วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 596 ช่วยฉันฆ่าใครบางคนที
ตอนที่ 596 ช่วยฉันฆ่าใครบางคนที
เด็กน้อยพูดด้วยความจริงใจ“คิดถึงคุณพ่อทั้งสองคนเท่ากันเลยค่ะ
เธอเป็นเด็กน้อยที่ใสซื่อ เพราะคิดถึงทั้งสองคน เธอจึงพูดไปแบบนั้น
ชอบคุณพ่อคนเล็กที่คอยตามใจ และชอบคุณพ่อใหญ่ที่อบอุ่นและดูแลเก่ง
แต่วรพลอยากได้เพียงคำตอบเดียว "แล้วมิ้นคิดถึงใครมากกว่ากันหรอครับ?"
ก่อนที่วรพลจะไปผ่าตัดที่อเมริกา น้องชายของเขาธัชชัยได้สั่งให้เขางดยาสามเดือน
"คุณพ่อใหญ่น่าหงุดหงิดจังเลย!มิ้นคิดถึงทั้งสองคน!รักทั้งสองคน!
"ครับ พ่อไม่ถามแล้ว ขอแค่มิ้นยังชอบพ่อ ยังรักพ่อ แค่นี้พ่อก็พอใจแล้ว หนูเป็นองค์หญิงตัวน้อยของพ่อ!พ่อรักหนูตลอดไป!”
วรพลกอดเด็กน้อยเอาไว้ในอ้อมกอด เหมือนกับจะมอบความรักและความอบอุ่นของเขาไปให้กับเธอ
หลังจากการกระแทกที่สมองดีขึ้นนั้น วรพลก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที
"วรพล อย่าลุกขึ้นกระทันแบบนี้สิ คุณรีบนอนลงไปเลยนะ!ตะวันอยู่ในมือของอำเภอพัดรัก ต้องปลอดภัยอยู่แล้ว!อีกอย่างสภาพนายในตอนนี้ จะไปช่วยตะวันจากอำเภอพัดรักได้ยังไง? ทำตามแผนดีกว่า!”
ธัชชัยกดตัววรพลลง ส่วนมิ้นฉวยโอกาสนี้รีบปีนขึ้นไปบนเตียง
"คุณพ่อ หลังจากที่คุณพ่อหายดี มิ้นจะไปหาพี่ชายกับคุณพ่อนะคะ!”เด็กน้อยยิ้มอย่างสดใสแล้วพูดขึ้นวรพลกอดเด็กน้อยไว้แน่น ไม่ได้พูดอะไรการทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดนั้นจะทำให้เกิดการสูญเสีย ถึงขั้นเลือดตกยางออก วรพลไม่กลัวว่าตนเองจะเป็นอะไร สิ่งที่เขากลัวคือการที่เขาทำทุกอย่างแล้ว แต่ยังช่วยลูกชายของตนไม่ได้และในเวลานี้ วัจสากลายเป็นสะพานเชื่อมระหว่างสองพ่อลูกในเวลานี้ วรพลไม่อยากผูกใจเจ็บ ผูกใจเจ็บผู้หญิงคนนั้นที่คลอดลูกคนนี้มาเพื่อเขา ทนลำบากต่างๆมากมาย!การที่เธอเคยโกหกเขาเรื่องลูกตายในท้องนั้น ทุกอย่างมันได้ลบล้างไปแล้ว!วรพลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วโทรหาแวววัย นี่คือวิธีติดต่อวัจสาได้เร็วที่สุดในตอนนี้เพราะก่อนหน้านี้แวววัยร้องไห้ ทำให้เสียงของเธอนั้นแหบ เธอได้ยินในสิ่งที่วรพลพูด จากนั้นตอบกลับ “ฉันเอาเบอร์ของวัจสาให้คุณได้ แต่คุณต้องช่วยฉันฆ่าใครบางคน!”"ฆ่าคน? ใคร?"" โสธร!”……วัจสากลับจากบ้านของแวววัยไปถึงอ่าว เป็นเย็นวันที่สองแล้วพึ่งกลับถึงบ้านก็เห็นอาจารย์สอนภาษาของตะวันทำหน้าเครียด ไม่ต้องถามก็รู้ว่าอาจารย์คงถูกลูกชายแกล้งแน่ๆวัจสาบอกลาอาจารย์ด้วยความรู้สึกผิดนิสัยดื้อลั้นของลูกชายคนนี้ไม่รู้ว่าได้มาจากใคร !อย่างน้อยตัวเธอนั้นก็เคยเป็นนักเรียนดีเด่นมาก่อน!ตอนอยู่ที่sky dream อาจารย์ที่อังกฤษนั้นมีการเรียนการสอนโดยยึดความสุขเป็นหลัก เรียนสามส่วน เล่นเจ็ดส่วน ทำให้ลูกชายของเธอยังพอจะเรียนรู้อะไรได้บ้างแต่หลังจากที่กำกลับมาเมืองS เด็กน้อยก็ปรับตัวกับการเรียนที่นี่ได้เลย ถึงขั้นที่ว่าไม่อยากจะเรียนหนังสือถ้าไม่ใช่เพราะวัจสาขอร้องเอาไว้ อำเภอพัดรักก็ไม่คิดที่จะหาอาจารย์ไว้ให้เด็กคนนี้เขาเป็นคนที่ไม่รู้สึกว่าการเรียนสำคัญ วัจสาเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะสอนให้ตะวันเป็นเด็กที่มีความรู้และมารยาท"ม๊ามี๊ของผม!ทำไมพึ่งกลับมาละครับ!ผมคิดถึงม๊ามี๊มากเลย!" ตะวันวิ่งลงมาจากห้องหนังสือชั้นบน โผลเข้ากอดวัจสาแต่ครั้งนี้ วัจสาไม่ได้กอดเด็กน้อยเอาไว้แน่น เธอดึงตัวเขาออกห่าง"ตะวัน ยืนนิ่งๆ แม่มีเรื่องต้องคุยกับเรา!"เห็นม๊ามี๊ดุ เด็กน้อยจึงยืนตัวตรง "ม๊ามี๊ทำไมต้องดุผมด้วยครับ?"แต่การอ้อนของเด็กน้อยไม่มีประโยชน์"ตะวัน บอกม๊ามี๊มาสิ ทำไมดื้อจังเลย!แกล้งอะไรอาจารย์อีกแล้ว?"สำหรับปัญหานี้ วัจสาเคยพูดกับลูกชายดีๆมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ได้ผล เขายังคงมีพฤติกรรมเหมือนเดิม ทำให้ครั้งนี้วัจสาต้องวางหมาดดุขึ้นมา"ห้ามทำตัวเสียมารยาทกับอาจารย์!พรุ่งนี้ตอนที่อาจารย์มา ตะวันต้องขอโทษอาจารย์!เข้าใจไหมครับ?"วัจสาที่ยังพูดกับลูกชายไม่จบ ก็มีเสียงของอำเภอพัดรักดังขึ้น"สิบห้ามานี่สิ พ่อมีอะไรจะให้เราดู ช่วยทำให้หน้าไม้ของเราดีขึ้น มาดูสิว่าชอบรึเปล่า?""ครับ สิบห้าไปตอนนี้เลยครับ !”วัจสาเมื่อได้ยิน หมดคำจะพูดเธอเป็นห่วงจริงๆ ไม่รู้การที่เขาเติบโตมากับอำเภอพัดรัก ที่ปกป้องคนที่อ่อนแอกว่า แต่มีความรุนแรงนั้น จะทำให้ตะวันลูกชายของเธอกลายเป็นคนแบบไหน!อารมณ์ของเธอในตอนนี้ย่ำแย่มาก