วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 683 ตะวันหายไปแล้ว 2
ตอนที่ 683 ตะวันหายไปแล้ว 2
อำเภอพัดรักใช้ประโยชน์จากตรงนี้ เพื่อเป็นการกระตุ้นเขา และก็กระตุ้นวัจสากับสิบห้าด้วย!
ด้วยเพราะจุดมุ่งหมายของอำเภอพัดรักนั่นก็คืออยากให้ทั้งสองแม่ลูกเสียใจเรื่องธัชชัยที่ทิ้งขว้างพวกเขา เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ คนที่ธัชชัยเลือกก็ไม่ใช่พวกเขาสองแม่ลูก!
“มิ้น! มิ้นไม่เป็นอะไรใช่มั้ย? หนูพูดอะไรสักหน่อยสิ อย่าทำให้แม่กลัวนะลูก”
เมื่อเห็นว่าลูกสาวปลอดภัยในอ้อมกอดของธัชชัย กนิษฐาก็ชื่นใจขึ้นมา
แต่มิ้นยังดูเหมือนว่ายังตกใจไม่หาย จนถึงตอนนี้ก็ยังคงกอดคอธัชชัยร้องไห้ ไม่ยอมพูดอะไร และทำยังไงก็ไม่ยอมปล่อยมือด้วย
เมื่อเห็นว่ามิ้นนั้นมีธัชชัยปลอบอยู่ในอ้อมกอดตลอดเวลา กลับกันกับลูกชายของเธอเองที่ไม่มีใครเหลียวแลไปถามไถ่เลยนั้น น้ำตาของวัจสาก็ไหลออกมาไม่หยุด
“ตะวัน…ตะวันลูก ตะวันอยู่ที่ไหน? หม่ามี๊อยู่นี่นะ ไม่ต้องกลัว….ออกมาให้แม่เห็นหน่อย….”
จังหวะนั้นวัจสาค่อนข้างชัดเจนและมั่นใจแล้วว่า นับแต่นี้ต่อไปตะวันมีเธอแค่เพียงคนเดียวก็พอแล้ว ไม่ต้องมีหรอกไอ้พ่อเฮงซวยนั่นหน่ะ!
แม้ว่าตะวันจะเป็นเด็กที่รู้ความมากแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็เป็นแค่เพียงเด็กอายุ5ขวบ เขาขาดความรักจากพ่อ แต่ไอ้พ่อเฮงซวยของเขา….ไม่สิ ไม่ควรจะเรียกว่าพ่อด้วยซ้ำไป เขากัลบถูกธัชชัยไอ้คนเฮงซวยทิ้งไปอีกแล้ว!
วัจสาไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา เธอไม่สามารถควบคุมน้ำตาของตัวเองได้เลย
เธอรู้สึกเหมือนถูกแทง มันเจ็บไปหมดทั้งตัว เธอร้องไห้จนสั่นไปหมดทั้งตัว
“ธัชชัย รีบไปดูตะวันเร็วเข้า”เมื่อเห็นว่าท่าไม่ดีแล้ววรพลก็รีบร้องเตือนธัชชัยทันที เพราะเมื่อเขาเห็นว่าพอตกลงไปแล้วมันไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรที่สระทะเลลูกบอลนั่นเลย นั่นอาจจะเกิดอะไรขึ้นกับตะวันก็เป็นได้…ด้วยเพราะธัชชัยถูกยิงที่เท้า แล้วก็ต้องรับมิ้นไว้ จนทำให้กลิ้งลงไปกับพื้น แผลก็แย่ลง เขาจึงเดินเขยกๆ ไป“ตะวัน…ตะวัน! ”ธัชชัยร้องเรียกเสียงดัง แต่จนแล้วจนรอดตะวันก็ไม่ได้ตอบสนองเสียงเรียกของเขา ธัชชัยบังคับมิ้นให้ออกจากอ้อมกอด จากนั้นก็รีบกระโจนไปที่สระลูกบอลทันทีเพื่อจะหาร่างของตะวันเขาแทบจะพลิกสระนั้นเพื่อที่จะหาร่างของลูกชาย แต่ก็ไร่ร่องรอยของตะวันสิ่งที่เขาไม่รู้นั่นก็คือ มีตาข่ายอยู่ใต้ล่างสระทะเลลูกบอลนั้นที่สามารถเปิดออกได้ มีคนด้านล่างรับเอาสิบห้าไปนั่นทำให้เขาหาสิบห้าไม่เจอ“ตะวัน…ตะวัน…..ตะวันอยู่ไหนลูก”ธัชชัยหาลูกชายทั่วอ่างราวกับคนบ้า เขาแทบจะขุดลูกบอลออกจนหมด ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกกังวลและรู้สึกผิดต่อลูกชาย…ห้าหกเมตรที่ตกลงมา ถึงแม้จะมีลูกบอลเต็มไปหมดก็ตามแต่เขาก็เป็นแค่เด็กห้าขวบ ยังไงเสียก็อาจจะเกิดอันตรายขึ้นได้….“ธัชชัย ไม่ใช่ฉันบอกนายแล้วหรือไง คนที่นายเลือกคือลูกสาว แล้วทำไมถึงทำท่าทางเหมือนกับว่าเลือกลูกชายเล่า? ”สิบสองพูดเย้ย เป็นการแก้แค้นกับการที่ธัชชัยพูดกับเขาในโทรศัพท์ เพื่อที่จะทำให้ธัชชัยพูดไม่ออก?“ไม่ต้องหาแล้ว บางทีสิบห้าอาจจะผิดหวังในตัวพ่อเฮงซวยอย่างนายไปแล้วก็ได้ ก็เลยไม่อยากจะเจอหน่ะ”ตอนนี้ธัชชัยไม่ว่าง ทั้งยังไม่มีเวลาไปสนใจคำพูดของสิบสองด้วย เขาพยายามค้นหาร่างของชายหนุ่มในทะเลลูกบอลนั้นอยู่เพียงคนเดียว“ตะวัน…..ตะวัน รีบออกมาเร็วลูก มาหาแม่หน่อย”วัจสาตะโกนเรียกอย่างกระตือรือร้น บวกกับความเจ็บที่อยู่ในช่องท้อง ทำให้เธอตัวงอเป็นกุ้งในตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าเธอกำลังอุ้มท้องลูกคนที่สองของธัชชัย แม้จะมีอายุได้เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น….เรียกว่าไปเร็วมาเร็วก็แล้วกัน บางทีเด็กน้อยตะวันอาจจะเห็นด้วยตาของตัวเองว่าไม่ได้รับความสนใจจากพ่อของตัวเอง เขาจึงผิดหวังและเสียใจ…..อาจจะไม่อยากจะอยู่ในโลกนี้แล้วก็เป็นได้เลือดสีแดงทะลุออกมาจากกางเกงสีขาวของเธอ ความเจ็บปวดทำให้เธอตัวสั่นไม่หยุด แต่เธอก็ยังคงอยู่ในสระนั้น เธอต้องแน่ใจว่าลูกเธอปลอดภัย“สี่….สี่เปิดประตูให้ฉันหน่อย ฉันจะไปหาสิบห้า….ขอร้องหล่ะ! ”ฉันจะไปหาลูกชายของฉัน! ”วัจสาคุดคู้คุกเข่าไปทางสี่ในขณะที่กางเกงเต็มไปด้วยเลือดตอนนี้หัวใจของเธอด้านชาไปหมด จากการที่ถูกผู้ชายที่ชื่อธัชชัยฉีกเป็นชิ้นๆ มันไม่สามารถที่จะเอามารวมกันใหม่ได้อีกต่อไปแล้วดังนั้นความหวังที่เธอมีในโลกใบนี้นั่นก็คือลูกชายของเธอ“วัจสาเธอจะร้องไห้ทำไม สิบห้าไม่เป็นอะไรหรอก เขาแค่ไม่อยากมาเจอพ่อเฮงซวยนี่เฉยๆ นั่นแหล่ะ! ”สิบสองทนฟังเสียงคร่ำครวญของวัจสาไม่ไหว แต่ก็สามารถใช้เสียงร้องนี้ไปกระตุ้นธัชชัยได้แต่เมื่อเขาจะเปิดปากพูดอีกครั้ง ร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือดของห้าก็วิ่งมา“พ่อบุญธรรม….สิบห้า…..สิบห้าถูกคนลักพาตัวไปแล้ว”ห้าพูดออกมาเป็นภาษาสเปน ดังนั้นในที่นั้นก็จะมีเพียงอำเภอพัดรัก ธัชชัย สี่และสิบสองเท่านั้นที่ฟังออก คนอื่นๆ ไม่มีใครเข้าใจเลยเมื่อเห็นว่าห้าบาดเจ็บ เดาว่าต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ“คลื่ดดคลื่ด! ” เกิดเสียงติดกันสองที ก่อนที่จะมีเสียงติดเครื่องเรือเร็วจากไป“ตามไปเร็วเข้า เอาสิบห้าคืนมาให้ได้! ”อำเภอพัดรักลุกพรวดขึ้นจากโซฟา เล็งไปที่เรือทันทีจากทางที่เห็นนั้นสามารถเห็นสิบห้าตัวน้อยถูกมัดแขนขาอยู่ท้ายเรือเท่านั้น