วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 313 ตัวตนของปลาใหญ่ 2
ตอนที่ 313 ตัวตนของปลาใหญ่ 2
เขาไม่เข้าใจกรดลเลยจริงๆ วิลล่าในเมืองดีๆ มีไม่อยู่ ทำไมต้องเข้ามาอยู่ในสถานที่ที่น่ากลัวแบบนี้ อย่างกับเข้าป่าหนีคน
เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย เดินไปตามทางที่เต็มไปด้วยเศษกิ่งไม้ กำลังจะเคาะประตู ประตูก็เปิดขึ้นโดยมีเสียงดัง “คลิก”
โชคดีที่เขาเป็นผู้ชายที่ดุดันคนหนึ่งที่ไม่เชื่อเรื่องผี ถ้าใจปลาซิวไปซะหน่อย เป็นต้องเผ่นกันไปแล้ว
เข้าไปในห้องนั่งเล่นของวิลล่า สิ่งที่เขาคิดในตอนนี้ก็คือโชคดีที่ไม่มีกลิ่นเหม็นศพ มันเป็นกลิ่นเย็นๆ ของสมุนไพรจีน ไม่ได้เหม็นอะไร
ในที่มืดนั่นธัชชัยก็ยังคงเดินตรงไปในความมืด ทันใดนั้นประตูด้านหลังก็ปิดลงและล็อกอัตโนมัติ มันแปลกเกินจนทำให้ร่างทั้งร่างเย็นเฉียบ
เขาไม่ได้ชอบที่จะอยู่ในที่มืดในสภาพแวดล้อมที่แปลกแบบนี้เขายังชอบแสงสว่าง!”
“กรดล สรุปแกตายไปแล้วรึยัง ถ้ายังไม่ตายเปิดไฟให้ฉันทันที”
โคมไฟในห้องนั่งเล่นเริ่มเปิดขึ้นอย่างเงียบๆ มันไม่ได้เจิดจ้าขนาดนั้น แถมแสงยังเป็นสีออกเย็นๆ
จากทิศทางที่เป็นกลิ่นสมุนไพรจีน น่าจะเป็นห้องออกกำลังกาย ด้วยธัชชัยมาที่นี่แล้วสองสามครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่คุ้นเคย แต่ก็ไม่ใช่จะไม่รู้จักไปทั้งหมด
ยิ่งเข้าใกล้โรงยิมมากเท่าไหร่ คุณจะได้กลิ่นของการแพทย์จีนแบบดั้งเดิมรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น แถมยังมีความร้อนของควันประกอบด้วยธัชชัยมั่นใจได้ในทันทีว่ากรดลต้องอยู่ข้างในกรดลเป็นชื่อที่ธัชชัยเป็นคนตั้งให้ ส่วนชื่อเดิมของเขาคืออะไร หรือว่าเขามาจากที่ไหน ธัชชัยไม่รู้เรื่องเลย เรื่องให้เขามีทะเบียนบ้านปัจจุบันของเขานั้นธัชชัยเป็นคนช่วยเขาทำอดีตของความเป็นมาของกรดล ธัชชัยไม่สนใจ เขาสนใจแต่เรื่องที่อยู่ของกรดลหลังจากที่ได้อยู่ข้างๆ เขาแล้วนั่นแหละนอกจากอุปกรณ์กีฬาแล้ว ก็ยังมีอ่างอาบน้ำกลมๆ อยู่ด้วยและกรดลก็อยู่ข้างในนั้น“เจ้าเด็กบ้านี่!” ธัชชัยโบกทักทายเขาด้วยหมัดไปทีหนึ่ง ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่อยากจะเชื่อเลยหมัดที่สองและสามของเขา กรดลรับได้ทั้งหมด“อย่าพยายามเลย คุณสู้ผมไม่ได้”เขาพูดคำใบ้ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ใส่ทักษะของธัชชัยในสายตาเลยประโยคที่ดูเหมือน…..จะมาให้ธัชชัยเชื่อได้ยังไง? เขาแค่รู้สึกเสียงแหบ เขาเป็นคนหยิ่งไม่มีทางที่เขาจะถูกใครหัวเราะเยาะได้ อีกทั้งเขายังเป็นเจ้านาย เขาพูดกับเจ้านายของเขาแบบนี้เหรอ?ธัชชัยใบหน้าหมองไป เป็นอย่างรวดเร็วและรุนแรงเขายัดหมัดขวาไปที่ใบหน้าที่ปกคลุมด้วยผ้าขนหนูครึ่งหนึ่งของกรดล แต่การเคลื่อนไหวของกรดลนั้นเร็วขึ้น เกือบเรียกได้ว่าเร็วเหมือนฟ้าผ่า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งด้วยธัชชัยด้วยเพราะใช้กำลังอย่างหนัก จึงเสียสมดุลตกลงไปในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยสมุนไพรจีนสัมผัสกับสมุนไพรเหล่านี้ ทำให้เขาสำลักแทบตาย กรดลที่นั่งอยู่ข้างในนั้นก็คว้าตัวเขาขึ้น“ผมบอกแล้วว่าคุณไม่สามารถชนะผมได้”“พูดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร งั้นเตรียมคุยเรื่องความคิดเห็นกับฉันธัชชัยคนนี้ดีกว่ามั้ย? ฉันมาที่นี่เพื่อถามแกเกี่ยวกับปลาใหญ่”เขาดุไปอย่างเย็นชา แม้บรรยากาศในอากาศจะเฉอะแฉะ แต่ถูกห้อมล้อมรอบด้วยชั้นของความโกรธกรดลจ้องมองเขาอย่างเงียบๆ สักครู่ ก่อนจะมีเสียงออกจากริมฝีปากบาง “คุณไม่สามารถต่อกรกับเขา”คิ้วทรงเสน่ห์ของเขาถูกขมวดขึ้นด้วยกัน ทำไมยัยปีศาจกนิษฐาพูดแบบนั้น กระทั่งกรดลก็ยังพูดด้วยประโยคเดียวกันอีก?เป็นปลาขนาดใหญ่เป็นพระเจ้ารึไง? หรืออยู่บนฟ้า? ทำไมธัชชัยถึงเอาชนะเขาไม่ได้? นี่ยังไม่ได้ลองเลยไม่ใช่เหรอ? “ทำไม ยากกว่าสมิทอีกเหรอ? ” เขาถามเบาๆสมิธ เป็นไชน่าทาวน์ที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย จำได้ว่าพาเขากลับมาได้2สัปดาห์ เขาให้คนค้นหาที่พักของธัชชัย แน่นอนมันเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงกรดลส่ายหน้าอย่างครุ่นคิด ”เขาไม่เหมือนสมิธ เพราะเขาไม่ได้ชอบเข้าใกล้สตรี”“แล้วถ้าเปรียบเทียบกับวิศาลหล่ะ? ” ธัชชัยถามต่อไปเขาสูงเท่าวิศาล เขามีรูปร่างที่แข็งแกร่งมาก แต่เขาไม่ได้มีสมองที่เรียบง่ายปกติทั่วไป บ่อยครั้งที่ให้ข้อมูลความเป็นไปได้ของการปราบปรามยาเสพติดกองทัพอเมริกาเหนือกรดลพูดไปราวกับมันเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่คิ้วของธัชชัยยิ่งได้ยินก็ยิ่งขมวดลึกลงไปอีก“ไม่มีลูกชายไม่มีลูกสาว ไม่มีแม้ความยุติธรรม”“แกหมายถึงว่าเขาไม่มีจุดอ่อน? ” เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ถามอย่างใจเย็น เป็นศัตรูกันแบบนี้ยิ่งทำให้รู้สึกเกรงไม่เพียงแต่ไม่มีจุดอ่อน กระดูกมันหนามาก เขาเคยผ่านคุก ชุบตัวด้วยความชั่ว ครั้งหนึ่งเคยถูกแทง ผ่านทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว และเขามีมากกว่านั้น ยังคงเป็นนักธุรกิจที่มีอิทธิพลของประเทศ ทั้งยังมีภูมิคุ้มกันทางการเมืองด้วยฟังกรดลพูดต่อไปเรื่อยๆ หัวใจของเขาก็ยิ่งหนักขึ้นไปอีก ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่คิดว่าบางทีเขาอาจจะไม่สามารถที่จะแก้แค้นให้พี่ชายของเขาได้