วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 643 ในชีวิตผมจะมีเธอเป็นภรรยาแค่คนเดียว 2
ตอนที่ 643 ในชีวิตผมจะมีเธอเป็นภรรยาแค่คนเดียว 2
เนื่องจากรถชน จึงทำให้มีการกระทบกระเทือนเล็กน้อยและสมองเธอที่ยังคงคิดเกี่ยวกับเรื่องลูกสาว จึงทำให้กนิษฐากังวลมากเกินไป เลยเป็นลม
"กนิษฐา! กนิษฐา!" วรพลรีบมาถือร่างของเธอไว้ทันที
คิดไม่ถึงเลยว่ากนิษฐาจะมีวันนี้
วัจสาถอนหายใจหลังจากตามวรพลไป
“พี่ชายช่วยพากนิษฐากลับไปที่บ้านตระกูลศรีทองก่อน เดี๋ยวฉันจะไปดูมิ้นให้เอง"
“ วัจสา แล้วคุณจะทำยังไง? คุณจะออกมาได้ไหม? จะโดนจับตัวไปอีกคนรึเปล่า?"
"ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจนิสัยของพัดรักไม่มากก็น้อยและฉันจะไม่ขัดแย้งกับเขาโดยตรง เมื่อฉันได้ข่าวเกี่ยวกับมิ้นฉันจะรีบโทรหาคุณ!"
เฮ้อ ตัวเองทำตัวเป็นแม่พระอีกแล้ว แต่วัจสาไม่มีทางที่จะยืนดูมิ้นที่น่าสงสารต้องทนทุกข์ทรมาน เด็กมันไร้เดียงสา ไม่ใช่หรอ?
มิ้นร้องไห้เป็นระยะเวลาสามถึงสี่ชั่วโมง หลังจากที่เธอถูกลักพาตัวไป
แม้ว่าเธอจะถูกนายสิบสองพาตัวไปหานายอำเภอพัดรักในเวลาเพียงสิบนาที แต่พัดรักก็รู้สึกหงุดหงิดกับการร้องไห้สิบนาที สีหน้าขมวดมีรอยย่นเต็มหน้า
พัดรักไม่ชอบเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ร้องไห้แบบนี้ เขาชอบเด็กผู้ชายที่ดื้อรั้นเหมือนตะวันมากกว่า“สิบสอง นายจัดการให้เด็กนี่หยุดร้องไห้สักทีได้ไหม ฉันปวดกบาลจะตายอยู่แล้ว!"พัดรักสั่งให้ นายสิบสองเอาเด็กน้อยที่ร้องไห้ ออกไปจากเขาซะ และเมื่อคิดถึงตะวัน พัดรักก็ค้นหาดูรอบๆ ปกติเขามักจะเล่นอยู่แถวๆนี้นี่เมื่อเขาไม่เห็นวี่แววใดๆของตะวัน พัดรักจึงรู้สึกหวิวๆเหมือนสูญเสียอะไรบางอย่างแม้ว่าพัดรักจะมีจุดประสงค์ให้ตะวันกับธัชชัยนั้นค่อยๆสานสัมพันธ์พ่อลูกกัน แต่จุดประสงค์อีกอย่างหนึ่งที่เขารู้อยู่แก่ใจคือปล่อยให้เด็กนั้นห่างจากตัวเองสักสองสามวัน … แค่วันเดียว เขาก็รู้สึกว่าใจของเขามันหวิวๆแล้วเหตุผลที่พัดรักสามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างดุเดือดในทุกวันนี้ เพราะเขาไม่มีอะไรต้องกังวล มีแต่เกราะป้องกัน ไม่มีความอ่อนแอ จะไม่มีความรู้สึกสำหรับลูกบุญธรรมคนไหน วิธีที่โหดเหี้ยมที่เรียกว่า “ผู้ตามฉัน ถึงจะอยู่ และผู้ที่ขัดขืนฉัน จะต้องตาย "แต่กับตะวัน …เขารู้ดีว่าตัวเองห้ามมีความรู้สึกกับเด็กน้อยคนนี้ได้ เพราะเขาเป็นเพียงเครื่องมือที่ตัวเองจะใช้จัดการกับธัชชัย!ตอนนี้แค่ปล่อยให้เด็กน้อยออกไปวันนึง ในใจก็รู้สึกไม่มีความสุข แม้แต่รังนกแดงที่เขาชอบมาตลอดเขาก็กินได้แค่นิดเดียวเกิดอะไรขึ้น? ฉันคงไม่ใช่เริ่มที่จะผูกพันกับเด็กอายุห้าขวบได้หรอกใช่ไหม? มันเป็นไปได้เหรอ?"ไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป! ถ้าหนูยังร้องไห้อีก ฉันจะโยนหนูลงไปในทะเลให้ฉลามกินแล้วนะ !" สิบสองคิดว่าเหมือนคนอื่นที่พวกเขาสามารถใช้การข่มขู่ล่อลวง แต่ไม่ได้คิดว่าพอหนูมิ้นได้ยินแล้วกลับร้องดังมากกว่าเดิมใบหน้าของนายสิบสองบูดกว่าเดิมพัดรักเพิ่งฟังมาประมาณสิบนาที แต่เเหมือนได้ฟังมาสามถึงสี่ชั่วโมง!ส่วนไอ้แปดแค่รับผิดชอบต่อการลักพาตัวคน แต่ไม่รับผิดชอบต่อการดูแลคน ดังนั้นเขาจึงต้องดูเด็กน้อยคนนี้ด้วยตัวเองไม่ทราบว่าเขาจะหาเทปเจอได้ที่ไหน เพราะเขาต้องการที่จะปิดปากของเด็กน้อยคนนี้เจ้าหญิงน้อยดูเหมือนจะสังเกตเห็นในสิ่งที่เขาจะทำ และเริ่มถอยหลังด้วยความสยองขวัญไปจนถึงหัวมุมกำแพง" มิ้นจะไม่ร้องไห้! อย่าโยน มิ้น … ไปหาฉลาม มิ้น อยากกลับบ้าน … "มิ้นร้องไห้ออกมา และไม่สามารถบอกได้ว่าไหนเป็นน้ำตาหรือน้ำมูกบนใบหน้าของเธอ เธอดูเหมือนแมวตัวน้อยที่สกปรกมอมแมมเมื่อวัจสาเข้ามาในตอนแรก เธอเห็นว่าเขาได้ฉีกเทปและดูเหมือนว่ากำลังจะไปปิดปากปากของมิ้นเอาไว้"แม่พี่ตะวัน … แม่พี่ตะวัน ช่วยมิ้นด้วย!"หลังจากเห็นวัจสา เด็กน่าสงสารก็วิ่งไปหา วิ่งไปร้องไป เหมือนจจะกลัวมากเธอนั่งลงและกอดมิ้นที่วิ่งมา แล้วปลอบโยน "มิ้นเป็นเด็กดี … ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่ที่นี่แล้ว … "เด็กน้อยก็หวาดกลัวและรู้สึกเจ็บปวด เธอซบเข้าไปตรงไหล่ของวัจสาและยังคงสะอื้น ใบหน้าเล็กๆทั้งใบเปลี่ยนเป็นสีแดงการปรากฏตัวของวัจสาเหมือนเป็นฟางช่วยชีวิตของมิ้นอย่างไม่ต้องสงสัย กอดคอของเธอไว้แน่นจนแทบสำลักหลังจากวัจสาปลอบเธอไปประมาณห้านาที มิ้นก็เริ่มหยุดร้องไห้ แต่ก็ยังร้องไห้เป็นครั้งคราว“ วัจสา เธอนี่เอาลูกชายของตัวเองทิ้งไว้ข้างนอก แต่กลับมาปลอบลูกของคนอื่นอยู่เหรอ เป็นคนดีที่น่าเหลือเชื่อจริง ๆ !”พัดรักพูดแขวะวัจสา เพราะเขาเห็นว่าเธอไม่ได้พาตะวันกลับมาด้วยความเย็นชาของพัดรักทำให้วัจสาอึดอัดใจมาก ที่จริงเธอไม่อยากเข้ามาด้วยซ้ำ แต่ตอนเธอมาถึงพร้อมกับวรพลนั้น ก็ดันเห็นกนิษฐาหมดสติเพราะกังวลเรื่องมิ้นมากเกินไป เธอไม่ได้เห็นอกเห็นใจกับกนิษฐาหญิงผู้ชั่วร้ายคนนั้นเลยแต่ภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉินเธอก็ยังคงเป็นมนุษย์ที่จิตใจดีการที่เธอสามารถเข้าและออกจากหาดนางนวลได้อย่างอิสระเลยอยากช่วยวรพลได้พบหน้าลูกสาวอีกครั้งก็แค่นั้นเอง