วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 728 เจอหนึ่งครั้งเขาก็จะถูกลงโทษ
ตอนที่ 728 เจอหนึ่งครั้งเขาก็จะถูกลงโทษ
ธัชชัยคุกเข่าลง ด้วยเพราะมือของเขามีกุญแจมือล็อกเอาไว้จึงทำอะไรไม่สะดวก เขาทำได้เพียงแค่จูบท้องของเธอผ่านซี่ลูกกรง
ในชั่ววินาทีนี้ เขาทำได้เพียงแสดงให้เห็นถึงวิธีที่เขาทำต่อเด็กน้อยที่ตายไปแล้วด้วยความรู้สึกผิดในใจทั้งหมดที่เขามี
“ลูกรัก พ่อขอโทษนะ ที่พ่อทำร้ายหนู แล้วก็ยังทำให้หม่ามี๊ต้องทุกข์ทรมาน”
วัจสาไม่อยากที่จะอ่อนแอต่อหน้าธัชชัยเลย แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่เขาขอโทษลูกแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะสะอึกสะอื้นออกมา
เธอกัดริมฝีปากของเธอแน่น จนได้กลิ่นคาวเลือด เพื่อที่จะอดกลั้นลูกสะอื้นที่ค้างหน่วย เธอไม่อยากแสดงความอ่อนแอและไร้ความสามารถต่อหน้าผู้ชายคนนี้
“ลูกรัก หนูวางใจได้ พ่อจะแก้แค้นให้ลูกให้ได้! ”
ธัชชัยพึมพำกับท้องของวัจสาราวกับรำพันกับตัวเอง จากนั้นจึงจูบหนักๆ ที่ท้องของวัจสาราวกับการไว้อาลัยโดยไม่ได้พูดอะไร
แต่เมื่อวัจสาได้ยินว่าแก้แค้น เธอก็หลุดออกจากภวังค์ทันที ก่อนจะรีบผลักตัวของธัชชัยออก ถอยออกมาในที่ที่ ชายหนุ่มไม่อาจเอื้อมถึง
“แก้แค้นงั้นเหรอ? คุณพูดว่าแก้แค้น แต่ที่ฉันแท้งลูกไปหน่ะ มันไม่ใช่แค่เพราะอำเภอพัดรักคนเดียวหรอกมั้ง? ”
วัจสายิ้มเศร้า “ธัชชัย คุณเลิกพูดอะไรไร้สาระสักทีนะ ห้าปีที่แล้วพูดเอาไว้ก็ทำไม่ได้ ห้าปีให้หลังยิ่งทำไม่ได้เข้าไปอีก! ”
เมื่อทิ้งคำพูดที่แสนจะบาดใจเอาไว้แล้ววัจสาก็หนีตัวกลับขึ้นไปด้านบนทันที“สา! ”เสียงชายหนุ่มจากด้านหลังร้องตามด้วยความถวิลหา ทั้งยังมีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่ได้แสดงออกมาแปดยืนพิงอยู่ที่ประตูทางเข้า ยืนกินถั่วช็อกโกแลตพลางฟังสงครามน้ำลายของธัชชัยกับวัจสาจนจบถั่วช็อกโกแลตในมือเขาเป็นของสิบห้า เจ้าเด็กนั่นดูเหมือนจะชอบกินมันมากทีเดียว“มองทางด้วย อย่าไปชนใครเขาหล่ะ”แปดทักเตือนวัจสาที่เอาแต่เดินก้มหน้า เมื่อเห็นน่าเศร้าสร้อยของเธอ แปดก็ไม่ได้เปลี่ยนท่าทีอะไรวัจสาได้ยินดังนั้นจึงเงยหน้าขึ้น ก็เห็นว่าแปดกำลังยืนกินถั่วช็อกโกแลตที่ลูกชายเธอกินเหลือเอาไว้ แต่เมื่อเห็นว่าอีกมือหนึ่งของเขาถือแส้อยู่ ก็ทำให้หัวใจของวัจสาเต้นรัวนี่มันเป็นแส้ที่อำเภอพัดรักเอาไว้ใช้กับม้า ถ้าเกิดว่าฟาดไปที่ร่างของคนนั้น….ฉันพลันวัจสาก็คิดภาพในหัวทันที แต่ก็ไม่ได้ถามไปว่าเขาเอามันมาเพื่ออะไร อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางใช้แส้นี้กับเธอแม้ว่าเธอกับลูกจะถูกอำเภอพัดรักขังไว้นานกว่าห้าปี และมีบางครั้งที่ถูกเอาตัวไปขังไว้ในห้องมืดเมื่อเธอไม่เชื่อฟัง แต่เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายอะไรเธอเลย“ถั่วช็อกโกแลตนี่รสชาติไม่เลวเลย ถ้าเธอไม่อยากให้สิบห้ากินเพราะกลัวเขาฟันผุหล่ะก็ อย่าทิ้งหล่ะ เอามาให้ฉันนี่ ไม่อย่างนั้นคงจะเสียดายแย่”แปดพูดทีเล่นทีจริง ดูไม่ออกจริงๆ ว่าเขาเตรียมจะไปใช้ความรุนแรงกับใคร“ได้สิ ห้องฉันยังมีอยู่ เดี๋ยวไปเอามาให้” วัจสารับคำ แปดนี่ดูเหมือนจะชอบของหวานมากทีเดียวเพราะความเมตตาที่วัจสามีไม่เคยเสแสร้ง และทุกๆ ครั้งเธอก็ยังเป็นมิตรต่อทุกผู้ทุกคน นั่นจึงเป็นเหตุผลที่วัจสาอยู่ข้างกายอำเภอพัดรักอย่างปลอดภัยได้มาตลอดหลายปีวัจสาเตรียมเดินไป แต่ก้าวไปเพียงสองก้าวเท่านั้นเธอก็หยุดฝีเท้าลง ด้วยเพราะแส้นั่น….มันทำให้เธอรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างแปดไม่เอาแส้ออกมาโดยไม่มีเหตุผลแน่นอนวัจสาคิดอยากจะหันตัวกลับไปถาม แต่เมื่อหันกลับไปแล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของแปด ไม่รู้ว่าเขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่หายไปราวกับผีไม่มีผิดประตูทางของห้องใต้ดินถูกเปิดออกจากนั้นวัจสาก็ได้ยินเสียงต่อสู้มันเป็นแส้ที่เอาไว้ตีม้า แล้วผิวของมนุษย์นั้นก็บอบบางกว่าม้าตั้งเท่าไหร่ ดังนั้นเมื่อลงไปที่ผิวม้าแล้วยังบวมแดง หากถ้าลงผิวคน ผิวจะไม่แตกไปเลยเหรอความเร็วของแปดนั้นไม่รอให้ธัชชัยได้เอื้อมมาหยิบเบคอนม้วนจากข้างนอกกรงเลย แส้ของเขาก็สะบัดลงไปที่มือของธัชชัยทันที จากนั้นก็เหวี่ยงไปบนไหล่อีกหนึ่งทีมือที่ไร้ซึ่งอาทร ก็ถูกตวัดเอาเนื้อออกจนเลือดกระเด็นลอยไปบนอากาศความเจ็บปวดตีขึ้นมายังหัวสมองของชายหนุ่มเมื่อแปดจะลงแส้ไปอีกครั้ง ธัชชัยก็ใช้ประโยชน์จากการที่หางแส้ติดอยู่ที่กุญแจมือของเขา ทำให้แปดไม่สามารถลงแส้ได้ เพราะมันถูกสองมือของธัชชัยตึงเอาไว้สงครามแห่งการแย่งของจึงเริ่มต้นขึ้นแต่เห็นได้ชัดว่าธัชชัยนั้นมีชัย แม้ว่าเขาจะไม่ได้กินข้าวมาตลอดทั้งคืน ร่างกายจึงอ่อนแอไปบ้าง แต่ก็อย่างแข็งแกร่งมากพอดู แปดไม่อาจเทียบเคียงเขาได้เลยในเรื่องของการใช้กำลังในตอนที่สองคนกำลังยื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่นั้น แปดก็เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าในกระเป๋ากางเกงของเขามีรีโมตเปิดไฟฟ้าในกรงเหล็กอยู่เขาจึงหยิบมันขึ้นมากด กรงเหล็กที่เป็นสีดำอยู่ๆ ก็พลันเป็นสีฟ้าขึ้นมา“เอื้อ…อ้า” ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าแปดจะเล่นวิธีนี้ ธัชชัยนั้นปฏิกิริยาไวมาก เมื่อถูกช็อตเขาก็ถอยไปกระแทกกำแพงอีกฝั่งอย่างรวดเร็ว