วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 699 เด็กอายุห้าขวบที่รู้เรื่อง 2
ตอนที่ 699 เด็กอายุห้าขวบที่รู้เรื่อง 2
วัจสากะพริบตา แล้วจึงยิ้มขึ้นมาบางๆ ร่างกายเธอเหนื่อยล้าเหลือเกิน ผ่านเหตุการณ์น่าตกใจบนเรือสำราญมา ลูกในท้องยังแท้งออกมา ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ทำให้เธอปวดใจ
ตอนนี้เรื่องที่พอจะทำให้เธอสบายใจได้ก็คือ ธัชชัยเคยพูดว่าเขาจะตามหาลูกกลับมา และเขาก็ทำจริง
“ตะวัน นี่ยังมีปีกไก่อีกสองชิ้น รีบกินให้หมดเร็ว”
“ผมไม่กิน ผมเก็บไว้ให้หม่ามี๊กิน! หม่ามี๊ยังไม่ได้กินอะไรเลย!”
“หม่ามี๊กินไม่ลงครับ ตะวันช่วยหม่ามี๊กินดีไหมครับ?”
ลูกชายของเธอชอบกินโค้กกับปีกไก่มาก เธอจึงพูดบอกเขาดีๆ
“แต่ตะวันอิ่มแล้ว หม่ามีกินนะ หนึ่งคำก็ยังดี”
“อืม…งั้นพวกเรากินกันคนละอัน”
หลังจากที่พวกเขาปรึกษา และเอาแต่ยอมกัน วัจสาจึงออกความเห็น
หนูน้อยกินปีกไก้เสร็จจึงรีบวิ่งไปแอบฟังที่หน้าประตูอีกครั้ง ไม่ได้ยินเสียงธัชชัย เขาจึงหันมากระซิบกับหม่ามี๊ “หม่ามี๊ ไอสารเลวนั้นไปแล้ว ตะวันออกไปดูเหตุการณ์เสียหน่อย”
วัจสาลังเล แล้วจึงพยักหน้า พร้อมกับกำชับ “งั้นลูกต้องระวังตัวนะ!”
“หม่ามี๊ นั่งรอลูกชายอยู่ในห้องนี้ได้เลย! รอผมออกไป แล้วหม่ามี๊ก็ล็อคประตู นอกจากผม ห้ามเปิดประตูให้ใครเป็นอันขาดรู้ไหม?”มองดูหนูน้อยที่ทำท่าทางเป็นผู้ใหญ่ ที่ทั้งระวังตัวและเฉลียวฉลาด วัจสาทั้งรู้สึกชื่นใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน ตาของเธอจึงเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาจนกระทั่งลูกชายออกไป วัจสาจึงนั่งพิงไปกับเก้าอี้ ร่างกายอ่อนแรง แม้แต่ตายังลืมไม่ขึ้นตอนนี้เธอคิดเพียงเรื่องเดียว ไม่รู้ว่าถ้าเธอและลูกชายหนีไป จะไปที่ไหนดีกลับไปที่อ่าว?แต่อำเภอพัดรักเพิ่งจะสู้กับวิศาลเสร็จ ไม่รู้อาการเขาเป็นอย่างไรบ้าง ถ้าตอนนี้กลับไปอยู่กับเขา กลัวว่าจะต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดกลัวบวกกับความแค้นระหว่างอำเภอพัดรักและธัชชัย ยังไม่มีทางที่จะจบลง และวัจสาไม่ต้องการให้ลูกชายเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นี้…ดูจากเหตุการณ์ ตัวเธอและลูกควรอยู่ที่นี่ชั่วคราว อาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ยังไงซะก็ไม่มีกนิษฐาคอยรบกวน ยอมต่ออำนาจของอำเภอพัดรัก คงจะไม่มีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้วัจสาไม่มีแรงที่จะ…ไปต่อกรกับแผนการของพวกเขาแล้ว!ผ่านไปประมาณ 10-20 นาที หนูน้อยจึงวิ่งกลับมาวัจสาไม่ได้ล็อคประตู เขาจึงเปิดประตูเข้ามาเลย“หม่ามี๊ ผมคิดว่าโอกาสของเราที่จะหนีออกไปมันริบหรี่ เพราะด้านนอกมีลูกกรงอยู่ตรงหน้าต่าง และประตูที่เข้าออกก็ถูกล็อคเอาไว้ ไม่รู้ว่าคุณป้ามีกุญแจไหม…หรือผมจะบอกว่ากินเคเอฟซี ให้เธอออกไปซื้อมาให้? แล้วตามหาว่าเธอซ่อนกุญแจไว้ที่ไหน!”ฟังที่ลูกชายวิเคราะห์และวางแผน วัจสาจึงยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน“ช่างเถอะ พวกเราอยู่ที่นี่กันซักพักก่อนดีกว่า ที่นี่ก็เงียบสงบดี หม่ามี๊ต้องการพักผ่อนพอดี หนูว่าดีไหมครับ?”การตัดสินใจนี้ เธอคิดมาดีแล้วอยากจะพาลูกชายหนีออกไปข้างนอก แต่เธอยอมอยู่อย่างสงบที่นี่ซักพักเสียดีกว่า ตอนนี้ร่างกายเธออ่อนแอ รอจนแข็งแรงแล้วค่อยหนียังทันโลกภายนอกช่างน่ากลัวจริงๆ! มั่วไปหมด สำหรับพวกเธอสองแม่ลูกแล้ว ช่างอันตรายเหลือเกินได้ยินพม่ามี๊บอกว่าพักผ่อน หนูน้อยจึงไม่ได้พูดอะไรต่อ ยังไงซะสุขภาพหม่ามี๊ก็สำคัญที่สุดแต่อำเภอพัดรักถูกยิงไปสองนัด ไม่เจ็บหนักเท่าวิศาล แต่ยังคงต้องการพักผ่อนซักพัก“ไม่ต้อง พ่อไม่เป็นไร มีแค่แผลถลอกเท่านั้น!”“สิบกับสิบเอ็ด? ก็ไม่ต้อง แค่งูตัวเดียว พ่อเลี้ยงเอาอยู่! ไม่ต้องมาจริงๆ”พูดไปซักพัก สิบสองจึงรับโทรศัพท์วิทยุจากมืออำเภอพัดรักไปสิบสองก็บาดเจ็บเช่นกัน แต่เป็นเพราะยังวัยรุ่น จึงหายได้ไว เพียงแค่รักษาอาการไม่กี่วันก็หายดีสายนี้เป็นสามโทรมาเพราะได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงบาดเจ็บ เขาจึงรีบพาทหารรับใช้กลับมาอำเภอพัดรักปฏิเสธ แต่เหตุผลอะไรนั้น มีเพียงเขาที่รู้ดี“พ่อเลี้ยง…สิบห้าเขา ถูกธัชชัยพาไปแล้ว!” แปดที่รีบเข้ามามีท่าทีดูเศร้า และย่ำแย่“พวกใช้ไม่ได้!”อำเภอพัดรักขมวดคิ้ว ตะคอกออกมา แล้วโยนกล่องยาข้างมือจนตกแตก“คุณพ่ออย่าโกรธไป!” สิบสองรีบออกตัว ปลอบอำเภอพัดรักที่กำลังคิดถึงสิบห้าจนโมโหขึ้นห้าที่ตกลงทะเลจากเรือสำราญนั้นไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน สี่จึงออกไปตามหาน้องชายฝาแฝดตัวเอง ตอนนี้ข้างกายอำเภอพัดรักมีเพียงแปดและสิบสอง ส่วนคนอื่นนั้นก็หายหัว!สิสองกังวลว่าพ่อเลี้ยงจะโมโหจนจัดการแปด และข้างกายก็ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย ส่วยพวกสามก็คงอยู่ไกลเกินที่จะมาช่วยได้