงอาทิตย์สาดแสงส่องสองร่างที่ประกบ มันทำให้เป็นภาพที่สวยงามมากจริงๆ
ไม่ว่าใครผ่านไปผ่านมาก็ต่างอวยพรให้แก่ความรักของพวกเขาทั้งสองคนผ่านทางสายตา
เมื่อวัจสาคืนสติกลับมาได้เธอก็เพิ่งจะพบว่าตัวเธอเองนั้นเพิ่งจะแสดงความรักกับชายหนุ่มในที่สาธารณะ ดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่หน้าจะเรื่อแดงขึ้นมา ยิ่งถูกชายหนุ่มจูบไปที่พวงแก้มแดงนั่นอีก หัวใจของเธอก็ยิ่งสั่นระรัว
“ตะวันหล่ะ?”
เมื่อเห็นว่าในรถเหมือนจะไม่มีลูกชายของเธอ วัจสาจึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น
ในขณะที่ธัชชัยนั้นพิงรถ แล้วก็ยืนมองใบหน้าที่เรื่อแดงแต่กลับยิ่งน่ารักของหญิงสาว ทั้งยังปากที่บวมแดงขึ้นมาเพราะถูกเขาจูบ ท้องของเขาก็เกร็งขึ้นมา
เขาจึงค้นพบว่าที่ผ่านมาเขาไม่ได้ต้องการอะไรเลย เพียงแค่คำนุ่มหู อ่อนหวานเพียงไม่กี่ประโยคก็สามารถทำให้หญิงสาวประทับใจได้แล้ว ทั้งซื่อบื้อทั้งน่ารักจริงๆ ยัยคนนี้
แต่เขาเองก็ยินดีที่จะเล่นบทความรักที่แสนหวานกับเธอด้วย
เพราะมันชัดจะเริ่มเสพติดเสียจริงๆ แล้วหล่ะ
“ธัชชัย คุณเอาลูกไปทิ้งไว้ที่ไหนเนี่ย?”
เมื่อวัจสาไม่เห็นลูก แม้แต่ความรักเธอก็ไม่อยากได้อีกต่อไป สิ่งที่สำคัญที่สุดของเธอก็คือการเป็นแม่
“ลูกหน่ะผมพาไปที่ที่ปลอดภัยแล้วหล่ะ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปหาเขาตอนนี้โดยวิธีที่คุณจะต้องประหลาดใจเลยหล่ะ”
“ธัชชัย คุณเอาลูกไปไว้ที่ไหนกันแน่? ฉันไม่ต้องการความประหลาดใจอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันอยากได้ลูก! ”
แค่ตอนที่ลูกอยู่ข้างตัวเธอเท่านั้นแหล่ะ คนเป็นแม่อย่างวัจสาถึงจะรู้สึกปลอดภัย
“อย่าเพิ่งรีบร้อนสิ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปหาลูกเดี๋ยวนี้เลย” ธัชชัยสตาร์ทรถ ก่อนจะขับออกไปทันที
แต่วัจสากลับเศร้า ก้มลงมองที่ดอกไม้
ในเวลานั้นเองความคิดแปลกประหลาดก็ประดังเข้ามา
ถ้าเธอไม่มีลูกกับผู้ชายคนนี้ อีกทั้งลูกยังติดเธอยิ่งกว่ากาวแบบนี้ เขาก็คงไม่ลดท่าทางของตัวเองลงแล้วไล่ตามเธอแบบนี้หรอกใช่มั้ยนะ?
แล้วก็บอกได้ว่าถ้าในปีนั้นไม่ได้เกิดการแต่งงานกันขึ้น โชคชะตาของพวกเขาคงจะไม่พานมาพบกัน แล้วคนที่อยู่ข้างๆ เขาตอนนี้ก็คงจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนคนอื่นใช่มั้ยนะ?ดังนั้นระหว่างเธอกับธัชชัย ก็ไม่น่าจะใช่คนที่ถูกคนถูกเวลาหน่ะสิ?แต่ถ้าเป็นกนิษฐากับธัชชัยหล่ะ?โอ๊ยไม่นะไม่ เธอพยายามจะกำจัดความคิดออกจากสมอง กนิษฐาเป็นแค่อดีตไปแล้วไม่ใช่เหรอ? เส้นทางความรักของเธอ ไม่ควรจะมีกนิษฐาอยู่ด้วย“กำลังคิดอะไรอยู่หน่ะ? ” เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ เธอเลยเอ่ยถาม“ฉันกำลังคิดว่าคุณกับกนิษฐาหน่ะ เป็นความรักที่ถูกคนแต่ไม่ถูกเวลา หรือว่าจะผิดเวลาแล้วก็ผิดคนด้วยอยู่”ไม่ใช่ว่าเธออยากจะพูด แต่เมื่อเขาถาม เธอจะพูดไปแน่นอนหล่ะว่าชายหนุ่มเลยถามออกมาอย่างหงุดหงิด “ทำไมต้องไปพูดถึงเธอด้วย? ”“ไม่ตอบก็คือปิดบังนะ”วัจสายังคงคาดคั้นเอาคำตอบ ถึงแม้ว่าจะรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงฉลาดจะทำกันยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิงซื่อบื้อไร้เดียงสาอยู่แล้ว“ผมกับกนิษฐา….. น่าจะเป็นเรื่องของฮอร์โมนหล่ะมั้ง เจอเข้ากับอะไรสวยๆ งามๆ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะปะทะกัน”“ชนกันแรงด้วยหล่ะสิ”“มันผ่านไปหมดแล้ว ไม่ว่าจะรุนแรงหรือไม่ มันก็แค่เรื่องระหว่างผู้ชายผู้หญิงแหละ”วัจสาเงียบไป ก่อนจะพูดขึ้นเรียบๆ “ธัชชัย คุณนี่สกปรกจริงๆ ”“สกปรก? ผมไม่เคยนอนกับเธอนะ”“คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ?”“ถ้าบอกว่าครั้งแรกของกนิษฐาเป็นหลอดทดลอง คุณจะเชื่อมั้ย?”“ฉันไม่เชื่อ!”“ไม่เชื่อก็แล้วแต่คุณ” ชายหนุ่มลากเสียงยาว เพราะไม่อยากจะเถียงอะไรกับวัจสาอีก“ธัชชัยคุณนี่น่ารำคาญจริงๆ ทำอย่างกับว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ไม่ได้ใส่ใจอะไรสักนิด”“แหม ผมหล่ะชอบฟังคุณด่าที่สุดเลย”“…..ธัชชัยไอ้คนสารเลว!”ที่ที่ธัชชัยพาวัจสามานั้น เป็นโรงแรมระดับห้าดาว ที่เขาจองเอาไว้ล่วงหน้าวัจสาปฏิเสธทันที ผู้ชายกับผู้หญิงมาที่โรงแรมจะทำอะไรกันได้อีกหล่ะ?แต่เมื่อคิดได้ว่าลูกของเธอยังอยู่ที่นั่น วัจสาจึงสบายใจขึ้นมาหน่อย ยังไงซะถ้าอยู่ต่อหน้าลูก เขาก็จะไม่กล้าจะทำอะไรนัก“ตะวัน…ตะวันลูก หม่ามี๊มาแล้ว รีบออกมาเร็ว อย่ามัวแต่ซ่อนอยู่”ในตอนที่วัจสากำลังหาลูกอยู่ที่ข้างเตียงนั้นเอง ก็มีเงาดำใหญ่ดันให้เธอล้มลง แล้วทั้งคู่ก็ล้มตัวลงไปบนเตียงKingsizeจูบร้อนๆ ไล้ชุ่มอยู่บนหน้าของหญิงสาว ทั้งยังเลื้อยมาที่คอไม่มีอะไรที่ไม่แสดงถึงความปรารถนาที่มีต่อหญิงสาวเลย“ธัชชัย….ปล่อยนะ อย่าทำแบบนี้ ตะวันอยู่ที่ไหน?”ถึงแม้ว่าจะอยู่ภายใต้การต้องมนตร์จูบของชายหนุ่ม แต่วัจสาก็ยังคงคิดถึงแต่ลูกธัชชัยชะงักลงถ้าเขาไม่หลอกหญิงสาวหล่ะก็ เธอก็ไม่มีทางตามมากับเขาแน่นอน“ตะวันอยู่ที่โพร์ทอง ตอนนี้ปลอดภัยมาก แต่เขาได้มอบหมายงานไว้ให้กับฉันแล้ว ก็คือกันหม่ามี๊ของเขาออกจากผู้ชายคนอื่น!”คำพูดของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวโกรธขึ้นมาทันที“ธัชชัย นี่พวกคุณรวมหัวกันหลอกฉันอย่างนั้นเหรอ? หน้าไม่อายจริงๆ! ”ถ้าเกิดว่าคุณอยากได้หน้าของผมหล่ะก็ จะเอาให้คุณหมดเลย….”ร่างกายของธัชชัยจริงๆ มันก็ดีขึ้นแล้วหล่ะ แต่ยังใช้ได้ไม่ดีนัก แต่มันก็มากพอที่จะระงับหญิงสาวไว้ได้แรงเสียดสีของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสบาย ดังนั้นเขาจึงเขยิบเข้าไปใกล้ขึ้นอีกก่อนจะจูบหญิงสาวที่อยู่ใต้ล่างของเขาอย่างอ่อนโยน ไม่รีบไม่ร้อน แต่ก็ค่อยๆ หยุดการต่อต้านของหญิงสาวออกไปเรื่อย ทั้งยังเพิ่มความรู้สึกของกันและกันมากยิ่งขึ้นอาจจะเพราะว่าที่ผ่านมาหญิงสาวไม่เคยได้รับสัมผัสที่อ่อนโยนขนาดนี้จากชายหนุ่มเลย นั่นทำให้หมดแรงที่จะขวางกั้นเขา"ธัชชัยคุณมันน่ารังเกียจจริงๆ นั่นแหละ! ”วัจสาน้ำตาคลอหน่อย แต่กลับมีอารมณ์ด้วย นั่นทำให้เสียงของเธอสั่นเครือเบาๆ“ก็ยังชอบคำด่านุ่มๆของคุณอยู่ดี”การกระทำที่เต็มไปด้วยความรัก ทำให้คนได้ยินรับรู้ผู้หญิงกับผู้ชายนั้นไม่เหมือนกัน ผู้หญิงนั้นใฝ่ฝันที่จะมีรักที่ลึกซึ้ง ได้รับความรักที่รู้สึกว่าถูกรัก ส่วนผู้ชายนั้น อยากได้ช่วงเวลาที่มีความสุขไฟนีออนของเมือง S ค่อยๆ ดับลง เหมือนมีม่านหมอกกระจายคลุมทั่ว พร้อมๆ กับระเบิดของความเร่าร้อนได้ลุกโชนขึ้นมาตอนที่วัจสาลืมตาขึ้นมานั้น ท้องฟ้าด้านนอกก็ได้มืดมิดไปหมดแล้วหัวใจของเธอนั้นสุขสบาย แต่ร่างกายนั้นเหมือนกับโดนอะไรบดทับก็ไม่ปาน เหมือนกับว่าเรี่ยวแรงของเธอตอนนี้โดนชายหนุ่มดูดเอาไปหมดเลย ไม่มีเรี่ยวมีแรงเลยจริงๆแต่ชายหนุ่มนั้นกลับดูพึงพอใจมาก“ตะวัน”เมื่อรูปของเจ้าตัวเล็กปรากฏขึ้นในหัวสมอง วัจสาก็ดีดตัวลุกทันที ด้วยเพราะความหนาวเย็น ทำให้เธอหดตัวลงอย่างฉับพลัน ก่อนจะค้นพบว่าข้างตัวของเธอนั้นมีชายหนุ่มนอนอยู่ด้วยคิ้วงามโครงหน้าสวย ทั้งร่างกายที่แข็งแกร่ง ดูเหมือนว่าเขาจะหลับสนิท ดังนั้นมันจึงไม่มีแววตาของความหยิ่งยโสที่ปกติจะมี มองแล้วกลายเป็นผู้ชายที่แสนอบอุ่นคนหนึ่งเลยทีเดียวจนถึงกระทั่งตอนนี้ เธอก็ไม่ได้ตะขิดตะขวงใจอะไรที่ทำตัวเองโดนผู้ชายแบบนี้ทิ้งมันก็ไม่แปลกอะไรที่จะโดนทิ้งไม่สิ นี่มันก็คิดได้ว่า เธอโดนชายรูปงาม ทั้งยังเป็นพ่อของลูกเธอนอนด้วย!ทั้งรูปร่างหน้าตาก็พอได้ เธอได้นอนกับเขาก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร“ธัชชัยตื่นเร็วเข้า! เราจะต้องไปหาตะวันกันได้แล้ว! ”วัจสาใช้ผ้าห่มห่อตัวเพื่อไม่ให้เนื้ออกเผยออกมา พลางดันตัวของชายหนุ่มที่ยังคงหลับอยู่เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ลูกชายของเธอยังจะน่าไว้ใจมากกว่าชายหนุ่มครางออกมาอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะพลิกตัวมาบ่นงืมงำอยู่ที่หูของเธอ ก่อนจะจรดปากไปที่พวงแก้มของหญิงสาววัจสาส่งเสียงออกมาอย่างอับอาย “ธัชชัยนี่คุณทำอะไรเนี่ย? ”“ไม่เป็นไรหรอก แค่คืนเดียวเอง วิศาลจะดูแลเขาให้”ผู้ชายมักจะใจใหญ่เสมอ ไม่ได้คิดเลยว่าคนเป็นแม่ที่อุ้มท้องลูกมากว่าสิบเดือนจะรู้สึกยังไงเธอกัดไหล่เขาอย่างแรง เพื่อให้เขารู้ว่าเธอห่วงลูกมากแค่ไหนจากนั้นจึงรีบไปเข้าห้องน้ำ ล้างตัวทันทีไม่รู้ว่าเพราะอะไร ธัชชัยถึงไม่ได้ตามไปล้างด้วยอีกคน ไม่อย่างนั้นเขาจะกลายเป็นนักเลงจริงๆหรืออาจจะเพราะว่าร่างกายของเขายังไม่แข็งแรงดีนัก ดังนั้นเขาจึงไม่อาจจะทำมันได้อีกครั้งธัชชัยเพียงยื่นมือออกไปคว้าโทรศัพท์ที่อยู่ข้างเตียงก่อนจะกดเบอร์โทรหาวิศาล“ลูกฉันหล่ะ?”เสียงเกียจคร้านและเหนื่อยล้าของชายหนุ่มทำให้อีกคนสามารถเข้าใจอะไรได้“แกไปเสพสุข แล้วเอาลูกมาให้ฉันเป็นพี่เลี้ยงเด็กเนี่ยนะ!”วิศาลรู้สึกไม่ดีเอาซะเลย มันมีหลายเรื่องเลยทีเดียวที่ทำให้เขาไม่อาจจะรู้สึกดีได้“เอ้า ไหนบอกว่าอยากเป็นพ่อเลี้ยงของตะวันไงเล่า” ธัชชัยพูดด้วยรอยยิ้ม “ให้โอกาสได้ทำเลยนะเนี่ย เอาลูกมาส่งฉันที่โรงแรมที”“มันจะไปมีประโยชน์อะไรหล่ะ?”เสียงนอนที่เพิ่งตื่นของธัชชัยนั้นมันค่อนข้างจะดึงดูดทำให้วิศาลรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา“จะเอาเหมืองทองหรือเมืองเงินหล่ะ? ไม่งั้นเดี๋ยวฉันจะเคาะชามแกให้แตก และเมื่อแกนอนอยู่ที่ถนนแล้วฉันก็จะส่งอุปกรณ์ขอทานไปให้ดีมั้ย? ”ธัชชัยไม่ได้แค่เพียงล้อเขาเล่น แต่ก็เป็นการเตือนกลายๆ ผู้ชายคนนี้สร้างศัตรูเยอะไปแล้ว เขาชอบเป็นแบบนี้ ไม่ค่อยจะฟังอะไร เกรงว่าคนที่อยากให้เขาตายนั้นมันจะมีมากมายทีเดียว รวมไปถึงคนข้างตัวเขาด้วยอาร์มเองก็เป็นคนของกรดลแต่คนที่อยากให้เขาตายมากที่สุดน่าจะเป็นกนิษฐา การที่เธอตัดสินใจแต่งงานกับวรพลนั้น วิศาลก็ทำอะไรไม่ได้