วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 293 ข่าวจากไหน 2
ตอนที่ 293 ข่าวจากไหน 2
ธัชชัยรู้ว่าทุกครั้งที่บุรีมารายงานข่าวนั้นจะต้องมีประโยชน์แน่นอน ไม่ได้ทำให้เขาอยากรู้ไปเสียเฉยๆ ดังนั้นจึงไม่ได้ต่อรองอะไรกับเขา “ช่วงนี้มนายุมีเรื่องอะไรอีก? ครั้งที่แล้วโดนไปหนักไม่พอหรือไง?
ธัชชัยพูดอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าข่าวของวัจสาจะไม่ค่อยน่าสนใจอะไร เขาจึงเริ่มด้วยเรื่องของมนายุ
“เกรงว่าครั้งนี้เขาจะเอาจริง ไม่รู้ว่าแหล่งเงินทุนที่มากมายจากไหนมาหนุนหลังเขา อย่างไรก็ตามเขาได้ซื้อสิทธิ์ในการถือหุ้นรายใหญ่ของกลุ่มบริษัทบีเค-เทโร รู้สึกว่านี่จะเป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ จากฝั่งนั้นเท่านั้น”
มนายุมีทรัพย์สินเท่าไหร่ ธัชชัยได้คำนวณไว้หมดแล้ว ด้วยมูลค่าทั้งหมดของเขาร่วมด้วยกับอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด เงินทุนหมุนเวียนนั่น มันก็เพียงแค่สองถึงสามสิบล้านเท่านั้น แน่นอนว่าสามสิบล้านนั่นไม่มากพอที่จะครอบครองบริษัทบีเค-เทโรได้
“ฉันเกรงว่ามันเป็นเหยื่อล่อ โง่ที่คิดว่าตัวเองได้ใกล้ชิดกับร่างแหของบอสใหญ่ ใครจะรู้ว่าที่มันกินไม่มีแม้แต่กากให้เราสืบแหละ
ธัชชัยค่อยๆ พริ้มตาลูกพีชของเขาลง ก่อนจะพูดเสียงเย็นเฉียบ “คิดว่าปลาใหญ่จะไม่ใช่เพียงแต่สูญเสียเงินในธุรกิจ แต่ยังพยายามที่จะจับเราทั้งสองพี่น้องด้วย ครั้งแรกมันไม่สำเร็จ เขาเลยจะแก้แค้นอีกเป็นครั้งที่สอง”
บุรีสูดลมเพื่อระบายความโกรธของเขาพร้อมกับถามอย่างระมัดระวัง “ถ้าอย่างนั้นเราก็รักษาบีเค-เทโรไม่ได้แล้วจริงๆเหรอ? ที่แท้เรื่องบริษัทโฮสติ้งของเรากับแบงก์ มันเพราะไอ้ปลาใหญ่ที่ทำก็เพื่ออยากจะจัดการเราเหรอท่าน?
“เขารู้สึกเหมือนเป็นเปลือกหอยที่ว่างเปล่า สองสามปีมานี้บริษัทบีเค-เทโรมีรายได้เพียงพอที่จะขับเคลื่อนทำให้ตัวเขาหมุนตัวได้สะดวก แน่นอนว่าเทียบกับบริษัทโฮสติ้งที่มีเม็ดเงินไม่จำกัดราวกับเครื่องมีผลิตเงินไม่ได้ !
เขาพูดกับตัวเอง “มันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น หลังจากที่ตัวแทนทางกฎหมายของบริษัทโฮสติ้งมันไม่ใช่ชื่อของท่านนี่………”
ตัวแทนทางกฎหมายของบริษัทโฮสติ้งมันไม่ใช่ชื่อของธัชชัยจริงๆ แต่เขาเป็นเจ้าของของบริษัทที่ดำเนินกิจการไปอย่างเงียบๆ“กฎหมายไม่ได้ระบุชื่อฉันเอาไว้ แต่ขนาดหมาแมวมันยังรู้เลยว่าฉันธัชชัยคนนี้เป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่งในเมืองS ทั้งยังเป็นผู้นำด้านธุรกิจและเศรษฐกิจอีก ปลาขนาดใหญ่มันจะโง่ขนาดนั้นเหรอ? และแกคิดว่าไอ้นักพนันอิตาลีที่ปรากฏตัวในคลับของฉันมันแค่ต้องการที่จะได้เงินงั้นเหรอ? ”ธัชชัยพูดด้วยเสียงเย็นชาอีกครั้งบุรีพอเริ่มจับต้นชนปลายได้ถูกเท่านั้นเขาก็ตกใจขึ้นมาทันที “ตายหล่ะ มันคงไม่ได้จ้องเอา บริษัทโฮสติ้งของเราอยู่ใช่มั้ย? ”ธัชชัยเพียงแต่ตอบออกไปอย่างไม่แยแส “ถ้าเขาไม่ได้จ้องนี่สิ ฉันถึงจะกลุ้ม ตราบใดที่มันจ้องมาที่ฉัน ฉันก็จะมีวิธีการรู้ว่าเขาเป็นคนหรือผีกันแน่ เมื่อถึงเวลานั้นอยากจะกลับตัวหรือถอยหนีไป มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นแล้ว”บุรีชื่นชมผู้ชายอย่างธัชชัยเพราะเหตุนี้ เขามีความสามารถที่จะจัดการกับความชั่วร้ายของปลาใหญ่ที่อยู่ในมุมมืดได้“แล้วมนายุล่ะ ท่านต้องการที่จะจัดการกับเขามั้ย? ผมกังวลว่าเขาจะเข้าร่วมกับพวกนั้นดึงพรรคพวกเก่าเพื่อให้ท่านออกจากตำแหน่ง”“เดี๋ยวนกมันก็ต้องคืนรัง ปล่อยให้เขากระโดดไปสักสองสามวันละกัน มันก็แค่ตัวตลกที่ปลาใหญ่ให้ออกมาแสดงโชว์ก็เท่านั้น”ธัชชัยมีน้ำเสียงค่อยจะสบอารมณ์มาตั้งแต่แรกเริ่มบุรีแค่เพียงพยักหน้า ก่อนจะลุกขึ้น “งั้นผมขอตัวก่อน ไม่ได้ไปเยี่ยมกรดลหลายวันแล้ว”พอพูดถึงกรดล เขาก็หวนกลับไปคิดถึงคืนนั้นที่โดนสะบั้นซะเละเป็นโจ๊ก หักแล้วก็หักไป เลยต้องคอยเอามือใส่ในกระเป๋ากางเกงเอาไว้ เอาออกมาก็เพียงเพื่อฆ่าชีวิตคนเท่านั้นธัชชัยรับคำเสียงเรียบ “แกไปได้”บุรีหันตัวกลับไปเดินไปได้สองสามก้าว ก่อนจะหยุดลง หันหน้ามาถามอีก “ท่านชัย ไม่อยากรู้เบาะแสของพี่สะใภ้จริงๆเหรอ? ”“อยากพูดก็พูด ถ้าไม่พูดก็ไสหัวไป!”ธัชชัยพูดอย่างไม่แยแส หยิบคว้าเอาดินสอมาใหม่อีกครั้ง ในกองที่แพรวเตรียมไว้ให้บุรีเห็นว่าธัชชัยไม่แม้แต่เงยหน้าขึ้นมอง เขาจึงแอบลังเลในใจ เขาจะพูดหรือไม่พูดดีหล่ะ? ตอนแรกท่านชัยเป็นคนไหว้วันเขาเองนี่นา ใครจะรู้ว่าเขาดูเหมือนจะไม่สนใจแบบนี้แต่ก็นั่นแหละ สุดท้ายบุรีก็เลือกที่จะพูด ยังไงก็ตามมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่นา อีกอย่างวัจสาก็นอนกับท่านชัยมาก่อน คืนเดียวก็เรียกผัวเมียได้แล้ว มันก็คงไม่เป็นไรที่จะพูดเนอะ เดี๋ยวเจ้าโง่นั่นก็มาหาว่าเขาไม่ได้พูดอีกใช้เวลานานทีเดียว และเขาเองก็แฮปปี้กับสิ่งที่เขาเลือกในวันนี้ด้วย“พี่สะใภ้ไปที่สถานสงเคราะห์ในตอนบ่ายเมื่อสองวันก่อนจริงๆ แต่ว่าอยู่ไม่นาน ก็ขึ้นนรถตู้ไป”ดินสอบนนิ้วของธัชชัยหยุดกึกไปทันที เพื่อรอให้บุรีพูดต่อ ในความเป็นจริงแล้วดูเหมือนว่าใจเขาไม่ได้จะเย็นชาหรือไม่แยแสอะไรเลย“พี่สะใภ้ออกไปกับผู้ชายที่ชื่อเรรัตน์ ผมไปหาข้อมูลมาแล้ว คนชื่อเรรัตน์นี่เป็นหัวหน้าทีมอาสาสมัครในสถานสงเคราะห์ น่าจะไม่ใช่คนเลวอะไร“ไม่ใช่คนเลวเหรอ? คนเลวบ้านแกจะเขียนตราไว้บนหน้าผากให้แกดูรึไงว่า ‘ฉันเป็นคนเลว’ นะ? ”เขาพูดอย่างเย็นชา “ไปที่ไหน? พวกเขาหน่ะ”ไปที่ที่หนึ่งเหมือนจะชื่อ….หมู่บ้านแจ่มใส เออใช่ละ มันเป็นสถานที่ที่ไม่ค่อยมีใครเข้าไปยุ่งเท่าไหร่ มันไกลจากที่นี่มากด้วย คาดว่าน่าจะไปได้2-3วันแล้ว อีกด้วยที่นั่นมีเด็กๆ ที่ยากไร้อยู่มาก ผมคิดว่าพี่สะใภ้อยากจะไปให้ความรักแกเด็กๆ พวกนั้นธัชชัยไม่พูดอะไร หยิบเอาโครงการร่วมทุนขึ้นไปดูบุรีอยากจะกลอกตามองบนใส่เขาซะจริ้ง ซ่อนความรู้สึกเก่งนักนะแต่เขาก็ไม่ได้มั่นใจนัก ว่าธัชชัยคนนี้จะห่วงหรือไม่ห่วงผู้หญิงที่ชื่อวัจสา? บุรีบอกได้แค่ว่า วัจสาเนี่ยเป็นผู้หญิงที่ธัชชัยจริงจังที่สุดและเล่นด้วยนานที่สุดแล้ว!ทำไมถึงต้องพูดว่าจริงจังและนานหน่ะเหรอ? ก็อาจจะเพราะวัจสาเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นหล่ะมั้ง?