วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 430 ตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้นแล้ว
ตอนที่ 430 ตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้นแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นก็ยินดีอย่างถึงที่สุดเลย!” ธัชชัยพูดออกมา ทันใดนั้นก็ส่งหมัดหนักๆเข้าไปที่คางของวิศาล นี่ก็คือสไตล์การออกหมัดออกเขา รวดเร็วและแม่นยำ!
แต่ทว่าวิศาลก็ไม่ใช่พวกกินมังสวิรัติโดนทีเผลอครั้งแรกพอไหว แต่ว่าครั้งที่สองก็ไม่จำเป็นต้องพูดต่อไปแล้ว!
ท่อนล่างของวิศาลมั่นคงมาก มั่นคงราวกับภูเขาใหญ่ทั้งลูก เขาเคลื่อนตัวหลบก่อนครึ่งก้าว ก่อนจะโน้มตัวคว้าหมัดของธัชชัยเอาไว้แน่นแล้วสวนกลับอีกหนึ่งหมัดเข้าที่หน้าอกซ้ายของธัชชัย
แม้ว่าการเคลื่อนไหวของวิศาลจะดูเร็วและโหด แต่ว่าหมัดที่ปล่อยออกมากลับเบาไปมาก แรงยังไม่มากเท่าที่จัดการหกคนนั้นเลย แค่หนึ่งในสามเท่านั้น!
อาจไม่ได้ทำธัชชัยบาดเจ็บ แต่ก็สามารถช่วยลดกำลังร่างกายของเขาลงได้
มือขวาของธัชชัยถูกวิศาลคว้าเอาไว้ได้ หมัดซ้ายของเขาก็สวนกลับไปทันที กลับถูกเอาศอกกันเอาไว้ได้
ความรู้สึกเจ็บชาส่งผ่านหมัดเข้ามากระตุ้นประสาทของเขา ธัชชัยรู้สึกเหมือนตัวเอาต่อเข้ากับก้อนหินที่ทั้งแข็งทั้งมั่นคง
ธัชชัยปวดจนต้องสะบัดมือ วิศาลเห็นอย่างนั้นก็หยุดหมัดลง อยากจะเข้าไปดูว่าเขาเจ็บตรงไหนบ้าง ในเมื่อหมัดของวิศาลได้ฝึกฝนผ่านคนจริงๆ แต่ธัชชัยก็เพียงแค่ใช้รักษารูปร่างและออกกำลังกายแค่นั้น
คนหนึ่งเป็นมืออาชีพ อีกคนแค่งานอดิเรก ใครแพ้ใครชนะแค่ดูก็รู้ผลแล้ว
แต่ทว่าธัชชัยเหมือนกับไม่ยอมแพ้ จู่โจมวิศาลมาอย่างสุดชีวิต เขารีบคว้ามือแข็งแรงนั่นของวิศาลเอาไว้ หลังมือนั่นเต็มไปด้วยรอยปูดมองดูแล้วเหมือนมือรังไหมรู้สึกได้ว่าวิศาลไม่ได้ใช้แรงต่อต้านธัชชัยจึงเลือกใช้วิธีการที่เหมาะสมมากที่สุด ดึงแขนของเขาพาดไว้ที่ไหล่ก่อนจะทุ่มลงกับพื้นอย่างแรงอาจจะเป็นเพราะว่าวิศาลสูงกว่าธัชชัยอยู่นิดหน่อย หรืออาจเป็นเพราะธัชชัยประเมินความสามารถของเขาสูงเกินไป หรือว่าจะเป็นเพราะวิศาลยอมให้เขา แบบนี้ตอนที่ทุ่มเขาลงพื้นนั้น เขากลับเด้งตัวกลับมายืนในทันทีวิศาลยังยืนไม่มั่นคงก็ถูกหมัดของธัชชัยลอยเข้ามาคิ้วอย่างรวดเร็วธัชชัยเองก็ยังไม่ทันยืนให้มั่นจากที่พึ่งทุ่มเขาลงไปก็รู้สึกว่ามีลมแรงๆมากระแทกเข้าที่หน้าผากของเขาเขาตกใจมาก ตอนเงยหน้าขึ้นมองก็มองเห็นแค่หมัดแน่นๆหมัดหนึ่งอยู่ผ่านจากคิ้วของเขาแค่ไม่กี่มิลลิเมตรและหมัดนั้นก็ไม่ได้หยุดด้วย!หน้าม้าที่หน้าผากถูกลมพัดปลิวไสว ดูจากลมของหมัดนี้แล้ว หากว่ากระแทกเข้ากับคิ้วขอธัชชัยจริง เกรงว่าสมองคงถูกกระเทือนธัชชัยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแก้ตกใจออกมาวิศาลค่อยๆคลายหมัดนั้นออกแล้วก็วางมือลงสุดท้ายวิศาลก็ยังเสียดายที่จะเอาหมัดนั้นเข้าไปกระแทกกับหัวคิ้วของธัชชัย“วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน ธัชชัยไปหาอะไรดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย!”ธัชชัยพยักหน้ารับ เมื่อครู่ใช้แรงจากทั้งร่างกายของเขาระบายออกมา ที่จริงก็เปลืองแรงอยู่ไม่น้อย ร่างกายของวิศาลหนักแน่นอย่างกับกระทิงตัวผู้ ใครที่สามารถยกเขาได้ก็ถือว่าเป็นตัวละครที่แข็งแกร่งแล้วตอนที่เดินกระดูกซี่โครงก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาหน่อยๆ เกรงว่าจะเจ็บเป็นครั้งที่สองแล้วเพราะวิศาลเหงื่อออกท่วมตัวก็เลยขึ้นไปอาบน้ำก่อนแล้วออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนหนึ่งรัดไว้ที่เอวธัชชัยที่นั่งอยู่ด้านนอกเริ่มดื่มไปตั้งนานแล้ว“กำลังดื่มคลายเศร้าหรอ?” วิศาลก้าวยาวๆเข้าไป จากนั้นแย่งขวดเหล้าในมือของธัชชัยออกแล้วยกขึ้นดื่มเองดื่มเหล้าที่เหลือทั้งหมดแทนธัชชัยจนหมดธัชชัยพึมพำออกมาได้แต่กลิ่นเหล้า “วิศาล ให้ฉันยืมคนหน่อยสิ!”“เอาไปเลยตามสบาย ใช้นานแค่ไหนก็เอาไปแค่นั้น คนของฉันก็คือคนของนาย” วิศาลเปิดขวดวิสกี้เทลงในแก้วเหล้าทั้งสองใบ ยกแก้วหนึ่งขึ้นมาจิบแล้วพูดประโยคน่าสนใจออกมา : “แม้แต่ฉันก็เป็นคนของนาย”“ฉันแค่อยากจะให้นายช่วยสืบหาหัวหน้าของอำเภอพัดรัก แล้วก็ถิ่นที่พักชั่วคราว พร้อมกับเอาตัวลูกเลี้ยงมาที่เมืองS สักสองสามคน สุดท้ายเขาเอาตัววัจสาขังเอาไว้ที่ไหน……”เดิมทีธัชชัยไม่อยากจะมาหาวิศาล พอเจอเขาก็เหมือนกับเห็นเปลวไฟที่ลุกโชนมาเป็นครึ่งปี อีกอย่างตอนที่เขาเลือกก็ยังทำให้เขาจำไม่ลืมมาจนถึงตอนนี้แต่เพื่อลูกในท้องของวัจสาแล้วธัชชัยเลือกที่จะมาหาวิศาลเพราะว่าเขาเริ่มที่จะทนรอไม่ไหวแล้วทางด้านไผ่นั้นสามารถช่วยสืบหาข้อมูลได้แต่วิธีการของเขามันมักจะช้ากว่าวิธีการของวิศาลเสมออาจเป็นเพราะทางสีขาวเป็นวิธีที่เปิดเผยต้องทำให้ถูกต้อง แต่ว่าทางสีดำเป็นวิธีส่วนบุคคลเพราะฉะนั้นมักจะเร็วกว่าในที่สุดวิศาลก็ได้รู้ว่าสิ่งที่ทำให้ธัชชัยกลุ้มใจอยู่ตลอดคืนนั้นมาจากสาเหตุอะไร ไม่ใช่เพราะกรดลตายแต่เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นวัจสา“ตกหลุมรักแล้ว?” วิศาลพูดอย่างหยอกล้อจากความทรงจำของวิศาลแล้ว ธัชชัยไม่เคยมีความรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนไหน หากพูดว่าเอาไว้แค่แก้ขัดทางร่างกายนั่นค่อยฟังขึ้นหน่อย