วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 684 ไม่มีแล้วลูกของที่สอง
ตอนที่ 684 ไม่มีแล้วลูกของที่สอง
อำเภอพัดรักยกปืนไรเฟิลขึ้น ก่อนที่จะค่อยๆ วางมันลง ด้วยคิดว่าหากยิงไปอาจจะไปพลั้งทำร้ายสิบห้าได้ ถึงเวลานั้นเขาอาจจะต้องมานั่งเสียใจก็เป็นได้
ด้านแปดกับผู้ช่วยอีกคนก็รีบลงเรือกวดตามไปทันที
“สิบสอง แกตามไปพร้อมกับสี่ เร็วเข้า! ” อำเภอพัดรักออกคำสั่งเสียงแหลมกับสิบสองที่อยู่ด้านข้าง
“แล้วพ่อบุญธรรมหล่ะครับ? ”ถึงแม้ว่าสิบสองจะเป็นห่วงสิบห้า แต่ชีวิตของอำเภอพัดรักเองก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อน อีกทั้งบอดี้การ์ดที่อยู่บนเรือก็ไม่ใช่ลูกบุญธรรมที่อำเภอพัดรักเป็นคนเลือกสรรไว้ ยิ่งธัชชัยยังคอยแต่จ้องขย้ำด้วย…
“ไม่ต้องมาห่วงฉัน รีบตามไปเร็วเข้า! ” เขาตะวาดใส่สิบสองอีกครั้ง นั่นมันก็เพียงพอที่จะเห็นได้แล้วว่าเขารักลูกบุญธรรมคนนี้ขนาดไหน
อธิบายได้อีกอย่าง นั่นก็คือคนที่ลักพาตัวสิบห้าไปนั้นไม่ใช่คนของอำเภอพัดรักแน่นอน เขาค่อนข้างเข้าใจโครงสร้างและรูปแบบของการล่องเรือ ทั้งยังรู้ถึงการเปลี่ยนสระลูกบอลด้วย
เห็นได้ชัดว่าคนคนนี้ขึ้นเรือมาแล้วหลายวัน
แต่คนคนนั้นมันใครกันหล่ะ?
ธัชชัยวิ่งไปบนดาดฟ้าอย่างฉับพลัน มองแล้วคนที่’ลักพาตัว’ลูกชายของตัวเองไปไม่น่าจะใช่คนของวิศาล….เพราะระดับฝีมือแบบนี้ไม่น่าจะใช่
มองจากด้านหลัง จะใช่กรดลหรือเปล่านะ?
แต่ธัชชัยก็ยังรู้สึกอีกว่ามันไม่ใช่ธัชชัยไม่อาจรู้ได้เลยว่าคนที่เอาลูกชายของเขาไปนั้นเป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่สิบสองยังคงใจเย็นอยู่ เขามองไล่หลังคนที่พาตัวสิบห้าไปก่อนจะส่งสี่และผู้ช่วยอีกคนลงเรือ ตัวเขาเองจะอยู่กับอำเภอพัดรักความจงรักภักดีของสิบสองเป็นเหตุผลหลักที่อำเภอพัดรักประทับใจเขาที่ด้านบนเรือบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่ที่ไม่ได้อยู่ไกลนัก วิศาลใช้กล้องส่องทางไกลดูสถานการณ์ ทั้งยังส่องดูเรือเร็วอีกสามลำที่แล่นไวข้างตัวอำเภอพัดรักไม่มีใครเลย แม้แต่สิบสองกับแปดที่ปกติจะอยู่ตลอดก็ตามทีแต่ลำแรกนั้นคนที่ถูกจับไปด้วยเป็นตะวันลูกในอุปการะเขา แต่ธัชชัยกับอำเภอพัดรักกลับยังอยู่บนเรือมันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง? เกิดการต่อสู้กันที่รังของอำเภอพัดรักอย่างนั้นเหรอ? แล้วธัชชัยให้คนอื่นมาช่วย?อยู่ๆ วิศาลก็นึกไปถึงผู้ช่วยอย่างกรดล….ไม่สิ กรดลไม่ใช่ว่าตายไปกว่าสามปีได้แล้วหรอ?“สั่งกัปตันเรือให้เดินเครื่องเต็มสปีด ชนเลย” วิศาลเต็มไปด้วยประกายไฟลุกจ้าในแววตา“ชนเหรอ? ชนไปเลยหรือครับ? ” อาร์มตกใจเล็กน้อย “แต่ว่าท่านชัยยังอยู่ด้านบนนะครับ? ”อาร์มไม่เคยลืมคำสั่งที่กรดลได้บอกแก่เขาไว้ ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นความปลอดภัยของธัชชัยจะต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง“วางใจได้ ท่านชัยของแกไม่ตายง่ายๆ หรอก เรานัดกันไว้แล้ว เดี๋ยวเขาจะกระโดดลงน้ำ แล้วฉันจะเป็นคนลงไปช่วยเขาเอง”ดูเหมือนว่าวิศาลจะรอคอยที่จะเป็นฮีโร่จริงๆ …แหม หล่อจ้า ……วัจสาตื่นขึ้นมาจากฝัน หลังจากที่หลับไปอย่างยาวนาน ทั้งตัวเหนื่อยจนไม่มีแรงไปหมดผู้หญิงที่แต่งตัวโดยชุดพยาบาลประคองตัวเธอขึ้น พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “จริงๆ เลยนะคะ ท้องอยู่แท้ๆ แต่ไม่รู้ตัวเลย แต่เดือนกว่าไม่แปลกถ้าจะไม่รู้สึก คราวหน้าระวังตัวหน่อยนะ เราเป็นลูกผู้หญิงต้องละเอียดหน่อยนะ มันจะไม่ไหวนะถ้ากระทบกระทั่งแรงๆ หน่ะ”ท้องได้เดือนกว่าอย่างนั้นเหรอ? …แต่ตัวเธอกลับมาที่เมืองSได้ไม่ถึงสองเดือนนี่นา….เธอท้องกับผู้ชายคนนั้นอีกแล้วเหรอ? ไม่เป็นไร แท้งไปแล้วนี่ วัจสายังไม่ทันรู้สึกว่ามีเลย น้องก็ไปซะแล้ว“ไม่มีแล้วเหรอ? ไม่มีก็ดีหน่ะสิ เป็นข่าวดีจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ ”วัจสาไม่ได้มีท่าทีเสียใจเลยทั้งยังหัวเราะร่าออกมาเสียอีกด้วยวัจสาเธอนี่มันจริงๆ เลย กลับมายังไม่ถึงสองเดือน ก็ไปมีลูกกับผู้ชายคนนั้นอีกท้องแล้ว…..เฮงซวยจริงๆ ต้องร่านแค่ไหนงั้นหรอ?จู่ๆ ช่องท้องของเธอก็ปวดขึ้นมาอีกครั้ง ยืนยันคำพูดของพยาบาลที่ว่า เด็กน้อยที่พานจรมาในท้องเธอนั้นได้จากไปแล้วไม่แปลกเลยว่าทำไมถึงเจ็บ มันเจ็บมากๆ ด้วย!ผู้ชายคนนั้นเลือกลูกสาวของกนิษฐา แล้วทิ้งขว้างเธอกับลูก แล้วยังเด็กที่ยังไม่ทันจะได้ลืมตาดูโลกคนนี้อีก!แต่ก็ดีแล้วหล่ะ โลกที่สิ้นหวังใบนี้ เกิดมาก็มีแต่ความทุกข์ใจเสียเปล่าๆ“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ …..ฮ่าๆๆๆๆ ” วัจสาหัวเราะออกมา แต่มันยิ่งทำให้คนสงสารเธอยิ่งกว่าเธอร้องไห้เสียอีกเสียงหัวเราะที่ทำให้คนฟังสั่นไปทั้งตัว ด้วยความเจ็บปวดนี่คือผลจากการที่วัจสาถูกขังอยู่ที่sky dreamกว่าห้าปีอย่างนั้นเหรอ?รอยเลือดเมื่อห้าปีก่อน ยังเป็นแผลไม่พอหรือไง ห้าปีต่อมาถึงได้ย้ำแผลกันแบบนี้ นี่หรือผล ยังทำให้เธอหมดรักผู้ชายคนนั้นไม่ได้เลย? เป็นไปได้ยังไง….ต้องหมดรักแล้วสิ จะตายเพราะรักอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง?แต่ตอนนี้วัจสารู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกเผาไปจนเหลือแต่เพียงขี้เถ้าแล้ว“คุณผู้หญิงคะ….คุณผู้หญิงอย่าทำให้ป้ากลัวเลยนะคะ ไม่ต้องคิดมากนะคะ คุณชายรองกับคุณผู้หญิงยังอายุไม่มาก มันมีโอกาสที่จะมีลูกด้วยกันอีกแน่ค่ะ” ป้าอ้อยพยายามปลอบวัจสาที่ตอนนี้ยังคงหัวเราะไม่หยุดอยู่นั่นคือสิ่งที่วัจสาทำ และเธอก็พยายามที่จะลุกออกจากเตียงด้วย