วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 547 เอาลูกผมคืนมา 2
ตอนที่ 547 เอาลูกผมคืนมา 2
ผ่านไป5ปีชายคนนี้ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ยังเป็นเหมือนเดิมที่คิดอยากจะดูถูกเธอก็พูดดูถูกออกมาเลย ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกเธอเลย. ถ้าพูดเรื่องในหัวใจของเขา เขาไม่เคยคิดที่จะหวงแหนเธอ ส่วนเรื่องการปกป้องเธอหน่ะเหรอ? ที่ทำก็เพราะถือว่าเป็นเรื่องระหว่างสามีภรรยา เขาจะโหดร้ายอะไรขนาดนี้!
วัจสาไม่รู้จริงๆ ว่าชาติที่แล้วเธอไปทำบาปอะไรไว้ถึงได้โดนชายคนนี้รังแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าพูดถึงเมื่อ5ปีก่อนถูกรังแกก็ยังพอให้อภัยได้เพราะสุดท้ายตนเองกลับมาได้ก็เพราะเขาใช้เงิน200ล้านซื้อมาจากปยุต ในตอนนั้นวัจสาก็ดูเป็นคนที่เชื่อถือไม่ได้
แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกัน 5ปีแล้ววัจสายังติดค้างอะไรธัชชัยอีกมั้ย?
จู่ๆ วัจสาก็เอาอารมณ์เย็นชาขุ่นเคืองทั้งหมดออกไป ไม่ใช่เพราะไม่คิดแต่เพราะความเย็นชาในร่างกายมันยิ่งเพิ่มขึ้นๆ เรื่อยๆ
วัจสารู้สึกไม่สบายอย่างเคย ไม่เพียงแต่ร่างกายที่รู้สึกไม่สบาย ในใจเธอเองก็ยิ่งรู้สึกไม่สบาย
ผ่านไป5ปีกลับมาเจอกันอีกครั้ง ชายคนนั้นก็มาหายใจรดอยู่บนตัวเธอนี่มันคืออะไร? ตนเองไปทำอะไรให้เขาโกรธไม่พอใจงั้นเหรอ? ธัชชัยเป็นคนที่แย่จริงๆ! ไม่ได้เรื่องอะไรเลย! ทำไมถึงทำกับเธออย่างงั้น?
แรงบนนิ้วของธัชชัยทำให้วัจสาอยากที่จะตัดมือที่มันก่อกรรมทำชั่วไว้ออกไปซะ
มันเจ็บจะตายอยู่แล้วเนี่ย!
“ธัชชัยไอ้คนเลวรีบๆ ปล่อยฉัน….ปล่อยฉัน แล้วไปให้ไกลๆ เลยนะ! ”
อยู่ที่sky dreamมา5ปี วัจสาแทบจะไม่เคยได้โกรธเลยและยิ่งเมื่ออยู่กับอำเภอพัดรักเพื่อความปลอดภัยของลูกแล้วเธอก็ยิ่งอดทนมากขึ้นไปอีก. แต่เมื่อต้องมาเผชิญกับความบ้าคลั่งของธัชชัยความรุนแรงที่ซ่อนไว้ภายในตัวเธอมาหลายปีก็ปะทุขึ้นมาเพื่อต่อต้านความบ้าคลั่งที่ธัชชัยทำกับร่างกายเธอ!วัจสาเบี่ยงหัวของตนเอง มือเท้าก็ขยับไม่ได้งั้นก็ใช้ปากละกัน. เธอกัดเข้าไปที่แขนของธัชชัยอย่างจัง. ใครใช้ให้เขามากัดเธอกันหล่ะ? เธอไม่ยอมอยู่แล้ว! ก็แค่ปล่อยให้ธัชชัยดูถูกว่าเธอไม่มีเขี้ยวแหลมอะไร! เธอไม่ใช่สัตว์เลี้ยงแสนดีซะหน่อย!“นี่กัดเหรอ ใช้แรงมากกว่านี้หน่อยสิ วัจสาพวกเราก็เจ็บกันทั้งคู่ถ้าวันนี้คุณกัดผมไม่ตายงั้นผมก็กัดคุณตาย! คุณไม่ยอมคืนลูกให้ผม ผมก็ไม่ปล่อยคุณไปแน่! ”“ธัชชัยคุณบ้าไปแล้วจริงๆ !คนบ้า….โอ้ะ! เจ็บจะตายละนะ……”ร่างกายส่วนบนของวัจสาก็เกือบจะชาทั้งหมดแล้ว เธอเจ็บจนทั้งเนื้อทั้งตัวสั่นและรู้สึกอ่อนแรงขึ้นเรื่อยๆไอ่บ้าคนนี้มันก็กัดลงไปที่ไหล่ของเธออย่างกับจะกินเธอเข้าไปยังไงอย่างงั้น!ณ ขณะนั้นความเจ็บปวดบนร่างกายมันแทบจะบีบคั้นให้วัจสายอมจำนนและสารภาพความจริงเกี่ยวกับเรื่องเมื่อ5ปีก่อนอีกนิดเดียวเธอก็เกือบจะพูดไปแล้วว่าเด็กน้อยยังมีชีวิตอยู่อายุ5ปีแล้วด้วยซ้ำยังอยู่อย่างสงบสุขและแข็งแรงดีแต่ด้วยความดื้อรั้นปากแข็งสั่งให้เธอปิดปากแน่นและเก็บเป็นความลับต่อไปยิ่งชายคนนี้ใช้ความรุนแรงกับเธอ เธอก็ยิ่งไม่อยากพูดวัจสาก็คิดว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปไม่แน่เธออาจจะได้ถูกชายชั่วคนนี้กัดจนตายจริงๆ ดังนั้นเธอจึงคิดหาทางตอบโต้ เมื่อมองไปรอบๆ ก็เจอแต่แก้วชาเล็กๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟแก้วชานี้ยังแช่ชาไปได้ไม่นานเท่าไหร่ ยังไม่ความร้อนหลงเหลืออยู่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ร้อนถึงขนาดลวกคนได้ แต่ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ของวัจสาแล้วนี่คือเครื่องมือที่ดีที่สุดของเธอดังนั้นวัจสาจึงเอื้อมมือไปหยิบและไม่ลังเลที่จะสาดน้ำชาทั้งหมดเข้าไปบนใบหล่อเหลาของธัชชัย“…..อุ้……”ตอนนั้นเองธัชชัยก็ส่งเสียงครางออกมาเบาๆ และยิ่งกว่านั้นก็คือปฏิกิริยาตอบสนองอย่างอัตโนมัติที่เขาต้องเอามือไปเช็ดใบชาที่อยู่บนหน้าขณะนั้นวัจสาก็เป็นอิสระในชาจะต้องมีอะไรที่ทำให้ระคายเคืองแน่เพราะธัชชัยลืมตาได้เพียงเล็กน้อยและนี่ก็มาถึงตาวัจสาแล้ว“คนที่ไม่มีความเป็นคนอย่างคุณหน่ะ ไปตายซะ! ” วัจสางอเข่าและจะเตะเข้าไปในจุดที่บอบบางที่สุดของผู้ชายแต่ด้วยธัชชัยที่เป็นคนที่ระมัดระวังตัวอยู่เสมอดังนั้นด้วยความรวดเร็วเขาจึงหลบไปที่ด้านข้างวัจสาก็คว้าโอกาสนี้ คลานผ่านเข้าไปใต้โต๊ะกาแฟโดยอาศัยรูปร่างเล็กๆ ของเธอและใช้ความเร็วที่สุดเท่าที่เธอมีวิ่งตรงไปยังประตูเพื่อเปิดมันออกแล้ววิ่งหนีไปธัชชัยที่โดนชาสาดใส่หน้ากลิ่นก็ไม่ได้รุนแรงนัก แต่สติและความคิดของเขาแจ่มแจ้งขึ้นมาทันทีรอยกัดบนแขนและกลิ่นเลือดหอมหวานยังคงติดอยู่ในปากมันเตือนให้ธัชชัยรู้ว่าเขาไม่ได้ฝันไป!เขากระโดดขึ้นจากพื้นอย่างกับเสือดาวและพุ่งออกประตูไป…..วัจสาพุ่งตรงเข้าลิฟต์หลังจากที่ประตูปิดลงเธอก็วางใจขึ้นเล็กน้อยมีความรู้สึกเหมือนเดินอยู่รอบๆ ประตูผี วัจสาทรุดตัวลงกับพื้นหอบหายใจยกใหญ่อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออกคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าตนเองจะไม่ได้ตายภายใต้ความรุนแรงโหดเหี้ยมของชายผู้นั้นเธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมชายคนนั้นถึงได้โหดร้ายขนาดนี้หรือเป็นเพราะว่าตนเองที่เมื่อ5ปีก่อน ‘ทำแท้ง’ลูกของเขา?มันก็ยังเกินไปอยู่ดี ผู้หญิงเยอะขนาดนี้เขาไม่สามารถหาคนอื่นมาได้เหรอ? ไม่ ไม่ถูก เขาก็มีลูกกับกนิษฐานั่นแล้วไง!ปากก็พูดว่าจะจดจำเด็กน้อยในท้องของเธอไว้แต่ไม่ถึงปีก็ไปมีอะไรกับกนิษฐาแล้วก็ยังได้ลูกสาวมาอีกคน?ตอนนี้ความเคียดแค้นชิงชังของเธอก็กลับมาอีกครั้ง! เธอพอแล้วจริงๆ! ชายคนนี้ไม่มียางอายเลยรึไง?วัจสาที่เพิ่งออกจากประตูลิฟต์ ก็ถูกชายชุดดำที่อยู่ในมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมบอดลากตัวไป ด้วยความเร็วของชายคนนั้นมันเร็วมากจนวัจสาไม่ทันได้ต่อต้านธัชชัยที่วิ่งลงจากบันไดมาเพื่อไล่ตามวัจสาก็พอดีกับตอนที่ประตูปิดลงและก็เห็นว่าวัจสาไม่ได้ออกมานานเกินไปแล้วดังนั้นธัชชัยจึงวิ่งออกไปข้างนอกและมองไปรอบก็ไม่พบวัจสา. ผู้หญิงซื่อๆ อย่างงั้นจะหนีไวขนาดนั้นเลยเหรอ?