วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 314 กินไม่ลง
ตอนที่ 314 กินไม่ลง
ธัชชัยห่อปากของตัวเองเล็กน้อย “มันแย่ขนาดนั้นเลยจริงๆ เหรอ? งั้นฉันรอเจอกับเขา ทักทายกันซะหน่อย”
“ผมเกรงว่ามันไม่ง่ายสำหรับคุณที่จะพบเขา เพราะยังไม่รอให้คุณได้เข้าใกล้เขา คุณก็จะตายไปเสีย!”
สิ่งที่กรดลพูดมันช่างดูไร้ความปรานี ทุกประโยคเป็นคำที่แข็งกร้าวมาก แต่นั่นกลับเป็นความจริง
“แกชื่นชมเขามากขนาดนี้เลยเหรอ? แกไม่ได้มีอะไรที่ข้องเกี่ยวกับปลาใหญ่ใช่มั้ย? ”
ธัชชัยรู้ดีว่ากรดลจะไม่พูดอะไรเกินจริง แต่มันก็ยากที่จะเชื่อ เมื่อเขาและพี่ชายของเขาถูกวางไว้ในตำแหน่งที่สุ่มเสี่ยง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะค่อยๆ เล่นเกมกับเขาสองพี่น้อง
กรดลเงียบไปสักพัก “ถ้าผมมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาหล่ะก็ ผมเกรงว่าคุณและพี่ชายของคุณจะโดนจัดการไปนานแล้ว”
ธัชชัยเองก็ไม่ได้พูดเล่นๆ อีกต่อไปแล้ว เขาเริ่มถามไปตามตรง “เขาเป็นใคร? ”
“ไม่รู้ว่าชื่อจริงของเขานั้นชื่ออะไรผมเองก็ไม่รู้ แค่รู้ว่าเขามีชื่อเล่นเป็นภาษาอังกฤษglobefish หรือจะเรียกว่าอำเภอพัดรักก็ได้”
“ปลาปักเป้าเหรอ? ปลาที่เป็นพิษหน่ะนะ? ฉันก็กินได้ทั้งนั้นแม้ว่าฝ่ายนั้นจะแข็งแกร่งแค่ไหน!”
ธัชชัยพูดด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
“คนที่อยากจะกินเขานั้นมีออกจะเยอะไป คุณไม่เห็นเหรอว่าเขายังมีชีวิตอยู่และเจริญรุ่งเรืองแต่คนที่กินเขาก็ค่อยๆ ล้อตายกันไป!”ทันใดนั้นธัชชัยก็เงียบไป ดูเหมือนจะสู้กับข้อเท็จจริงข้อนี้ไม่ได้เลยด้านกรดลเองก็ไม่ได้พูดอะไร ให้เวลาเขาคิดทบทวน และคาดคะเนกับตัวเองอีกครั้ง ว่าสุดท้ายเขาจะแก้แค้นหรือไม่ มันคุ้มค่าหรือไม่ที่จะไปทำแบบนั้นหลังจากความเงียบ กรดลก็สูดอากาศเข้าปอดเล็กน้อย “ผมอยากจะถามอะไรหน่อย บุคคลสำคัญระดับโลกอย่างglobefish ทำไมถึงอยากจะมาฆ่าคุณ? คุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้? ”ด้านธัชชัยเขาก็ค่อยๆ หายใจออกมา “ฉันพูดได้เลยว่าฉันไม่รู้จักไอ้ตัวละครตัวนี้เลย? ไม่เหมือนที่แกพูด ฉันไม่รู้จักเขาเลย”อีกครั้งที่กรดลเงียบ สิ่งที่ธัชชัยทำคือการลงทุนในธุรกิจและเศรษฐกิจเท่านั้น ไม่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์กับตัวละครกึ่งสีกึ่งสีขาวอย่างอำเภอพัดรัก ทำไมถึงถูกจับตามองได้หล่ะ?“ไม่ว่าเขาจะเป็นปลาที่เป็นพิษหรือไม่ ตราบใดที่เขาทำร้ายพี่ชายฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เขาไป” ในที่สุดธัชชัยก็ตัดสินใจได้ ทุกคำพูดก็พูดออกมา บอกได้เลยว่าไม่ว่าวิธีการแก้แค้นนั้นจะยากเย็นเพียงไหน เขาจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ผู้ชายที่ชื่ออำเภอพัดรัก ต้องได้ชดใช้ในสิ่งที่เขาทำ!การแก้แค้นของธัชชัยได้รับการตัดสินใจแล้ว กรดลก็ไม่พูดอะไรมาอีก บางทีสิ่งที่เขาจะทำได้ในตอนนี้ก็คือช่วยให้ธัชชัยในการแก้แค้นนั่นแหล่ะ!กรดลฉีดยาปฏิชีวนะเข้าตัวเอง หลังจากนั้นก็ผ่อนหายใจช้าแล้วจึงกล่าวว่า “กนิษฐาเป็นลูกสาวบุญธรรมของเขา ลำดับที่เจ็ด คุณสามารถใช้ประโยชน์จากผู้หญิงคนนี้ได้!”“ลูกสาวบุญธรรม? แกไม่ใช่บอกเหรอว่าปลาพิษนั่นไม่เข้าใกล้ผู้หญิง ทำไมถึงมีถึงเจ็ด? ” เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยกรดลเงียบไป ความคิดของเขาแตกต่างจากความคิดของธัชชัยลิบลับ“ลูกสาวบุญธรรมอย่างกนิษฐาเป็นแค่เพียงเครื่องมือสังหารของเขา และลูกเลี้ยงคนอื่นนั้น คนที่ครั้งที่แล้วผมตัดมือเขาไปนั่นก็ใช่”“แบบนี้เขามีลูกบุญธรรมกี่คนกันนะ? ตายไปหนึ่งแล้วแน่นอนว่าจะต้องมีอีก” เขาถาม“ไม่รู้เหมือนกัน แต่มีเพียงแค่สองคนที่ผมรู้ คือผู้ชายที่ผมตัดมือของเขาเรียกว่าคุณเก้า พวกเขามีอย่างน้อยเก้าคน และมีกนิษฐาอยู่ในนั้น”ธัชชัยพูดออกมาอย่างสบายๆ “แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจอะไรมากมายนะ”“สิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับเธอ มันควรจะชัดเจนแล้วกับเรื่องที่เกิดกับพี่ชายของคุณ” จู่ๆ กรดลก็ยิ้มเย็นขึ้นมา “ตามที่ผมมอง ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ชายของคุณ คุณคงจะได้หลับนอนกับเธอไปนานแล้ว และไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น บุรีเจ้าเด็กนั่นก็ด้วย ผู้ชายที่เห็นเพียงใบหน้าของเธอก็อ่อนระทวยนั่น ก็อยากนอนกับเธอเช่นเดียวกัน!”จู่ๆ ธัชชัยก็นึกเกลียดกรดลขึ้นมา เพราะเขาไม่ใช่คนช่างพูด แต่ทันทีที่พูดขึ้นมา นั่นก็เป็นดั่งเข็มที่แทงใจคน ธัชชัยเหลือบมองไปที่เขา “แล้วแกอยากจะนอนกับเธอมั้ย? ”“ไม่อยาก!” เขาปฏิเสธโดยไม่คิด“แกกำลังจะบอกว่าแกไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปใช่ไหม? ”ธัชชัยมองเห็นมันในดวงตาของกรดล ว่าเขาไม่อยากนอนกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ“…..”ทันใดนั้นกรดลก็พูดไม่ออก ดูเหมือนว่าจะไม่อยากคุยเรื่องนี้ต่อแล้วธัชชัยผินหน้าหันไปมองออกไปมองนอกหน้าต่าง ที่มีผ้าม่านหนาปิดกั้นแสงจากภายในเอาไว้จู่ๆ เขาก็พูดเบาๆ “ทำไมแกไม่พาผู้หญิงมาที่บ้านของแกสักคน? ”ที่นี่มันไกลจากภูเขา มันน่าเบื่อมากหากไร้ซึ่งนารีสักคน“อยากกินอะไรไหม ผมจะไปทำให้” กรดลไม่สนใจเรื่องที่ธัชชัยพูด ส่งจานผลไม้และคุกกี้มาตรงหน้าเขาธัชชัยแค่มองดูเฉยๆ “ไม่อยากกินอะไร”จมูกของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นของสมุนไพรจีน เขาแทบจะไม่หิวอะไรเลยในสภาพแวดล้อมแบบนี้กรดลเงียบไปสักพัก แล้วก็หันตัวเดินไปทางห้องครัวเมื่อออกมาอีกครั้ง สองมือของเขาก็มีก๋วยเตี๋ยวเนื้อหอมมาสองชาม แต่บนโซฟาธัชชัยได้นอนขดตัวหลับไปเรียบร้อยแล้วสิ่งที่สวยงามที่สุด นั่นก็คือแสงแดดในเช้าวันถัดไป