วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 580 ดูว่าเขาจะเลือกตัวเลือกไหน
ตอนที่ 580 ดูว่าเขาจะเลือกตัวเลือกไหน
วัจสาจึงเปลี่ยนวิธีการพูด
“คุณพรมมิน ถ้าหากฉันจำไม่ผิด มิ้นเป็นลูกสาวของลูกเลี้ยงของคุณ และเธอก็เป็นหลานสาวของคุณเช่นกัน คุณไม่สงสารที่หลานสาวของคุณต้องมาเผชิญสิ่งที่เจ็บปวดแบบนี้เหรอ?
วัจสาฉลาด เธอเลือกที่จะใช้อีกมุมไปหว่านล้อมอำเภอพัดรัก
ที่จริงวัจสาก็อยากจะรู้ ว่าถ้าหากธัชชัยเลือกตะวัน ไม่เลือกมิ้น เขาก็จะลงมือกับหลานสาวของตัวเองเหมือนกันไหม?
“การเลือกครั้งนี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ แต่เป็นขั้นตอนของการเลือกทั้งหมดเท่านั้น”
อำเภอพัดรักสูดลมหายใจเข้าลึกพรางทอดตามองวัจสา แล้วถามขึ้น “หรือว่าเธอไม่สงสัยเหรอ ว่าธัชชัยจะเลือกอย่างไร? ที่จะต้องเลือกระหว่างลูกชายแท้ๆและลูกสาวแท้ๆของตัวเอง?”
“ธัชชัยไม่มีสิทธิที่จะเลือกอะไร ตะวันเป็นลูกชายของฉัน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาแม้แต่น้อย!” วัจสาตอบอย่างเย็นชา เพราะเธอต้องการให้อำเภอพัดรักเข้าใจสิ่งที่เธอคิด
“โอเค ตามนั้น เริ่มดึกแล้ว สิบห้าคงจะเริ่มง่วงแล้ว” อำเภอพัดรักพูดจบ ก็เดินอุ้มสิบห้าตัวน้อยเข้าห้องนอนตัวเองไป
“คุณพรมมิน รอเดี๋ยวค่ะ ฉันมีเรื่องที่ต้องการจะถาม” วัจสาเรียกเขาหยุด แล้วเริ่มการสนทนาใหม่อีกครั้ง
“พูดมาสิ”อำเภอพัดรักเริ่มรำคาญ เพราะวัจสาเริ่มขัดขืน จากปกติที่เธอทำตามมาตลอดในความคิดของอำเภอพัดรัก การที่เขายอมพูดเรื่องนี้กับวัจสา ก็ถือเป็นสวรรค์ประทานที่ยิ่งใหญ่แล้ว แต่เธอกลับไม่พอใจ แล้วยังออกความเห็นต่างอยู่เสมอ“ฉันอยากจะบอกว่า ให้คุณหาบอดี้การ์ดให้ฉันสักคนได้ไหม?”ที่เขาร้องขอเรื่องนี้มา เพราะเขาทรมานจากธัชชัยมามากแล้ว เธอต้องที่จะใช้อำนาจของอำเภอพัดรักมาโต้ตอบธัชชัยและกนิษฐาอำเภอพัดรักเลิกคิ้วขึ้น ราวกับกำลังครุ่นคิดบางอย่าง“นอกจากสิบสอง เอก็เลือกจากลูกเลี้ยงของฉันเอาแล้วกัน แล้วฉันค่อยหาตัวจริงมาให้”ตัดสิบสองออก เพราะเขาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของสิบห้า และเป็นคุณครูของสิบห้าเช่นกันแต่วัจสาไม่คิดว่าอำเภอพัดรักจะใจดี ให้เธอเลือกเหล่าบรรดาลูกเลี้ยงของเขา“คุณพ่อเลี้ยง ให้แปดไปเป็นบอดี้การ์ดหม่ามี๊ก่อนดีกว่า เพราะแปดไม่ขี้เหร่ และทำอะไรคล่องแคล่วว่องไว” หลังจากที่หนูน้อยฟังที่อำเภอพัดรักพูด เขาก็เลือกแปดให้กับหม่ามี๊ของเขาจากการที่อำเภอพัดรักรู้จักลูกเลี้ยงของเขาทั้งหมด แปดถือว่าเป็นคนที่เก่งกาจที่สุด และเป็นคนที่ค่อนข้างมุ่งมั่น ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยพูดจาอำเภอพัดรักพยักหน้า “ได้สิ งั้นก็เป็นแปด!”“คุณพ่อใจดีจัง ผมชอบคุณพ่อที่สุด!” หนูน้อยพูดอย่างดีในขณะที่อยู่ในอ้อมแขนของอำเภอพัดรักอำเภอพัดรักดีใจ จนหัวเราะร่าออกมา “เจ้าหนูนี่ยิ่งทำให้ฉันยิ่งชอบขึ้นทุกวันแล้วสิ!”เป็นอีกคืนที่ไม่ได้พูดคุยกับลูกชาย วัจสารู้สึกเหมือนตะวันกำลังหลบหน้าเธอวัจสาไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร หนูน้อยที่อายุเพียงห้าขวบ แต่เมื่อมองแววตาของเขา ราวกับยิ่งแค้นธัชชัยพ่อของเขามากขึ้นเรื่อยๆเด็กห้าขวบเดิมที่ต้องการความรักจากพ่อ หรือมันกลายเป็นความแค้นเข้ากระดูกไปเสียแล้ว?วัจสาไม่กล้าที่จะคิด และไม่อยากจะคิด เธอใช้โอกาสที่สิบห้ากลับเข้าห้องไปแล้ว รั้งสิบสองที่มาของใช้แทนสิบห้าเอาไว้นอกจากเธอที่เป็นแม่ของเขาคนนี้ สิบสองเป็นอีกหนึ่งคนที่คอยดูแลทุกๆเรื่องของสิบห้า“สิบสอง วันนี้ตอนที่นายไปช่วยฉัน สิบห้าได้เห็น…สิ่งที่ไม่ควรเห็นไหม?” วัจสารู้สึกลำบากใจ ยิ่งยากกว่าที่เธอจะถามมันออกมาได้สิบสองมองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย “เห็นหมดแล้ว”วัจสาอึ้งไปสักพัก แล้วเธอก็อดไม่ได้ที่บ่นออกมา “สิบห้า…สิบห้ายังเป็นเด็ก นายยอมให้เขาเห็นภาพอุจาดตาแบบนั้นได้อย่างไร?”“นี่เป็นคำสั่งของพ่อเลี้ยง จากสมองของเธอคงเดาได้ไม่ยากว่าทำไมพ่อเลี้ยงต้องการแบบนั้น” เงียบไปสักพัก แล้วสิบสองก็พูดต่อ “ใช่แล้ว คืนวันพรุ่งนี้ พ่อเลี้ยงจะพาตะวันไปหาธัชชัยแล้ว”วัจสาอึ้งไปอีกครั้ง “คืน…คืนพรุ่งนี้?”เรื่องราวช่างถาโถมเข้ามาอย่างรวดเร็ว เธอควบคุมอะไรไม่ได้ และเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้เช่นกัน!วัจสานอนคิดไปมาทั้งคืน แทบจะลืมตาตื่นตลอดทั้งคืนเธอนึกถึงเรื่องห้าปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ถูกบังคับแต่งงานกับบ้านศรีทอง แล้วก็ถูกธัชชัยหลอกมาโดยตลอด จนถึงตอนที่พวกเขาเลิกกันไป… เรื่องราวที่ผ่านมาจะว่าเยอะก็ไม่เยอะ จะว่าน้อยก็ไม่น้อย ผ่านความเป็นตายมาแล้วครั้งหนึ่ง”