มู่หยางลากเฉิงเซียวออกไป

จากนั้นไม่นานเร่ออวี้ก็เดินมา

“รอนานไหม นี่ชั้นรีบสุดๆแล้วนะ ไปกันเถอะ” เขาจับมือเธอเดินไป

“พี่จะพาชั้นไปไหน ”

“หลายวันมานี้ชั้นเห็นเธอดูเครียดๆ เลยอยากพาเธอไปสถานที่ที่จะทำให้เธอสบายใจ ”

ใช้เวลาประมาณ10นาที เขาก็พาเธอมาจนถึงสถานที่บอก “ถึงแล้ว ”

“สถานที่ที่พี่บอกคือที่นี่น่ะเหรอ”

“ใช่”

เช่อเฟยเดินลงมาจากรถ พร้อมกับมองไปข้างหน้าด้วยความแปลกใจ “วัดเนี่ยนะ ! ”

“เป็นไง สงบ ร่มรื่น แค่ก้าวเข้ามาก็รู้สึกสบายใจ”

“อ๋อ เพราะแบบนี้ พี่ถึงอยากพาชั้นมาที่นี่สิ่นะ ขอโทษนะที่ถาม ”

“ขอโทษทำไม เธอเป็นแฟนชั้น เธอก็ต้องรู้ทุกเรื่องของชั้นอยู่แล้ว ”

” ถ้างั้นก็ขอบคุณนะ ที่พาชั้นมาด้วย ”

“ที่จริง ชั้นอยากพาเธอไปที่ๆไกลกว่านี้ แต่วันนี้ไม่สะดวก เลยพามาได้แค่ที่นี่ ”

“ไกลกว่านี้งั้นเหรอ ? ”

“อย่างเช่น ทะเล ”

“หืม เที่ยวทะเลในฤดูหนาวเนี่ยเหรอ? ”

“ใช่ แม่ของชั้นเคยเล่าให้ฟังว่า พ่อขอแม่แต่งงานที่นั่น ชั้นจำได้ว่า พ่อกับแม่ชั้นเคยพาชั้นไปครั้งหนึ่ง ตอนชั้นอายุ 4 ขวบ และนั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต เพราะหลังจากนั้น พ่อของชั้นก็เสีย และแม่ก็มุ่งมั่นทำแต่งาน ตอนเด็กชั้นยังไม่รู้เรื่องอะไรมาก ไปถึงก็เอาแต่วิ่งเล่น ชั้นยังไม่ได้ซึมซับบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความรักแบบที่แม่บอกเลย ตอนที่แม่ชั้นเล่าให้ฟังท่านดูมีความสุขมาก พอมาถึงวันนี้ ชั้นเลยอยากจะไปสัมผัสบรรยากาศแบบนั้นอีกสักครั้งกับคนที่ชั้นรักที่สุด ” เขาจ้องหน้าเธอด้วยสายตาเป็นประกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก

“งั้น เย็นนี้เลิกงาน แล้วเราจะไปด้วยกันนะ ”

“จริงเหรอ เธอพูดจริงนะ ”

เธอยิ้มพร้อมพยักหน้ายืนยัน ชายหนุ่มจึงโน้มใบหน้าลงมาเพื่อที่จะจูบเธอ “พี่อวี้ นี่มันวัดนะ ! ” เธอพูดขึ้น เขาจึงหยุดชะงัก เพราะความลืมตัว เขาจึงแกล้งไอในลำคอและขยับเสื้อแก้เขินก่อนจะเดินขึ้นรถไป ท่าทางของเขาทำเอาหญิงสาวอดที่จะหัวเราะไม่ได้