วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 579 ให้ธัชชัยเลือกอีกครั้ง 2
ตอนที่ 579 ให้ธัชชัยเลือกอีกครั้ง 2
หนูน้อยยังไม่ลืมที่จะสั่งให้สิบสองหันไป เขากล้าที่จะตัดสินใจ และต้องการที่จะปกป้องไม่ให้ใครเห็นสภาพโป๊เปลือยของหม่ามี๊
ตอนที่วัจสาอยู่ในผ้าห่ม เธอไม่รู้ว่าควรอธิบายกับลูกชายเธออย่างไรดี แต่ดูจากปฏิกิริยาของลูกชายเธอ เหมือนเขาจะรู้อะไรบางอย่าง
“ฉันไม่ได้อยากจะดูหม่ามี๊นายสักหน่อย ฉันจะไปช่วยหม่ามี๊นายปลดล็อคกุญแจมือ เธอแต่งตัวไม่ได้!” สิบสองบอกสิบห้าด้วยความอ่อนโยน อารมณ์ของสิบห้าอ่อนไหวมาก คงจะเสียใจเพราะเรื่องพ่อแท้ๆของเขามาก
หนูจึงรีบปีนขึ้นไปบนโซฟา แล้วใช้ผ้าห่มคลุมตัวหม่ามี๊ไว้ ให้เห็นเพียงแขนโผล่ออกมาเท่านั้น
“สิบสองนายห้ามรุนแรง ห้ามทำหม่ามี๊เจ็บนะ!” หนูน้อยทะนุถนอมหม่ามี๊ของเขามาก
และคำพูดต่างๆที่ดูเป็นห่วงของหนูน้อยนั้นทำให้วัจสาอดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหลออกมา และตัดสินใจเก็บเรื่องลูกชายของเธอไว้ ไม่บอกธัชชัยให้ได้รู้ เพราะลูกชายเป็นของเธอเพียงคนเดียว!
คฤหาสน์ริมทะเลที่อ่าวน้ำตื้น
หลังจากที่วัจสาอาบน้ำออกมาจากห้องน้ำ ตะวันก็ออกไปจากห้องตั้งนานแล้ว
มีคนรับใช้มาเคาะประตู เชิญเธอลงไปด้านล่าง
วัจสาอารมณ์ขุ่นมัว เธอยังไม่ต้องการที่จะเจอใคร เดิมอยากจะบอกว่าตัวเองไม่สบาย ลงไปเจออำเภอพัดรักไม่ได้ แต่เธอและลูกยังคงต้องอยู่กับเขาต่อไป วัจสาจึงพยายามดึงตัวเองให้กลับมาสดใสเมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ ก็เห็นตะวันลูกชายของเธออยู่ในอ้อมแขนของอำเภอพัดรัก ดูเหมือนอารมณ์ขุ่นมัว นั่งเล่นปืนพกของอำเภอพัดรักอยู่เงียบๆทุกครั้งที่ลูกชายของเธอเล่นปืนกระบอกนั้น วัจสามักจะร้อนรนขึ้นมาทุกครั้ง“ตะวัน ทำไมหนูเอาปืนของคุณพ่อเลี้ยงมาถือเล่นอีกแล้ว? รีบส่งคืนคุณพ่อเร็ว!”ยิ่งหนูน้อยโตขึ้น เธอยิ่งหวังให้เขาอยู่ห่างไกลจากอาวุธอันตรายเหล่านั้น ไม่เพียงแต่อันตรายต่อเขา มันยังอันตรายต่อคนอื่น“หม่ามี๊ คุณพ่อเลี้ยงบอกว่า จะให้ไอสารเลวนั้นเลือกตัวเลือก!” ตอนนี้หนูน้อยไม่เรียกว่า “คุณพ่อแท้ๆที่สารเลว”แล้ว แต่กลับใช้เพียงคำว่า “สารเลว” แทนวัจสารู้ว่า “สารเลว”ที่ตะวันพูดถึงนั้นคือ ธัชชัย แต่คำว่า “ตัวเลือก” ทำให้สีหน้าของวัจสาเปลี่ยนไป“คุณ…คุณพรมมิน คุณบอกว่าจะให้ธัชชัยเขาเลือกอีกครั้งหนึ่ง?” วัจสารู้สึกใจไม่ดี“ใช่ เธอคิดว่าจะให้ขาเลือกระหว่างลูกสาวสุดที่รักของเขากับสิบห้า”อำเภอพัดรักบอกแผนการของตัวเองกับวัจสา โดยไม่ปิดบังวัจสาที่ได้รับรู้ก็เริ่มจะรู้สึกไม่ดี“คุณพรมมิน… ไม่ให้ธัชชัยรู้ไม่ได้เหรอ ว่าตะวันคือลูกชายของเขา? แล้วถ้าธัชชัยเลือกลูกสาวของเขา มันคงจะทำร้ายตะวันน่าดู และอาจจะเป็นปมของเขาได้! คุณพรมมิน ฉันอยากจะให้คุณคิดทบทวนดุอีกครั้ง!”วัจสาใช้น้ำเสียงแผ่วเบาพูดออกไป พลางพยายามสะกดอารมณ์ในใจ ลองพูดกับอำเภอพัดรักอย่างมีเหตุผลอีกครั้ง“หม่ามี๊ วางใจเถอะ ผมไม่มีทางให้สารเลวคนนั้นทำร้ายผมได้ และเขาไม่มีทางทำอะไรผมได้!” หนูน้อยตอบคำถามนี้แทนอำเภอพัดรักเขาไม่เพียงแต่เห็นด้วยกับความเห็นของอำเภอพัดรัก แถมยังสนับสนุนอีกด้วยแต่ที่วัจสาคิดไม่เป็นเช่นนั้น เธอไม่ได้หมายถึงแผลตามร่างกาย แต่เป็นในจิตใจ…ถ้าหากธัชชัยทอดทิ้งพวกเขาอีก แล้วเลือกลูกสาวของเขา ก็คงจะเป็นการทำร้ายเด็กวัยห้าขวบมาก!“ไม่ คุณพรมมินคุณชอบสิบห้าขนาดนี้ คงจะไม่ยอมให้เขาถูกทำร้ายหรอกใช่ไหมคะ?”“วัจสาพูดทั้งเหตุผลและความรู้สึกออกไปหมดแล้ว หวังว่าอำเภอพัดรักจะฟังเธอเสียหน่อย ตัวเธอจะลำบากนั้นคงไม่เป็นไร แต่เธอไม่ต้องการให้ตะวันลูกชายของเธอนั้นถูกทำร้าย“สิบห้าจะไม่ได้รับบาดเจ็บ เพราะว่ามีฉันอยู่! ต่อให้ธัชชัยเลือกลูกสาวของเขา ก็ไม่มีวันเป็นการทำร้ายสิบห้าอย่างแน่นอน!”อำเภอพัดรักไม่เข้าใจความคิดของวัจสา การทำร้ายของเธอเป็นการทำร้ายจิตใจ แต่ไม่ใช่การทำร้ายร่างกาย!“ถ้าหากธัชชัยเลือกลูกสาวของเขา สิบห้าก็คงจะเสียใจมาก”ถูกพ่อแท้ๆของตัวเองทอดทิ้ง ยังไงก็ต้องมีปมในใจ และยิ่งตะวันเป็นเพียงเด็กวัยห้าขวบเท่านั้น จิตใจของเขายังอ่อนแอ การทำร้ายเขาขนาดนี้ถือเป็นการจุดไฟเผาเขาทั้งเป็น“วัจสาเธอจะดุถูกลูกชายเธอมากเกินไปแล้ว! นี่เป็นเด็กที่ฉันเลี้ยงมาเอง ไม่มีทางอ่อนแอขนาดนั้นหรอก!”อำเภอพัดรักก้มหน้า แล้วหอมหนูน้อยในอ้อมแขนเขา “มา สิบห้า บอกคุณพ่อหน่อย ว่าลูกมีความเห็นอย่างไร”หนูน้อยตอบรับ “ผมเห็นด้วยที่คุณพ่อเลี้ยงจะให้คุณพ่อเลือกตัวเลือกนี้”ณ ตอนนั้น วัจสาดูไม่ออกว่าลูกชายของเธอกำลังคิดอะไร เพราะเธอไม่รู้ว่าอะไรคือเหตุผล ที่เขาไม่เดือดร้อนที่ธัชชัยเลือกลูกสาวของตัวเอง และทอดทิ้งเขามองอำเภอพัดรัก เธอก็ไม่กล้าถามอะไรขึ้นมาอีก เธอยิ่งไม่แน่ใจว่าลูกชายของเธอได้ถูกเขาบังคับรึเปล่า ต่อให้อำเภอพัดรักไม่ได้ปรึกษาพวกเธอสองแม่ลูก ทำลงไปโดยพลการ เธอก็ไม่อาจมีความเห็นใดๆต่อเขาได้