วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 597 ช่วยฉันฆ่าใครบางคนที 2
ตอนที่ 597 ช่วยฉันฆ่าใครบางคนที 2
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้เธอยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิม
วัจสามองดูเบอร์ที่โทรเข้ามานั้นเป็นเบอร์แปลก เธอจึงไม่ได้รับสาย ปล่อยให้มันดัง หลังจากที่สายตัดไปนั้น เธอมองดูเบอร์ที่โทรเข้ามานานหนึ่งนาที
จนโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง
เหมือนว่าเธอจะรู้ว่าใครเป็นคนโทรมา
เธอปิดประตู จากนั้นรับสาย ตอนที่เธอได้ยินลูกชายพูดว่ารถยนต์คันหรูเฟอร์รารี่ถูกชน เธอเองก็รู้สึกเสียใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว…..เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอย่างไรในตอนนี้ สุดท้ายก็ผิดที่ตัวเธอเองที่ห้ามใจไม่ได้!
"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณคือใครคะ?" วัจสาพูดเสียงเรียบ
"ผม ธัชชัย" เสียงแหบพล่าของธัชชัยดังขึ้น ไม่ดูเป็นคนอวดดี ครั้งนี้น้ำเสียงของเขาให้ความรู้สึกที่อบอุ่น
"ไม่รู้จักค่ะ!”
วัจสาตัดสายไป แล้วพูดในใจ เห้อ ไร้สาระจริงๆ
รู้ทั้งรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้โทรมาหาเธอเพราะอะไร ทำไมเธอต้องเอาตัวเองเข้าไปเล่นในเกมส์เด็กๆไร้สาระแบบนี้ด้วย
แต่การที่ได้ยินเสียงของเขา เสียงที่ทำให้รู้ว่าเขายังไม่ตาย เขายังสบายดี คงจะไม่บาดเจ็บถึงขึ้นที่ต้องเข้าห้องผ่าตัด
การที่เธอรับรู้เรื่องพวกนี้มันก็เพียงพอแล้วใช่ไหม?หลังจากที่วัจสาตัดสายไปนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังไม่หยุดวัจสารำคาญมาก จึงรับสาย อยากจะพูดกับเขาให้รู้เรื่อง "ธัชชัย!คุณต้องการอะไร? ระหว่างเราจบไปแล้ว คุณอย่ามารังควานฉันอีกได้ไหม?""อย่าพึ่งวางสาย!" เขาพูดขึ้นด้วยความร้อนใจน้ำเสียงขอร้องของเขาทำให้วัจสาไม่สามารถใจแข็งพอ"ที่รัก ขอบคุณคุณมาก……ที่มีลูกชายให้ผม ตะวันเหมือนผมมาก เขาหล่อสุดๆ!"เสียงของปลายสายดังขึ้น วัจสาจับโทรศัพท์เอาไว้แน่น เธอคิดว่าปลายสายคงกำลังแสยะยิ้มร้ายกาจ เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงรีบตัดสายแต่ก่อนที่จะตัดสายนั้นเธอใช่ว่าจะไม่พูดอะไรเลย"ที่รัก? คุณธัชชัยคุณเรียกใครว่าที่รัก? คุณจำคนผิดรึเปล่าคะ?" วัจสาหัวเราะในลำคอ "ไม่สิ ดิฉันวัจสาไม่เคยเป็นภรรยาของคุณมาก่อน!คุณอย่ามาลามปามกับฉัน!""อีกอย่าง เด็กคนนี้เป็นลูกของฉัน ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลยสักนิด!เขาเป็นของฉันเพียงคนเดียว!เข้าใจไหมคะ?!"ตอนที่วัจสาพูดจบนั้น แม้แต่เธอเองยังอึ้งไป เธอไม่คิดว่าตัวเองจะโมโหมากขนาดนี้ทั้งที่ผ่านมาห้าปีแล้ว เธอนึกว่าตัวเองจะไม่เกลียดคนใจร้ายของธัชชัย แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับเขานั้น เธอพึ่งเข้าใจว่าเธอยังเกลียดเขาอยู่"ที่รัก" ธัชชัยเงียบไป "คุณคงเหนื่อยมากสินะ"คำพูดของเขานั้น ทำให้วัจสาน้ำตาแตก"ธัชชัย คุณพอได้แล้ว การที่คุณทำแบบนี้ อยากจะแสดงให้ใครเห็นกัน? คุณมีหน้ามาพูดจาแบบนี้ได้ยังไง? คุณมันก็แค่ผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง เชิญคุณนอนกอดกนิษฐาและลูกสาวของพวกคุณ ใช้ชีวิตครอบครัวพ่อแม่ลูกกันให้มีความสุขเถอะค่ะ!”วัจสาเสียงสั่น สิ่งที่เธอด่าทอธัชชัยนั้นดังก้องอยู่ในหูแต่ธัชชัยกลับไม่พูดอะไรเลย เขาตั้งใจฟังสิ่งที่วัจสาต่อว่าเขา เขารู้ดีว่าหลายปีที่ผ่านมาวัจสาต้องเหนื่อยและลำบากแค่ไหน รู้ว่าตัวเองมันเลวแค่ไหนวัจสาที่ด่าจนพอใจแล้ว ก็ตัดสายไปเธอในตอนนี้เหมือนคนขาดสติ นั่งลงบนเตียง ความทรงจำเมื่อก่อนกลับมาอีกครั้งผู้ชายคนนี้เพื่อลูกชายของเขาแล้ว เขายอมเสียสละจริงๆ ถึงขั้นยอมฟังเธอด่าทอ และเรียกเธอว่าที่รักอีก!วัจสาไม่รู้ว่าเธอสำคัญแค่ไหนในใจของเขา เธอหัวใจบีบรัด!ตั้งแต่วันที่เธอแต่งงานกับเขา ธัชชัยเคยปลายตามองเธอบ้างไหม? ทุกครั้งเขามักจะหลอกเธอ ลองใจเธอ บางครั้งถึงขึ้นขืนใจ…..เมื่อรู้ว่าเธอคลอดลูกชายของเขานั้น เขากลับหน้าไม่อายแล้วเรียกเธอว่าที่รักก่อนหน้านี้เขามัวแต่ทำอะไรอยู่ละ? น่าโมโหจริงๆ ผู้ชายไร้ยางอาย!"ม๊ามี๊!ลูกชายสุดที่รักกลับมาแล้วครับ!"คิดว่าแม่คงหายโมโหแล้วมั้ง? ดังนั้นตะวันจึงหยิบเอาขนมเผือกที่ม๊ามี๊ชอบมาด้วย"ม๊ามี๊หิวหรือเปล่าครับ? รีบมากินขนมเผือกที่พึ่งทำเสร็จใหม่ๆเร็วครับ!"เด็กน้อยอ้อนแม่ของเขาแล้วถือจานขนมเผือกยื่นให้วัจสาดึงสติตัวเองกลับมา แล้วเช็ดน้ำตาของตนเอง จากนั้นหยิบขนมเผือกในจาน แล้วกินเพื่อระงับอารมณ์"ม๊ามี๊ร้องไห้หรอครับ? ไม่ต้องร้องนะ ตะวันไม่ดีเอง พรุ่งนี้ตะวันจะขอโทษอาจารย์ครับ!" เด็กน้อยนึกว่าแม่ของเขาร้องไห้เพราะเขาดื้อกับอาจาย์เด็กน้อยที่พึ่งพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของวัจสาดังขึ้นอีกครั้ง"อย่ารับ!" วัจสาที่พึ่งพูดจบแต่เด็กน้อยรับสายไปแล้ว…..