วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 688 คำสัญญาเมื่อห้าปีก่อน
ตอนที่ 688 คำสัญญาเมื่อห้าปีก่อน
พูดกันตามจริงเลยคือไม่ว่าเขาจะมีความรู้สึกอะไรกับกนิษฐาก็ตามที แต่เธอควรจะโดนตบสักทีจริงๆ แต่เมื่อคิดได้ว่าเธอเหนื่อยจากการดูแลมิ้นลูกสาวเขามากว่าสองวันวรพลก็ทำไม่ลง
เขาจึงค่อยๆ ลดมือลงช้าๆ
"ฮ่าๆ อยากจะตบฉันอีกแล้วงั้นเหรอวรพล? " กนิษฐาแค่นหัวเราะขึ้นจมูก "นามสกุลเดียวกับมิ้นซะเปล่า จะมาตีฉันทำไม? ฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกสาวมันผิดตรงไหน? "
" เธอเป็นห่วงมิ้นมันไม่มีอะไรผิดหรอก แต่ช่วยอย่ามีความสุขในความทุกข์ของคนอื่นที! "
วรพลหมดความอดทนกับทัศนคติของกนิษฐาเต็มทน
"คุณบอกว่าฉันกำลังสนุกในความทุกข์ของวัจสาอย่างนั้นเหรอ? ฮ่าๆๆๆ ตลกชะมัด… "กนิษฐาหัวเราะอย่างเย็นชา
"วรพบคุณไม่เห็นรึไงว่าข้างล่างของไอ้เด็กเวรตะวันนั่นมันมีสระบอลทะเลอยู่ นั่นก็บอกแล้วว่าอำเภอพัดรักไม่ได้ต้องการชีวิตเด็กนั่น แต่วัจสากับอำเภอพัดรักร่วมมือกันกำจัดมิ้นต่างหาก! ถ้าตอนนั้นธัชชัยไม่รับหล่ะก็ มิ้นจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่มีใครรู้! "
" กนิษฐาพอที! เลิกเอาความชั่วร้ายของตัวเองโบ้ยให้วัจสาเขาได้แล้ว! สาเขาไม่ใช่คนแบบนั้น! "
วรพลต้องการที่จะปกป้องวัจสา แต่กนิษฐากลับไม่มีเหตุผลเอาซะเลย พูดอะไรก็ไม่ฟัง
“วรพล คุณปกป้องวัจสาขนาดนั้น แล้วปากจะมาบอกว่ารักมิ้น นี่เห็นได้ชัดเลยว่าคุณหน่ะอยากให้มิ้นตาย” กนิษฐาพูดเหน็บวรพล
ด้านวรพลโดนคำพูดแบบนั้นเขาก็ถึงกับพูดไม่ออกตะวันที่เป็นลูกชายก็หายตัวไปแล้วกว่าสามวันสามวันก่อน ตอนที่ทำสงครามกันทางเรือ อำเภอพัดรักก็หนีไปได้ นั่นทำให้เขาไม่ได้ขุดรากถอนโคนในขณะเดียวกันวิศาลก็ยังไม่ได้อยู่ในอาการที่ดี เพราะหลังจากเหตุการณ์นั้น ก็มีผู้บาดเจ็บเยอะมากในตอนนั้นก็ไม่มีวี่แววว่าสิบห้าจะนั่งเรือสปีดโบ๊ทกลับมาพร้อมกับแปดหรือสี่เลย พวกเขามาช่วยอำเภอพัดรักที่ยังติดอยู่ที่เรือ ถ้าตอนนั้นยังจะต้องต่อสู้กันอีก ก็ไม่รู้ว่าฝ่ายไหนจะชนะถ้าใจไม่มัวพะวงอยู่กับความปลอดภัยของสิบห้าหล่ะก็ คนที่ไม่ยอมโค้งยอมงออย่างอำเภอพัดรักจะไม่ถอนตัวไปเสียง่ายๆ แน่นอน แม้แต่คนที่ต่อสู้ด้วยจะเป็นวิศาลก็ตามทีแขนของวิศาลโดนระเบิดเข้า ตอนนี้สภาพจึงไม่สู้จะดีนักระหว่างวิศาลกับอำเภอพัดรักไม่รู้เลยว่าใครชนะหรือแพ้ แต่วิศาลเป็นคนที่บาดเจ็บอยู่ฝ่ายเดียวเพื่อธัชชัยแล้ว วิศาลแทบจะอุทิศชีวิตของตัวเอง แต่นี่ก็ผ่านเข้าไปวันที่สามแล้ว แต่ก็ไม่มีวี่แววของธัชชัยเลยนั่นทำให้หัวใจของวิศาลอ้างว้างไปหมดกรดลเองก็รู้ว่าทางนี้เกิดอะไรขึ้น เพราะก่อนที่ธัชชัยจะมาหาเขานั้น อาร์มได้เล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้กรดลฟังหมดแล้วการที่ธัชชัยไม่เห็นคุณค่าของความพยายามของวิศาล นั่นทำให้กรดลหัวเราะขึ้นมายกนึง เขารู้ดีว่าธัชชัยไม่ใช่คนที่จะดูแลใครตามคำพูดของกรดลนั้น เขาวิเคราะห์ว่าคนที่จะจับตัวตะวันไปได้นั้นน่าจะเป็นเข้ม และธัชชัยก็เชื่อเขาไม่ใช่แค่ว่าการตัดสินใจของกรดลจะถูกเสมอ แต่เพราะธัชชัยเห็นหลังแล้วเกิดรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมา เขาก็แน่ใจว่ามันเป็นหลังเล็กๆ ของเข้มนั่นแหล่ะดังนั้นเขาจึงเริ่มวิเคราะห์ทันทีว่าการที่เข้มเอาตัวลูกชายของเขาไปนั้น จุดประสงค์มันคืออะไรกันแน่ถ้าหากว่ามันเป็นเพราะต้องการจะแก้แค้นอำเภอพัดรัก เขาก็น่าจะร่วมทัพกับวิศาลบุกทำลายอำเภอพัดรักด้วยตัวของเขาเอง มันไม่ง่ายกว่าเหรอ?หรือจะบอกว่า เขากลับมาเพื่อจะแก้แค้นธัชชัย?แต่พอคิดแล้ว เขาก็ไม่ได้มีความแค้นส่วนตัวกับเข้มเลย อีกทั้งการที่เขาลักพาตัวนี้ก็เสี่ยงมากๆด้วย มันจะดีกว่ามั้ยถ้าจะไปฆ่าธัชชัยด้วยมือเอง ถ้าเป็นแบบนั้นอำเภอพัดรักก็จะไม่ถูกสอบสวน อีกนัยหนึ่งก็คือถ้าเขาธัชชัยคนนี้ตายไป อำเภอพัดรักก็จะได้เลิกไล่ล่าเข้มถึงแม้ว่าธัชชัยจะยังไม่รู้จุดประสงค์ของเข้ม แต่เขาก็แน่ใจกว่าเข้มจะเป็นคนติดต่อมาหาเขาเองเพราะเข้มจะต้องอยากจะยื่นข้อเสนออะไรให้แก่เขา ถึงได้จับตัวลูกชายของเขาไป นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึกธัชชัยขับรถปอร์เช่มาตามถนน ด้วยเพราะอาร์มบอกแก่เขาว่าวิศาลบาดเจ็บสาหัสที่แขน มันเกือบจะพังทีเดียว วิศาลเองก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานกับเขา เขาจึงอยู่ในสายตาของธัชชัยเป็นปกติ เพราะอย่างไรก็ตาม ธัชชัยก็แคร์ทันใดนั้นเองโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นั่นทำให้ธัชชัยที่กำลังขับรถอยู่ถึงกับจอดลงที่ข้างถนนทันทีกว่าจะโทรมา!หน้าจอโทรศัพท์ปรากฏเบอร์ไม่คุ้นตา ทั้งยังไม่ได้ลงทะเบียน ไม่ใช่หมายเลขในเครือข่ายด้วยซ้ำดังนั้นธัชชัยจึงรู้ได้เลยว่า เบอร์นี้จะต้องเกี่ยวข้องกับตะวันลูกชายของเขาแน่ๆ !เขาหยุดรถลง เพื่อทำสมาธิก่อนจะรับโทรศัพท์“ธัชชัย ยังจำฉันได้มั้ย? ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ “ เสียงต่ำๆ ดังออกมาจากปลายสาย เต็มไปด้วยความแหบพร่าแม้จะผ่านไปกว่าห้าปี แต่ธัชชัยก็ยังคงจำได้ ว่ามันเป็นเสียงของเข้ม“ไม่เจอกันนานเลย เข้ม เพราะไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ เรามาเจอกันหน่อยมั้ย? ”ธัชชัยพูดอย่างราบเรียบและใจเย็น เมื่อคิดว่าการที่เข้มลักพาตัวตะวันภายใต้จมูกของอำเภอพัดรักนั้นได้ แสดงว่าเขาก็ไม่ธรรมดา“ธัชชัย ที่ฉันโทรศัพท์หานายวันนี้ เพื่อมาทวงสัญญากับนาย นายยังจำคำพูดที่ให้กับฉันไว้ได้มั้ย? ”เสียงของเข้มมีกระแสของความโกรธเคืองเล็กน้อย